Νομοσχέδιο ΥΠΕΘΑ: Ρυθμίσεις συντεχνιακές που δεν αφορούν τους πολλούς- Άποψη

Γράφει ο Βασίλειος  Ζορμπάς

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

       Προσφάτως, ψηφίστηκε, μετά από συζήτηση στη Βουλή, το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, με αντικείμενο ‘’Ρύθμιση Θεμάτων Αρμοδιότητας Υπουργείου Εθνικής Άμυνας’’. Ειδικότερα, η νέα νομοθετική ρύθμιση έχει σκοπό, εκτός των άλλων και στη βελτίωση σημαντικού αριθμού ρυθμίσεων σταδιοδρομικής φύσεως, ιεραρχίας, εξέλιξης και υπηρεσιακής αξιοποίησης στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.  

Όπως αναφέρεται στην Αιτιολογική Έκθεση αλλά και στο Νομοσχέδιο (Κεφ. Δ), ο Νομοθέτης κινείται στη λογική της ‘’βελτίωσης σημαντικού αριθμού ρυθμίσεων σταδιοδρομικής φύσεως…. ήτοι στην  τροποποίηση διατάξεων της (ήδη τροποποιημένης) παλαιάς νομοθεσίας (Ν3883/2010, Ν2439/1996, Ν324/1976 κλπ)’’.  Ειδικότερα, στην Αιτιολογική Έκθεση (σελ 4) αναφέρεται ότι, ‘’Το τέταρτο Κεφάλαιο περιλαμβάνει 14 άρθρα (17 – 30) με τα οποία ρυθμίζονται θέματα σταδιοδρομικής φύσεως… Μεγάλο μέρος των διατάξεων αφορά σε τροποποιήσεις του ν.3883/2010… καθώς και των διατάξεων του ν.2439/1996 που σήμερα εξακολουθούν να ισχύουν για συγκεκριμένες κατηγορίες στρατιωτικού προσωπικού…’’.  

       Εκ των ανωτέρω, κατά τις εκτιμήσεις μου καθίσταται εμφανές, ότι στον εν λόγω τομέα, ο Νομοθέτης δεν επιχείρησε να τροποποιήσει τίποτε περισσότερο από λειτουργικά και ‘’συντεχνιακής’’ φύσεως θέματα, ενδεχομένως ουσιώδη (και όχι άδικα) για μερίδα στελεχών, αλλά σίγουρα ήσσονος σημασίας για το μεγάλο αυτό θέμα της εξελίξεως των στελεχών και της διαμορφώσεως της μελλοντικής ιεραρχίας των Ενόπλων Δυνάμεων. 

       Τούτο σημαίνει ότι θα εξακολουθήσουμε να παρατηρούμε απαράδεκτα φαινόμενα, όπως:

       α. ‘’Αυξομειώσεις’’ στον αριθμό των ανωτάτων στελεχών, από τη μια χρονιά στην άλλη χωρίς την οποιαδήποτε αιτιολογία, υπηρεσιακή ανάγκη ή σκοπιμότητα.      

       β. ‘’Τακτικισμούς’’ κατά την παραλαβή των αποφάσεων των Συμβουλίων Κρίσεων εκ μέρους του προσωπικού των ΕΔ.

       γ. Στελέχη ανωτέρου βαθμού (για παράδειγμα Σχες ή αντίστοιχοι και όχι μόνον) επιθυμούντα διακαώς να ανέλθουν ταχέως την κλίμακα της ιεραρχίας,  προκαλούν ενέργειες της ηγεσίας, αδιαφορώντας επιδεικτικά για τις επιπτώσεις εκ της απειλούμενης ζημίας που ήθελε προκληθεί εις βάρος ικανών και εντίμων συναδέλφων των, οι οποίοι ως εκ τούτου, διαγκωνίζονται, κρινόμενοι δυσμενώς (ευδοκίμως τερματίσαντες, διατηρητέοι κλπ). Μας ενδιαφέρει ή όχι τι είδους ηγήτορες διαμορφώνουμε;

       Το απόσπασμα από την Έκθεση της Διευθύνσεως Επιστημονικών Μελετών της Βουλής, στο Σχέδιο Νόμου, ‘’Ιεραρχία, Εξέλιξη των Μονίμων Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων’’, 31 Ιουλ 1996, ‘’το περιεχόμενο της εξουσίας που ασκεί η Κυβέρνηση στις Ένοπλες Δυνάμεις, δεν επεκτείνεται στην προσωπική κατάσταση των υπηρετούντων στις Ένοπλες Δυνάμεις, στην επαγγελματική τους εξέλιξη και σταδιοδρομία. Σε αυτόν τον χώρο εφαρμόζονται οι αρχές του Κράτους Δικαίου και της νομιμότητας’’, μας ενδιαφέρει ή όχι;

       Το έχουμε υποστηρίξει και παλαιότερα, η λογική του ‘’να κάνουμε στους άλλους ό,τι δεν θα μας άρεσε να μας κάνουν εκείνοι’’ φαίνεται καλά κρατεί. Εμείς όμως πρέπει να παραμένουμε αισιόδοξοι.