Ο Josef Schulz ήταν Γερμανός στρατιώτης της 714ης Μεραρχίας Πεζικού που βρισκόταν στα Βαλκάνια το 1941. Αρνήθηκε να συμμετάσχει στην εκτέλεση 16 Γιουγκοσλάβων αντιστασιακών.
Η στάση του θεωρήθηκε ανταρσία και εκτελέστηκε από τους συμπατριώτες του μαζί με τους Γιουγκοσλάβους. Μάλιστα, ο διοικητής του για να συγκαλύψει την υπόθεση, δήλωσε ότι ο Σουλτζ δεν εκτελέστηκε, αλλά ότι σκοτώθηκε την προηγούμενη ημέρα σε συμπλοκή με ομάδα παρτιζάνων.
Ο γερμανός στρατιώτης Josef-Schultz, αριστερά χωρίς όπλο, αρνείται να εκτελέσει τους παρτιζάνους στην Palanka Smederewska. Η ιστορία πίσω από τα φωτογραφικά ντοκουμέντα Στις 20 Ιουλίου 1941 ένα εκτελεστικό απόσπασμα της Βέρμαχτ εκτέλεσε 16 αντιστασιακούς στην περιοχή Palanka κοντά στο Βελιγράδι. Τη δεκαετία του ΄60 ένα γερμανικό εβδομαδιαίο περιοδικό, το West German weeklies, δημοσίευσε τις φωτογραφίες της εκτέλεσης στις οποίες διακρίνεται ένας Γερμανός στρατιώτης χωρίς κράνος, ζώνη και διακριτικά να κατευθύνεται προς τα θύματα πριν από την εκτέλεση. Το περιοδικό ζητούσε από τους αναγνώστες να αναγνωρίσουν τον στρατιώτη. 
Οι φωτογραφίες είχαν τραβηχτεί από έναν άλλο στρατιώτη της Βέρμαχτ και τις εμφάνισε ένας κάτοικος της Palanka. Οι 16 μελλοθάνατοι στον αχυρώνα από άλλη γωνία λήψης μπροστά από το εκτελεστικό απόσπασμα. Οι αναγνώστες ανταποκρίθηκαν στο αίτημα του περιοδικού και ένα μέλος της Γερμανικής Bundestag ονόματι Ostman αναγνώρισε τον Σουλτζ με τη βοήθεια ενός ημερολογίου του Friedrich Stahl, που ήταν τότε διοικητής της Μεραρχίας. Στη συνέχεια ο αδερφός του Josef, ο Walter Schulz, ταξίδευσε το 1972 στη Γιουγκοσλαβία και μετά από έρευνα επιβεβαίωσε ότι η ιστορία έχει σχέση με τον αδερφό του, ό οποίος φέρεται να φώναξε «μην πυροβολείτε! Αυτοί οι άνθρωποι είναι αθώοι«. Μάλιστα βρήκε έναν Γιουγκοσλάβο αυτόπτη μάρτυρα, ονόματι Γιάνκοβιτς, που ανέφερε ότι είδε έναν Γερμανό αξιωματικό να διαπληκτίζεται έντονα με έναν Γερμανό στρατιώτη χωρίς διακριτικά στη στολή. Ο αδελφός του Walter Schulz ερεύνησε και επιβεβαίωσε την ιστορία. Οι γερμανοί αμφισβητούν Οι γιουγκοσλαβικές εφημερίδες ενδιαφέρθηκαν και ερεύνησαν το παρελθόν του Σουλτζ. Επρόκειτο για έναν ταλαντούχο καλλιτέχνη και μέλος παράνομου αντιναζιστικού κινήματος στη Γερμανία. Αντιθέτως όσοι εντοπίστηκαν από την Μεραρχία της Βέρμαχτ και ρωτήθηκαν, δεν αναγνώρισαν τον Σουλτζ στη φωτογραφία. Κανείς τους δεν επιβεβαίωσε την ιστορία … Η επίσημη γερμανική αναφορά του 1972 από τα κεντρικά γραφεία έρευνας εγκλημάτων, κατέληξε στο πόρισμα ότι δεν πρόκειται για τον Σουλτζ. Το συμπέρασμα αυτό στηρίχτηκε στην αρχική αναφορά του γερμανού διοικήτη της Μεραρχίας, που έλεγε ότι ο συγκεκριμένος στρατιώτης είχε σκοτωθεί μια μέρα πριν από την εκτέλεση, δηλαδή στις 19 Ιουλίου 1941, σε συμπλοκή με αντάρτες. Με το τέλος του πολέμου η θυσία του Σουλτζ αναγνωρίστηκε από τους Σερβους που ανήγειραν μνημείο στην Palanka Smederewska στις αρχές του 1980. Στα ονόματα των θυμάτων έχει προστεθεί και εκείνο του γερμανού στρατιώτη.... 
Anton Schmid (January 9, 1900, Vienna, Austria – April 13, 1942, Vilnius, Lithuania) was an Austrian conscript to the Wehrmacht in World War II who, as a sergeant (feldwebel) in Vilnius, Lithuania, was executed by his superiors for helping 250 Jewish men, women, and children escape from extermination by the Nazi SS during the European Jewish Holocaust. He did this by hiding them and supplying them with false ID papers.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιστορια του Schmid αναφερεται απο την Η. Arendt στο βιβλιο της για την δικη του Eichmann και λεει:«Στα λιγα λεπτα που αφιερωσε ο Κοβνερ στην βοηθεια που εδωσε σε εβραιους ενας γερμανος λοχιας, στην αιθουσα του δικαστηριου επικρατησε απολυτη σιγη, λες και το ακροατηριο αποφασισε αυθορμητα να κρατησει την καθιερωμενη ενος λεπτου σιγη για να τιμησει τον ανθρωπο Αντον Σμιντ».
- Η ιστορια του Schmid δεν αμφισβητειται -