Αλτ, τις ει; Αδριανουπολίτης, Καραγατσιανός, Γκαγκαβούζης, Μάρης, φαντάρος, μονιμάς, ταξιδευτής... Μετράς χαμένες πατρίδες. Γλώσσες και φυλάκια. Λόγους που σε φέραν ως εδώ, ανάμεσα σε Αρδα και Εβρο, στο Τριεθνές. Τέρμα για τέρμα έφτασες, έχεις μπόλικους.
Τρία τελωνεία. Δεκάδες στρατόπεδα. Εκατοντάδες φυλάκια. Ρίζια, Πλάτη, Χελιδόνα. Ονόματα-θρύλοι, εφιάλτες στις στρατιωτικές συνειδήσεις. Ορεστιάδα. Ονομα-σύμβολο. Γκατζολία τη λένε (κι οι κάτοικοί της πια!), τέλος Θεού - αρχή Αλλάχ, «εξορία», πινέζα του χάρτη...
Γλώσσα δε βάζουν μέσα οι φαντάροι κι ας παίρνουν, έστω και με μια μέρα εδώ, πιστοποιητικό σκληραγώγησης για όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Νύχτα-μέρα στις σκοπιές και τα περίπολα, στην παγωνιά του Εβρου, μόνο να σιχτιρίζουν την τύχη τους ξέρουν. Και τα κονέ τους... Αυτοί χάνουν.