Το ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ για μια ακόμη φορά εκφράζει την Αλληλεγγύη του και στέκεται στο πλευρό του συνεπούς συναγωνιστή του Αντιπολεμικού-Αντιμιλιταριστικού κινήματος, του ολικού αρνητή στράτευσης Δημήτρη Δημτσιάδη.
Δεν είναι δυνατόν να μην καταδικάσουμε την κλιμάκωση της κατασταλτικής δράσης του ελληνικού κράτους Πολέμου-Καταστολής εναντίον του.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει την εφαρμογή της αισχρής αυταρχικής αστικής πολιτικής των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που με πρωταγωνιστή τον τότε ΥΕΘΑ Ευ. Βενιζέλο ακολούθησε την πρακτική της Ελληνοκυπριακής αστικής τάξης ποινικοποιώντας την Αντιμιλιταριστική δράση, επιδιώκοντας την εξόντωση αυτής της τάσης του κινήματος με τα επαναλαμβανόμενα πρόστιμα Ανυποταξίας των 6000 ευρώ!
Μια αηδιαστική και εξίσου παράλογη πρακτική που επικροτούν οι ΝΑΖΙ της Χρυσής Αυγής, αλλά επίσης συνυπογράφει το στέλεχος της ΛΑΕ Κ.Ήσυχος, εμπνευστής και βασικός υπεύθυνος για την υλοποίηση των σχετικών προβλέψεων στο νομοσχέδιο για τη θητεία που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Δεν είναι τυχαίο ότι η συγκεκριμένη κατασταλτική πολιτική ξεκίνησε από την Κύπρο.
Τη Μεγαλόνησο που επικεντρώνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην Ανατολική Μεσόγειο για τις ΑΟΖ, τα ενεργειακά κοιτάσματα και τον έλεγχο θαλάσσιων ενεργειακών-εμπορικών ροών παγκόσμιας σημασίας.
Εκεί λοιπόν που οι Αστοί δείχνουν αποφασισμένοι να θυσιάσουν την νεολαία στις κρεατομηχανές του πολέμου για τα συμφέροντα τους Απαλλάσσουν τους εφοπλιστές και τους γόνους τους από την Υποχρέωση της Στρατιωτικής θητείας.
Βλέπεις για να συμφέροντα τους θα σκοτωθούν οι εργαζόμενοι και η νεολαία.
Για αυτό πρέπει να συντριβεί το Αντιπολεμικό και Αντιμιλιταριστικό κίνημα, ότι εκπροσωπεί ο συναγωνιστής Δημήτρης Δημτσιάδης και το ΔΙΚΤΥΟ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ που γνώρισε και γνωρίζει τις Διώξεις τους.
Καλούμε στην ανάπτυξη ενός Μαζικού Κινήματος Μέσα και Έξω από τον Στρατό ενάντια στον πόλεμο, τον εθνικισμό και φασισμό.
Δεν σκοτωνόμαστε και δεν σκοτώνουμε για τις ΑΟΖ και τα ενεργειακά κοιτάσματα.
ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ-ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΜΕ για Ελληνική Ολιγαρχία-ΕΕ-ΝΑΤΟ.
Κάτω τα χέρια από το Δημήτρη Δημτσιάδη-ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΤΩΝ 6000 ευρώ.
Κοινός Αγώνας των εργαζόμενων σε Ελλάδα-Τουρκία ενάντια στις κυβερνήσεις του πολέμου και του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού.
Στην κλιμάκωση του κοινωνικού πολέμου και στην απειλή του πολεμικού ολέθρου που συνιστά η κλιμάκωση του ελληνοτουρκικού ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού μόνη απάντηση οι αγώνες του εργατικού διεθνιστικού κινήματος και η Αναγκαιότητα της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
http://diktiospartakos.blogspot.com
diktiospartakos@hotmail.com
Σαδισμός και εκδικητικότητα του ελληνικού μιλιταρισμού - 4η δίωξη στον αρνητή στράτευσης Δημήτρη Δημτσιάδη
ΣΑΔΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟΥ
Την εβδομάδα που μας πέρασε, ο αναρχικός ολικός αρνητής στράτευσης Δημήτρης Δημτσιάδης ειδοποιήθηκε για την επιβολή του 4ου (!!!) προστίμου των 6000 ευρώ που του χρεώνεται στο διάστημα των τελευταίων 2 χρόνων κατά το οποίο είναι ανυπότακτος.
Το νέο πρόστιμο (έχει φτάσει τις 25.000 ευρώ χρέη στην εφορία λόγω του στρατού) αλλά και η νέα δίωξη που ετοιμάζεται εναντίον του είναι το αποτέλεσμα της σαδιστικής φύσης του μιλιταρισμού που θέλει να εξοντώσει όποιον του αντιστέκεται, όποιον δεν προθυμοποιείται να γίνει γρανάζι στη μεγάλη μηχανή θανάτου και καταστολής που ονομάζεται στρατός. Ίσως οι ερμηνείες για την εμμονική εκδικητικότητα απέναντι στο συγκεκριμένο ολικό αρνητή στράτευσης να υπάρχουν άφθονες, χωρίς όμως να αλλάζουν την ουσία:
Ίσως να είναι η στοχοποίηση του για τις προηγούμενες πολιτικές του διώξεις αλλά και τη συνεπή του θέση μέσα σε πολύμορφους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, στους οποίους συμμετέχει ως προλετάριος και ως αναρχικός. Άλλωστε στο ατομικό μητρώο που έχει ετοιμάσει για αυτόν ο μηχανισμός του στρατού υπάρχουν μέχρι και τα φουσκωμένα δημοσιεύματα (!!!) εφημερίδων που αφορούν τη σύλληψή του με άλλους συντρόφους το 2011.
Ίσως το συγκεκριμένο στρατολογικό γραφείο και οι συγκεκριμένοι διαχειριστές της υπόθεσης ανυποταξίας του συντρόφου να εφαρμόζουν με τόση αυστηρότητα την νομοθεσία καλώντας τον σε κάθε νέα σειρά κατάταξης, λόγω δικών τους πολιτικών και ιδεολογικών θέσεων. Έτσι ή αλλιώς, κατόπιν εκ των άνω πολιτικής εντολής ή κατόπιν πρωτοβουλίας κάποιου γαλονά, ο σύντροφος βρίσκεται αντιμέτωπος με μια δυσανάλογη τιμωρία για την πολιτική του επιλογή να μην υπηρετήσει τον εθνικό στρατό. Δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε πρόστιμα, απανωτές διώξεις που θα σημάνουν με τη σειρά τους νέες οικονομικές επιβαρύνσεις -από τα παράβολα των δικών μέχρι την εξαγορά των ποινών- ή ακόμα και το ενδεχόμενο της εκ νέου φυλάκισής του.
Πέραν όμως των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του κρατικού μένους απέναντι στους αρνητές στράτευσης που διαφαίνεται σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει ένα νομικό πλαίσιο που τους επιτρέπει να πράξουν αυτά που πράττουν απέναντι στο συγκεκριμένο σύντροφο σήμερα και πιθανώς σε κάποιον άλλον αύριο.
Στο οικονομικό σκέλος, η ταξική χροιά που έχει το εξαχίλιαρο είναι παραπάνω από εμφανής: Όσοι έχετε να πληρώσετε είστε εντάξει αν δεν πάτε στρατό, οι υπόλοιποι γεμίστε χρέη και κατασχέσεις, να παλεύετε να μην πάρετε το δώρο Χριστουγέννων μαζί με το μισθό σας για να μην ξεπεράσετε το ακατάσχετο του τραπεζικού σας λογαριασμού. Στο ποινικό σκέλος δε, είναι αυτή η διαολεμένη ελληνική πρωτοτυπία που θέλει το έγκλημα της ανυποταξίας διαρκές και έτσι κάθε φορά που κάποιος καλείται να παρουσιαστεί (μέχρι και 6 φορές τον χρόνο δηλαδή) διώκεται εκ νέου. Μια ελληνική πρωτοτυπία που η σημερινή κυβέρνηση έχει δηλώσει πολλές φορές προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά – μέχρι πριν από έναν χρόνο - ότι θα καταργήσει για να χαϊδέψει τα εναλλακτικά και νεολαιίστικα ακροατήριά της, χωρίς βέβαια να το έχει πράξει.
Και αυτήν την ελληνική πρωτοτυπία πρέπει να παλέψουμε για να την ξεριζώσουμε άμεσα (και μια για πάντα) για να προστατεύσουμε τους σημερινούς αλλά και τους αυριανούς ολικούς αρνητές στράτευσης αλλά και για να μπλοκάρουμε και με αυτό τον τρόπο τον καλπάζοντα μιλιταρισμό του Ελληνικού κράτους, βρίσκοντας μια ακόμη ευκαιρία για να μιλήσουμε για κάθε του πτυχή, για κάθε του επιβολή πάνω στις ζωές μας.
Γιατί την ίδια στιγμή που η καταστολή αγωνιζόμενων αρνητών στράτευσης οξύνεται, πολλά παρελθοντικά εγκλήματα του εθνικού στρατού συνεχίζουν να σκεπάζονται από τη λήθη και πρέπει εμείς να μιλήσουμε για αυτά για να μην ξεχνάει κανείς το ρόλο του-ενδεικτικά: σφάγιασμα απεργιών στις αρχές του αιώνα, λευκή τρομοκρατία μετά την κατοχή, συμμετοχή στον πόλεμο της Κορέας, πραξικόπημα σε Ελλάδα και Κύπρο με τα γνωστά αποτελέσματα-. Ενώ στις μέρες μας έχουμε ακόμα περισσότερα να πούμε: υπάρχουν συζητήσεις για αύξηση της στρατιωτικής θητείας. οι αυτοκτονίες στρατιωτών συνεχίζονται, αυξάνονται οι εντάσεις με άλλα κράτη της περιοχής -μαζί με τις δαπάνες για εξοπλισμούς- και βαθαίνει η σχέση του ελληνικού κράτους με την παγκόσμια μηχανή πολέμου του ΝΑΤΟ. Οι βάσεις της συμμαχίας στην περιοχή ξεπηδούν σαν μανιτάρια, αντίστοιχα Έλληνες μισθοφόροι πηγαίνουν σε βάσεις στα Βαλκάνια και την Αφρική για να εξάγουν την αστική δημοκρατία και την ταξική ειρήνη, από τη Σούδα βομβαρδίζονται περιοχές της Συρίας και την ίδια στιγμή ο ελληνικός στρατός πραγματοποιεί ασκήσεις με τους αντίστοιχους της δικτατορίας της Αιγύπτου και του Ισραήλ που δεν σταματά να αιματοκυλά τους Παλαιστίνιους, μιας και αυτοί είναι οι γείτονες με τους οποίους τα βρήκαμε για να πετάξουμε την Τουρκία έξω από τις μπίζνες των ΑΟΖ.
Σημείο των καιρών το ότι πριν λίγους μήνες είχαμε και μία ειδική νομοθετική ρύθμιση που μειώνει στους 3 (!!!) μήνες τη θητεία για τα παιδιά θυμάτων τρομοκρατίας. Και ζώντας μέσα στην αστική δημοκρατία, όπου θύματα τρομοκρατίας θεωρούνται οι πολιτικά και οικονομικά ισχυροί και οι προστάτες τους που πήραν πίσω ελάχιστη από τη βία που ασκούν, αυτό το μέτρο έρχεται να διαλευκάνει την κατάσταση: Ο στρατός όπως κι ο πόλεμος είναι εργαλεία των πλούσιων, αλλά οι αγγαρείες όπως και οι επιπτώσεις τους αφορούν τους φτωχούς, αυτοί άλλωστε προορίζονται για σφαγή τόσο σε περιόδους ειρήνης όσο και σε περιόδους πολέμου. Και για αυτό ενοχλεί τόσο πολύ τους στρατοκράτες και τα αφεντικά τους, το ότι υπάρχουν εργάτες που δεν προσκυνάν θεούς, έθνη και γαλόνια, που δεν είναι διατεθειμένοι να σκοτώσουν και να σκοτωθούν για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τις μεγάλες ιδέες των εθνών.
Θεωρούμε αυτή την πρωτόγνωρη κατασταλτική στοχοποίηση, ως ένα ακόμη κομβικό σταυροδρόμι για το αναρχικό κίνημα αλλά και ευρύτερα για τους εκμεταλλευόμενους που δεν ξεχνάν το ρόλο του μιλιταρισμού ως έναν από τους πυλώνες του κράτους και του κεφαλαίου. Σταυροδρόμι για να αναστοχαστούμε προωθητικά, αγωνιστικά, μαχητικά, αφενός τη σχέση μας με τον εθνικό στρατό, όχι πλέον ατομικά αλλά συλλογικά -με όρους κινήματος- αλλά και τα ίδια τα όρια των “ατομικών επιλογών”, προσπαθώντας να κάνουμε τις αρνήσεις και τις επιλογές αγώνα που παίρνουμε αυτό που πρέπει να είναι: Εργαλεία μάχης και κριτικής σκέψης που μπορούν να φτάσουν στα χέρια όλων των καταπιεσμένων αυτού και κάθε τόπου.
Γιατί αυτό που κάνει τις “αρνήσεις μας να μένουν για πάντα” και να αξίζουν πραγματικά είναι η μεταδοτικότητα που οι φορείς τους τις δίνουν, η δυνατότητά τους να γίνουν οικειοποιήσιμες αλλά και η επιρροή που έχουν μέσα στην ίδια την ταξική πάλη, προωθητικά για την υπόθεση της χειραφέτησης του προλεταριάτου. Αυτό είναι για εμάς η άρνηση στράτευσης: μια επιλογή αγώνα για να βρούμε στιγμές ρήξης με τον μιλιταρισμό -από τις αφίσες μέχρι τις απολογίες στα στρατοδικεία-, κοινωνικοποιήσης του αντιμιλιταριστικού λόγου αλλά και μια επιλογή αγώνα που πιστεύουμε ότι μπορεί να έχει αποτελέσματα αν γίνει κτήμα σημαντικής μερίδας των καταπιεσμένων, ακόμα και στην αποσόβηση ενός μελλοντικού πολέμου. Κανένα κράτος δεν πάει για πόλεμο, όταν δεν έχει πρόθυμους να σκοτωθούν αλλά και όταν έχει ανοιχτό το ταξικό μέτωπο εντός των συνόρων.
Έτσι γίνεται από εμάς αντιληπτή η αλληλεγγύη με τους ολικούς αρνητές στράτευσης, η κατανόηση και η κριτική προσέγγιση της συγκεκριμένης επιλογής ρήξης με το μιλιταρισμό. Έτσι, ακριβώς για να μη γεννιούνται “ήρωες” αλλά και “δηλωσίες”, πρωσοκεντρικές κινήσεις αλληλεγγύης και προσωπικές διαδρομές αντιμετώπισής των διώξεων. Έτσι, για να ξεφύγουμε από τις φιλοσοφικές αναζητήσεις και να βρούμε τα πεδία της πραγματικής ζωής για να συγκρουστούμε, να δώσουμε ερεθίσματα, να αγωνιστούμε. Έτσι, για να πετύχουμε μικρές νίκες, για να προστατέψουμε τους συντρόφους μας, για να αλλάξουμε συσχετισμούς και στο πεδίο της αντιμιλιταριστικής πάλης, και να επιβάλουμε το να μπορούμε να γίνουμε χιλιάδες αυτοί που θα τολμήσουμε να πούμε με μία συνειδητή φωνή το “ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ” δίνοντας κουράγιο και μελλοντική διέξοδο στα ταξικά μας αδέρφια στην Ελλάδα που παίρνουν μαζικά τρελόχαρτα και στην Τουρκία που πουλάν ότι έχουν και δεν έχουν για να εξαγοράσουν τη θητεία τους, κάνοντας πολύ καλά, αλλά ακολουθώντας μία μοναχική διαδρομή. Αλλά ακόμα και στα νέα παιδιά που από πίεση ή φόβο πάνε στο στρατό χάνοντας τις μέρες τους και δυστυχώς κάποιες φορές τις ζωές τους μέσα στα γρανάζια της ιεραρχίας, της υπακοής στα γαλόνια, του εθνικισμού, του ρατσισμού και του σεξισμού...
Καλούμε συντρόφους και συντρόφισσες να παλέψουμε για να δομήσουμε ένα αντιπολεμικό, αντιεθνικιστικό και αντιμιλιταριστικό μέτωπο, που θα επιβάλει το τέλος όλων των εκδικητικών διώξεων των αρνητών στράτευσης, που θα επιβάλει το τέλος της πολεμικής προετοιμασίας, των εθνικών εντάσεων και των ΝΑΤΟικών επεμβάσεων στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής και που θα παλέψει για την παγκόσμια επανάσταση ενάντια στα κράτη και τον καπιταλισμό.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΤΣΙΑΔΗ
ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ
Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου