(Απολογισμός του Οργίου Μετατάξεων το 2008 στο Πολεμικό Ναυτικό)Ο κόσμος το ‘χει βούκινο… και ο υπουργός κρυφό καμάρι. Οι πελατειακές σχέσεις που επικρατούν στο (Βυσματικό) Πολεμικό Ναυτικό και στην Αεροπορία είναι σε όλους γνωστές και μάλιστα τους τελευταίους μήνες γίνονται ολοένα και περισσότερο προκλητικές.
Τι και αν ο υπουργός Μεϊμαράκης φόρεσε - όπως κάθε χρόνο κάνει εξάλλου - το «αξιοκρατικό» του προσωπείο και εξήγγειλε ότι κομμένες οι μετατάξεις για φέτος. Τι κι αν προσπαθεί να θολώσει τα νερά μιλώντας για υπό όρους μείωση της θητείας στους 9 μήνες, ότι θα καταργηθεί η θητεία σε Πολεμικό Ναυτικό-Αεροπορία (όταν ο ίδιος συνεχίζει να αυθαιρετεί και μετατάσσει άλλους 30 ΟΝΝΕΔΙΤΕΣ στη σειρά του Φεβρουαρίου 2009) και ότι όλοι πλέον οι νέοι θα τυγχάνουν «ίσης αντιμετώπισης» υπηρετώντας «ισότιμα» το μερίδιο ολόκληρης της θητείας τους στην παραμεθόριο. Η αξιοπρέπεια και η ισότιμη αντιμετώπιση της στρατευμένης νεολαίας ειδικά επί υπουργίας του Β. Μεϊμαράκη έχουν δώσει τη θέση τους στην εξυπηρέτηση των κομματικών αλλά και των στενών πολιτικών του επιδιώξεων με το βόλεμα χιλιάδων «γαλάζιων παιδιών» σε ναυτικό, κυρίως, αλλά και αεροπορία.
Ο «αξιοκρατικός» υπουργός, ένα χρόνο πριν, έβγαινε και υποστήριζε αντίστοιχα ότι οι μετατάξεις προς ναυτικό και αεροπορία θα καταργηθούν για το έτος 2008 με στόχο την πλήρωση των θέσεων στο στρατό ξηράς. Δείτε όμως την απόσταση που χωρίζει τα προεκλογικά ψέματα, τις πολιτικάντηκες υποσχέσεις, από αυτά που συμβαίνουν στο Πολεμικό Ναυτικό:
1. Στη σειρά του Φεβρουαρίου 2008 κατατάσσονται 870 άτομα και υπογράφονται από τον υπουργό 350 (40%) περίπου μετατάξεις από το ΣΞ προς το ΠΝ.
2. Στη σειρά του Μαΐου 2008 κατατάσσονται 1400 άτομα και υπογράφονται 750 (53%) μετατάξεις.
3. Στη σειρά του Σεπτεμβρίου 2008 κατατάσσονται 1500 άτομα εκ των οποίων οι 950 (63%) είναι μετατάξεις.
4. Τέλος στη σειρά του Νοεμβρίου 2008, λίγο μετά τις εξαγγελίες για τη δήθεν μείωση της θητείας στο 9μηνο, ο αριθμός μετατάξεων ξεπερνάει κάθε προηγούμενο (όπως άλλωστε είχε γίνει αντίστοιχα και το Νοέμβριο του 2007) καθώς κατατάσσονται 2120 άτομα εκ των οποίων οι 1250 (59%) είναι μετατάξεις από το Σ.Ξ προς το Π.Ν.
Ούτε τα προσχήματα δεν κρατάνε. Υπουργοί και πρωτοκλασάτα στελέχη βιάζονται να βολέψουν τους κανακάρηδές τους. Πρώτος και καλύτερος ο εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης Αντώναρος, ο γιος του οποίου κατατάχθηκε στο Π.Ν., παρόλο που η κανονική του θητεία ήταν για Σ.Ξ. Το ίδιο ισχύει και για τον γιο του πρώην υπουργού Τσιτουρίδη, ο οποίος μετά την παράνομη μεταγραφή του σε πανεπιστήμιο της Αθήνας συνέχισε με τη μετάταξή του στο Ναυτικό, το Νοέμβριο. Φυσικά, τα βύσματα δεν αφορούν μόνο πολιτικά πρόσωπα αλλά αγγίζουν τους επιχειρηματικούς κύκλους (βλ. γιο του Αποστολόπουλου του Ιατρικού Κέντρου) και φυσικά τους καλλιτεχνικούς (βλ. «τραγουδιστή» Μαρτάκη).
Οι μετατάξεις και συνολικότερα η πολιτική του βύσματος (π.χ. μεταθέσεις, ευνοϊκές αποσπάσεις και διαθέσεις) αποτελούν βασικό εργαλείο στα χέρια του κάθε υπ. Αμύνης. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μετατάξεις αποφασίζονται και υπογράφονται από τον ίδιο τον υπουργό μέσα από ένα καλά στημένο μηχανισμό που εδρεύει στο υπουργείο και στο πολιτικό του γραφείο και που σαν βασικό κριτήριο έχει την εξυπηρέτηση των κομματικών και πολιτικών του συμφερόντων και τη συγκρότηση ενός πελατειακού δικτύου ψηφοφόρων. Και μάλιστα όλα αυτά αδιαφανώς, χωρίς κανένα δημόσιο έλεγχο, για το «καλό» της χώρας και την «προάσπιση» των εθνικών συμφερόντων.
Επίσημη αιτιολόγηση όλων των μετατάξεων είναι ότι χρειάζονται για την κάλυψη των αναγκαίων υπηρεσιών του Π.Ν. Ότι πρέπει να γίνουν για να «κλείσουν» τρύπες, να μπορούν να λειτουργούν τα στρατόπεδα. Όμως η πραγματικότητα αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο. Στα τέλη του Δεκεμβρίου 2008 η στελέχωση του Π.Ν. σε στρατεύσιμο προσωπικό ανέρχονταν σε 5800 ναύτες τη στιγμή που το αναγκαίο προβλεπόμενο προσωπικό για την κάλυψη όλων των υπηρεσιών ανέρχονταν σε 3650. Δηλαδή η στελέχωση ήταν «υπεραρκετή» (159%). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι στρατεύσιμοι του ναυτικού να δίνουν μια (1) υπηρεσία και να απολαμβάνουν (5) εξόδους (βλ. Ναυτική Βάση Κανελλόπουλου), τη στιγμή που μονάδες του Σ.Ξ. στην παραμεθόριο έχουν εβδομάδες να πάρουν άδεια.
Η πολιτική αυτή δε σταματά όμως μόνο στην εξασφάλιση της πολυπόθητης θητείας στο Π.Ν. Συνεχίζεται με ένα καλά στημένο δίκτυο εξυπηρέτησης πολιτικών και στρατιωτικών ρουσφετιών. Ειδικότερα, η καθιέρωση του Κέντρου Εκπαίδευσης Παλάσκα και της Ναυτικής Βάσης Κανελλόπουλου ως παραμεθόριες περιοχές της Ελλάδας έχουν οδηγήσει σε μια συσσώρευση «ευνοημένων» ναυτών στην Αθήνα που υπηρετούν το 4μηνό τους δίπλα στο σπίτι τους. Η στελέχωση σε στρατεύσιμο προσωπικό π.χ. στη Ν.Β. Κανελλόπουλου στα τέλη του έτους (λίγο πριν τις μεταθέσεις της 08Γ ΕΣΣΟ) έφτασε το 1000%(!!!) , στο ναύσταθμο Σαλαμίνας το 150% ενώ στο ΓΕΝ κοντά στο 115%.
Ακόμα πιο σκανδαλώδες είναι το γεγονός ότι ακόμα και αυτές οι «παραμεθόριες» υπηρεσίες της Αττικής εμφανίζουν ονομαστικά και μόνο μια τέτοια επάνδρωση, καθώς ένα σημαντικό κομμάτι που ανήκει στον στενό κομματικό κύκλο, στην ουσία, δεν εμφανίζεται πουθενά. Με το κόλπο της διάθεσής τους προς υπηρεσίες φαντάσματα (π.χ. προς το Οίκημα ΓΕΝ κτλ.), ένας μεγάλος αριθμός από γαλάζια παιδιά, ολοκληρώνουν κυριολεκτικά τη θητεία τους μετά από 1,5 μήνα στο Κέντρο Εκπαίδευσης, καταλήγοντας να υπηρετούν την παραμεθόριο τους στα πολιτικά γραφεία. Σε τέτοιες υπηρεσίες υπηρετούν τώρα ο γιός του Αντώναρου, ο «καλλιτέχνης» Μαρτάκης, και πολλοί άλλοι.
Οι παραπάνω περιπτώσεις δεν συναντώνται φυσικά μόνο στο ναυτικό αλλά σε όλες τις ένοπλες δυνάμεις. Απλώς στο ναυτικό ο μηχανισμός και η λογική του βύσματος λειτουργούν καθολικά και με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Η θητεία του ναύτη είναι μια 12μηνη αναζήτηση της «καβάντζας» έναντι του άλλου ναύτη, το κυνήγι του καλύτερου βύσματος, ενώ αυτοί που κατατάσσονται λόγω καταγωγής, εργασιακής εμπειρίας και μορφωτικών προσόντων χώνονται για να εξυπηρετηθούν τα βύσματα και να βγουν οι υπηρεσίες που αντιστοιχούν σε «εικονική δύναμη» ναυτών.
Από τις πρώτες μέρες θητείας στο ΠΝ εμπεδώνεται η αντίληψη ότι αυτή η περίοδος της ζωής του είναι μια ατομική υπόθεση, ένα ατομικό βόλεμα, αποτελείται από παρακάλια σε πολιτικά γραφεία και γλείψιμο. Αυτό έχει ως συνέπεια τον άκρατο ανταγωνισμό, την ισοπέδωση οποιασδήποτε έννοιας αλληλεγγύης, αλληλοσεβασμού, και ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αυτές οι «αρχές» και «αξίες» είναι τα μόνα πράγματα που μαθαίνει ένας νέος που υπηρετεί στο ναυτικό σήμερα. Και για όλη αυτήν την κατάσταση πολιτική ευθύνη έχει ο υπουργός.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι αυτή η κυβέρνηση θα αλλάξει την υφιστάμενη κατάσταση. Εξάλλου επί ΠΑΣΟΚ δημιουργήθηκε αυτός ο μηχανισμός, επί ΝΔ συνεχίστηκε και γιγαντώθηκε. Δεν πιστεύουμε στα λόγια περί κατάργησης των μετατάξεων. Οι πελατειακές σχέσεις είναι απαραίτητες για την πολιτική επιβίωση του οποιουδήποτε υπουργού. Ακόμα και η θητεία στο ναυτικό και στην αεροπορία να καταργηθεί, ο ίδιος μηχανισμός θα συνεχίσει να υπάρχει στον ΣΞ.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
• Ίσες συνθήκες στράτευσης για όλους.
• Να σπάσουν τα Στεγανά του Στρατού. Έλεγχος της καθημερινότητας των στρατοπέδων. Υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
• Ελεύθερος Συνδικαλισμός των Φαντάρων.
• Να καταργηθούν οι ΜΕΤΑΤΑΞΕΙΣ-ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ-ΕΥΝΟΙΚΕΣ ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ
• Καλούμε τους φαντάρους να αντιμετωπίζουν με διάθεση αγώνα τις αυθαιρεσίες, να βγαίνουν παραπονούμενοι, να συγκροτούν ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΦΑΝΤΑΡΩΝ και να Δημοσιοποιούν τις καταγγελίες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου