Τα καψόνια του Στεφανοβικείου! Απαράδεκτες συνθήκες για το προσωπικό που φυλάει μια λίμνη

To «ναυάγιο» στο Στεφανοβίκειο δεν έχει ξεχαστεί…Δεν μπορεί να ξεχαστεί με όσα έχουν συμβεί κι έχουν τεράστιες επιπτώσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και σε όλους μας, αφού όσα πρέπει να γίνουν θα κοστίσουν πολύ. Το ερώτημα είναι αν αυτή τη φορά θα γίνουν σωστά…

Προς το παρόν η απόφαση είναι η η οριστική μετεγκατάστασή του Στεφανοβικείου ,στη Λάρισα, τον Τύρναβο, το Βελεστίνο και την Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Η πρώτη απορία που έρχεται στο μυαλό: γιατί μια Διοίκηση που ήταν ενιαία, σπάει σε τέσσερα κομμάτια και μάλιστα σε τρεις νομούς; Και αν αυτή η δομή είναι καλύτερη, τότε γιατί είχε γίνει η επιλογή να συγκεντρωθούν τα πάντα στο Στεφανοβίκειο;

Σκοπιές στη …λίμνη

Το προσωπικό που υπηρετούσε στο Στεφανοβίκειο αναγκαστικά θα διασκορπιστεί αλλά αυτό δεν είναι το μοναδικό του πρόβλημα.

Καψόνια γίνονται σε καθημερινή βάση στο Στεφανοβίκειο, όπου δημιουργούνται κατά φαντασία κεντρικές πύλες, όπου το προσωπικό δίχως να υποστηρίζεται από κατάλληλες υποδομές φυλάει… τη λίμνη! Και όσον αφορά τη μέριμνα, ούτε λόγος να γίνεται.

Σύμφωνα με πληροφορίες μας, το προσωπικό που έχει διαταχθεί να στελεχώνει τις έξι «κεντρικές πύλες» βρίσκεται μέσα σε «καναδέζες». Ο επικεφαλής αξιωματικός, στο ΙΧ του. Θέρμανση δεν υπάρχει, παρά τις θερμοκρασίες που ήδη είναι χαμηλές. Επίσης δεν υπάρχει φωτισμός αλλά και δυνατότητα επικοινωνίας εκτός από τα προσωπικά κινητά, μέχρι να «αδειάσουν» κι αυτά. Επίσης δεν υπάρχουν κρεβάτια ή καρέκλες αφού μαθαίνουμε ότι το προσωπικό της βάρδιας ξεκουράζεται στην καρότσα, όπως δεν υπάρχει καν ανθρώπινο μέρος να φάνε. Και όταν δύσει κι ο ήλιος, το σκοτάδι είναι… πίσσα αφού δεν υπάρχει καν δημόσιος φωτισμός. Φαίνεται ότι το ΓΕΣ έχει βρει νέους τρόπους να εκτοξεύσει τη μέριμνα σε εποχές περασμένων αιώνων. Κατά τα λοιπά, αυτό που απασχολεί είναι να μην εισέρχεται προσωπικό με κινητά τηλέφωνα στη βάση της Αεροπορίας Στρατού που έγινε «ναύσταθμος».

Η κατάσταση γίνεται χειρότερη από τον τρόπο με τον οποίον γίνονται οι βάρδιες του προσωπικού. Ο επικεφαλής αξιωματικός κάνει 12 ώρες συνεχόμενες. Το υπόλοιπο προσωπικό, κάνει κυλιόμενες οκταωρίες και εννοείται ότι οι υπερβάσεις είναι πλέον συνηθισμένες. Αυτά που πληροφορούμαστε για τη συνέχεια εξοργίζουν ακόμα περισσότερο: υποτίθεται ότι οι συγκεκριμένες βάρδιες εφευρέθηκαν για λόγους «ασφαλείας» κατά τις εργασίες ανάσυρσης εξοπλισμού, ανταλλακτικών κλπ από τον πάτο της λίμνης. Μαθαίνουμε ότι οι εργασίες έχουν διακοπεί λόγω των καιρικών συνθηκών και θα επαναληφθούν… την άνοιξη.

Νέες απορίες δημιουργούνται. Η τρίτη: χειμώνας έρχεται μόνο για την ανάσυρση των «ναυαγίων»; Όχι για το προσωπικό; Και η τέταρτη: ποιος έλαβε την απόφαση να παραμείνουν στον πάτο της λίμνης αντικείμενα της Βάσης και τι είδους αντικείμενα είναι αυτά; Θα μπορούν να αξιοποιηθούν μετά από τόσους μήνες; Η πέμπτη: τι εμπόδισε να ανασυρθούν το προηγούμενο διάστημα τα «αντικείμενα»; Μήπως τελικά δεν ήταν τόσα λίγα όσα διαβεβαίωνε η ηγεσία του ΥΠΕΘΑ; Και η έκτη και σοβαρότερη διότι σχετίζεται με το προσωπικό: αν κάποιο στέλεχος πάθει κάτι ή αντιμετωπίσει έκτακτη ανάγκη και δεν μπορεί να ενημερώσει ή δεν μπορεί να γίνει έγκαιρα αντιληπτή, ποια είναι η διαδικασία που έχει προβλέψει το ΓΕΣ για να συνδράμει στο στέλεχός του που βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία, εν υπηρεσία;

Δυστυχώς είναι πρέπει να η πρώτη φορά στην ιστορία των ΕΔ που η λέξη φιάσκο έγινε ταυτόσημα της καθημερινότητας. Όχι λόγω του προσωπικού που είναι το μόνο που εξακολουθεί να διατηρεί τις ΕΔ στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, αλλά λόγω της ανεπαρκούς Ηγεσία τους και κυρίως της κυβέρνησης που απέδειξε ότι δεν μπορεί να σταθεί δίπλα στις ΕΔ με κανένα τρόπο.

Μπορεί κάποιοι να πιστεύουν ότι νέα, ανούσια μνημεία θα δημιουργήσουν ψευδαίσθηση περί ενός δήθεν μεγαλείου ή με νέες στολές που μόνο νέα έξοδα θα φέρουν, θα ρίξουν στάχτη στα μάτια. Όμως το προσωπικό, που παραιτείται με αυξανόμενους ρυθμούς, δεν μασάει κουτόχορτο. Πλέον ο κόσμος και μιλάει και παραιτείται. Και δεν υπάρχουν άλλοι ΕΟΘ για να ρίξουν τις διαρροές…