Πολύ πιθανό να εκπέσει η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης για τη Χρυσή Αυγή, εάν τεθεί σε ισχύ η συγκεκριμένη διάταξη του σχεδίου του νέου Ποινικού Κώδικα. Άμεσος ο κίνδυνος αποφυλάκισης των βουλευτών της.
Οι δικαστές, σύμφωνα με πληροφορίες, εκφράζουν έντονο προβληματισμό για τη διάταξη που εισάγει ως προϋπόθεση για να τιμωρείται σε βαθμό κακουργήματος η εγκληματική οργάνωση, τον προσπορισμό οικονομικού οφέλους.
Αυτό θα σημάνει την μετατροπή σε πλημμέλημα της κατηγορίας για κακουργηματική συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση που αντιμετωπίζουν οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής για τους οποίους, όμως, η ανάκριση δεν έβγαλε οικονομικό όφελος εξαιτίας της δραστηριότητας τους.
Με τον τρόπο αυτό ανοίγει ο δρόμος της αποφυλάκισης τους.
![οι διανοητες που με επηρεασανε ηταν συνηθως αθεοι η απλα ανθρωποι με μεγαλη ουμανιστικη παραδοση ..πολλοι δε ηταν εβραιοι οπως η Χανα Αρεντ, διωγμενη Εβραια που κατεφυγε στις ΗΠΑ, καθηγητρια Φιλοσοφιας στο New School της Νεας Υόρκης,απο τα μεγαλυτερα ονοματα της φιλοσοφικης σκεψης του εικοστού αιώνα..
«Τα ειδεχθέστερα εγκλήματα διαπράττονται από τιποτένιους ανθρώπους που αρνούνται την ίδια τους την ατομικότητα»,
λεει η Αρεντ
σεβομαι απολυτως τους ανθρωπους που στεκονται κοντρα στο ρευμα
και υπερασπιζονται την φωτεινοτερη πλευρα του Ανθρωπου και την ψυχικη ακεραιοτητα
οπως ο εβραίος αντισιωνιστής αγωνιστής Hajo Meyer
Adri Nieuwhof: Τι θα ήθελες να πεις για να συστηθείς στους αναγνώστες της EI;
Hajo Meyer: Αναγκάστηκα να εγκαταλείψω το γυμνάσιο στο Bielefeld μετά τη Νύχτα των Κρυστάλλων [το διήμερο πογκρόμ εναντίον των Εβραίων στη ναζιστική Γερμανία], τον Νοέμβριο του 1938. Ήταν μια τρομερή εμπειρία για ένα φιλοπερίεργο αγόρι και τους γονείς του. Γι’ αυτό μπορώ να ταυτιστώ πλήρως με την παλαιστινιακή νεολαία της οποίας η εκπαίδευση παρεμποδίζεται. Και σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να ταυτιστώ με τους εγκληματίες που καθιστούν αδύνατη τη μόρφωση της παλαιστινιακής νεολαίας.
''Στο παρελθόν, τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ έχουν γράψει εκτενώς για ακροδεξιούς πολιτικούς όπως ο Joerg Haider στην Αυστρία και o Ζαν Μαρί Λεπέν στη Γαλλία. Αλλά όταν ο Αριέλ Σαρόν εξελέγη [πρωθυπουργός] στο Ισραήλ το 2001, τα ΜΜΕ παρέμειναν σιωπηλά.
Αλλά στη δεκαετία του 1980 κατάλαβα τον βαθιά φασιστικό τρόπο σκέψης αυτών των πολιτικών.
Με το βιβλίο ήθελα να αποστασιοποιηθώ από αυτόν.
Ανατράφηκα στον Ιουδαϊσμό με την ισότητα των σχέσεων ανάμεσα στους ανθρώπους ως κεντρική αξία.
Έμαθα για τον εθνικιστικό Ιουδαϊσμό μόνο όταν άκουσα εποίκους να υπερασπίζονται την παρενόχληση Παλαιστινίων σε συνεντεύξεις.
Όταν ένας εκδότης μου ζήτησε να γράψω για το παρελθόν μου, αποφάσισα να γράψω αυτό το βιβλίο, μ’ ένα τρόπο, να αναμετρηθώ με το παρελθόν μου.
Οι άνθρωποι μίας ομάδας που απανθρωποποιούν ανθρώπους που ανήκουν σε μια άλλη ομάδα μπορούν να το κάνουν αυτό επειδή είτε έμαθαν από τους γονείς τους να το κάνουν, είτε έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου από τους πολιτικούς τους ηγέτες.
Αυτό γίνεται εδώ και δεκαετίες στο Ισραήλ με τη χειραγώγηση του Ολοκαυτώματος για τους πολιτικούς τους στόχους.
Μακροπρόθεσμα η χώρα αυτοκαταστρέφεται μ’ αυτόν τον τρόπο, παρακινώντας τους Εβραίους πολίτες της να γίνουν παρανοϊκοί. Το 2005 ο [τότε πρωθυπουργός Αριέλ] Σαρόν το απεικόνισε αυτό λέγοντας στην Κνεσέτ [το ισραηλινό κοινοβούλιο] ότι ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε κανέναν, εμπιστευόμαστε μόνο τον εαυτό μας.
Αυτός είναι ο πιο σύντομος δυνατός ορισμός κάποιου που πάσχει από κλινική παράνοια.
Ένα από τα πράγματα στη ζωή μου που μ’ ενοχλούν περισσότερο από κάθε τι άλλο, είναι ότι το Ισραήλ διά τεχνάσματος αυτοαποκαλείται εβραϊκό κράτος, ενώ στην πραγματικότητα είναι σιωνιστικό.
Επιθυμεί τη μέγιστη εδαφική επικράτεια με τον ελαχιστότατο αριθμό Παλαιστινίων.
Έχω τέσσερις εβραίους παππούδες και γιαγιάδες.
Είμαι άθεος.
Είμαι κοινωνός της εβραϊκής κοινωνικο-πολιτισμικής κληρονομιάς και έχω μάθει για την εβραϊκή ηθική.
Δεν θέλω να με εκπροσωπεί ένα σιωνιστικό κράτος.
Δεν έχουν ιδέα για το Ολοκαύτωμα.
Χρησιμοποιούν το ολοκαύτωμα για να εμποτίσουν με την παράνοια στα παιδιά τους.''
Hajo Meyer
-----------------------------
http://intifadagr.wordpress.com/2014/08/26/%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-hajo-meyer/
Φόρος τιμής στον Hajo Meyer
on Αυγούστου 26, 2014
by geomylo
Τον Ιούνιο του 2009 η τελευταία ερώτηση που απηύθυνε ο Adri Nieuwhof στον συνεπή εβραίο αντισιωνιστή αγωνιστή Hajo Meyer στη συνέντευξη που του πήρε για την Electronic Intifada ήταν ποια είναι τα σχέδιά του για το μέλλον. Εκείνος γελώντας απάντησε
«ξέρεις πόσο χρονών είμαι; Είμαι σχεδόν 85 χρονών. Πάντοτε λέω με κυνισμό και αυτοσαρκασμό ότι έχω μια επιλογή: ή να είμαι μονίμως κουρασμένος επειδή θέλω να κάνω τόσα πολλά, ή να κάτσω ήσυχος περιμένοντας να περάσει ο χρόνος. Ε λοιπόν, σκοπεύω να είμαι κουρασμένος, επειδή έχω ακόμη τόσα πολλά να πω».
O Δρ. Hajo Meyer πέθανε «κουρασμένος» την περασμένη Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014 σε ηλικία 90 ετών, όντας ο πρώτος υπογράφων της επιστολής των 327 επιζώντων και απογόνων του Ολοκαυτώματος.
Ο υπεύθυνος τύπου της πρωτοβουλίας Lee Gargagliano έγραψε το Σάββατο στο faceboook: «Αναπαύσου εν ειρήνη Hajo Meyer – Ο πρώτος υπογράφων της επιστολής που δημοσιεύεται στους σημερινούς New York Times πέθανε χθες το βράδυ, η επιστολή είναι φόρος τιμής στην ισχυρή παρακαταθήκη του».
Τιμώντας τον Δρ Hajo Meyer
[αναδημοσίευση ανάρτησης από τον ιστότοπο Εβραίοι Χωρίς Σύνορα]
Την περασμένη Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014, ο Δρ Hajo Meyer, περήφανο μέλος του Διεθνούς Εβραϊκού Δικτύου Ενάντια στο Σιωνισμό και για πολλά χρόνια αντισιωνιστής αγωνιστής άφησε την τελευταία του πνοή. Ο Hajo ήταν ακλόνητος στην πεποίθησή του ότι το Ποτέ Ξανά, σήμαινε Ποτέ Ξανά για Κανέναν και στην οργή του για τη χειραγώγηση της εμπειρίας του στο Άουσβιτς από το Ισραήλ και τον Σιωνισμό προκειμένου να δικαιολογήσουν τον εποικισμό και την εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης.
Ο Δρ Meyer γεννήθηκε το 1924 στο Bielefeld της Γερμανίας. Όταν του απαγορεύθηκε να παρακολουθεί το σχολείο εκεί μετά τον Νοέμβριο του 1938, κατέφυγε στην Ολλανδία, μόνος. Το 1944, ύστερα από ένα χρόνο στην παρανομία, συνελήφθη και εν συνεχεία επέζησε 10 μήνες στο Άουσβιτς. Ο Δρ Meyer αφοσιώθηκε στην αντιπαράθεση με τη σιωνιστική χειραγώγηση της ναζιστικής γενοκτονίας για τη δικαιολόγηση του εποικισμού της Παλαιστίνης. Διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοδεία του Ποτέ Ξανά για Κανέναν στην Ευρώπη το 2010 και στις ΗΠΑ το 2011.
Θα μας λείψει ο Hajo.
Το μήνυμά του θα συνεχίσει να μεταδίδεται και θα γίνει πιο ισχυρό καθώς ένωσε τη φωνή του με τους επιζώντες της ναζιστικής γενοκτονίας, τους απογόνους των θυμάτων και των επιζώντων της και τους ανθρώπους που είναι ταγμένοι στη δικαιοσύνη.
Οι καρδιές μας είναι με όλους εκείνους που τον αγαπούσαν.
Η υπογραφή του Hajo είναι η πρώτη από τις 327 της επιστολής που δημοσιεύτηκε μεταξύ άλλων στους New York Times το επόμενο πρωί του θανάτου του. Από τη στιγμή που δημοσιεύτηκε η καταχώρηση της επιστολής, συγκέντρωσε την προσοχή των ΜΜΕ, μηνύματα αλληλεγγύης καθώς και τη σιωνιστική αντίδραση.
Η αναδημοσίευση της επιστολής από την [ισραηλινή εφημερίδα] Haaretz συγκέντρωσε πάνω από 30.000 «likes» στη σελίδα της εφημερίδας στο Facebook.
Παρακαλούμε σταθείτε στο πλευρό των υπογραφόντων της επιστολής και εναντίον της σιωνιστικής χειραγώγησης της ναζιστικής γενοκτονίας, παρακαλούμε υπογράψτε αυτή την επιστολή υποστήριξης.
http://intifadagr.wordpress.com/2014/08/26/%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-hajo-meyer/
Η συνέντευξη του Hajo Meyer στην Electronic Intifada τον Ιούνιο του 2009, (χωρίς την εισαγωγή):
Επιζών του Άουσβιτς: «Μπορώ να ταυτιστώ με την παλαιστινιακή νεολαία»
Adri Nieuwhof
The Electronic Intifada
1 Ιουνίου 2009
Adri Nieuwhof: Τι θα ήθελες να πεις για να συστηθείς στους αναγνώστες της EI;
Hajo Meyer: Αναγκάστηκα να εγκαταλείψω το γυμνάσιο στο Bielefeld μετά τη Νύχτα των Κρυστάλλων [το διήμερο πογκρόμ εναντίον των Εβραίων στη ναζιστική Γερμανία], τον Νοέμβριο του 1938. Ήταν μια τρομερή εμπειρία για ένα φιλοπερίεργο αγόρι και τους γονείς του. Γι’ αυτό μπορώ να ταυτιστώ πλήρως με την παλαιστινιακή νεολαία της οποίας η εκπαίδευση παρεμποδίζεται. Και σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να ταυτιστώ με τους εγκληματίες που καθιστούν αδύνατη τη μόρφωση της παλαιστινιακής νεολαίας.
AN: Ποια ήταν τα κίνητρα της συγγραφής του βιβλίου σου Το Τέλος του Ιουδαϊσμού;
HM: Στο παρελθόν, τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ έχουν γράψει εκτενώς για ακροδεξιούς πολιτικούς όπως ο Joerg Haider στην Αυστρία και η Ζαν Μαρί Λεπέν στη Γαλλία. Αλλά όταν ο Αριέλ Σαρόν εξελέγη [πρωθυπουργός] στο Ισραήλ το 2001, τα ΜΜΕ παρέμειναν σιωπηλά. Αλλά στη δεκαετία του 1980 κατάλαβα τον βαθιά φασιστικό τρόπο σκέψης αυτών των πολιτικών. Με το βιβλίο ήθελα να αποστασιοποιηθώ από αυτόν. Ανατράφηκα στον Ιουδαϊσμό με την ισότητα των σχέσεων ανάμεσα στους ανθρώπους ως κεντρική αξία. Έμαθα για τον εθνικιστικό Ιουδαϊσμό μόνο όταν άκουσα εποίκους να υπερασπίζονται την παρενόχληση Παλαιστινίων σε συνεντεύξεις. Όταν ένας εκδότης μου ζήτησε να γράψω για το παρελθόν μου, αποφάσισα να γράψω αυτό το βιβλίο, μ’ ένα τρόπο, να αναμετρηθώ με το παρελθόν μου. Οι άνθρωποι μίας ομάδας που απανθρωποποιούν ανθρώπους που ανήκουν σε μια άλλη ομάδα μπορούν να το κάνουν αυτό επειδή είτε έμαθαν από τους γονείς τους να το κάνουν, είτε έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου από τους πολιτικούς τους ηγέτες. Αυτό γίνεται εδώ και δεκαετίες στο Ισραήλ με τη χειραγώγηση του Ολοκαυτώματος για τους πολιτικούς τους στόχους. Μακροπρόθεσμα η χώρα αυτοκαταστρέφεται μ’ αυτόν τον τρόπο, παρακινώντας τους Εβραίους πολίτες της να γίνουν παρανοϊκοί. Το 2005 ο [τότε πρωθυπουργός Αριέλ] Σαρόν το απεικόνισε αυτό λέγοντας στην Κνεσέτ [το ισραηλινό κοινοβούλιο] ότι ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε κανέναν, εμπιστευόμαστε μόνο τον εαυτό μας. Αυτός είναι ο πιο σύντομος δυνατός ορισμός κάποιου που πάσχει από κλινική παράνοια. Ένα από τα πράγματα στη ζωή μου που μ’ ενοχλούν περισσότερο από κάθε τι άλλο, είναι ότι το Ισραήλ διά τεχνάσματος αυτοαποκαλείται εβραϊκό κράτος, ενώ στην πραγματικότητα είναι σιωνιστικό. Επιθυμεί τη μέγιστη εδαφική επικράτεια με τον ελαχιστότατο αριθμό Παλαιστινίων. Έχω τέσσερις εβραίους παππούδες και γιαγιάδες. Είμαι άθεος. Είμαι κοινωνός της εβραϊκής κοινωνικο-πολιτισμικής κληρονομιάς και έχω μάθει για την εβραϊκή ηθική. Δεν θέλω να με εκπροσωπεί ένα σιωνιστικό κράτος. Δεν έχουν ιδέα για το Ολοκαύτωμα. Χρησιμοποιούν το ολοκαύτωμα για να εμποτίσουν με την παράνοια στα παιδιά τους.
AN: Στο βιβλίου σου γράφεις για τα μαθήματα που διδάχθηκες από το παρελθόν σου. Μπορείς να εξηγήσεις με ποιο τρόπο το παρελθόν σου επηρέασε την αντίληψή σου για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη;
HM: Δεν υπήρξα ποτέ Σιωνιστής. Μετά τον πόλεμο οι Σιωνιστές Εβραίοι μιλούσαν για το θαύμα του να έχουμε «τη δική μας χώρα». Ως συνειδητός άθεος σκεφτόμουν ότι αν αυτό είναι θαύμα του Θεού, θα ευχόμουν να είχε πραγματοποιήσει το μικρότερο δυνατό θαύμα δημιουργώντας το κράτος 15 χρόνια νωρίτερα. Τότε οι γονείς μου δεν θα είχαν σκοτωθεί.
Μπορώ να γράψω ένα ατέλειωτο κατεβατό από ομοιότητες ανάμεσα στη ναζιστική Γερμανία και το Ισραήλ. Η δήμευση γης και περιουσίας, η άρνηση πρόσβασης στις εκπαιδευτικές ευκαιρίες και ο περιορισμός της πρόσβασης στην εργασία για να καταστρέψουν την ελπίδα τους, όλα με το σκοπό να εκδιώξουν τους ανθρώπους απ’ τη γη τους. Και αυτό που προσωπικά βρίσκω πιο αποκρουστικό από το λερώνει κανείς τα χέρια του με τη δολοφονία ανθρώπων, είναι το να δημιουργεί τις συνθήκες υπό τις οποίες οι άνθρωποι αρχίζουν να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον. Τότε η διάκριση ανάμεσα στα θύματα και τους θύτες γίνεται ισχνή. Σπέρνοντας διχόνοια σε μια κατάσταση όπου δεν υπάρχει ενότητα, διευρύνοντας το χάσμα ανάμεσα στους ανθρώπους – όπως κάνει το Ισραήλ στη Γάζα.
AN: Στο βιβλίο σου γράφεις για το ρόλο των Εβραίων στο κίνημα ειρήνης μέσα κι έξω απ’ το Ισραήλ και των αρνητών του ισραηλινού στρατού, των refuseniks. Πώς εκτιμάς τη συμβολή τους;
HM: Φυσικά είναι θετικό που τμήματα του εβραϊκού πληθυσμού του Ισραήλ προσπαθούν να δουν τους Παλαιστινίους ως ανθρώπινα όντα και ως ίσους προς αυτούς. Ωστόσο, μ’ ενοχλεί το πόσο εξευτελιστικά μικρός είναι ο αριθμός εκείνων που διαμαρτύρονται και είναι πραγματικά αντισιωνιστές. Παθιαζόμαστε μ’ αυτό που έγινε στη Γερμανία του Χίτλερ. Αν εξέφραζες το ελάχιστο ίχνος κριτικής εκείνη την εποχή, κατέληγες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. Αν εξέφραζες κριτική, ήσουν νεκρός. Οι εβραίοι στο Ισραήλ έχουν δημοκρατικά δικαιώματα. Μπορούν να διαδηλώνουν στους δρόμους, αλλά δεν το κάνουν.
AN: Μπορείς να σχολιάσεις την είδηση ότι Ισραηλινοί υπουργοί ενέκριναν ένα σχέδιο νόμου που απαγορεύει την επέτειο της Νάκμπα ή της αποστέρησης της ιστορικής Παλαιστίνης; Ο νόμος προτείνει τιμωρία φυλάκισης έως τριών ετών.
HM: Είναι τόσο ρατσιστικό, τόσο τρομερό. Μένω άφωνος. Είναι μία έκφραση αυτού που ήδη γνωρίζουμε. Η Zochrot [ο ισραηλινός οργανισμός επετείου της Νάκμπα] ιδρύθηκε για να αντιταχθεί στις ισραηλινές προσπάθειες να σβηστούν τα ίχνη που αποτελούν υπενθύμιση μίας παλαιστινιακής ζωής. Το να απαγορεύεις στους Παλαιστινίους να αποτίνουν δημοσίως φόρο τιμής στη Νάκμπα. …δεν μπορούν να ενεργήσουν με πιο ναζιστικό, φασιστικό τρόπο. Ίσως αυτό να βοηθήσει να αφυπνιστεί ο κόσμος.
AN: Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
HM: [Γέλια] Ξέρεις πόσο χρονών είμαι; Είμαι σχεδόν 85 χρονών. Πάντοτε λέω με κυνισμό και αυτοσαρκασμό ότι έχω μια επιλογή: ή να είμαι μονίμως κουρασμένος επειδή θέλω να κάνω τόσα πολλά, ή να κάτσω ήσυχος περιμένοντας να περάσει ο χρόνος. Ε λοιπόν, σκοπεύω να είμαι κουρασμένος, επειδή έχω ακόμη τόσα πολλά να πω.
http://www.gmeyerbooks.com/the_end_of_judaism.asp
The End of Judaism
An Ethical Tradition Betrayed
by Hajo G. Meyer
The End of Judaism
"A Holocaust survivor's passionate indictment of Israeli policies."
In The End of Judaism, Auschwitz survivor Hajo G. Meyer, a Dutch national of German-Jewish origin, expresses in impassioned terms his disgust at what he sees as the moral collapse of contemporary Israeli society and the worldwide Jewish community as a whole. Meyer is a member of “A Different Jewish Voice,” a Dutch-based, secular Jewish movement that dares to openly criticize Israel’s policies toward the Palestinians.
In his observations, deeply colored by his personal experiences during the Holocaust, Meyer compares Israel’s current policies with the early stages of the Nazis’ persecution of the German Jews. He clearly explains that he is in no way seeking to draw a parallel between the current policies of Israel and the Nazis’ endgame, which resulted in the mass murder of six million innocent people. What he is trying to do is simply point out the slippery slope that eventually led to this catastrophe, and the necessity of foreseeing the possible consequences of a policy that oppresses and marginalizes the Palestinians in their own homeland.
As a result of his experiences in Auschwitz, Hajo Meyer claims to have learned one fundamental lesson: that his moral duty as a human being was to never become like his oppressors. The End of Judaism is the outcry of a dissident Jew who is not afraid of standing up to entrenched ways of thinking about history, and particularly about the Palestinian conflict which is one of the most intractable social and political problems in the world today.](https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xap1/v/t1.0-9/10647007_363878077100867_5593384365591351220_n.jpg?oh=abce8ec520f5993a552a4b7a30860b34&oe=547F3DC3&__gda__=1417518879_a9011263bc43fe6dfccf3454814776c1)
