Στις 19/4 ο Μαροκινός μετανάστης Ζ. ΜΠ. πέφτει θύμα απαγωγής στην πλατεία Αριστοτέλους από την αστυνομία, ξυλοκοπείται, βασανίζεται και στην συνέχεια χωρίς καμία εξήγηση μεταφέρεται μαζί με άλλους πρόσφυγες και μετανάστες στον Έβρο όπου και αναγκάζονται να περάσουν με βάρκα τα σύνορα για Τουρκία. Τον Ιούλιο του 2020 ο Ζ. Μπ. ήρθε στην Ελλάδα. Το θύμα, τα προηγούμενα χρόνια έμενε στη Γερμανία με σκοπό να σπουδάσει. Έτσι η άδεια παραμονής και τα υπόλοιπα έγγραφά του είχαν εκδοθεί στη Γερμανία. Δυστυχώς όμως η άδεια παραμονής του στην Ευρώπη έληξε και καθώς ο ίδιος δεν επιθυμούσε να συνεχίσει τις σπουδές του στη Γερμανία, δεν μπορούσε και να την ανανεώσει.
Στην Ελλάδα επιχείρησε να αιτηθεί άσυλο, ωστόσο λόγω της πανδημίας Covid-19 κάτι τέτοιο δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί άμεσα. Μια εβδομάδα πριν το τραγικό συμβάν της απαγωγής και της απομάκρυνσής του από τη χώρα, είχε δοθεί στο Ζ. Μπ. υπηρεσιακό σημείωμα από την Ελληνική Αστυνομία το οποίο τον υποχρέωνε να αποχωρήσει από τη χώρα, δίνοντάς του προθεσμία 30 ημερών. Βέβαια μέσα στη διάρκεια των 30 ημερών θεωρείται ότι ο Ζ. έχει νόμιμο δικαίωμα παραμονής στην Ελλάδα. Η Ελληνική Αστυνομία, αυθαιρετώντας άλλη μια φορά, δεν σεβάστηκε ούτε καν την απόφαση που το ίδιο της το σώμα είχε εκδώσει. Έσκισε μπροστά στα μάτια του Ζ. την απόφαση επιστροφής, τον μετέφεραν σε διάφορα ΑΤ της Θεσσαλονίκης, στερώντας του το δικαίωμα να καλέσει δικηγόρο και διερμηνέα (διότι δεν γνωρίζει καλά ελληνικά) καθώς και να μιλήσει με τους δικούς του ανθρώπους. Μεταφέρθηκε χωρίς καμία εξήγηση ή διευκρίνιση σε νοσοκομείο της πόλης όπου διενεργήθηκε και τεστ covid και έπειτα μεταφέρθηκε σε όχημα με προορισμό το άγνωστο, κάτω από άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες, που προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ξυλοκοπημένος από την Ελληνική Αστυνομία μεταφέρθηκε στον Έβρο όπου αναγκάστηκε να περάσει το ποτάμι ανά εντεκάδες με τους υπόλοιπους μετανάστες. Χαρακτηριστική ηταν η εντολή των Ελλήνων στρατιωτικών να περάσουν οι άνθρωποι αυτοί στα τουρκικά σύνορα είτε ζωντανοί είτε νεκροί.
Όπως αναφέρει και ο ίδιος σε μαρτυρία του προς τους δικούς του ανθρώπους:
‘’ Ήμουν στην Αριστοτέλους όπου με πλησίασε η αστυνομία, παρόλο που ήμουν με το σκυλί. Με ρωτήσαν για χαρτιά και τους είπα ότι έχω ληγμένη άδεια παραμονής από τη Γερμανία και ότι έχω τα υπόλοιπα χαρτιά στο σπίτι. Στην Αριστοτέλους , μου έβαλαν χειροπέδες και με πήγαν στο τμήμα. (περίπου στις 12:00μμ την Δευτέρα 19/04/21). Για το χαρτί που μού είχαν δώσει, είπαν απλά ότι δεν παίζει κανένα ρόλο, το έσκισαν επειδή δεν είχα κάτι συγκεκριμένο (άδεια παραμονής). Δεν μου έδωσαν την ευκαιρία να μου φέρει κάποιος από το σπίτι τα υπόλοιπα χαρτιά μου. Αυτό το δικαίωμα που είχα, δεν μου το έδωσε κανείς.
Από τις 12:00μμ μέχρι τις 10μμ το βράδυ ήμουν εκεί, χωρίς φαγητό, χωρίς τίποτα απλά να περιμένουμε και να περιμένουμε. Ήταν και άλλοι Μαροκινοί μαζί μου. Μετά με πήγαν σε άλλο τμήμα, στην Καλαμαριά ή κάπου εκεί στην ανατολική Θεσσαλονίκη. Εκεί διανυκτέρευσα μέχρι που ζήτησα φαγητό στις 02:00 πμ το βράδυ. Την Τετάρτη (21/04/21) μας έβαλαν σε ένα αυτοκίνητο χωρίς παράθυρα, χωρίς τίποτα. Ήμασταν πολλά άτομα , μαζί με εμάς και 2 κοπέλες από Συρία που συνέχεια έκλαιγαν. Πήγαμε περίπου 2 ώρες με το αυτοκίνητο όπου βρήκαμε ένα άλλο
γκρουπ. Εκεί μας βάλαν σε ένα πολύ μεγάλο όχημα για πρόβατα. Ήμασταν 40 άτομα. Μας άλλαζαν από μέρος σε μέρος και από μέρος σε μέρος.
Στο τελευταίο αυτοκίνητο ήμασταν 50 άτομα, δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε. Μας άφησαν στο έδαφος, γονατίζουμε. Τελευταίο σημείο που ήταν πολύ άσχημο, ήμασταν οι 50 σε αυτόν τον χώρο χωρίς
αέρα, τίποτα, παραδόξως μάς άνοιξαν λίγο την πόρτα και μείναμε εκεί για 2 ώρες και μας είπαν «κανείς δεν βγαίνει έξω». Ύστερα, μας έβγαλαν έξω και μας παρέταξαν ανά τριάδες και μας οδήγησαν στο ποτάμι, εκεί ετοίμασαν αυτές τις βάρκες τύπου zodiac, που χωράνε 11 άτομα, ήμασταν πολλοί. Εκεί βάζαν 11αδες στις βάρκες και μας πήγαιναν μέχρι τα σύνορα της Τουρκίας. Μέχρι τα σύνορα και μετά έρχονταν πίσω η βάρκα. Ήταν δυο στρατιώτες και 2 Σύριοι επίσης που μετέφεραν τα άτομα. Μετά έφτασα στην Τουρκία χωρίς παπούτσια, είχαν πάρει τα παπούτσια το τζάκετ, μας είχαν πάρει τα πάντα, ήμουν με ένα t-shirt και τη μπλε ζακέτα. Στην Τουρκία περπατήσαμε περίπου 3χλμ στο κρύο. Ήταν χάλια.''
Δείτε περισσότερα εδώ: https://eftalive.gr/pushback-ton-synelavan-aristotelous.../
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου