ΣΤΟ 296 Τ.Ε. ΣΤΑ ΜΟΡΙΑ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΟΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ. ΤΟ ΓΕΣ ΘΑ ΔΡΑΣΕΙ;

Οι αξιωματικοί στο 296 Τ.Ε. στα Μόρια Μυτιλήνης κάνουν τα πάντα για να συνεχίσουν μια παράδοση που θέλει το στρατόπεδο σκληρό και αυταρχικό. Το στρατόπεδο βρίσκεται δίπλα στην πόλη της Μυτιλήνης και γι’ αυτό από λάθος θεωρείται βισματικό. Φυσικά τα βίσματα όταν αντικρίζουν την κατάσταση εδώ πέρα κάνουν τα πάντα για να ξαναφύγουν. Βάζουν δηλαδή και δεύτερο βίσμα να τους εξασφαλίσει κάποια απόσπαση. Το αποτέλεσμα είναι να έχουν απομείνει ελάχιστοι φαντάροι στους λόχους. Έξοδοι δεν υπάρχουν, τα υπηρεσιακά έχουν κοπεί. Η ζωή αποκλειστικά μέσα στο στρατόπεδο γίνεται αφόρητη σε ένα κύκλο σκοπιά–αγγαρεία. Πιο αφόρητη γίνεται όμως από την αυθαιρεσία, την ψευτομαγκιά και τον αυταρχισμό των αξιωματικών. Οι ποινές δίνονται για ασήμαντες αφορμές. Ενδεικτικό είναι ότι ο λοχ/γος Κιοφτεράκης έστειλε φαντάρο σε στρατοδικείο για λόγο που σε άλλη μονάδα θα είχε μόνο μια επίπληξη. Καμία ανεκτικότητα στην εξάντληση που έχουμε όλοι μας. Σαν να χαίρονται με τη δυστυχία μας προσπαθούν να μας στήσουν παγίδες για νέες ποινές. Με διαταγή του λοχ/γου Πιτσακίδη ο ΕΠ.ΟΠ. Τσιτσάνης κλέβει τις ξιφολόγχες των φαντάρων για μα τους αφήνει εκτεθειμένους σε στημένους ελέγχους. Η κυνικότητα των αξιωματικών συμπυκνώνεται στη ρήση του υπολοχαγού Χατζόπουλου :« Εγώ τους φαντάρους τους γαμάω για να μη με γαμήσουν αυτοί, έτσι είναι ο στρατός»!!! Ίσως έτσι να εξηγείται γιατί οι φαντάροι καθάριζαν τις πέτρες και σκούπιζαν το χώμα. Να φαίνεται ότι κάτι γίνεται για να χαρεί ο νέος διοικητής. Αγγαρεία ή καψόνι τα όρια είναι δυσδιάκριτα. Ακόμη και το θερινό ΚΨΜ που φτιάξαμε εμείς οι ίδιοι ποτέ δεν λειτούργησε προς όφελος των φαντάρων.

Από εκεί και πέρα τουλάχιστον περίεργα είναι τα όσα γίνονται με τα σκυλιά του στρατοπέδου. Μπροστά στα μάτια των αξιωματικών και προφανώς σε συνεννόηση μαζί τους, πολίτης μπήκε ανενόχλητος μέσα στο στρατόπεδο, έπιασε ένα σκυλί και το πυροβόλησε έξω από το στρατόπεδο. Άλλο σκυλί βρέθηκε νεκρό με σφαίρα μέσα στο στρατόπεδο. Η μαγκιά της ιεραρχίας δε μπορεί να συμβαδίζει με φιλοζωικά αισθήματα. Λες και δεν υπάρχουν υπηρεσίες και φορείς να απευθυνθούν, το λόγο τον έχουν τα όπλα σαν να είμαστε στο φαρ-ουέστ. Αν ξεχαστεί για λίγο ένας σκοπός αντιμετωπίζει στρατοδικείο γιατί υπονομεύει την ασφάλεια του στρατοπέδου. Εδώ πέφτουν σφαίρες μέσα στο στρατόπεδο και δε γίνεται ούτε μια Ε.Δ.Ε.

Το 296 είναι η συμπύκνωση της λογικής του στρατού που θεωρεί τους φαντάρους αναλώσιμους. Φαντάροι για εκπαίδευση, αγγαρείες, καψόνια για σκοπιές και υπηρεσίες. Φαντάροι πειθαρχημένοι και υπάκουοι ή φοβισμένοι, έτοιμοι τέλος πάντων να ανταποκριθούν στο νέο ρόλο του στρατού περί αντιμετώπισης του εσωτερικού και εξωτερικού εχθρού. Ενδεικτικά ο λοχ/γος Μαμάκος δε σταματάει να βγάζει εθνικιστικές κορώνες για την Τουρκία που είναι δικιά μας, ¨οι απέναντι…¨, ¨οι εχθροί…¨ κτλ..

Αυτά ήταν γνωστά αλλά τώρα ο στρατός πρέπει να προσέχει και τον εσωτερικό εχθρό όπως είναι το No border action που έγινε στο νησί. Σε λόγο του ο λοχ/γος Καράμπελας επισήμανε το γεγονός ως συγκεντρώσεις επικίνδυνων αριστερών και αντιεξουσιαστών και εφύστησε την προσοχή μας.

Νομίζουν για μας εχθρός είναι κακόμοιροι μετανάστες που τους πνίγουν στη θάλασσα και βγαίνουν τα πτώματά τους στις ανατολικές ακτές τις Λέσβου. Νομίζουν ότι εχθροί για εμάς είναι οι νέοι, τα αδέλφια μας που τολμάνε να αντισταθούν σε αυτή την πραγματικότητα. Για τη δυστυχία αυτών των ανθρώπων υπεύθυνος είναι οι κυβερνήσεις σε Τουρκία και Ελλάδα, η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ.

Εμείς ακόμη και μέσα στα στρατόπεδα είμαστε κομμάτι της αγωνιζόμενης νεολαίας, κομμάτι του αντιπολεμικού, αντιρατσιστικού, αντιμιλιταριστικού κινήματος.
Να μην έχουν καμία αμφιβολία για το ποιοι είναι οι φίλιο μας και ποίοι είναι οι εχθροί μας.