Ο όρος ''ιερός πόλεμος'' προέρχεται από τους χριστιανούς σταυροφόρους, που πρώτοι τον χρησιμοποίησαν για να νομιμοποιήσουν μέσω της θρησκευτικής μεροληψίας αυτό που στην πραγματικότητα ήταν μια μάχη για εδάφη και για εμπορικούς δρόμους.
Η ετυμολογική ρίζα της λέξης ''τζιχάντ'' προκύπτει από το ρήμα ''προσπαθώ''-τζάχαντα, και τζιχάντ σημαίνει την ιερή προσπάθεια και τον αγώνα που κάνει ο πιστός με τον εαυτό του και απέναντι σε άλλους για να φτάσει στο ιδεώδες του πιστού του Αλλάχ, προσπάθεια και αγώνας που ενδέχεται να πάρει και πολεμική μορφή (για την πολυσημία του όρου, βλ. εδώ http://www.mixanitouxronou.gr/tzichant-ti-simeni-o-oros-po…/).
Πολύ αργότερα, η στενά μιλιταριστική ερμηνεία του Ισλάμ ως αντίδραση στον δυτικό ιμπεριαλισμό, με διάφορες πηγές, από τον Αγιατολάχ Χομεινί ή στη Σαουδική Αραβία μέχρι τον καθηγητή Αμπντουλάχ Γιουσούφ Αζάμ (1941-1989), που έθετε τα ιδεολογικά θεμέλια της συγκρότησης της Χαμάς, καθώς και ο ουχαμπισμός ή σαλαφισμός, φαίνεται πως καθορίζουν τη σημερινή χρήση του όρου από τη Δύση και ειδικά τα δυτικά ΜΜΕ.
Δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι ''ISIS'', δεν είναι όλο το ισλάμ ''τρομοκρατία'', δεν είναι η Τζιχάντ ''ιερός πόλεμος''.
Η Δυτική ματιά ταυτίζει το μέρος με το όλο, λειτουργεί αναγωγιστικά και ρατσιστικά για να ταυτίσει το ISIS και τα πολύνεκρα μαζικά δολοφονικά χτυπήματα όπως αυτό στη Γαλλία, με όλη την ισλαμική πίστη.
Την οποία ισλαμική πίστη δεν ασπαζόμαστε ούτε στις καλύτερές της εκδοχές, ίσως ακόμα περισσότερο όμως δεν ασπαζόμαστε το μεγαλείο του καπιταλισμού. Αφήνοντας λοιπόν άλλους ιδεολογικούς όρους στην άκρη, ας ασχοληθούμε με κάτι που περνάει πραγματικά απαρατήρητο, τον όρο ''τζιχαντιστές''.Tο παρακάτω δεν είναι παρά μια μικρή συμβολή στην κουβέντα. Το θέμα μπορεί να αναπτυχθεί πολύ περισσότερο. Βλέποντας όμως τί κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, ένιωσα την ανάγκη να δημοσιευτεί κάτι άμεσα.
Για όσες πληροφορίες ακολουθούν, βλέπε:
α) τον όρο Τζιχάντ στο βιβλίο του Reza Aslan, Ένας είναι ο κύριος ο Θεός μου-οι ρίζες, η εξέλιξη και το μέλλον του Ισλάμ, εκδόσεις Κέδρος, σελ 373 (όπου σημειώνονται οι σελίδες, στις οποίες αναφέρεται ο όρος τζιχάντ και υπάρχουν οι παραπομπές των αποσπασμάτων του Κορανίου που παρατίθενται παρακάτω).
β) τον όρο Τζιχάντ στο βιβλίο του σημερινού πρωθυπουργού της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, Εναλλακτικές Κοσμοθεωρήσεις-Η Επίδραση της Ισλαμικής και της Δυτικής Κοσμοθεωρίας στην Πολιτική Θεωρία, εκδ. Ποιότητα, σελ 469. Για τους δικούς του ιδεολογικούς σκοπούς, ο Νταβούτογλου προσπαθεί να αναδείξει την ανωτερότητα της δικής του, ''νεο-οθωμανικής'' ερμηνείας του Ισλάμ για την πολιτισμική επένδυση μιας νέας τάξης πραγμάτων.
Είναι γνωστή η διαίρεση του κόσμου, σύμφωνα με ένα ''κλασικό δόγμα του Ισλάμ'', σε Οίκο του Ισλάμ (νταρ-αλ-ισλαμ) και Οίκο του Πολέμου (νταρ-αλ-χάρμπ). Ο Ίμπν Ταιμίγια (1263-1328) ήταν βασικά εκείνος ο ισλαμολόγος μελετητής που αμφισβήτησε το κλασικό δόγμα ερμηνείας της τζιχάντ όπως είχε επικρατήσει στην εποχή του προς το Τέλος των Σταυροφοριών, ότι όποιος αρνείται να ασπαστεί το Ισλάμ πρέπει να δολοφονείται. Υποστήριξε ότι αυτό καταστρατηγεί και το παράδειγμα ζωής του Μωάμεθ, και τη θεμελιώδη αρχή του Κορανίου ''η θρησκεία δεν επιβάλλεται'', ''η αλήθεια πηγάζει από τον Κύριό σας...όποιος θέλει ας πιστέψει''.Το Κοράνι θέτει επίσης την εξής ρητορική ερώτηση: ''Θέλεις όμως να υποχρεώσεις τους ανθρώπους να πιστέψουν;'' Το Κοράνι διατάζει τους πιστούς να λένε σ'εκείνους που δεν πιστεύουν, ''εσείς έχετε τη θρησκεία σας κι εγώ τη δική μου''. Στο Κοράνι όμως υπάρχουν και πολλές αντιφατικές διατυπώσεις γύρω από το ζήτημα του πολέμου. Σε ορισμένες φράσεις ο Μωάμεθ και οι οπαδοί του διατάζονται: ''σκοτώστε τους ειδωλολάτρες όπου και αν τους συναντήσετε''. Όμως αυτές οι φράσεις είναι ιστορικά φορτισμένες και αναφέρονται συγκκεριμένα στους Κουράις και στους κρυφούς φατριαστές τους στη Γιαθρίμπ, με τους οποίους η ουμά (κοινότητα των μουσουλμάνων) είχε εμπλακεί σε ένα τρομερό πόλεμο.
Ο όρος ''ιερός πόλεμος'' προέρχεται από τους χριστιανούς σταυροφόρους, που πρώτοι τον χρησιμοποίησαν για να νομιμοποιήσουν μέσω της θρησκευτικής μεροληψίας αυτό που στην πραγματικότητα ήταν μια μάχη για εδάφη και για εμπορικούς δρόμους. Η ετυμολογική ρίζα της λέξης ''τζιχάντ'' προκύπτει από το ρήμα ''προσπαθώ''-τζάχαντα, και τζιχάντ σημαίνει την ιερή προσπάθεια και τον αγώνα που κάνει ο πιστός με τον εαυτό του και απέναντι σε άλλους για να φτάσει στο ιδεώδες του πιστού του Αλλάχ, προσπάθεια και αγώνας που ενδέχεται να πάρει και πολεμική μορφή (για την πολυσημία του όρου, βλ. εδώ). Πολύ αργότερα, η στενά μιλιταριστική ερμηνεία του Ισλάμ ως αντίδραση στον δυτικό ιμπεριαλισμό, με διάφορες πηγές, από τον Αγιατολάχ Χομεινί ή στη Σαουδική Αραβία μέχρι τον καθηγητή Αμπντουλάχ Γιουσούφ Αζάμ (1941-1989), που έθετε τα ιδεολογικά θεμέλια της συγκρότησης της Χαμάς, καθώς και ο ουχαμπισμός ή σαλαφισμός, φαίνεται πως καθορίζουν τη σημερινή χρήση του όρου από τη Δύση και ειδικά τα δυτικά ΜΜΕ.
Όταν αποφασιστεί ο δρόμος του πολέμου εναντίων των απίστων, πάντα με τη λογική του ''δίκαιου πολέμου'' άμυνας, υπάρχει ένα Δίκαιο του Πολέμου που πρέπει να τηρείται. Διάφορες κλασικές ισλαμικές πηγές, σύμφωνα με τον M.Hamidullah (Majmu'at al-Watha'iq al-siyasiyah, 1987) απαγορεύουν, μεταξύ άλλων, τις ακόλουθες πράξεις κατά τη διάρκεια του πολέμου: α) άσκοπα σκληρούς και βασανιστικούς τρόπους θανάτωσης β) φόνος μη μάχιμων γ) αποκεφαλισμός αιχμαλώτων πολέμου δ) ακρωτηριασμός ανθρώπων ή ζώων ε) προδοσία και δολιότητα στ) κατασκοπές σοδειών ή άσκοπη κοπή δέντρων ζ) σφαγή ζώων πέρα από ό,τι είναι αναγκαίο για τροφή η) υπερβολή και κακία θ) μοιχεία και σεξουαλική επαφή ακόμη και με αιχμάλωτες γυναίκες ι) φόνος εχθρών που είναι όμηροι κ) αποκεφαλισμός εχθρών που έχουν πέσει στη μάχη λ) σφαγή μετά την κατάκτηση μ) φόνος γονέων, ακόμη και αν είναι μη Μουσουλμάνοι και στις τάξεις του εχθρού, παρά μόνο σε απόλυτη αυτοάμυνα ν) μέχρι θανάτου πυρπόληση αιχμαλώτου ανθρώπου ή ζώου ξ) χρήση αιχμαλώτου ανθρώπου ή ζώου ως ασπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου