Αλέξανδρος Ζέρβας
Η κρίση που ξέσπασε στις τάξεις των Δημοκρατικών τις παραμονές του Συνεδρίου του μετά τη διαρροή από τα Wikileaks 19.000 email, τα οποία αποτυπώνουν ανάγλυφα τον τρόπο με τον οποίο υπονομεύθηκε η υποψηφιότητα του Μπέρνι Σάντερς προς όφελος της Χίλαρι Κλίντον, αποδεικνύει πόσο βαθιά «τυφλωμένη» είναι πλέον η ηγεσία τους. Πρόκειται όμως για μια «τύφλωση» που ενδεχομένως σε μερικούς μήνες να αποδειχτεί καταστροφική όχι μόνο για το ίδιο το κόμμα τους και τις ΗΠΑ, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο. Γιατί, ας μην κρυβόμαστε, όσο κι αν σε κάποιες (σχετικά πρόσφατες) περιπτώσεις οι διαφορές μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων προέδρων ήταν μάλλον δυσδιάκριτες, τυχόν επικράτηση του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη μόνο θετική εξέλιξη δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Κι όμως η ηγεσία των Δημοκρατικών, με την εμμονή της στην επιλογή της Χίλαρι Κλίντον (καθώς δεν μπορούμε πια να μιλάμε σοβαρά για εκλογή της στους προκριματικούς), φέρνει ένα τέτοιο ενδεχόμενο προς των πυλών, όπως έγραψε σε πρόσφατο άρθρο του κι ο Μάικλ Μουρ.
Από την άλλη, για μια ακόμη φορά κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα από την εν λόγω αποκάλυψη, καθώς θεωρείτο δεδομένο σε όσους παρακολουθούσαν τις εξελίξεις πως τα «μεγάλα κεφάλια» των Δημοκρατικών (μεταξύ των οποίων και ο Μπάρακ Ομπάμα) «έσπρωχναν» όσο μπορούσαν τη Χίλαρι Κλίντον. Είχε καταστεί άλλωστε σαφές μέσω τη στάσης των λεγόμενων υπερεκλεκτόρων, οι οποίοι σε ποσοστό άνω του 90% είχαν εκδηλώσει την υποστήριξη τους στην πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ πολύ πριν να αρχίσει η διαδικασία των προκριματικών. Μόνο που ο πανικός που φαίνεται να επικρατεί πλέον έχει να κάνει με ένα επιπλέον γεγονός: αυτό που αναφέρει πως το φάσμα της ήττας είναι πλέον ορατό, ακόμη κι αν ο Ντόναλντ Τραμπ προκαλεί απέχθεια ακόμη και σε μετριοπαθείς Ρεπουμπλικάνους.
Για μια ακόμη φορά οι τράπεζες στη μέση
Σε ό,τι αφορά τους λόγους της εμμονής της ηγεσίας των Δημοκρατικών να είναι η Χίλαρι Κλίντον η τελική προεδρική τους υποψήφια έναντι του Μπέρνι Σάντερς δε χρειάζεται και πολύ μεγάλη φαντασία. Αρκεί να ρίξει μια ματιά κανείς στο προελογικό πρόγραμμα του γερουσιαστή του Βερμόντ. Ιδιαίτερα το γεγονός πως είχε βάλει στο στόχαστρο το «άκρως αμαρτωλό» αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα δεν πρέπει να ενθουσίασε και πολύ τα περίφημα οικονομικά think tank. Κανείς άλλωστε δεν μπορεί να ισχυριστεί σοβαρά ότι αυτό μπήκε σε διαδικασία εξυγίανσης ακόμη και μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers τον Σεπτέμβρη του 2008. Ακόμη κι όταν ο Μπάρακ Ομπάμα διαδέχθηκε τον Τζορτζ Μπους, τέσσερις μόλις μήνες μετά το ξέσπασμα της κρίσης, δεν έδειξε καμιά διάθεση να ταράξει ιδιαίτερα τα νερά. Οι επιλογές που έκανε ως προς τους εκάστοτε πολιτικούς προϊστάμενους της αμερικάνικης οικονομίας υπήρξαν απολύτως ενδεικτικές των προθέσεων του: υπουργός Οικονομικών στην πρώτη του προεδρική θητεία ήταν ο Τίμοθι Γκάιτνερ, εξέχον στέλεχος της Goldman Sachs, ενώ τον διαδέχτηκε ο Τζακ Λιου, επίσης με θητεία σε κορυφαία διευθυντική θέση στη Citigroup.
Φανταστείτε λοιπόν πώς μπορεί να αισθάνθηκαν τα «κεφάλια» των Δημοκρατικών μπροστά στο ενδεχόμενο να κατεβάσουν έναν προεδρικό υποψήφιο διατεθειμένο να «αναμοχλεύσει» αρκετά τα πράματα στο ευρύτερο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Ίσα που κάποιοι ενδεχομένως να προτιμούσαν μέχρι και να εκλεγεί ο Τραμπ...
Κάπως έτσι λοιπόν η επιλογή της Χίλαρι Κλίντον έμοιαζε πάνω κάτω δεδομένη, ακόμη κι αν αυτή, λόγω της καταφανούς έλλειψης δυναμικής της, δίνει τη δυνατότητα σε μια επικίνδυνη, ακροδεξιάς κοπής υποψηφιότητα, όπως αυτή του Ντόναλντ Τραμπ, να διεκδικήσει με ιδιαίτερες αξιώσεις πια τις πιθανότητές της. Μόνο που το βάρος του ρίσκου που παίρνουν πιθανότατα θα έρθει να πέσει πρώτα πάνω στην αμερικάνικη κοινωνία αλλά και στην (ήδη βαθιά διχασμένη) διεθνή κοινότητα. Και τότε σίγουρα δε θα φτάνει η ανακάλυψη ενός εξιλαστήριου θύματος, όπως συνέβη τώρα με την Ντέμπι Βάσερμαν Σουλτς (παραιτήθηκε από την προεδρία της Εθνικής επιτροπής των Δημοκρατικών μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου), για να καλυφθούν οι τεράστιες, πραγματικές ευθύνες ενός βαθιά διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου