Ο Γαλλικός στρατός Αστυνομεύει τη Γαλλία έχοντας σε λίγο στο πλευρό του την Εθνοφρουρά που θέλει να φτιάξει ο Ολάντ

Το φετινό καλοκαίρι δεν είναι μόνο γεμάτο δραματικά πολιτικά γεγονότα. Κυρίως αποκαλύπτει όλη την αντιδραστική μετάλλαξη της αστικής δημοκρατίας, την επιβολή του σύγχρονου Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού και την απροκάλυπτη ένταση του ταξικού πολέμου που με αδίστακτο πλέον τρόπο διεξάγουν οι δυνάμεις του πλούτου εναντίον των δυνάμεων της εργασίας σε πλανητικό επίπεδο.

Υπάρχει ένα μαύρο νήμα που συνδέει την έκτακτη ανάγκη που επιβλήθηκε στην Τουρκία αμέσως μετά την αποτυχία επιβολής στρατιωτικής δικτατορίας από το ολοκληρωτικό καθεστώς Ερντογάν -που είχε δώσει προηγουμένως δείγματα γραφής καθώς κινούνταν στην κατεύθυνση ενίσχυσης των Προεδρικών Εξουσιών και διεξήγαγε εμφύλιο πόλεμο κατά των Κούρδων αγωνιστών και της Τουρκικής Αριστεράς-, με την αντίστοιχη επιβολή  κατάστασης έκτακτης ανάγκης στη Γαλλία στο όνομα «του πολέμου κατά της τρομοκρατίας».

Με την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η οποία προχωρά στην αντιδραστική μεταρρύθμιση του Συντάγματος, που συστηματικά παραβιάζει, εξαφανίζοντας τη δυνατότητα αμφισβήτησης των στρατηγικών οικονομικών-πολιτικών επιλογών της αστικής τάξης, λόγος για τον οποίο αλλάζει και το Στρατιωτικό Δόγμα των Ενόπλων Δυνάμεων προβλέποντας την χρήση του στρατού στο εσωτερικό της χώρας για τη διασφάλιση των Μνημονίων. Με τη διεξαγωγή της Ολυμπιάδας της ντόπας στη Βραζιλία, όπου τα δόγματα Ασφάλειας καλύπτουν την στυγνή κρατική τρομοκρατία και τα αστυνομικά δολοφονικά τάγματα εφόδου διασφαλίζουν ότι ο λαός δεν θα αντισταθεί στη χρεωκοπία του που προδιέγραψαν τα κέρδη των εθνικών και πολυεθνικών εταιρειών. Τέλος, με τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., αλλά και με τη διεξαγωγή των Αμερικανικών Προεδρικών Εκλογών που αποκαλύπτουν την ένταση των ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, αλλά κυρίως την εγκαθίδρυση του σύγχρονου κράτους Λεβιάθαν που σχεδιάζουν και ήδη εγκαθιδρύουν τα αστικά κράτη και στις δύο ακτές του Ατλαντικού.

Σεβόμενοι επομένως όλες τις επιμέρους ιδιομορφίες και ιδιαιτερότητες στη δρομολόγηση όμως των κοινών πολιτικών διεξαγωγής του ταξικού πολέμου με επίδικο την επιβολή συγκεκριμένων όρων δουλοποίησης της εργατικής τάξης ως απαραίτητου όρου για το νέο γύρο καπιταλιστικής ανάπτυξης, δε μπορούμε να μην στραφούμε στη Γαλλία. Ακριβώς γιατί πρόκειται για ένα κράτος της G8, που συμβάλλει αποφασιστικά στον καθορισμό της ασκούμενης πολιτικής της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης, ένα κράτος που τα κινήματα των εργαζόμενων και της νεολαίας αμφισβήτησαν μαχητικά και αποφασιστικά τις κυρίαρχες αντεργατικές επιλογές.

Σε αυτό το κράτος λοιπόν αποδεικνύεται ότι η τρομοκρατία του ισλαμικού φονταμενταλισμού βρίσκεται σε πλήρη αλληλεπίδραση με την επίσημη κρατική τρομοκρατία. Γιατί το δίλημμα που θέτει ο αστικός κόσμος «ασφάλεια ή λαϊκές ελευθερίες», είναι ψευτοδίλημμα. Η «ασφάλεια» αποτελεί πλέον το κυρίαρχο αστικό θέσφατο προκειμένου να δρομολογηθούν ως «εθνική ανάγκη» οι αντεργατικές πολιτικές, το κράτος του αστικού ολοκληρωτισμού και η διαρκή πολεμική του επέλαση. Όταν με τα δόγματα Πολέμου-Καταστολής χαρακτηρίζει και αντιμετωπίζει ως τρομοκράτη όποιον τον αμφισβητεί, είτε με τη μορφή της καταστολής εντός της εθνικής κρατικής επικράτειας  είτε με τη μορφή της ιμπεριαλιστικής επέμβασης εκτός των συνόρων του.

Οι ρίζες της «τρομοκρατίας» βρίσκονται σύμφωνα ακόμη και με ενσωματωμένους διανοούμενους και διαμορφωτές της κοινής γνώμης στην ίδια την ασκούμενη αστική και ιμπεριαλιστική πολιτική! Όμως, οι αντεργατικές και αντικοινωνικές πολιτικές της αστικής τάξης, που πετούν στο κοινωνικό περιθώριο και την απόγνωση πλατιές μάζες της νεολαίας και του κόσμου της εργασίας ούτε επιβραδύνονται, ούτε αναθεωρούνται. Αντίθετα εμβαθύνονται. Η ριζοσπαστικοποίηση που γεννούν τα οικονομικά-κοινωνικά αδιέξοδα απαντιέται με ενίσχυση των κατασταλτικών μεθόδων-δογμάτων-μέσων του κράτους του ολοκληρωτικού καπιταλισμού που όχι μόνο θωρακίζεται, όχι μόνο διαμορφώνει το ποιοι θα τεθούν εκτός «εθνικής» κοινότητας και σε ποιους υπαγορεύεται η αναγκαστική ένταξη στην «εθνική ενότητα», αλλά ταυτόχρονα θα τρέξει τις διαδικασίες ενός από τους πιο κερδοφόρους τομείς, της ιδιωτικοποιημένης βιομηχανίας πολέμου-καταστολής! Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση του γαλλικού κράτους ακολουθεί άνοδος των πωλήσεων όπλων των γαλλικών πολεμικών βιομηχανιών!  

Πρόκειται για συστημική βαρβαρότητα, κερδοσκοπία εν καιρώ πολέμου και ρατσιστική υστερία τεραστίων διαστάσεων, για να δανειστούμε τη διαπίστωση του James Ellroy στο πρόσφατο βιβλίο του «Perfidia»!

Πρωταρχικά το αστικό κράτος πρέπει να αναδείξει την ισχύ του. Σε ανοιχτή επιστολή του Αντρέ Γκερέν, ενός πρώην δημάρχου επί 24 χρόνια της πόλης Βενισιέ και για ένα διάστημα βουλευτή, λίγες ώρες μετά την σφαγή ιερέα στο χωριό  Saint-Etienne-du-Rouvray, καλείται ο Γάλλος πρόεδρος να χτυπήσει «χωρίς προηγούμενο την ισλαμική γάγγραινα». Δηλώνει πεπεισμένος ότι πρέπει «να περάσουμε σε ένα άλλο στάδιο για να αποκαταστήσουμε την δημοκρατική τάξη και για να ξαναδώσουμε στο κράτος την ισχύ και την νομιμότητά του». «Η Γαλλία πάσχει από την γάγγραινα του ισλαμισμού και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι χάσαμε ολόκληρα εδάφη στη δημοκρατία μας», αναφέρει το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων.

Η Ισλαμοφοβία και ο εθνικισμός της αστικής τάξης είναι εδώ… Έχει σημασία να μελετήσουμε την επιστολή του πρώην δημάρχου και βουλευτή, ενός αστού πολιτικού που στήριξε και στηρίζει βάρβαρες ταξικές επιλογές της γαλλικής αστικής τάξης, για να δούμε πως συγκροτείται η νέα κρατική αφήγηση, που προπαγανδίζει ότι υπερβαίνει τις ταξικές και πολιτικές αντιθέσεις απαιτώντας «εθνική ενότητα» απέναντι στον εσωτερικό εχθρό, δίνοντας χαρακτηριστικά πολέμου πολιτισμών στην ταξική σύγκρουση που περιγράφει.  Καταλήγοντας να προτείνει «μια μεγάλη αύξηση του προϋπολογισμού για την ασφάλεια», τη δημιουργία μιας υποχρεωτικής θητείας πολιτών, την αναχαίτιση των πιθανών τρομοκρατών, τον επανακαθορισμό των εθνικών συνόρων και τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών!

Απέναντι σε αυτή την αντίληψη στέκει για τους δικούς του λόγους ο Πάπας Φραγκίσκος που δηλώνει στους δημοσιογράφους «Δεν ζούμε έναν θρησκευτικό πόλεμο, αλλά έναν πόλεμο συμφερόντων, για τα χρήματα, τους φυσικούς πόρους, για την εξουσία επί των λαών» […] «Πρέπει να πούμε αυτή την αλήθεια: Ο κόσμος βρίσκεται σε πόλεμο διότι έχασε την ειρήνη», πρόσθεσε ο ποντίφικας, ο οποίος θέλησε και πάλι να αποσαφηνίσει πως «όταν μιλά για πόλεμο αναφέρεται σε πραγματικό πόλεμο, όχι σε πολέμους θρησκειών».

Στο πλαίσιο λοιπόν αυτού του ταξικού πολέμου η γαλλική κυβέρνηση δημοσιοποιεί την απόφαση της να ενισχύσει με στρατό την γαλλική επαρχία μετά την σφαγή του ιερέα στην εκκλησία της Ρουέν στη Νορμανδία! Ο υπουργός Άμυνας της χώρας, Ζαν Ιβ Λε Ντριάν και ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών, Μπερνάρ Καζνέβ ανακοίνωσαν ότι θα ενισχυθούν τα μέτρα ασφαλείας και πιο συγκεκριμένα θα ενισχυθεί η στρατιωτική δύναμη που συμμετέχει στην επιχείρηση «Sentinelle» που τέθηκε σε εφαρμογή μετά τα τυφλά χτυπήματα τα οποία πραγματοποιήθηκαν το 2015 από τζιχαντιστές στην καρδιά του Παρισιού. Η επιχείρηση «Sentinelle» αφορά την ανάπτυξη Γάλλων στρατιωτών ως ενίσχυση της αστυνομίας σε όλη τη γαλλική επικράτεια. Συνολικά,  δέκα χιλιάδες στρατιώτες ανήκουν στο προσωπικό που συμμετέχει στην επιχείρηση «Sentinelle». Οι έξι χιλιάδες είναι στην γαλλική επαρχία και οι τέσσερις χιλιάδες στο Παρίσι, όπως αναφέρει η γαλλική εφημερίδα «Le Figaro». 

Σε μια περίοδο σοβαρής όξυνσης του κοινωνικού ζητήματος, όπου η κυβέρνηση προχωρά σε ένα πραγματικό αντεργατικό πραξικόπημα όταν ο Γάλλος πρωθυπουργός Manuel Valls περνά το ολέθριο αντεργατικό νομοσχέδιο με εκτελεστική πράξη, παρακάμπτοντας την Εθνοσυνέλευση και την άρνηση της Γερουσίας, η τρομοκρατία χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την ένταση των γαλλικών ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, καθώς επίσημα η κυβέρνηση παραδέχεται τη δράση χερσαίων στρατιωτικών δυνάμεων στη Λιβύη, αλλά και για την εμπέδωση κλίματος «εθνικής ενότητας» και συστράτευσης, στην επιχειρούμενη στρατικοποίηση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, έρχεται να προστεθεί η συγκρότηση Εθνοφρουράς!  

Βλέπεις, οι έφεδροι δεν κοστίζουν τίποτε και φέρνουν μόνο μεγάλο πολιτική κέρδος! Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ δήλωσε ότι θέλει να δημιουργήσει προσεχώς μια Eθνοφρουρά στη Γαλλία ώστε να συνδράμει τις δυνάμεις της  τάξης στη μάχη κατά των τρομοκρατικών επιθέσεων στη χώρα. Η Εθνοφρουρά θα οικοδομηθεί από τις υπάρχουσες επιχειρησιακές εφεδρείες, διευκρίνισε σε ανακοίνωσή του το Ελιζέ έπειτα από συνάντηση του Φρανσουά Ολάντ με κοινοβουλευτικούς που ειδικεύονται στο θέμα αυτό. Οι διευθετήσεις θα γίνουν αρχές Αυγούστου, προτού αρχίσει η λειτουργία του θεσμού η οποία αναμένεται στις αρχές του φθινοπώρου. «Ένα συμβούλιο για την άμυνα» θα συζητήσει για αυτή τη μελλοντική Εθνοφρουρά στις αρχές Αυγούστου και αναμένεται να ορίσει επακριβώς τη δύναμή της. Ο σκοπός είναι να «καταστεί επιχειρησιακή το ταχύτερο δυνατό η συγκρότηση αυτής της δύναμης που θα τεθεί στην υπηρεσία της προστασίας των Γάλλων», αναφέρει η ανακοίνωση του Ελιζέ. Μέχρι τώρα ο Φρανσουά Ολάντ είχε αναφερθεί μόνο στην ανάπτυξη εφεδρειών της χωροφυλακής, της αστυνομίας και εκείνων του Στρατού Ξηράς, της Πολεμικής Αεροπορίας και του Πολεμικού Ναυτικού προς υποστήριξη των δυνάμεων της τάξης οι οποίες βρίσκονται υπό πίεση εδώ και 18 μήνες έπειτα από σειρά επιθέσεων που τελευταία έχουν αυξηθεί. Στο πλαίσιο αυτό, 15.000 έφεδροι αναμένεται να είναι διαθέσιμοι έως τα τέλη Ιουλίου έναντι 12.000 σήμερα.

Τέλος, αξίζει να επισημάνουμε ότι οι διάφορες εκδοχές και απαιτήσεις του τρομοκρατικού πολέμου που διεξάγουν οι άρχουσες τάξεις στις δύο ακτές του Ατλαντικού συγκλίνουν. Ο Ολάντ μοιάζει ολοένα περισσότερο στον Τραμπ, αφού και οι δύο εφορμούν να προασπίσουν τις Διεθνείς Εμπορικές-Οικονομικές συμφωνίες (ΤΤΙΡ) ανταγωνιζόμενοι τελικά στην επιβολή της ίδιας πολιτικής, με τις όποιες διαφοροποιήσεις να ελαχιστοποιούνται γοργά. Βεβαίως, θα εγείρουν θέμα «εθνικού φιλότιμου» προκειμένου να εμπεδωθούν τα νέα μέτρα κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής που προβάλλονται ως απολύτως αναγκαία για να ορθώσουν στα ουράνια την «Τιμή του Έθνους»!

Ο πόλεμος αυτός εναντίον των ασύμμετρων απειλών, του κόσμου της εργασίας δηλαδή, είτε του γηγενή είτε του μετανάστη, είναι εδώ. Ο αστικός κόσμος χύνει κροκοδείλια δάκρυα, προπαγανδίζει ότι γλύφει τις πληγές του από τα τρομοκρατικά χτυπήματα, για να συγκαλύψει το αίμα που χύνει στην  ιμπεριαλιστική περιφέρεια και την απόγνωση που θρέφει στον κόσμο της εργασίας της καπιταλιστικής μητρόπολης. Ας μελετήσουμε την κοκορομαχία μεταξύ Ολάντ-Τραμπ, αναζητώντας όσα κρύβονται πίσω από τις μεγαλοστομίες τους:

«Η Γαλλία θα είναι πάντα η Γαλλία», δήλωσε εξάλλου ο Φρανσουά Ολάντ απαντώντας στον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών για τον Λευκό Οίκο, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δήλωσε πως η Γαλλία δεν είναι πλέον η ίδια μετά την επίθεση στη Νίκαια και τη δολοφονία ενός ιερέα. «Η Γαλλία θα είναι πάντα η Γαλλία, επειδή η Γαλλία δεν παραδίνεται ποτέ και επειδή η Γαλλία φέρει πάντα ιδανικά, αξίες, αρχές που μας κάνουν αναγνωρίσιμους σε όλο τον κόσμο», δήλωσε ο αρχηγός του κράτους σε μια ομιλία στη Ριβσάλτ. «Όταν κάποιος πέφτει, δεν μοιάζει πλέον με αυτό που ήταν πριν. Αυτό μπορεί να συμβεί σε άλλους, πέραν του Ατλαντικού», συνέχισε ο Φρανσουά Ολάντ, αναφερόμενος στον υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων χωρίς να τον κατονομάζει. Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στην Φλόριντα, ο Τραμπ είπε: «Δεν θα με συμπαθήσουν για αυτό που θα πω, όμως κοιτάξτε τα γεγονότα στη Νίκαια» (όπου 84 άνθρωποι σκοτώθηκαν την 14η Ιουλίου σε μια επίθεση με φορτηγό). «Είδατε τι συνέβη χθες με τον ιερέα (…). Η Γαλλία δεν είναι πλέον η Γαλλία» υπογράμμισε. Η γαλλική κυβέρνηση απάντησε με ένα tweet του πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς: «Η Γαλλία είναι πάντα η Γαλλία και η Γαλλία είναι ισχυρή, κύριε Τραμπ».

Κατά τη γνώμη μας, ο κόσμος της εργασίας πρέπει ενωμένος να αγωνιστεί ώστε ούτε Γαλλία και ΗΠΑ, ούτε η αστική Ελλάδα και Τουρκία, ούτε το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. να είναι πάντα αυτό που ήταν και σχεδιάζονται να γίνουν:

στυλοβάτες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, συντελεστές στην εμβάθυνση της εκμετάλλευσης και καταπίεσης του κόσμου της εργασίας.

Αυτόν τον κόσμο του πλούτου πρέπει να Ανατρέψουμε.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ