Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

ΕΜΘ η άλλη άποψη! Διάλογος και όχι διχασμός το ζητούμενο

soldier_shootingΗ υπόθεση με την τροπολογία των ΕΜΘ για τη βαθμολογική τους εξέλιξη που τελικά δεν πέρασε έχει προκαλέσει μεγάλη συζήτηση εντός τους στρατεύματος. Πάντα σ΄ αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν περισσότερες από μία απόψεις. Θα τις παρουσιάσουμε όλες. Μία επισήμανση που όλοι μας πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας: η συζήτηση δεν πρέπει να γίνεται σε καμία περίπτωση με λογική διχαστική. ΟΛΟΙ είναι απαραίτητοι στο στράτευμα και ΚΑΝΕΝΑΣ δεν περισσεύει. Συνεπώς οι απαξιωτικές αναφορές στους ΕΜΘ καλό θα είναι να λείπουν από τα στελέχη των ΑΣΕΙ. Γιατί αρκετοί ΕΜΘ έχουν πλέον πολύ περισσότερα πτυχία από τα δικά τους. Από την άλλη οι ΕΜΘ δεν πρέπει να αποδεχτουν το ρόλο της αδικημένης ομάδας του στρατεύματος. Ο ρόλος τους και η αποστολή τους αναγνωρίζεται κάθε μέρα.

Το κείμενο που ακολουθεί νομίζουμε ότι είναι σ΄ αυτό το πνεύμα. Της συζήτησης, του προβληματισμού και όχι του διχασμού. Σεβαστή η επιθυμία του συντάκτη για την διατήρηση της ανωνυμίας του:

Κύριε Συντάκτα.

Θα ήθελα να καταθεσω μια άποψη επειδή τον τελευταίο καιρό και έγιναν αλλά και διαβάζουμε πολλά πράγματα που δεν έχουν και ιδιαίτερη σχέση με την πραγματικότητα. Αναφέρομαι κυρίως σε αυτήν την ιστορία με τους ΕΜΘ.

Να ξεκαθαρίσω ότι είμαι απόφοιτος ΣΜΥΝ (με Πανελλήνιες), Αξιωματικός πλέον. Επίσης, για δικούς μου λόγους αν και στηρίζω τα συνδικαλιστικά μας, δεν ασχολούμαι με αυτά. Τα ξεκαθαρίζω αυτά διότι έχούν όλα τη σημασία τους αν και ό,τι ακολουθήσει γράφεται με πλήρη συναδελφικότητα προς όλους διότι μόνο όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε. Αν δεν μπορούμε να καταλάβουμε ούτε αυτό το τόσο απλό πραγματάκι, τότε υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα. Η επιστολή είναι ενωτική και όποιος δεν καταφέρει να το διακρίνει καλά θα κάνει να την ξαναδιαβάσει δίχως παρωπίδες.

Αρχικά, να ξεκαθαρίσω ότι σε όλη την σταδιοδρομία μου με ενδιέφεραν οι σωστοί συνάδελφοι και με αυτό το κριτήριο αντιμετώπιζα τους πάντες: μου ήταν αδιάφορο αν κάποιος ήταν από Σχολή, από ΕΜΘ/ΕΠΥ, από ΕΠΟΠ. Αυτό το ξεκαθαρίζω διότι όλοι μας πρέπει να καταλάβουμε πως δεν (πρέπει να) γίνεται αυτός ο εξαιρετικά χαζός και αντισυναδελφικός διαχωρισμός «εμείς» κι «εσείς». Όπως υπάρχουν εξαιρετικοί συνάδελφοι από ΣΜΥΝ, έτσι υπάρχουν και άχρηστοι, ενώ το ίδιο ισχύει και για ΕΜΘ και για τους πάντες. Επίσης να τονίσω ότι ανέκαθεν στήριζα κάθε δίκαιο και λογικό αίτημα ανεξαρτήτως προελεύσεως και το ίδιο θα συνεχίσω να πράττω και στο μέλλον, παρόλο που κατανοώ ότι πολλές φορές το αίτημα μπορεί να αφορά και κόσμο που μπορεί αποδεδειγμένα δεν το αξίζει. Βεβαίως εδώ έχουμε να κάνουμε με γενικότερη παθογένειατου συστήματος που τους βάζει όλους στο ίδιο καζάνι και την οποίαν δεν μπορούμε να την καταπολεμήσουμε με την καλή μας την καρδιά και μόνο.

Εδώ και αρκετές μέρες διαβάζουμε μια άνευ προηγουμένου μουρμούρα (η λέξη δεν επελέγη τυχαία) ως προς την τροπολογία για τους ΕΜΘ που δεν πέρασε. Όποιος ασχοληθεί με αυτήν την μουρμούρα πολύ εύκολα θα συμπεράνει τα εξής:
όλες οι άλλες προελεύσεις στις ΕΔ είναι απόλυτα ευνοημένες και μόνο οι ΕΜΘ ρίχτηκαν.
στην συγκεκριμένη τροπολογία, πέρασαν τα πάντα και μόνο η ρύθμιση για τους ΕΜΘ καταποντίστηκε
η ηγεσία έχει γενικά κάτι ενάντι μόνο στους ΕΜΘ αφού οι υπόλοιποι είναι όλοι ευνοημένοι

Βέβαια, όποιος διαβάσει προσεκτικά όλη την υπόθεση θα συνειδητοποιήσει ότι στην πραγματικότητα δεν πέρασε τίποτε για κανέναν (όπου η περίπτωση των ΕΜΘ ήταν απλώς ένα από τα ζητούμενα που έφαγαν πόρτα). Τι σημαίνει αυτό με τη σειρά του; Ότι η ηγεσία τελικά δεν έχει κάτι απέναντι στους ΕΜΘ, αλλά με τον ίδιον τρόπο τους αντιμετώπισε όλους (για να το πούμε χαριτολογώντας βεβαίως), αφού δεν έκανε χάρες σε καμία «ομάδα» και δεν πέρασε κανένα αίτημα. Εδώ λοιπόν συμβαίνει κάτι αξιοπερίεργο: η μόνη «ομάδα» ενδιαφερομένων που αντιδρά με τόσο έντονο και οξύ τρόπο είναι οι ΕΜΘ. Γιατί; Έχει αναλογιστεί κανείς; Και αναφέρομαι στους ΕΜΘ αποκλειστικά, διότι θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό να συνειδητοποιήσουν τι μεγάλο αυτογκόλ έβαλαν και δυστυχώς αν και σε πρώτη φάση το έβαλαν στους εαυτούς τους, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος στην συνέχεια το αυτογκόλ να μπει σε όλους μας.

Διανύουμε μία περίοδο που όλα τα ζωτικά ζητήματα που μας αφορούν όλους είναι ανοικτά στο τραπέζι. Το παιχνίδι (και δεν ξέρω πόσοι συνάδελφοι το έχουν κατανοήσει, όπου έχω επιφυλάξεις) είναι εκ των πραγμάτων εις βάρος μας. Καταβάλλεται μία τιτάνια προσπάθεια να αντιστρέψουμε συνολικά ως κλάδος το κλίμα. Μέσα σε αυτήν την προσπάθεια, είχαμε διαβάζαμε επί σειρά μηνών για έναν απίστευτο πόλεμο (κυρίως κάτω από το τραπέζι κιόλας) με πισώπλατα αλλά πάντοτε «συναδελφικά» μαχαιρώματα και όπως γίνεται σε όλες αυτές τις περιπτώσεις μας έκανε γενικότερη ζημιά σε όλους μας. Ταυτόχρονα, είχαμε και τα θέματα όλων μας να τρέχουν, αλλά μαζί με αυτό είχαμε και διάφορα αιτήματα που αφορούν συγκεκριμένες «ομάδες» εντός των ΕΔ (μία από αυτές οι ΕΜΘ, μια άλλη οι 90-92, μια άλλη οι απόφοιτοι ΑΣΣΥ κλπ). Το ερώτημα που θέλω να θέσω είναι απλό: θα πείραζε τόσο πολύ τους συναδέλφους ΕΜΘ αν το θέμα τους εξεταζόταν (ας πούμε) μετά από έναν χρόνο; Η αδικία εις βάρος τους υφίσταται (όπως λένε) εδώ και χρόνια. Ένας χρόνος ακόμα θα πείραζε τόσο πολύ; Διότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαμε να έχουμε κλείσει το μισθολογικό, το ασφαλιστικό, η απόφαση του ΣτΕ, ασχολούμενοι αποκλειστικά με αυτά και στην συνέχεια να ασχοληθούμε με τα υπόλοιπα αιτήματα δίχως τα πραγματικά σοβαρά πάνω στο τραπέζι.

Υπήρχε, δηλαδή, λόγος να φέρουμε και άλλα θέματα στο προσκήνιο, με κίνδυνο να μπούμε σε φάση διαπραγματεύσεων και με αποτέλεσμα κάποια εξ αυτών των αιτημάτων να καούν; Και προσοχή, το ίδιο υποστηρίζω και για τα υπόλοιπα «δευτερεύοντα» θέματα, αλλά ο λόγος της ενασχόλησης έχει να κάνει αμιγώς με τις αντιδράσεις των ενδιαφερομένων.

Ας δούμε λίγο τα βασικά προβλήματα της υποθέσεως, ένα προς ένα:
Κατ’ αρχήν, δυστυχώς υπάρχει ένα ακόμη χειρότερο ενδεχόμενο: πρόσφατα γράψατε στην έγκυρη ιστοσελίδα σας ένα πικρά σωστό άρθρο, σύμφωνα με το οποίο υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο τα αιτήματα για τον καταληκτικό βαθμό ΑΣΣΥ ή για τους ΕΜΘ να χρησιμοποιηθούν ως αντισταθμίσματα για ένα εξαιρετικά κακό μισθολόγιο που ετοιμάζουν για όλους μας. Ερωτώ λοιπόν: εγώ που ενώ ήμουν τοποθετημένος στο σπίτι μου, αποφασίστηκε (και όχι με τις πιο διαφανείς διαδικασίες αλλά ας μην επεκταθώ) να τοποθετηθώ μακρυά για υπηρεσιακούς λόγους και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταστρέφομαι οικονομικά μήνα με το μήνα, αν μου πούν ότι αντι για ένα καλύτερο μισθολόγιο που δικαιούμαι θα μου δώσουν την υπηρεσιακή εξέλιξη των ΕΜΘ, υπάρχει περίπτωση εγώ να το αποδεχθώ; Ή μήπως με ενδιαφέρει σήμερα αν τελικά θα πάρω τον νόμιμο καταληκτικό βαθμό, όταν μετά από 15-20 χρόνια ποιος ζει και ποιος πεθαίνει και εν τέλει όλα εξαρτώνται από το τι θα γίνει «σήμερα» με το μισθολόγιο και το ασφαλιστικό; Τι να το κάνω αν με κάνουν και ναύαρχο αλλά παίρνω 700 ευρώ κάτω; Όπου όταν λέω για εμένα, δεν εννοώ εμένα υποχρεωτικά αλλά τον καθένα που μπορεί να βρεθεί στην δική μου θέση.
Να το πάω παρακάτω: διαβάζουμε μέσα στην όλη επιχειρηματολογία ότι στους ΕΜΘ προστέθηκαν 5 χρόνια αλλά κανένας βαθμός. Σεβαστό το παράπονο, σαφής η αδικία. Έχω ένα ερώτημα όμως: το γνωρίζουν ότι στους αποφοίτους ΑΣΣΥ προστέθηκαν 5 χρόνια και αφαιρέθηκε ένας βαθμός; Άραγε εμείς γιατί δεν αντιδράμε με τον ίδιον τρόπο; Επειδή δεν μας ενδιαφέρει, ή επειδή αναγκαζόμαστε να κάνουμε υπομονή (ιώβεια πλέον); Όπου πρακτικά εν μέρει τέθηκε στην ίδια τροπολογία και αυτό κι έφαγε την πόρτα του.
Να το συνεχίσω: εύχομαι ολόψυχα όλοι οι ΕΜΘ να προαχθούν τελικώς όπως ακριβώς όπως το ζητάνε. Το αν παίρνουν νέο κόσμο οι ΕΔ το γνωρίζουμε όλοι, είναι επόμενο λοιπόν μόλις προαχθουν αυτοί, να δημιουργηθεί ένα μεγάλο βαθμολογικό κενό ανάμεσα σε αυτούς και τις αμέσως επόμενες σειρές, αλλά κυρίως ανάμεσα σε αυτούς και τους ΕΠΟΠ. Ένα από τα κύρια επιχειρήματα που ακούγονται είναι και το «πόσα άλλα θα κάνουμε εμείς σε αυτούς τους βαθμούς;». Ερώτηση: οι ΕΠΟΠ δεν είναι συνάδελφοι; Αυτοί δεν πρέπει να μας ενδιαφέρουν; Έχουμε σκεφτεί πόσο πολύ θα επιβαρυνθούν από μια τέτοια κατάσταση;
Επόμενο σημείο: επειδή δυστυχώς αρκετοί εκ των ΕΜΘ δεν προσέχουν καθόλου την επιχειρηματολογία τους για το ζήτημα, θα ρωτήσω το εξής: όταν αποφασίστηκε οι εξ Υπαξιωματικών να ονομαστούμε Ειδικοτήτων, μήπως τυχαίνει να έχουν πληροφορηθεί με πόσες αρμοδιότητες επιβαρυνθήκαμε ως οι «νεώτεροι» των Αξιωματικών; Λες και πριν δεν ήμασταν οι νεώτεροι και γίναμε μέσα σε ένα βράδυ. Διότι αν οι καλοί συνάδελφοι αντιδρούν στο πόσα ακόμη θα κάνουν με τα υπάρχοντα δεδομένα ως Ανθυπασπιστές, καλά θα ήταν να έχουν πληροφορηθεί από πριν πόσα τους περιμένουν ως «οι νεώτεροι Αξιωματικοί» (και όχι από τους εκ των ΑΣΣΥ, αν εσφαλμένα αυτό κατάλαβαν). Και όπως σε εμάς δεν αναγνωρίστηκε η δικαιολογία της ηλικίας και της πρότερης σταδιοδρομίας, έτσι δεν πρόκειται να αναγνωριστεί και σε αυτούς. Αυτό, το έχουν λάβει υπόψιν ή θα έχουμε πάλι μουρμούρα και τότε; Και για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, προσωπικά σαφώς και με βολεύει να προαχθούν, το λέω ευθέως. Όσον αφορά τις αρμοδιότητες (επιχείρημα που πουλάει πολύ), επειδή προφανώς δεν έχει τύχει να προσέξουν πόσο έχουν αυξηθεί και στους υπολοίπους, καλό θα ήταν να καταστεί σαφές όσο είναι ακόμη «νωρίς» ότι αυτές δεν αναλογούν στις προελεύσεις, αλλά στον βαθμό. Ελπίζω να μην χρειαστεί να μιλάμε πια για τόσο αυτονόητα πράγματα. Στο Στρατό είμαστε και υπάρχει ιεραρχία και εξ αυτής πηγάζουν όλα, όποιος νομίζει ότι εργάζεται σε ΚΕΠ ή εφορία κάνει μεγάλο λάθος. Απλή υπενθύμιση.
Επόμενο πρόβλημα: Αν για τους ΕΜΘ γίνει κάποια εξαίρεση και ικανοποιηθεί το αίτημά τους, όταν μετά θα έρθουν οι ΕΠΟΠ και θα ζητήσουν με την ίδια επιχειρηματολογία να γίνει η αντίστοιχη εξαίρεση και να φτάνουν (πχ) έως Ανθυπασπιστές, δεν θα πρέπει για να υπάρχει αίσθημα Δικαιοσύνης να ικανοποιηθεί και το αίτημα των ΕΠΟΠ; Και αναφορικά με τις ΑΣΣΥ; Πλήρης εξίσωση; Δεν θα πρέπει και οι απόφοιτοι ΑΣΣΥ να πάρουν και αυτοί κάτι; Αν όμως γίνει αυτό (εδώ βλέπετε ότι στο Ναυτικό δεν μας δίνουν τον καταληκτικό), δεν θα αντιδράσουν (και δικαίως εδώ που τα λέμε) οι απόφοιτοι των ΑΣΕΙ; Και τελικά αν αρχίσουν να προάγονται όλοι, μήπως θα συνεχίσουν να έχουν ακριβώς τα ίδια καθήκοντα αλλά με άλλο βαθμό;

Όλα αυτά τα θίγω για να φανεί ότι το θέμα τελικώς δεν ήταν «προάγουμε τους ΕΜΘ και κλείνει εδώ το πράγμα» και ότι προφανώς είχαν να τηρηθούν γενικότερες ισορροπίες προς όλες τις κατευθύνσεις.

Δεν καταλαβαίνουν λοιπόν οι πολύ καλοί συνάδελφοι ΕΜΘ ότι με τον τρόπο και που χειρίστηκαν το αίτημά τους αλλά και που αντιδρούν μετά την απόρριψη της τροπολογίας, ότι ουσιαστικά και εν προφανή αγνοία τους λειτουργούν διχαστικά; Γιατί; Δεν ξέρουν ότι οι πολιτικοί είναι μανούλες στο να εκμεταλεύονται τέτοιες καταστάσεις εις βάρος μας; Όλα αυτά τα χρόνια που παρακολουθώ πάρα πολύ προσεκτικά όλες τις εξελίξεις σε όλα τα θέματα που μας αφορούν (είτε με αρθρογραφία, είτε με τα ενημερωτικά σημειώματα), δεν έχω αντιληφθεί ότι γίνεται κάποιος υπόγειος πόλεμος εκ των έσω, ή ότι υπάρχει κόσμος (από αυτούς που μας εκπροσωπούν) που άλλα λέει κι άλλα κάνει. Ίσα ίσα, όχι μόνο βλέπω έργα αλλά βλέπω και ότι αυτοί που ασχολούνται (και που είναι στην πλειοψηφία τους από ΑΣΕΙ και ΑΣΣΥ) υποστηρίζουν «με χέρια και με πόδια» τα αιτήματα όλων, ανεξαρτήτως προελεύσεων και Σωμάτων, και συνεπώς (και) των ΕΜΘ, πάντοτε όμως υπό την προϋπόθεση ότι είναι δίκαια και νόμιμα. Και για την περίπτωση των ΕΜΘ αυτό που διαπίστωσα είναι ότι πέρασε όλα τα εμπόδια και κόπηκε στο παρά ένα (και όχι μόνο αυτό, ξαναλέγω). Αυτό κάτι δείχνει.

Μήπως έπρεπε, λοιπόν, κάποιοι εκ των ενδιαφερομένων και ιδίως όσοι εκτοξεύουν αδιακρίτως κατηγορίες, να σκεφτούν κάποια πράγματα καλύτερα και να ζυγίσουν καλύτερα τις καταστάσεις; Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι σε αυτό το παιχνίδι δεν παίζουμε μόνοι μας, υπάρχει και η αντίπερα όχθη που εξυπηρετεί διαφορετικά συμφέροντα και που καλώς ή κακώς είναι αυτή που έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι και εμείς αν θέλουμε να βάλουμε γκολ πρέπει να προσαρμοστούμε στους κανόνες του παιχνιδιού.

Τέλος και επειδή από πολλές απόψεις κακώς εστιάσαμε τόσο πολύ στους ΕΜΘ αλλά ατυχώς οι ίδιοι επέλεξαν να έχουν την τιμητική τους, πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε πως όλοι στο ίδιο καράβι βρισκόμαστε. Το αν κάποιος είναι στην Γέφυρα και κάποιος άλλος στο Μηχανοστάσιο (αυτή είναι και η έννοια των προελεύσεων άλλωστε) δεν σημαίνει ότι δεν θα βυθιστούν και οι δύο αν κάτι δεν πάει καλά με το Πλοίο. Παίζουμε όλοι για την ίδια ομάδα και δεν είμαστε ανταγωνιστές.

Τι να το κάνω να είμαι προϊστάμενος τμήματος όταν βλέπω ότι ο κόσμος μου δεν είναι καλά; Ελάχιστη κοινή λογική να έχω αρκεί για να με κάνει να υποστηρίξω τα δίκαια αιτήματά του. Αλλά από το να φεύγουμε από αυτό το σημείο και να περνάμε στο επίπεδο είτε της συνωμοσίας, είτε στο να βάζουμε αυτογκολ σε όλους μας, υπάρχει μεγάλη απόσταση και αυτό πρέπει να μας προβληματίσει όσον αφορά την στάση μας. Λιγότερο ή περισσότερο, ριγμένοι και αδικημένοι νιώθουμε όλοι μας αφού όλων οι γούνες έχουν καεί με κάποιον τρόπο. Όλες οι «ομάδες» έχουν δίκαια αιτήματα, αλλά δεν είναι εφικτό όλα να έρθουν στο τραπέζι τώρα. Χρειάζεται υπομονή από όλους τους συναδέφλους ανεξαιρέτως.

Η μόνη επιλογή που έχουμε είναι να στηρίξουμε έμπρακτα αυτούς που νόμιμα προωθούν τα θέματά μας. Το αν θα τα καταφέρουν ή όχι θα φανεί στο τέλος της ημέρας και μόνο τότε έχουμε δικαίωμα να τους επιβραβεύσουμε ή να τους επικρίνουμε. Εξάλλου δεν είναι ισόβιοι, εκλέγονται με δημοκρατικές διαδικασίες. Για να φτάσουμε σε τέτοια επίπεδα «αυτογνωσίας» όμως, πρέπει να κατανοήσουμε και ότι δεν είναι δυνατόν όλα τα επιλυθούν «χθες», ή άντε το πολύ «τώρα», όσο κι αν μας επείγει, όσο κι αν το επιθυμούμε.

Έχουμε πολύ δρόμο να καλύψουμε, δεκαετίες που δεν υπήρχαμε. Όλοι έχουμε χρέος να το κατανοήσουμε αυτό και επιτέλους να σταματήσουμε να βλέπουμε μεμονωμένα μόνο το δικό μας μετερίζι, τη δική μας συντεχνία. Και αυτό δεν πηγαίνει μόνο στους ΕΜΘ, πηγαίνει σε όλους. Η διχόνια δεν θα βοηθήσει κανέναν και στην παρούσα φάση προέχουν τα κοινά αιτήματα και προβλήματα όλων.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία και τις απολογίες μου για το μέγεθος της επιστολής όμως δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό και για έναν πρόσθετο λόγο: κάποιος που δεν μπορεί να διαβάσει μια υποφερτά μεγάλη επιστολή, άραγε μπορεί να διαβάσει ένα ολόκληρο νομοσχέδιο και να έχει και άποψη;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου