Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ «ΙΣΧΥΡΗΣ» ΕΛΛΑΔΑΣ

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ και εθνικός διάλογος (το ΛΑΟΣ απάντησε ήδη θετικά, σεβόμενο τις δημοκρατικές αρχές!) δημιουργούνται από την κυβέρνηση για το μεταναστευτικό ζήτημα. Βάση του διαλόγου και κύρια αρχή λειτουργίας της εθνικής ενότητας: Μηδενική ανοχή στους «παράνομους» μετανάστες, διωγμός των εξαρτημένων από το κέντρο της Αθήνας και τα υπόλοιπα αστικά κέντρα, μηδενική ανοχή στο «οργανωμένο έγκλημα» από ορδές ειδικών δυνάμεων ασφαλείας – ειδικά όταν αυτό μπορεί να ταυτιστεί με τον «ισλαμικό κίνδυνο», το άσυλο, τις καταλήψεις και τα στέκια, τα κινήματα κατοίκων και εργαζομένων.

11 εγκαταλειμμένα στρατόπεδα του ελληνικού στρατού σε Κάτω Νευροκόπι, Σάπες Έβρου, Ροδόπολη Σερρών, Αλεξανδρούπολη, Θεσσαλονίκη εκτός του οικιστικού ιστού, ενός χώρου στα όρια της Αττικής και άλλων (70 συνολικά) από λίστες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, εξετάζονται από το Υπουργείο Εσωτερικών ως «κέντρα υποδοχής» των συλληφθέντων μεταναστών. Απορρίφθηκαν ήδη όσα βρίσκονταν εντός κατοικημένων περιοχών, γιατί «είναι εύκολα προσβάσιμα από τους αντιεξουσιαστές» (τους τρομοκράτες και τους «αλήτες της άκρας αριστεράς»).

Στα στρατόπεδα θα κρατούνται ως και 12 μήνες (αντί για 3 που ίσχυε ως τώρα) πρόσφυγες-όμηροι του ελληνικού κράτους, μέχρι να διευθετηθεί το πέταγμά τους – σαν περιττό εμπόρευμα – έξω από τα σύνορα της εικονικής ευημερίας της Ελλάδας-εταίρου της ΕΕ. Θα κρατούνται (πάντα με «σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα) σε στρατόπεδα που το ΓΕΣ χαρακτηρίζει ως «καλοδιατηρημένα». Είναι τα στρατόπεδα των ατυχημάτων από κακές υποδομές, των αυτοκτονιών φαντάρων και στελεχών, των αλλεπάλληλων καταγγελιών για άθλιες συνθήκες διαβίωσης όταν λειτουργούσαν (πόσο μάλλον τώρα που χρησιμοποιούνται – αραιά και που – για πεδία ασκήσεων του ΕΣ).

Εξαγγέλλουν αυστηρότερες ποινές για τους δουλέμπορους, επιμένοντας να «αγνοούν» το «εθνικό συντονιστικό όργανο» λιμενικών αρχών, τοπικών οργανισμών, κατοίκων, συνδέσμων εφέδρων, που αποσπά μέρος από τα 1,35 δις € της παραοικονομίας της διακίνησης μεταναστών κάτω από τις φτερούγες του κρατικού μηχανισμού.

Διώχνουν τον ΟΚΑΝΑ από την πλατεία Θεάτρου στο κέντρο της Αθήνας, εξακολουθώντας να αφήνουν τους εξαρτημένους στο έλεος των εμπόρων πρέζας κάτω από την υψηλή εποπτεία των περιπολιών των ομάδων Ζ και Δ. Στόχος είναι η μετατροπή του κέντρου σε «υγειονομική ζώνη» επιτήρησης και ελέγχου, αστυνομοκρατίας και κρατικής κατοχής. Οι επιθέσεις του δημάρχου Αθηναίων, των ΜΑΤ, των ΥΜΕΤ και παρακρατικών μπράβων στα δέντρα και τους κατοίκους του Πάρκου Κύπρου και Πατησίων, οι κάμερες και οι συλλήψεις προετοιμάζουν το έδαφος, δένονται με την εκκαθάριση του κέντρου από τους «παράνομους» μετανάστες, τους «ναρκομανείς» και τα «κακοποιά» κινήματα, ανοίγουν το δρόμο στα επιχειρηματικά συμφέροντα – που έχουν ήδη αγοράσει ολόκληρα στρέμματα από «φιλέτα» εκτάσεων για εμπορευματική αξιοποίηση και αποστειρωμένες αναπλάσεις.

Κυβέρνηση και θεσμική αντιπολίτευση διαγκωνίζονται για το ποιος υπηρετεί καλύτερα τα δόγματα της ασφάλειας. Επιδιώκουν να οξύνουν τον εμφύλιο, όχι μόνο ανάμεσα σε ντόπιους και ξένους, αλλά και σε νόμιμους-παράνομους μετανάστες. Χρησιμοποιούν τα ένστικτα φόβου και επιβίωσης των Αλβανών και Πολωνών (και όχι μόνο) νομιμοποιημένων μεταναστών για να χαρακτηρίσουν όλους τους υπόλοιπους μουσουλμάνους (τρομοκράτες-βιαστές-κακοποιούς) παράνομους.

Δίνουν το καρότο της κατασκευής τζαμιού («κάπου στην Αττική») και νεκροταφείου στο Σχιστό, στις άτυπες θρησκευτικές (κυρίως) ηγεσίες των μεταναστευτικών ρευμάτων από Μέση Ανατολή και Αφρική, προκειμένου αυτές να συναινέσουν στη βάρβαρη εκτόπιση και την αχαλίνωτη κρατική βία πάνω στους υπόλοιπους.

Χρησιμοποίησαν εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες (αποτέλεσμα των στρατιωτικών και πολιτικών επεμβάσεων του ελληνικού κράτους, της ΕΕ και της αντιτρομοκρατικής εκστρατείας), για τις ανάγκες της οικοδομής και των ολυμπιακών έργων, για τις δουλειές στη «γαλέρα» του τουρισμού και της ναυτιλίας. Τώρα, που η κρίση απαιτεί σφιχτή δημοσιονομική πολιτική, περικοπές κι ανεργία, γίνονται «μείζον εθνικό ζήτημα».

Η κυβέρνηση, ταυτιζόμενη με τον Πάγκαλο του ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιεί την πολιτική επιστροφής για να αποθαρρύνει την άφιξη νέων κυμάτων μεταναστών. Το πρώτο σημείο (από τα 8), που προτείνει εξάλλου το ΠΑΣΟΚ στα πλαίσια της «κοινωνικής του πολιτικής» για το ζήτημα, είναι «μηδενική ανοχή στους παράνομους μετανάστες». Το δεύτερο είναι «ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων», δηλαδή περισσότεροι συνοριοφύλακες, στενότεροι δεσμοί με τις λέσχες εφέδρων, νέα οπλικά και πληροφοριακά συστήματα, συνθήκες πολέμου με το χέρι στη σκανδάλη, που μετατρέπουν τους πρόσφυγες σε κινητούς στόχους. Πάντα φυσικά, «πρώτα ο πολίτης» - όπως ήταν και το προεκλογικό του σλόγκαν.


Ισχυρή Ελλάδα – φρούριο απέναντι στους μετανάστες (που δημιουργεί η από κοινού «ειρηνευτική δράση» του ελληνικού στρατού με ΝΑΤΟ και ευρωστρατό), (τε)θωρακισμένη απέναντι στα κινήματα και την οργή εργαζομένων και νεολαίας για τη βάρβαρη επίθεση σε εργασία και κοινωνία, κράτος-στρατηγείο για την ένοπλη περιφρούρηση των συμφερόντων του επιχειρηματικού-εφοπλιστικού μπλοκ εντός κι εκτός συνόρων.

55 Πακιστανοί, θύματα κι αυτοί των αλλεπάλληλων πογκρόμ των σωμάτων (και ταγμάτων) ασφαλείας της ελληνικής αστικής δημοκρατίας, στάλθηκαν ήδη στην πατρίδα τους, με ειδικά ναυλωμένη πτήση. Η πακιστανική κυβέρνηση (που εξοντώνει τους φτωχούς πληθυσμούς της στο όνομα της σύγκρουσης με τους ταλιμπάν) δέχθηκε να εκδοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα. Το κόστος της πτήσης θα καλυφθεί από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων. Και η κυβέρνηση υπόσχεται πως θα συνεχίσει ακάθεκτη.

Το ελληνικό κράτος έχει συνάψει κιόλας συμφωνίες με Πακιστάν, Αφγανιστάν, Σομαλία, Ιράκ και άλλες χώρες - επιδιώκει να συνεργαστεί στενά με την (κατά τα άλλα «εχθρό») Τουρκία για το ζήτημα της «επαναπροώθησης». Το ιταλικό πολιτικό και κοινωνικό κατεστημένο φέρνει τον Καντάφι να μιλήσει για τα δικαιώματα των γυναικών. Την ίδια ώρα η ΕΕ συνάπτει συμφωνίες με Αίγυπτο και Λιβύη για τη βιολογική και ηθική εξόντωση των νέων κολασμένων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και φορτία επιστροφής στα βάρβαρα καθεστώτα της «αμερικανικής και ευρωπαϊκής δημοκρατίας» σε Ασία και Αφρική.

Σχεδόν κάθε μέρα, στην Ομόνοια και τα γύρω στενά, 1000 αστυνομικοί, 50 κλούβες και βανάκια, 150 περιπολικά, όλες τις ομάδες Δ, τις μπλε ομάδες συλλήψεων κλπ. εκτελούν επιχειρήσεις τύπου πογκρόμ σε Άγιο Παντελεήμονα, Παλιό Εφετείο και την περιοχή ανάμεσα σε Σωκράτους, Σοφοκλέους, Αγ. Κωνσταντίνου, Πειραιώς.

Η μέθοδος της «σκούπας» περιλαμβάνει «πολλές αλλά μικρές(!) σε όγκο επιχειρήσεις. Στόχος θα είναι η σύλληψη το πολύ 100 ατόμων ανά επιχείρηση. Είναι ένας αριθμός ατόμων που εύκολα μπορεί να μεταφερθεί εκτός Αττικής αλλά και να επαναπροωθηθεί». Τελικός στόχος: «να έχει καθαριστεί(!) το κέντρο της Αθήνας ως το τέλος του καλοκαιριού».

Το ελληνικό κράτος, σε όλες τις νεοφιλελεύθερες και σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές εκδοχές του, όπως και όλη η υπόλοιπη Ευρώπη, προσεγγίζει γρήγορα και σταθερά την ακροδεξιά, «δημοκρατική» λογική διαχείρισης των κοινωνικών ζητημάτων. Εξακολουθεί να αγνοεί επιδεικτικά την αποστοίχιση όλο και μεγαλύτερων λαϊκών και εργατικών μαζών από τα ιδεολογήματα της ενωμένης Ευρώπης, της εθνικής ενότητας.

Απέναντι στο Δεκέμβρη της Ελλάδας, και τους Δεκέμβρηδες που έρχονται σε όλη την Ευρώπη, «η δημόσια τάξη και η ασφάλεια αποτελούν άμεση, μόνιμη και κορυφαία προτεραιότητα». Γνωρίζουν πως δεν μπορούν να ενσωματώσουν σε οικονομικές και κοινωνικές δομές (αλλά και σε οποιοδήποτε όραμα), όχι μόνο τους μετανάστες αλλά και τους ίδιους τους έλληνες εργαζόμενους. Προτιμούν να διεξάγουν ένοπλο πόλεμο (αστυνομικό και στρατιωτικό) απέναντι στην ίδια την κοινωνία.

Μαζί με τους μετανάστες και τους ναρκομανείς, σειρά στην κρατική επίθεση έχουν οι «κουκουλοφόροι», οι καταλήψεις (που «βρωμίζουν», όπως και το παλιό εφετείο, το «Ιστορικό και Εμπορικό Κέντρο»), όσοι υπερασπίζονται το άσυλο, όλη τελικά η κοινωνία, που πρέπει να δεχτεί την επιτήρηση της αστυνομίας, την καταγραφή των κινητών της, την εργοδοτική αυθαιρεσία και τον περιορισμό των διαδηλώσεων. «Για να εμπεδωθεί - βήμα, βήμα - η ασφάλεια».

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΙΨΕΙ

Απέναντι στη «διεθνή της εκμετάλλευσης και της καταστολής», πρέπει να απαντήσει το εργατικό κίνημα, οι άνεργοι, οι μετανάστες και η νεολαία.

Απέναντι στην ολοκληρωτική επίθεση και την «ανάπλαση» των ίδιων των ζωών μας
από κράτος, παρακράτος και κεφάλαιο, Έλληνες και ξένοι πρέπει να απαντήσουμε δυναμικά και άμεσα

ΜΕ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ, ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

Τα ακραία αυταρχικά-ρατσιστικά μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση της Ν.Δ
και ο βάρβαρος στρατιωτικός-αστυνομικός σχεδιασμός
για σκούπα σε μετανάστες-περιθώριο-αγωνιστές,
επιβάλλει την Άμεση, Αποφασιστική, Μαζική και Ενωτική απάντηση
μεταναστευτικών οργανώσεων, συλλογικοτήτων και αγωνιστών της Αριστεράς, του αντιεξουσιαστικού χώρου, και του εργατικού-αντιπολεμικού κινήματος.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
diktiospartakos.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου