4 μέρες πριν γράφαμε: «Για μια ακόμα φορά δεν ανακοινώνουν καν το όνομα του νεκρού φαντάρου. Στην ιστοσελίδα του ΓΕΣ (www.army.gr) με περισσό θράσος και ξεδιαντροπιά δεσπόζει στις ανακοινώσεις τύπου η επίσκεψη του Α/ΓΕΣ αντιστράτηγου Βούλγαρη στην Ιταλία την ώρα που υπάρχει νεκρός φαντάρος (στο στρατό που ο κος Βούλγαρης διοικεί) με το υπηρεσιακό του όπλο. Είναι τόσες οι ευθύνες τους, που δεν τολμούν να αναρτήσουν ούτε καν εκείνη την κατάπτυστη ανακοίνωση των 30 λέξεων, που εκδίδανε για τις αυτοκτονίες.»
Την Ανακοίνωση Τύπου. 40, της επίσκεψης του αντιστράτηγου Βούλγαρη στην Ιταλία, διαδέχτηκε η «Ανακοίνωση Τύπου 41» για την «ορκωμοσία των μονίμων υπαξιωματικών της τάξης 2009». Εξακολουθούν να μην ανακοινώνουν καν το όνομα. Αντ’ αυτού, επιχειρούν σε διάφορα sites και φόρουμ, (όπως πχ στο www.omhroi.gr), διάφοροι έμμισθοι υπάλληλοι και τα κατάλληλα «παπαγαλάκια» (με την κουκούλα του ανώνυμου) να αφήσουν τις γνωστές υπόνοιες πως η περίπτωση μοιάζει «με ένα φαντάρο που αυτοκτόνησε επειδή τον παράτησε η γκόμενα» ή με κάποιον «που έσπασε το κινητό του και αυτοκτόνησε μπροστά στο περίπολο».
Είναι αλήθεια πως δεν ντρέπονται καν. Δε θα έπρεπε να μας εκπλήσσει αυτή η λογική, όταν ο -πρωταθλητής σε αυτοκτονίες στο στρατό- Μεϊμαράκης, δεν έχει ασχολήθει ούτε με ένα πραγματικό πρόβλημα του προσωπικού. Αντίθετα, τσακώνεται στη Βουλή με το ΠΑΣΟΚ για το ποιος και αν «παίρνει γραμμή» από την Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων.
Εμείς όμως, οφείλουμε να δημοσιεύσουμε το γράμμα των φαντάρων του 618 ΤΜΧ, του 21ου ΣΠ στην Πλάτη Έβρου και φαντάρων από μονάδες του ελληνικού στρατού, που συνυπηρέτησαν με τον άτυχο συνάδελφο. Το οφείλουμε στη μνήμη του έφεδρου δεκανέα Καρασούλη που άφησε στις 10/07 τα 26 του χρόνια μέσα στις άθλιες συνθήκες των «μάχιμων μονάδων του ελληνικού στρατού» για την «ισχυρή Ελλάδα» της Μπακογιάννη, του Μεϊμαράκη, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, για τις καριέρες των επιτελών και των διοικητών του. Το οφείλουμε στις ζωές των συναδέλφων, που εξακολουθούν να ζουν κάτω από τις ίδιες συνθηκες με τους 62 ανθρώπους που αυτοκτόνησαν, σκοτώθηκαν σε ατυχήματα η σμπαραλιάστηκαν σε υπηρεσία στον ελληνικό στρατό.
Ας αφήσουμε το γράμμα των συναδέλφων να μιλήσει από μόνο του:
«Γνωρίζαμε τον εκλιπόντα συνάδελφο, έφεδρο δεκανέα Καρασούλη. Συγκλονιστήκαμε από το θάνατο του, μέσα από τα συρματοπλέγματα του εγκλεισμού του στο 617 ειδικό τάγμα προκάλυψης και τα φυλάκιά του. Είναι δίπλα ή κοντά στα συρματοπλέγματα του δικού μας εγκλεισμού στα ελληνικά στρατόπεδα.
Ακόμα περισσότερο όμως, σοκαριζόμαστε (αν και μάλλον δε θα έπρεπε) από την αναισθησία των «υπευθύνων» του ελληνικού στρατού, που νοιάζονται μόνο να προβάλουν τη μείωση της θητείας στο 9μηνο, ξεχνώντας να μετρήσουν τα πτώματά της. Νιώθουμε αηδία από την υπόγεια προσπάθεια σπίλωσης ενός αδικοχαμένου ανθρώπου, από τα υπονοούμενα αυτών των ίδιων, από τις υποκριτικές συμβουλές «να προσέχουμε, να είμαστε καλά, να μη σκάμε για τις γυναίκες(!!;;)».
Ο Καρασούλης βρισκόταν στο 617 στην Πλάτη Έβρου, κατά τη διάρκεια της δεύτερης μετάθεσής του. Πρώτα πήγε, μετά τη βασική εκπαίδευση, στο 525 ΤΠ στο Πολύκαστρο Κιλκίς. Υποτίθεται πως είναι μια «καλή μετάθεση» γιατί δεν είσαι στον Έβρο ή στη μαυρίλα των νησιών του Β.Α. Αιγαίου. Καταρχήν να θυμίσουμε πως στο Πολύκαστρο Κιλκίς βρέθηκε νεκρός, στο θάλαμό του, στις 02/07 άλλος ένας άτυχος συνάδελφος.
Είναι αλήθεια πως ο ΕΣ «βόλεψε» το συνάδελφο σε ένα στρατόπεδο που θεωρείται «καλό» απλά και μόνο επειδή δεν είναι πάνω στην παραμεθόριο αλλά κάποια χιλιόμετρα πιο μέσα. Αποφεύγουν να πουν πως το τρέξιμο και η εντατικοποίηση είναι το ίδιο σκληρή, οι ασκήσεις, οι αγγαρείες και οι υπηρεσίες είναι συνεχείς. Πως το στρατόπεδο, όπως και τα υπόλοιπα της περιοχής, έχουν γίνει πολλές φορές αντικείμενο καταγγελιών. Πως ακολουθεί την εντατικοποίηση της 71ης ΑΜ Ταξιαρχίας που είναι εκεί κοντά, το «καμάρι του στρατού» από το οποίο παραιτούνται σωρηδόν ακόμα και ΕΠΟΠ.
Ακόμα χειρότερα, μετά το προσωρινό «βόλεμα», αφού πέρασε όλη τη γκάμα της σκληρής εκπαίδευσης, ο συνάδελφος βρέθηκε να μετατίθεται στο 617 Ειδικό Τάγμα Προκαλύψεως στην Πλάτη Έβρου, τελευταίο σύνορο ανάμεσα σε Ελλάδα και Βουλγαρία, σταυροδρόμι λαθρεμπόρων και σωματέμπορων με τις ευλογίες και τα στραβά μάτια ελληνικού, τουρκικού και βουλγάρικου κράτους. 25 χιλιόμετρα από την Ορεστιάδα, κοντινότερη μεγάλη πόλη και ελάχιστα χιλιόμετρα από πιο απομακρυσμένα χερσαία ελληνικά σύνορα.
Μετά το Πολύκαστρο, βρέθηκε σε ειδικό τάγμα προκαλύψεως, που σημαίνει πως γίνεσαι γυρολόγος των φυλακίων της παραμεθορίου, περνάς βδομάδες ολόκληρες σκοπιάς - με σπαστά διαλείμματα εξόδου - πάνω στα σύνορα. Αν διαμαρτυρηθείς, σου λένε πως θα πάρεις άδειες, πως η κατάσταση είναι λιγότερο «προβλεπέ».
Όμως, στις ελάχιστες εξόδους, για να πάει κανείς στην Ορεστιάδα πρέπει να πληρώνει 6 ευρώ εισιτήριο στα ΚΤΕΛ (γιατί τέτοια είναι η συμφωνία του διοικητή με τα τοπικά συμφέροντα). Άδειες οι φαντάροι έχουν να δουν, στην πλειοψηφία τους, μήνες ολόκληρους. Εν τω μεταξύ, η κοροϊδία με τις άδειες πάει σύννεφο.
Ο συνάδελφος Καρασούλης, βρέθηκε νεκρός δίπλα στο όπλο του στο φυλάκιο Φ30, πάνω στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Είχε να πάρει μήνες άδεια σε ένα τάγμα όπου, αν και οι καραβανάδες μας λένε πως «τα πράγματα είναι πιο χαλαρά», οι άδειες δίνονται με το σταγονόμετρο λόγω «υπηρεσιακών αναγκών». Ο ίδιος είχε ζητήσει πολλές φορές άδεια, για προσωπικούς λόγους, και ισάριθμες φορές του την είχαν αρνηθεί. Έκανε σκοπιές σε απομακρυσμένα βουνά και είχε ακόμα 4 μήνες να απολυθεί, ως μέλος της σειράς Νοεμβρίου που υπέστη τη χειρότερη και πιο άδικη μεταχείριση στα πλαίσια της εφετζίδικης μείωσης της θητείας.
Ακόμα περισσότερο: στην εντατικοποίηση και το τρέξιμο της θητείας στο 525 ΤΠ είχε διάφορα προσωπικά προβλήματα, με τα οποία κανείς δεν ασχολήθηκε. Μόνο συνέχισαν να τον πιέζουν, όπως και τους υπόλοιπους φαντάρους. Η «μέριμνα» του ΕΣ συνεχίστηκε και στο 617. Ούτε καν ένα υπηρεσιακό σημείωμα που να εκθέτει τη δύσκολη κατάσταση του 26χρονου συναδέλφου.
Ενώ είχε ζητήσει πολλές φορές να μην πηγαίνει σε φυλάκια για υπηρεσία, εξακολουθούσαν να τον στέλνουν. Κανένας αξιωματικός δεν ασχολήθηκε σοβαρά με οτιδήποτε είχε να πει αυτό το παιδί. Δεν τους ένοιαξε ούτε τόσο λίγο η τρομακτική τους ευθύνη, η ηθική τους αυτουργία στο θάνατό του; Μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια; Πως μπορούν να ζούν ξέροντας πως τους είχε ζητήσει, απελπισμένος, να κάνει αλλού υπηρεσίες, αλλά αυτοί τον στείλανε ξανά σε φυλάκιο και τελικά τον «σκότωσαν»;
Τώρα, στις αναφορές και τις φρουρές, οι ίδιοι καραβανάδες και οι συνάδελφοί τους, οι διοικητές και οι λοχαγοί μας, μας λένε να προσέχουμε. Ποιον να προσέχουμε; Τις παράλογες εντολές τους, τη σαδιστική τους συμπεριφορά; Τις αγγαρείες, την αδιαφορία τους για εμάς, που σπάει μόνο αν νιώσουν ότι κινδυνεύει η θεσούλα τους εξαιτίας αυτοκτονίας; Την μακάρια νηφαλιότητα του ΓΕΣ και του υπουργείου, που σχεδιάζουν πολεμικούς χάρτες με το αίμα μας; Μας λένε να μιλάμε για τα προβλήματά μας στους ανωτέρους μας! Τρίζουν τα κόκαλα του συναδέλφου μας και των υπόλοιπων που σκοτώθηκαν ή αυτοκτόνησαν. Ποτέ κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για τη ζωή μας, οι πιο «μάγκες» μας καλούν να πάρουμε αναβολή, μας δίνουν και καμιά πενθήμερη φυλάκιση για «να έχουμε».
Φτάνει πια! Δεν πρόκειται να δεχτούμε άλλη αυτοκτονία με θύμα φαντάρους και θύτη το στρατό!
Φαντάροι από το 618 και άλλα στρατόπεδα
του Έβρου και του Κιλκίς»
του Έβρου και του Κιλκίς»
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ «ΙΣΧΥΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΙΟ ΦΑΝΕΡΗ Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΡΙΕΡΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟ ΤΟΥΣ
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΙΟ ΦΑΝΕΡΗ Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΡΙΕΡΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟ ΤΟΥΣ
• ΝΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΤΗΝ ΕΔΕ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ
• ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΡΑ! Ν’ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥΣ
• ΝΑ ΜΕΙΩΣΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΤΗ ΘΗΤΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΤΩΡΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ
• ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩΘΟΥΝ ΑΔΕΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΦΑΝΤΑΡΟΥΣ
• ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ
Μου αρέσει που τον λες και κύριο το Βούλγαρη. Καραβανάς και κύριος δε γίνεται. Και μόνο το όνομα Βούλγαρης μαρτυρεί ότι πρέπει η Βόρεια Ελλάδα να περάσει στη Βουλγαρία που της ανήκει για να μειωθεί και ο στρατός και οι αυτοκτονίες. Αρκετά πια με την κατάρα που λέγεται Ελληνικός στρατός.
ΑπάντησηΔιαγραφήDir: Tomek Baginski / Poland / 2005
ΑπάντησηΔιαγραφήIn an old forgotten military base far from civilization, a group of deranged military officers nurture their insanity.
http://www.youtube.com/watch?v=F7HMz1WKkso