Η επιστολή που δημοσιοποιούμε
αναφέρεται στο σήμερα των μονάδων των HAWK φορτισμένη
από την εμπειρία και τα παθήματα του χθες.
Πρόκειται για την κατάθεση ψυχής ενός
απολυμένου εδώ και χρόνια συναδέλφου που πέρασε και έπαθε στα HAWK Θεσσαλονίκης. Ένα παλικάρι που
πίστευσε ότι με το πέρασμα των χρόνων θα άλλαζαν τα πράγματα, για να διαπιστώσει
μέσα και από τις πρόσφατες καταγγελίες φαντάρων ότι το χώσιμο, η αγρύπνια και η
υποστελέχωση συνεχίζονται. Και η ευθύνη για το γεγονός ότι τα πράγματα γίνονται
ακόμη χειρότερα βαραίνει τις πλάτες των Υπουργών Άμυνας Π.Καμμένου-Δ.Βίτσα με το
ολέθριο ποσοστό του 8% μεταθέσεων στα αστικά κέντρα. Φυσικά, με πλήρη γνώση
αυτού που υποστηρίζουμε, λέμε αυτό δεν ισχύει για τα βύσματα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ!
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι αυτές
τις δύσκολες εποχές, που αντικειμενικά εντείνουν τον ανταγωνισμό και τον
ατομισμό, μέσα και έξω από τον στρατό οικοδομούνται κάποιες υπόγειες αλλά
σημαντικότατες διαδρομές αλληλεγγύης και συναδέλφωσης.
Στεκόμαστε λοιπόν με σεβασμό, απέραντη
εκτίμηση και με ευχές για κάθε επιτυχία στην πορεία του πολίτη πλέον, χθεσινού
και παντοτινού συναδέλφου, που μας έστειλε την παρακάτω επιστολή.