EPA / STEPHANIE LECOCQ
Συντάκτης: Βίκυ Καπετανοπούλου
Δυστυχώς, πολλοί το θεωρούσαν αναπόφευκτο. Λίγο πολύ το είχαν προβλέψει.
Ανθρωπιστικές οργανώσεις στην πάλαι ποτέ «Ζούγκλα» του Καλέ δεν έπαυαν να προειδοποιούν τις αρχές Γαλλίας και Βρετανίας για τον κίνδυνο εξαφάνισης αρκετών εκ των 1.600 και πλέον ασυνόδευτων ανηλίκων, που ξεριζώθηκαν για πολλοστή φορά μαζί με σύσσωμο τον αυτοσχέδιο καταυλισμό προσφύγων και μεταναστών στο γαλλικό λιμάνι της αγωνίας.
Η ελπίδα αναπτερώθηκε από απατηλές υποσχέσεις περί φροντίδας και άμεσης, εξατομικευμένης εξέτασης των αιτήσεων ασύλου τους από αξιωματούχους του βρετανικού υπουργείου Εσωτερικών προκειμένου να επανενωθούν με συγγενείς στη Βρετανία, όπως έχουν νόμιμο δικαίωμα βάσει και του Κανονισμού του Δουβλίνου.
Επειτα από μήνες βασανιστικής αναμονής στη «Ζούγκλα», ακόμα περιμένουν.
Οι αξιωματούχοι είναι άφαντοι και οι ξεχασμένοι ανήλικοι, που έχουν διασκορπιστεί σε 60 κέντρα φιλοξενίας ανά τη Γαλλία από τις αρχές Νοέμβρη, χάνοντας πάλι τους οικείους τους, αρχίζουν πια να πιστεύουν πως η αναμονή είναι μάταιη, πως τους εμπαίζουν. Κι έτσι το σκάνε για να κυνηγήσουν το άπιαστο όνειρο.
Προ ημερών άλλη μια ΜΚΟ, η Refugee Youth Service, κατήγγειλε πως αγνοείται σχεδόν ο ένας στους τρεις από τους 179 ασυνόδευτους που είχε υπό την επίβλεψή της.
«Πρόκειται για ορισμένα από τα πιο ευάλωτα παιδιά στον κόσμο, τα έχουν προδώσει ξανά και ξανά. Οταν εξαφανίζονται ανησυχούμε τρομερά ότι θα γίνουν βορά διακινητών, καθώς είναι απίθανο να αναζητήσουν βοήθεια από τις αρχές λόγω της έως τώρα μεταχείρισής τους», λέει ο συνιδρυτής της οργάνωσης Μπεν Τέουτεν.
Απομόνωση, κακές συνθήκες διαβίωσης, φόβος, ανασφάλεια, έλλειψη εμπιστοσύνης και ενημέρωσης, ξενοφοβία των τοπικών κοινοτήτων.
Ολα παίζουν τον ρόλο τους στην εξάπλωση της μάστιγας των εξαφανισμένων προσφυγόπουλων, όχι μόνο στη Γαλλία αλλά σε όλη την Ευρώπη.
Μια άλλη αλγεινή πτυχή καταγράφει η ΜΚΟ Safe Passage UK, δικηγόροι της οποίας πήραν συνεντεύξεις από 33 εφήβους που μεταφέρθηκαν από τη «Ζούγκλα» σε κέντρο φιλοξενίας στη βόρεια Γαλλία.
Εκτός από τη (θεωρητικά απαγορευμένη) διαμονή μαζί με ενήλικες και τη στέρηση βασικών ειδών, πολλοί γνωστοποίησαν πως εξαναγκάζονται να δουλεύουν σε φάρμες χωρίς αμοιβή, με εντολή να μαζεύουν φρούτα για γαλλικά σουπερμάρκετ.
Οι μαρτυρίες τους, αποκαλυπτικές:
«Είναι φριχτό. Δουλεύαμε όλη μέρα μαζεύοντας μήλα και για μας ξέμειναν να τρώμε τα σάπια. Τα υπόλοιπα στάλθηκαν να πουληθούν στη Γαλλία. Θέλουμε μόνο να βρεθούμε με την οικογένειά μας στη Βρετανία»... «Φοβόμαστε να αρνηθούμε, μήπως αυτό επηρεάσει τις αιτήσεις ασύλου μας. Κι αν δεν μ’ αφήσουν πια να ζω εδώ και με πετάξουν έξω;»... «Δεν είμαι ευτυχισμένος σ’ αυτό το κέντρο, σας παρακαλώ, σας παρακαλώ, πάρτε μας από δω και στείλτε μας στη Βρετανία. Αν τα πράγματα μείνουν έτσι, ίσως πάω κάπου αλλού»... «Αν οι άλλοι το σκάσουν, εγώ δεν πρόκειται να μείνω»...
Σαν πινγκ πονγκ στις πλάτες δύσμοιρων πλασμάτων, το μπαλάκι της μετάθεσης ευθυνών εξακολουθεί να πετιέται μεταξύ κυβέρνησης Ολάντ και Μέι.
Μετά την πρόσφατη υποδοχή 318 εφήβων και παιδιών στη Βρετανία προτού εκκενωθεί η «Ζούγκλα», η διαδικασία έχει παγώσει και η νεόκοπη οδηγία του βρετανικού υπουργείου Εσωτερικών ήρθε να επαληθεύσει τις υποψίες των πιο δύσπιστων απέναντι στις εξαγγελίες περί εκπλήρωσης του «ηθικού καθήκοντος» των δύο χωρών.
Αψηφώντας την κατακραυγή για καταστρατήγηση της λεγόμενης τροπολογίας Νταμπς στον σκληρό βρετανικό (αντι)μεταναστευτικό νόμο -μέσω της οποίας θεσπίστηκαν ευνοϊκές ρυθμίσεις για χορήγηση ασύλου σε εξαιρετικά ευάλωτα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, προερχόμενα από Γαλλία, Ελλάδα και Ιταλία- το υπουργείο βάζει αίφνης περιοριστικά κριτήρια στη διαδικασία.
Εξαιρεί συλλήβδην τους 16χρονους και 17χρονους -ασχέτως εθνικότητας- κι ενώ καλύπτει όλους τους νεότερους από Συρία και Σουδάν, αποκλείει τους ανήλικους από Αφγανιστάν, Ερυθραία και Υεμένη.
Ο λόρδος Αλφρεντ Νταμπς -πρώην βουλευτής των Εργατικών, ο οποίος ως παιδί εβραϊκής οικογένειας σώθηκε από τους ναζί όταν η Βρετανία τού παρείχε άσυλο- πέτυχε φέτος έναν άθλο: να ψηφιστεί, επί κυβέρνησης Κάμερον, στη Βουλή η τροπολογία που πήρε τιμητικά το όνομά του.
Τώρα δηλώνει αποκαρδιωμένος.
«Πρόκειται για υπαναχώρηση από εκείνη τη δέσμευση. Είναι η πρώτη φορά που τους ακούω να ξεχωρίζουν Σουδανούς και Σύρους. Είμαι πολύ ανήσυχος για τις περιπτώσεις από Αφγανιστάν και Ερυθραία, απ’ όπου υπάρχουν παιδιά που τράπηκαν σε φυγή λόγω κινδύνων πολέμου και διώξεων, πολλά εκ των οποίων -αν όχι όλα- έχουν δικαίωμα στο καθεστώς του πρόσφυγα, βάσει της Συνθήκης της Γενεύης.
Στους ανηλίκους από το Καλέ δόθηκαν υποσχέσεις πως θα εξεταστούν οι αιτήσεις τους και τώρα τους λένε πως δεν εμπίπτουν στα κριτήρια. Τολμώ να πω ότι θα επιστρέψουν στο Καλέ και θα προσπαθήσουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου