ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ | ΚΕΙΜΕΝΑ | ΒΙΝΤΕΟ

Τετάρτη 31 Μαΐου 2023

Θρησκοληψία και εθνικισμός από «NIKH» και «Ελλην. Λύση»

Γιώργος Μουρμούρης

▸ Ακροδεξιά «παλίρροια» σαρώνει κυρίως τη Βόρεια Ελλάδα

«Θέλομεν να κάμωμεν πολιτισμόν Ελληνικόν. Δεν θέλομεν τους ξένους πολιτισμούς. Θέλομεν ιδικόν μας πολιτισμόν, τον οποίον να τον ωθήσωμεν και να τον κάμωμεν ανώτερον από όλους τους πολιτισμούς, εις την άκρην αυτήν της Ευρώπης. Θέλομεν ευημερίαν οικονομικήν. Θέλομεν αυτήν την γήν, αυτήν την πολύτιμον γήν, θέλομεν να την κάμωμεν να παράγη, να γίνη περιβόλι, όπως ημπορεί να γίνει μιαν ημέραν ένα πλούσιον περιβόλι, ώστε οι άνθρωποι οι οποίοι ζούν εις τα χώματα αυτά να αισθανθούν ότι είναι ευτυχισμένοι». Τα «οραματικά» αυτά λόγια του Ιωάννη Μεταξά φέρνουν στο μυαλό διάφορες και διαφορετικές πολιτικές θέσεις της «Νίκης», του νέου ακροδεξιού κόμματος που ήρθε δυναμικά στο προσκήνιο στις εκλογές της 21ης Μαΐου συγκεντρώνοντας ποσοστό 2,92% και αποσπώντας 172.195 ψήφους.

Πράγματι, στην πολιτική της διακήρυξη η «Νίκη» αναφέρει: «Η ευρωπαϊκή μας προοπτική εδράζεται στα φυσικά και ιστορικά μας συγκριτικά πλεονεκτήματα: Ζωογονούμε την Ευρώπη με πνευματικό πολιτισμό, με διατροφική ποιότητα, με ενεργειακή πληρότητα, όχι με εποίκους και δάνεια». Και ακόμα: «Θέλουμε να ζούμε από τη δική μας γη, με τα δικά μας χέρια και το δικό μας μυαλό και όχι με κάλπικα και δανεικά». Η «Νίκη» διακηρύσσει ότι είναι υπεράνω της παραδοσιακής διάκρισης μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, αφού η ίδια εδράζεται στη «ρωμιοσύνη», σε μια μεταφυσική πρόσληψη του έθνους που χάνεται στο βάθος των αιώνων, η οποία θυμίζει τη αντιδραστικό γερμανικό ιδεολόγημα του «volksgeist», του «πνεύματος του λαού».

Την εξύψωση του φαντασιακού αυτού λαού υπεράνω των τάξεων και των κοινωνικών διαιρέσεων πρεσβεύει άλλωστε και η αναφορά στη συγκρότηση της «Νίκης» από «εργάτες και επιχειρηματίες, φοιτητές και συνταξιούχους, καλλιτέχνες και στρατιωτικούς, εκπαιδευτικούς και αθλητές, αγρότες και επιστήμονες, εκλεκτούς ανθρώπους της Διασποράς». «Το κακό θα θριαμβεύει μόνον όσο το καλό μένει άπραγο. […] Η ΝΙΚΗ του Ελληνισμού και της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας, δεν μπορεί παρά να είναι “απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά” και με την ευχή της Υπερμάχου Στρατηγού του Γένους», καταλήγει η πολιτική διακήρυξη του κόμματος, σε μια εμφατική συμπύκνωση της ρομαντικής αντίληψης για το λαϊκό πνεύμα και τις ηθικές αξίες που συμπλέκεται με το εθνικό αφήγημα και την ορθοδοξία.

Η οραματική αυτή προσέγγιση για τη θέση, τις αντιλήψεις, το όραμα και τη στοχοθεσία που πρέπει να έχει κάθε κάτοικος της επικράτειας, σε μια ολοκληρωτική στην ουσία της κοσμοαντίληψη, αποτελεί και τη μεγαλύτερη διαφορά της «Νίκης» από τα υπόλοιπα μορφώματα της ακροδεξιάς. Από αυτή την άποψη, το νεοφυές κόμμα μπορεί να τοποθετηθεί «στα δεξιά» της Ελληνικής Λύσης του Κυριάκου Βελόπουλου — αν η τοπολογία αυτή έχει καμία σημασία έχοντας ήδη περάσει στην ατραπό της άκρας δεξιάς. Ήδη, άλλωστε, μεταξύ των δύο ακροδεξιών κομμάτων –που «σάρωσαν» αμφότερα στη βόρεια Ελλάδα– έχουν ξεσπάσει οι πρώτες έριδες, με τον Κυριάκο Βελόπουλο να χαρακτηρίζει τη Νίκη «υποκομματίδιο» φτιαγμένο από τη Νέα Δημοκρατία για να ανακόψει την Ελληνική Λύση και το κόμμα του θεολόγου Δημήτρη Νατσιού να ανταπαντά, μεταξύ άλλων, ότι «ένας άνθρωπος που διεκήρυττε δημοσίως ότι ο Ιησούς είναι νόθο παιδί Έλληνα στρατιώτη, δεν μπορεί να αυτοτιτλοφορείται ορθόδοξος».

Στις εκλογές της Κυριακής τα δύο ακροδεξιά κόμματα κατέγραψαν ιδιαιτέρως υψηλά ποσοστά σε Μακεδονία και Θράκη, με τη «Νίκη» να αγγίζει το 7,46% στην Πιερία, το 6,13% στην Πέλλα και το 5,63% στη Β’ Θεσσαλονίκης και την «Ελληνική Λύση» να εκτοξεύεται στο 8,72% στον Έβρο, στο 8,35% στην Α’ Θεσσαλονίκης και στο 7,93% στη Β’ Θεσσαλονίκης. Η επιθετικότητα και των δύο κομμάτων της ακροδεξιάς τόσο προς την Τουρκία όσο και προς τη Βόρεια Μακεδονία, η διαρκής επίκληση της Ορθοδοξίας ως καταστατικού και οραματικού τους χάρτη (η ανιψιά του αγιοποιηθέντος αγιορείτη μοναχού Παϊσίου κατήλθε με τη «Νίκη» στα Γιάννενα και απέσπασε 1.281 ψήφους), το αντιπροσφυγικό και αντιμεταναστευτικό μένος, η αποθέωση παραδοσιακών δομών και αξιών όπως η οικογένεια και η περισσότερο ή λιγότερο διακριτική υιοθέτηση αντιεμβολιαστικών θεωριών, «κούμπωσαν» στο κλίμα περιοχών με παραδοσιακά συντηρητικά πολιτικά χαρακτηριστικά.
Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ στις 27-05-2023

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου