ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (ΚΑΙ) ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΟΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ
Μετά την απαγόρευση των συγκεντρώσεων, την περιστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, την πανεπιστημιακή αστυνομία, τις χιλιάδες προσλήψεις στρατιωτικών και τους φραγμούς στην είσοδο των μαθητών στης τριτοβάθμια εκπαίδευση που αποτελεί μαχαιριά στους φτωχούς κυρίως, μιας και οι ανώτερες τάξεις, μπαίνουν πιο εύκολα στα Πανεπιστήμια, αλλά και μπορούν να πληρώσουν ιδιωτικά, όπου μπορείς να εγγραφείς άσχετα από το πόσο έγραψες, με μόνο κριτήριο τα λεφτά σου, ανοίγει το δρόμο για απολύσεις εργαζόμενων που δεν έχουν κάνει εμβόλια.
Ο Υπουργός Ανάπτυξης Α. Γεωργιάδης ανέφερε ότι ένας εργαζόμενος μπορεί να μην λάβει αποζημίωση απόλυσης, όταν υπάρχει “σπουδαίος λόγος” ο οποίος κρίνεται από τα δικαστήρια, συνεπώς δεν θα “ευθύνεται” η Κυβέρνηση για τις απολύσεις.
Προδιαγράφοντας όμως τις δικαστικές αποφάσεις ανέφερε πως κατά την άποψή του ο μη εμβολιασμός αποτελεί σπουδαίο λόγο, αφού ο εργοδότης δεν θα μπορεί να κάνει το μαγαζί του αποκλειστικά για εμβολιασμένους με αποτέλεσμα να χάνει πελάτες και συνεπώς να αποτελεί σπουδαίο λόγο η απόλυση του εργαζόμενου.
Επικροτώντας προφανώς δημόσια τις απολύσεις χωρίς μάλιστα αποζημίωση (γι αυτό και τις θεωρεί σπουδαίο λόγο, κάτι ως φυσικό επακόλουθο προκειμένου να είναι εύρωστες οι επιχειρήσεις οι οποίες κινδυνεύουν από τους εργαζόμενούς τους) δεν μας αναφέρει πως αυτός ο σπουδαίος λόγος δημιουργείται ξεκάθαρα με απόφαση της Κυβέρνησης η οποία είναι τάχα άμοιρη ευθυνών σε περίπτωση απολύσεων.
Πράγματι, η Κυβέρνηση επέλεξε να διαχωρίσει τους πολίτες σε εμβολιασμένους και μη και να δημιουργήσει το νομοθετικό πλαίσιο για τη λειτουργία επιχειρήσεων δύο ταχυτήτων: Aυτές που θα είναι για όλους και αυτές που θα είναι μόνο για εμβολιασμένους. Έτσι, ανοίγει τη δυνατότητα για απολύσεις και μάλιστα χωρίς αποζημίωση, δημιουργώντας έναν λόγο τον οποίο, όπως μάλιστα διά του Υπουργού της ομολογεί, το δικαστήρια πρόκειται να θεωρήσουν σπουδαίο.
Και στη συνέχεια ισχυρίζεται πως δεν ευθύνεται για τις απολύσεις!
Η Κυβέρνηση, αφού δεν κατάφερε να πείσει ένα μεγάλο μέρος των πολιτών να εμβολιασθούν, πολλοί εκ των οποίων ασπάζονται θεωρίες παπάδων και λοιπών συνωμοσιολόγων που πάντα είχαν προνομιακή σχέση με την (ακρο)δεξιά, διαχωρίζει απροκάλυπτα τους πολίτες, τις παρέες, τους φίλους, τους συγγενείς, αλλά πολύ χειρότερα αφήνει στα χέρια του εκάστοτε αφεντικού την εμβολιαστική πολιτική.
Του δίνει τη δυνατότητα να εκβιάζει τους εργαζόμενους για ένα άκρως προσωπικό ζήτημα για το οποίο ο εργοδότης είναι ο τελευταίος που του πέφτει λόγος.
Ακόμα χειρότερα, αναφέροντας δημόσια ότι κάτι τέτοιο αποτελεί σπουδαίο λόγο και θα το δεχθούν και τα δικαστήρια, κλείνει το μάτι στα αφεντικά, προτρέποντάς τα να απολύουν εργαζόμενους δίχως αποζημίωση, αφού τα δικαστήρια θα δεχθούν όπως ο Υπουργός προεξοφλεί, πιέζοντας έτσι και τους δικαστές, ότι ο μη εμβολιασμός δικαιολογεί την απόλυση χωρίς αποζημίωση.
Πρόκειται για μία άθλια προτροπή για απολύσεις που δεν πρέπει να περάσει αναπάντητη.
Και βέβαια όλο αυτό εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και τσακίσματος των εργατικών δικαιωμάτων που κορυφώθηκε με το νόμο- έκτρωμα του Χατζηδάκη.
Η πολιτική τους είναι ξεκάθαρη:
Περισσότερα δικαιώματα και διευκολύνσεις για τα αφεντικά, λιγότερα για τον εργαζόμενο λαό.
Δεν ξύπνησαν λοιπόν στη ΝΔ ένα πρωί και είπαν ότι δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί η πανδημία, παρά μόνο με απολύσεις, οπότε θα τις διευκολύνουμε, αν και αγαπάμε τους εργαζόμενους και δεν το επιθυμούμε.
Δεν πήραν μέτρα για τη δημόσια υγεία, ξόδεψαν δημόσιο χρήμα για Πολεμικούς Εξοπλισμούς και αστυνομία και όχι για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, πήραν μέτρα κατά των εργαζόμενων και τώρα παίρνουν ένα επιπλέον τέτοιο μέτρο.
Πέρα από αυτά όμως, ο νόμος που ψηφίσθηκε αυτή την εβδομάδα προβλέπει υποχρεωτικό εμβολιασμό για σειρά εργαζόμενων σε δομές υγείας και προστασίας ηλικιωμένων και άλλων ευαίσθητων ατόμων, με τον εργοδότη να είναι πάλι αυτός που θα καλείται να “ενημερώσει” τους εργαζόμενους. Για ορισμένους δε από αυτούς τους εργαζόμενους, πέρα από το βαρύ πρόστιμο που περιμένει τον εργοδότη σε περίπτωση διατήρησής τους προβλέπεται και “το ειδικό διοικητικό μέτρο της αναστολής καθηκόντων για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Κατά τον χρόνο αναστολής καθηκόντων, ο οποίος δεν λογίζεται ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας, δεν καταβάλλονται αποδοχές. Με τη συμπλήρωση δεκατεσσάρων ημερών από την ολοκλήρωση του εμβολιασμού, η αναστολή αίρεται με όμοια απόφαση”. Προβλέπεται επίσης και η δυνατότητα πρόσληψης προσωπικού ορισμένου χρόνου που θα αντικαταστήσει του απολυθέντες. Εδώ είναι ξεκάθαρη και η ελαστικοποίηση των σχέσεων μέσω των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και η δημιουργία τριβών ανάμεσα στους εργαζόμενους με τον ΄εναν να παίρνει τη θέση του άλλου.
Σε κάθε όμως περίπτωση, σύμφωνα με το άρθρο 1, οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα οφείλουν να επιδεικνύουν πιστοποιητικό νόσησης ή εμβολιασμού στον εργοδότη ή τον προϊστάμενο έως 31-12-2021 (μέχρι στιγμής).
Αυτή η υποχρέωση ισχύει για όλους τους εργαζόμενους κι όχι μόνο για αυτούς που αναφέρονται ως υποχρεωμένοι να εμβολιασθούν στο άρθρο 2.
Αλήθεια, αφού δεν ισχύει για όλους υποχρέωση εμβολιασμού, τι λόγος υπάρχει να υποχρεούνται να ενημερώνουν το αφεντικό τους;
Μήπως έτσι κινδυνεύσουν με απόλυση, δίχως αποζημίωση για “σπουδαίο λόγο”;
Μήπως δημιουργούν κλίμα τρομοκρατίας από τους εργοδότες προς τους εργαζόμενους;
Μήπως δημιουργούν κλίμα πλήρους αναφοράς στους εργοδότες ακόμα και για τα πιο ευαίσθητα προσωπικά ζητήματα, και αυτό εντάσσεται στη γενικότερη προσπάθεια πλήρους υποταγής του εργαζόμενου στο αφεντικό του ;
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ-ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΑΖΙΚΟΥ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ!
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου