Σαν μάθεις ότι στο κατεχόμενο Αφριν μετέτρεψαν το σπίτι σου σε κέντρο βασανιστηρίων.....
(φωτογραφία αρχείου)
Γράφει η Sinam Sherkany Mohamad
Ως Κούρδισσα και ως εκπρόσωπος στις ΗΠΑ του Συριακού Δημοκρατικού Συμβουλίου, της πολιτικής πτέρυγας των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων, που τα τελευταία πέντε χρόνια βοήθησαν τις αμερικανικές δυνάμεις στη νίκη κατά του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτος, θα μπορούσα να σας μιλήσω για μια σειρά γεωπολιτικά ζητήματα, ωστόσο, προτιμώ να μην εκφραστώ πολιτικά αλλά να καταθέσω μια προσωπική μαρτυρία, ώς μητέρα τεσσάρων παιδιών και γιαγιά η οποία έχει χάσει τα πάντα.
Με αφορμή τη δεύτερη επέτειο από την κατοχή του Afrin, απευθύνω τη δική μου έκκληση σε όλους όσοι θέλουν να ακούσουν . Ο εφιάλτης της οικογένειάς μου ξεκίνησε όταν ο τουρκικός στρατός εισέβαλε παράνομα στην ειρηνική περιοχή μας, το Afrin στη Βόρεια Συρία, γνωστή και ως Rojava, τον Ιανουάριο του 2018.
Αυτή λοιπόν την ορεινή, ειδυλλιακή και πλούσια περιοχή που είχε γίνει καταφύγιο των ανθρώπων στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας, έβαλε στόχο να κυριεύσει και να καταστρέψει ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, γιατί ακριβώς αυτή η περιοχή μας πρόσφερε ένα εναλλακτικό μοντέλο διακυβέρνησης με θρησκευτική ελευθερία και με ισότιμη θέση στη δημόσια ζωή για όλες τις εθνότητες και όλες τις γυναίκες.
Το κοσμικό και δημοκρατικό μας μοντέλο βρισκόταν υπό πολιορκία καθώς είμαστε πλειοψηφικά κουρδική περιοχή και επομένως θεωρούμαστε απειλή από την κυβέρνηση της Τουρκίας, η οποία βιώνει το συνεχή φόβο των 20 εκατομμυρίων Κούρδων (ΣτΜ: της Τουρκίας) που απαιτούν ίσα δικαιώματα και αυτοδιάθεση .
Επειδή το Afrin τόλμησε να ονειρευτεί έναν άλλο κόσμο, τα τουρκικά αεροσκάφη και το πυροβολικό ξερνούσαν το θάνατο πάνω μας για περισσότερες από 60 ημέρες, ανοίγοντας το δρόμο στον τουρκικό στρατό για να καταλάβει την περιοχή μας, με τη βοήθεια δεκάδων ένοπλων ομάδων. Στα δύο χρόνια που ακολούθησαν, η οικογένειά μου, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι που εγκατέλειψαν το Afrin, είδαν τις ζωές τους να καταστρέφονται και τις ψυχές τους να συντρίβονται.
Η οικογένειά μου δραπέτευσε από την απειλή των τανκ της Τουρκίας μόνο με τα ρούχα που φορούσε. Το εργοστάσιο του συζύγου μου -καρπός δουλειάς μιας ολόκληρης ζωής- όπου κατασκευάζαμε δοχεία από κασσίτερο για ελαιόλαδο, κατασχέθηκε από τους συνεργάτες της Τουρκίας ενώ όλα τα μηχανήματα εκλάπησαν και στάλθηκαν στην Τουρκία. Η ένοχοι ήταν η ομάδα της Ahrar al-Sharqiya, η ίδια πολιτοφυλακή που υποστηρίχθηκε από την Τουρκία, και η οποία είχε τραβήξει έξω από το αυτοκίνητό της τη συνάδελφό μου Hevrin Khalaf τον Οκτώβριο και την δολοφόνησε, γεγονός που τα Ηνωμένα Έθνη χαρακτήρισαν ως έγκλημα πολέμου.
Και το σπίτι του χωριού μου, που ο γιος μου είχε χτίσει με μεράκι πέτρα την πέτρα, κατασχέθηκε και μετατράπηκε σε κέντρο ανακρίσεων. Κάποιοι από τους πρώην γείτονες που βρίσκονται στην περιοχή μού είπαν: «Όλοι ξέρουμε πως αν μας έφερναν στο σπίτι σας, θα μας βασάνιζαν». Η οικογενειακή μου όαση, τα δωμάτια όπου έζησα κι έχω τόσες πολλές ευχάριστες αναμνήσεις, έχουν πλέον μετατραπεί σε έναν τόπο σκληρότητας και αγωνίας όπου βασανίζουν σαδιστικά τον λαό μου.
Το Afrin δεν είναι απλώς μια άλλη πόλη για μένα. Είναι η γη όπου έχουν θαφτεί πολλές γενιές της οικογένειάς μου . Οι τάφοι του προπάππου, του παππού, του πατέρα και της μητέρας μου βρίσκονται εκεί με ορατό τον κίνδυνο βανδαλισμού ή λεηλασίας από τις πολιτοφυλακές της Τουρκίας, όπως άλλωστε και πολλά άλλα νεκροταφεία και αρχαιολογικοί χώροι. Το σπίτι του παππού μου και όλα τα ελαιόδεντρά του έχουν επίσης κατασχεθεί, μερικά από αυτά ξεριζώθηκαν κυριολεκτικά από το έδαφος, οι ρίζες των οποίων αποτελούν το συμβολικό ισοδύναμο των δικών μου φλεβών. Βλέπετε, όταν η κυβέρνηση της Τουρκίας αποφάσισε τη συστηματική κλοπή της βιομηχανίας ελαιολάδου του Afrin, αυτό που έκανε στην ουσία ήταν να αφανίσει την ψυχή και τη μνήμη των οικογενειών όπως η δική μου, γιατί αυτά τα δέντρα ήταν “μέλη” της κοινότητάς μας.
Βέβαια, τα φυσικά αντικείμενα μπορούν να αντικατασταθούν. Αυτό όμως που έχει κάνει ο τουρκικός στρατός καταλαμβάνοντας και τρομοκρατώντας το Afrin σχεδόν δύο χρόνια τώρα είναι η επιτομή της προσωπικής κόλασης δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων σαν εμένα, που μπορούμε να επισκεφτούμε δακρύζοντας τα σπίτια μας μόνο μέσω του Google Earth και μέσω παλιών φωτογραφιών.
Πολύ μεγαλύτερη είναι τελικά η απογοήτευση, όταν θέλεις να πιστέψεις ότι υπάρχει δικαιοσύνη και το «καλό» τελικά κερδίζει, αλλά βλέπεις ότι η Τουρκία και οι συνεργάτες της δεν έχουν ακόμη αντιμετωπίσει καμία ουσιαστική καταδίκη για τα συνεχιζόμενα εγκλήματα πολέμου εναντίον των Κούρδων και συμμάχων των ΗΠΑ οι οποίοι νίκησαν το Ισλαμικό Κράτος.
Στα εγκλήματα της Τουρκίας περιλαμβάνονται απαγωγές για λύτρα, εμπορία ανθρώπων, βιασμοί, σεξουαλική υποδούλωση, δολοφονίες, εξαναγκαστικές εξαφανίσεις στα σημεία ελέγχου, απαγωγές αργά τη νύχτα και κάψιμο χωριών. Ως Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, ζητούμε μια αντιπροσωπεία του Κογκρέσου ή της ακαδημαϊκής κοινότητας να επισκεφτεί τον Afrin, ώστε να γίνουν μάρτυρες αυτής της δυστοπικής πραγματικότητας και να επιβεβαιώσουν τα όσα συμβαίνουν.
Έτσι, σε έναν κόσμο καταθλιπτικών στατιστικών, όπου όλες οι τραγωδίες που συμβαίνουν στη Συρία φαίνεται να συνθλίβονται μέσα στη μεγάλη εικόνα θα ήθελα να συνειδητοποιήσετε πως πολλά θύματα έχουν μια πικρή ιστορία σαν τη δική μου και πως οι δράστες αυτών των εγκλημάτων πολέμου έχουν ονόματα και θα πρέπει να προσαχθούν στη δικαιοσύνη. Φανταστείτε ότι σας πήραν το σπίτι και το μετέτρεψαν σε θάλαμο βασανιστηρίων για τους γείτονες και τους φίλους σας, ενώ την ίδια ώρα φαίνεται να μην ενδιαφέρεται γι'αυτό ο υπόλοιπος κόσμος. Μόνο τότε θα αρχίσετε να καταλαβαίνετε τον πόνο των εκτοπισμένων ανθρώπων του Afrin.
Η Sinam Sherkany Mohamad είναι Κούρδισσα πολιτικός, εκπρόσωπος του Συριακού Δημοκρατικού Συμβουλίου στην Ουάσιγκτον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου