Η υπόθεση του αθλητή της άρσης βαρών, Θοδωρή Ιακωβίδη, είναι πλέον γνωστή στους πάντες. Μετά το ξέσπασμά του μπροστά στις κάμερες που ανέδειξε την τραγική οικονομική και ψυχολογική κατάσταση των περισσότερων αθλητών, πλήθος κόσμου, με αγνές προθέσεις, έσπευσε να του συμπαρασταθεί με διάφορους τρόπους.
Ταυτόχρονα, μία σειρά πολιτικοί, αθλητικοί και επιχειρηματικοί παράγοντες έσπευσαν να ξεπλύνουν τις ευθύνες τους επιδεικνύοντας "ευαισθησία" απέναντι στον έναν που ταρακούνησε το σύστημα αξιών που έχουν επιβάλλει. Είναι αυτοί που ευθύνονται για την συνολική κατάσταση του αθλητισμού, για την εμπορευματοποίησή του, για τις τρομερές ανισότητες μεταξύ των σπορ, των ομάδων αλλά και μεταξύ ''αστέρων'' και ''απλών'' αθλητών στο ίδιο άθλημα. Είναι αυτοί που θέλουν από τη μία τον αθλητισμό-βιτρίνα των δισεκατομμυρίων και από την άλλη τους αθλητές να τρέχουν μόνοι τους να βρουν χορηγούς για να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους.
Εμείς, θα επιλέξουμε να κρατήσουμε την δεύτερη δήλωση Ιακωβίδη, που δεν έλαβε τόση δημοσιότητα όμως λέει πολλά για το σύστημα του πρωταθλητισμού και του επαγγελματικού αθλητισμού:"Λέω να χειροκροτήσουμε όλους τους αθλητές. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, ανεξάρτητα από τη θέση του, το χρώμα του. Ο τελευταίος μπορεί να έχει κάνει μεγαλύτερη προσπάθεια από τον πρώτο. Και ίσως να έχει να αντιμετωπίσει πολύ χειρότερα πράγματα απ' ότι ο πρώτος και γι' αυτό να βρίσκεται στην τελευταία θέση..."
Σε ένα σύστημα που διαρκώς "αξιολογεί", βαθμολογεί, ιεραρχεί και χωρίζει σε ικανούς και ανίκανους, δυνατούς και αδύναμους, ας κρατήσουμε τη λογική που βάζει ο Ιακωβίδης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου