…σκισμένες σάρκες στα συρματοπλέγματα, πνιγμένα παιδιά στις
ακτές, πεινασμένοι σε πλατείες, στοιβαγμένοι που παρακαλάνε για τα χαρτιά τους…
Πολλοί από εμάς είδαμε και βιώσαμε αυτές τις εικόνες ντροπής πριν γίνουν
πρωτοσέλιδα και δελτία ειδήσεων, στον Έβρο και στα νησιά, εκεί που μας είχαν
στείλει να υπηρετήσουμε υποχρεωτικά του Παραλόγου τη Θητεία, εργάτες δούλοι και
ταυτόχρονα κρέας στα κανόνια στους.
Μας συγκλονίζουν, μονοπωλούν τις συζητήσεις μας. Δε θα γίνουν
όμως μια νέα ρουτίνα. Όπως δε συνηθίσαμε και δεν αποδεχτήκαμε τα μνημόνια και
τις αντιλαϊκές πολιτικές, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους βρώμικους
πολέμους τους, δε θα αποδεχτούμε και δε θα συνηθίσουμε το δράμα των προσφύγων.
Είναι το δράμα των δικών μας ανθρώπων, του δικού μας κόσμου, του κόσμου της
εργασίας, ανεξάρτητα από εθνικότητα-θρησκεία-φυλή!