Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

ΚΑΙ Η ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Τα Νέα

Ο δημοσιογράφος Χέμινγουεϊ- 21-23 χρονών στον α΄ τόμο- είναι συχνά εξαιρετικά γοητευτικός γραφιάς, κάνει εμπνευσμένα πορτρέτα των ισχυρών του 20ού αιώνα ή των χαρακτηριστικών κοινωνικών τύπων, συλλαμβάνει τη θερμοκρασία των γεγονότων και τα συλλογικά φαινόμενα, και η ματιά του είναι πολιτική και κριτική («... ο ελληνικός στρατός κατά την υποχώρησή του στην Ανατολία ρήμαξε κι έκαψε τα τουρκικά χωριά...»). Ξέρει να γίνεται ξεκαρδιστικός όταν παρουσιάζει τους φορτικούς μαγκρεμπίνους πωλητές χαλιών στο Παρίσι· γίνεται δηλητηριώδης όταν μιλά για τις πρώτες γυναίκες του Τορόντο που παρακολουθούν χαχανίζοντας επαγγελματικούς αγώνες πυγμαχίας· και γίνεται συναρπαστικός- και έμμεσα επίκαιρος- στις απανωτές ανταποκρίσεις του από την Ιταλία ή τα Βαλκάνια: όταν περιγράφει τη Σύνοδο των Εθνών στη Γένοβα (10/4-19/5 1922) για τη μεταπολεμική οικονομική στρατηγική μεταξύ κεντροευρωπαϊκών καπιταλιστικών κρατών και κομμουνιστικής Ρωσίας, ή τον 37χρονο Μουσολίνι, ή την εκκένωση της Ανατολικής Θράκης από τα ελληνικά στρατεύματα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Μπορεί τα δημοσιογραφικά του κείμενα να έχουν λογική επικαιρική και όχι διαχρονική, ωστόσο πολύ συχνά έχουν λογοτεχνική πνοή. Ο «Χεμ» βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη τον Οκτώβριο του 1922 και αποτυπώνει τον ηλεκτρισμό στην ατμόσφαιρα την ώρα που Ελληνες, Αρμένιοι και Εβραίοι την εγκαταλείπουν πουλώντας τις ιδιοκτησίες τους ή οπλίζονται φοβούμενοι την έλευση του θριαμβευτή Κεμάλ ενώ καταφθάνουν μπουλούκια πλιατσικολόγων. Αργότερα πηγαίνει στο Μουρατλί και περιγράφει τους έλληνες στρατιώτες που υποχωρούν προς τη, γεμάτη πεινασμένους πρόσφυγες, Μακεδονία, όταν η Συνθήκη στα Μουδανιά (3/11/1922) παραχωρεί την Ανατολική Θράκη στην Τουρκία. «Είναι βρώμικοι, κουρασμένοι, αξύριστοι, ανεμοδαρμένοι στρατιώτες που βαδίζουν στην καφετιά άγονη θρακική ύπαιθρο χωρίς μπάντες, χωρίς οργανώσεις αρωγής, τίποτα εκτός από ψείρες, βρώμικες κουβέρτες και κουνούπια τη νύχτα. Είναι οι τελευταίοι από τη δόξα που ήταν κάποτε η Ελλάδα. Αυτό είναι το τέλος της δεύτερής τους πολιορκίας της Τροίας».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου