ΑΝΑΦΟΡΑ
1). Ιωάννας –Μαρίας Τζεφεράκου, δικηγόρου, κατοίκου Αθηνών (οδός Σταδίου αρ. 39),
2). Νατάσας Στραχίνη, δικηγόρου, κατοίκου Χίου (οδός Ροδοκανάκη αρ. 16)
Αθήνα, 10 /9/2009
Θέμα : Επίσκεψη σε κέντρα κράτησης και σταθμούς φύλαξης προσφύγων και μεταναστών στην περιοχή του Έβρου (6/8/2009 έως 8/8/2009) - συνθήκες κράτησης προσφύγων και μεταναστών και νομική συνδρομή σε ομάδες προσφύγων που είχαν μεταχθεί εκεί κατά τις τελευταίες εβδομάδες από την περιφέρεια (νήσους Αιγαίου).
___________________________
Η Ελληνική Κυβέρνηση, αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2009, ανακοίνωσε την σκλήρυνση της στάσης της απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες. Η απόφαση αυτή πραγματώθηκε σε θεσμικό επίπεδο με την τροποποίηση του νομοθετικού πλαισίου για τους πρόσφυγες και μετανάστες και σε πρακτικό επίπεδο με συστηματικές συλλήψεις και διώξεις μεταναστών και προσφύγων. Στο πλαίσιο αυτό τα ΜΜΕ ξεκίνησαν ουσιαστικά ένα «μπαράζ» ειδήσεων ανακηρύσσοντας το θέμα των μεταναστών και προσφύγων ως πρωταρχικό πρόβλημα για το οποίο πρέπει να εξευρεθεί άμεση λύση : «μηδενική λαθρομετανάστευση».
Στην αιτιολογική έκθεση των αρμοδίων Υπουργών Εσωτερικών, Δικαιοσύνης και Οικονομίας & Οικονομικών, προς την Βουλή των Ελλήνων για την τροπολογία του ν. 3386/2005 αναγράφεται ότι «(…) Όπως είναι γνωστό, το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης έχει λάβει τα τελευταία χρόνια εκρηκτικές διαστάσεις στη Χώρα μας και έχει αναδειχθεί ως μείζον κοινωνικό αλλά και εθνικό ζήτημα. Ενόψει αυτού επιβάλλεται η αναθεώρηση ορισμένων διατάξεων του ισχύοντος νομικού πλαισίου ώστε να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά το εν λόγω πρόβλημα.(…)»
Πράγματι η Βουλή των Ελλήνων προχώρησε τον Ιούνιο του 2009 στην ψήφιση του Ν. 3772/09 (ΦΕΚ 112 Α/10-7-2009) για τις μεταρρυθμίσεις στην οργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, στη θεραπευτική μεταχείριση χρηστών ναρκωτικών ουσιών και άλλες διατάξεις, με την οποία έγινε και η τροποποίηση του ν. 3386/2005 και σύμφωνα με το άρθρο 48 του νόμου αυτού, αποφασίστηκε :
α) η αύξηση του ορίου διοικητικής κράτησης των υπό απέλαση αλλοδαπών από 3 μήνες σε 6 μήνες, με δυνατότητα παράτασης του χρόνου αυτού για 12 επιπλέον μήνες (τροποποίηση του αρ. 76 παρ. 3 του ν. 3386/2005)
β) παρέχεται η δυνατότητα έκδοσης απόφασης απέλασης ακόμη και όταν έχει ασκηθεί σε βάρος του αλλοδαπού ποινική δίωξη για αδίκημα που τιμωρείται με στερητική της ελευθερίας ποινή τουλάχιστον τριών μηνών. (τροποποίηση της περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 76 του ν. 3386/2005 (ΦΕΚ 212 Α΄)
Ταυτόχρονα σχεδόν με τα παραπάνω ψηφίστηκε το π.δ 81/2009 (ΦΕΚ 99) με το οποίο τροποποιήθηκε το π.δ 90/2008 περί της διαδικασίας χορήγησης και ανάκλησης του καθεστώτος του πρόσφυγα. Με τις νέες ρυθμίσεις (που ισχύουν ήδη από την 20/7/2009) επέρχονται δύο σημαντικές αλλαγές στο καθεστώς χορήγησης πολιτικού ασύλου στην Ελλάδα, ήτοι :
α) Καταργήθηκε ο δεύτερος βαθμός διοικητικής εξέτασης της διαδικασίας ασύλου (αρ. 5 του π.δ. 81/2009) και
β) Ανατέθηκε η αποφασιστική αρμοδιότητα εξέτασης αιτημάτων ασύλου στους διευθυντές των κατά τόπους αστυνομικών διευθύνσεων της χώρας (αρ. 1 του π.δ. 81/2009). Η Επιτροπή ασύλου αποτελείται πλέον σήμερα από έναν ανώτερο αξιωματικό της Ελληνικής Αστυνομίας ως Πρόεδρο, έναν αξιωματικό ή ανθυπαστυνόμο της Ελληνικής Αστυνομίας, έναν υπάλληλο της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης της οικείας Περιφέρειας και έναν εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε., ως μέλη ενώ ο ρόλος της υποβαθμίστηκε από αποφασιστικός σε γνωμοδοτικό. (αρ. 3 του π.δ. 81/2009)
Μετά δε από τις θεσμικές αυτές αλλαγές η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ σε δημόσια ανακοίνωση της, δήλωσε ότι δεν θα συμμετάσχει στις νεοσύστατες επιτροπές εξέτασης ασύλου, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα τις αλλαγές αυτές. «(…) Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες διαπιστώνει με ιδιαίτερη ανησυχία ότι οι θεσμικές αλλαγές που υιοθετήθηκαν με το Προεδρικό Διάταγμα 81/2009 δεν εξασφαλίζουν επαρκώς μια δίκαιη και αποτελεσματική διαδικασία αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα στην Ελλάδα σύμφωνα με τη διεθνή και ευρωπαϊκή νομοθεσία. Το νέο Προεδρικό Διάταγμα αποκεντρώνει τη λήψη αποφάσεων για τα αιτήματα ασύλου σε πρώτο βαθμό σε πάνω από 50 αστυνομικές διευθύνσεις ανά την επικράτεια, οι οποίες αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις σε θέματα εξειδικευμένου προσωπικού, υπηρεσιών διερμηνείας και νομικής συνδρομής. Επιπλέον καταργεί την υπάρχουσα επιτροπή προσφυγών, που ήταν η αποφαινόμενη αρχή με αποφασιστική αρμοδιότητα σε δεύτερο βαθμό, διατηρώντας περιορισμένη δικαστική επανεξέταση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, χωρίς να διασφαλίζεται έτσι το δικαίωμα σε μια «πραγματική προσφυγή». Με βάση τα παραπάνω, στο παρόν στάδιο η Ύπατη Αρμοστεία δεν μπορεί να συμμετάσχει τόσο στις Γνωμοδοτικές Επιτροπές Προσφύγων για την εξέταση των αιτημάτων ασύλου σε πρώτο βαθμό, όσο και στις γνωμοδοτικές επιτροπές για την εξέταση των περίπου 30.000 προσφυγών που εκκρεμούν σε δεύτερο βαθμό. (…)».
Εκτός από τις παραπάνω θεσμικές αλλαγές οι οποίες έχουν ευρέως επικριθεί τόσο πριν από την ψήφιση τους όσο και μετά, η Ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε συστηματική «εκκαθάριση» περιοχών. Ο άτυπος καταυλισμός αφγανών στο λιμάνι της Πάτρας ισοπεδώθηκε με μπουλντόζες υπό την παρουσία ΜΑΤ και στη συνέχεια κάηκε ενώ οι διαμένοντες σε αυτόν που δεν ήταν κάτοχοι δελτίου αιτήσαντος ασύλου, συνελήφθησαν και διαμοιράστηκαν σε διάφορες αστυνομικές δ/νσεις της περιοχής.
Το κτίριο του παλαιού Εφετείου Αθήνας, εντός του οποίου διέμεναν πρόσφυγες και μετανάστες, εκκενώθηκε, σφραγίσθηκε και συνελήφθησαν πολλά άτομα με σκοπό την άμεση απέλαση τους.
Σε δύο πολυκατοικίες στο κέντρο της Αθήνας, στις οποίες διέμεναν οικογένειες προσφύγων από την Σομαλία, πραγματοποιήθηκε, υπό την παρουσία των τηλεοπτικών καμερών, μεγάλης κλίμακας αστυνομική επιχείρηση κατά την οποία συνελήφθησαν δεκάδες πρόσφυγες και μετανάστες ενώ χωρίσθηκαν μέλη οικογενειών.
Ταυτόχρονα, κατά τους θερινούς μήνες πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα επιχειρήσεις «σκούπας» της αστυνομίας με σκοπό την σύλληψη και απέλαση ανθρώπων χωρίς χαρτιά.
Περαιτέρω παράλληλα με τις επιχειρήσεις αυτές πραγματοποιήθηκαν και συστηματικές μεταγωγές προσφύγων και μεταναστών από την Αθήνα, επαρχιακές πόλεις και ιδιαίτερα από τα νησιά του Αιγαίου (που αποτελούν σημεία εισόδου) μέσω Θεσσαλονίκης, Καβάλας ή Αθήνας προς την περιοχή του Έβρου με σκοπό την κράτηση, απέλαση ή ακόμη και την άτυπη επαναπροώθηση τους στην Τουρκία. Σχετικά δε, υπάρχουν αναφορές ότι δεκάδες πρόσφυγες έχουν επαναπροωθηθεί παράνομα στην Τουρκία κατά παράβαση κάθε διεθνούς συνθήκης προστασίας τους. Οι Αρχές αναφέρουν ότι τους μεταφέρουν σε νέα κέντρα κράτησης, τα οποία όμως μέχρι σήμερα δεν έχουν δημιουργηθεί ακόμη ενώ φαίνεται πως συναντούν ισχυρή αντίδραση από την τοπική κοινωνία που δεν δέχεται την δημιουργία νέων κέντρων κράτησης στην περιοχή τους (Καβάλα, Φέρρες –Έβρος κ.α.). Υπάρχουν ήδη αναφορές σε ΜΚΟ ότι και κατά τη διάρκεια του 2008 έγιναν μεταγωγές μεγάλου αριθμού συλληφθέντων και αστικά κέντρα (π.χ. Αθήνα, Πάτρα) που μεταφέρθηκαν από αστικά κέντρα της Ελλάδας (π.χ. Πάτρα) στην περιοχή του Έβρου με σκοπό την παράνομη απέλαση τους.
Ενδεικτικά αναφέρουμε τις κάτωθι περιπτώσεις μεταγωγών:
- Από τα νησιά Σύμη, Λέρο και Πάτμο στις αρχές Ιουλίου 2009 πραγματοποιήθηκε η μεταγωγή πλέον των 120 ατόμων (μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονταν και ανήλικοι) προς την περιοχή του Έβρου.
- Από το νησί της Χίου στις 16/7/09 πραγματοποιήθηκε μεταγωγή 30 ατόμων που είχαν συλληφθεί στις 4-6-2009 στη Χίο, από τη Χίο στον Έβρο μέσω Καβάλας. Μερικές μέρες αργότερα άτομα από την ομάδα αυτή επικοινώνησαν με συγγενείς τους που βρίσκονταν ακόμη κρατούμενοι στην Χίο και ανέφεραν ότι επαναπροωθήθηκαν άτυπα κατά τη διάρκεια της νύχτας στην Τουρκία μέσω του ποταμού Έβρου.
Οι αναφορές αυτές δόθηκαν στην εξ ημών Νατάσα Στραχίνη, δικηγόρο, κατά την επίσκεψη μου ως εκπρόσωπος του Δικηγορικού Συλλόγου Χίου στο κέντρο κράτησης στην περιοχή «Μερσυνίδι» Χίου. Τα ονόματα που αναφέρουμε στην παρούσα, μας δόθηκαν από τους παραμείναντες στο Μερσυνίδι Χίου συγγενείς και φίλους τους. Πρόκειται για άτομα που ανήκουν στην προαναφερόμενη ομάδα των 30 ατόμων, φέρονται ότι έχουν επαναπροωθηθεί στην Τουρκία (μετά από την μεταγωγή τους από τη Χίο στον Έβρο κατά την 16-7-2009) και είναι τα κάτωθι:M.S αφγανός γεν. 1990
M. M. αφγανός γεν. 1985
M. A. αφγανός γεν . 1976
M.M.αφγανός γεν. 1987
συνελήφθησαν στην περιοχή της Χίου μαζί με άλλους 4-6-2009
M.M σομαλός γεν. 1991
S.S ερυθραίος γεν. 1986
A. M παλαιστίνιος γεν. 1980
A. R αφγανός γεν. 1980
Ο.Α σομαλός γεν. 1983
συλληφθέντες στην περιοχή της Χίου την 28-6-2009
•Από το νησί της Μυτιλήνης στις 23/7/2009 επιχειρήθηκε η μεταγωγή 63 ατόμων προς την Καβάλα, ανάμεσα τους υπήρχαν και αιτούντες άσυλο. Η επιχείρηση αυτή συνάντησε μεγάλη αντίδραση από ακτιβιστές και τελικά δύο μέρες αργότερα (25/7/2009) πραγματοποιήθηκε η μεταγωγή 30 ατόμων με μεγάλη αστυνομική δύναμη και την συνδρομή Ομάδας Ειδικών Αποστολών στον λιμένα Μυτιλήνης.
•Από το νησί της Χίου στις 26/7/09 έγινε μεταγωγή 51 ατόμων, μεταξύ αυτών πέντε ασυνόδευτων ανηλίκων προς τον Έβρο μέσω Θεσσαλονίκης με εκτενή επεισόδια στον λιμένα της Χίου από πολίτες που αντιδρούσαν στην μεταγωγή.
•Από τα Χανιά (Κρήτη) στις 28/7/09 έγινε μεταγωγή 43 ατόμων κουρδικής καταγωγής προς τον Έβρο μέσω Αθηνών, μεταξύ των οποίων 17 αιτούντες άσυλο, 4 ασυνόδευτα ανήλικα, 2 γυναίκες η μία έγκυος 4,5 μηνών.
•Από το νησί της Σάμου στις 29/7/09 & 31/7/09 έγιναν μεταγωγές μεγάλου αριθμού ατόμων προς Έβρο (περί τα 60 άτομα) μέσω Αθηνών.
•Από το νησί της Σάμου στις 4/8/09 έγινε μεταγωγή 60 ατόμων προς Έβρο μέσω Αθηνών.
- Από το νησί της Χίου στις 9/8/2009 έγινε μεταγωγή 30 ατόμων προς Αθήνα εκ των οποίων τα 13 παρέμειναν επί μία εβδομάδα στον χώρο προαυλισμού του κτιρίου της Πέτρου Ράλλη και τα υπόλοιπα μεταφέρθηκαν σε περιφερειακούς αστυνομικούς σταθμούς (π.χ. Λαμία) έως την συμπλήρωση των τριών μηνών κράτησης τους.
- Από το νησί της Μυτιλήνης στις 9/8/2009 έγιναν μεταγωγή 70 ατόμων προς την περιοχή του Έβρου (Ορεστειάδα) μέσω Αθηνών
- Από το νησί της Λέρου στις 9/8/2009 έγινε μεταγωγή 80 ατόμων προς Έβρο μέσω Αθηνών.
Αναλυτικότερα για τις ομάδες που μετήχθησαν τον Ιούλιο 2009 από το νησί της Χίου και τα Χανιά (Κρήτη)
Η περίπτωση της Χίου .Στις 26.7.2009 η μεταγωγή από τη Χίο 51 ατόμων που κρατούνταν στο κέντρο κράτησης Μερσυνιδίου, συνάντησε σημαντική αντίδραση από την τοπική κοινωνία ενώ σημειώθηκαν εκτενή και πρωτοφανή επεισόδια μεταξύ των δυνάμεων Αστυνομίας, του Λιμενικού και δεκάδων πολιτών οι οποίοι επιχείρησαν να αποτρέψουν την μεταγωγή (ακτιβιστές, μέλη πολιτικών οργανώσεων και ενεργοί πολίτες). Στα γεγονότα αυτά δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα τις επόμενες μέρες, με ρεπορτάζ σε όλες τις εφημερίδες, τηλεοπτικούς σταθμούς και πολλά ηλεκτρονικά μέσα της χώρας. Τις επόμενες ημέρες μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες Χίου ενημέρωσαν τους αρμόδιους φορείς και συνεπικουρούμενοι από συνεργάτες της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ (UNHCR), του Συνηγόρου του Πολίτη, της Διεθνούς Αμνηστίας, του Ελληνικού Συμβουλίου Προσφύγων (GCR), και άλλες ΜΚΟ και φορείς, με συντονισμένες προσπάθειες αφενός κατάφεραν την μεταφορά πέντε συνολικά ασυνόδευτων ανηλίκων σε ασφαλή ξενώνα υποδοχής ασυνόδευτων ανηλίκων υπό την δ/νση της ΜΚΟ «ΑΡΣΙΣ» (βλ. σχετική αναφορά στο ΣτΠ) και αφ ετέρου σταμάτησαν την διαδικασία επαναπροώθησης της συγκεκριμένης ομάδας (51 ατόμων) στην Τουρκία όπως προκύπτει από τις μαρτυρίες των κρατουμένων που είχαν μεταχθεί.
Οι 51 πρόσφυγες (με τα ασυνόδευτα ανήλικα), αρχικά μεταφέρθηκαν μέσω της Θεσ/κης στο Σταθμό Συνοριακής Φύλαξης στο δημοτικό διαμέρισμα «Τυχερό» Έβρου (από όπου εικάζουμε σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κρατουμένων ότι υπήρχε βάσιμος φόβος άμεσης επαναπροώθησης τους στην Τουρκία), και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στον συνοριακό σταθμό φύλαξης στην Βέννα Νομού Ροδόπης, όπου και κρατήθηκαν σε άθλιες συνθήκες έως την συμπλήρωση της τρίμηνης κράτησης τους.
Για την υπόθεση αυτή έχουν κατατεθεί ερωτήσεις στο ελληνικό κοινοβούλιο, αναφορά στον συνήγορο του Πολίτη (για τις συνθήκες μεταγωγής και τις περιπτώσεις των ασυνόδευτων ανηλίκων) καθώς και ασφαλιστικά μέτρα στο ευρωπαϊκό δικαστήριο για ειδικές περιπτώσεις κρατουμένων (ασυνόδευτο ανήλικο).
Η περίπτωση των Χανίων. Στις 18/7/09 έφθασαν με δύο μεγάλες βάρκες στην Νότια Κρήτη (Παλαιόχωρα Χανιών) συνολικά 43 κούρδοι, μεταξύ των οποίων 4 ασυνόδευτα ανήλικα, δύο γυναίκες η μία έγκυος 4,5 μηνών. Μετά από μεγάλες προσπάθειες και επίμονες επισκέψεις αρκετών δικηγόρων, αρμοδίων οργανώσεων και ευαισθητοποιημένων πολιτών για να τους μιλήσουν, εξασφαλίσθηκαν 17 ονόματα αιτούντων πολιτικού ασύλου και 4 ασυνόδευτων ανηλίκων. Ενώ οι δικηγόροι κατευθύνονταν προς την αρμόδια εισαγγελία για την υποβολή των αιτημάτων ασύλου σε επιχείρηση αστραπή η αστυνομία τους επιβίβασε σε δύο πούλμαν στο πλοίο για Αθήνα. Οδηγήθηκαν μετά από ταξίδι τριών ημερών στον Νομό Ροδόπης και συγκεκριμένα γνωρίζαμε ότι κρατούνταν ως τις 30/7/2009 σταθμό συνοριακής φύλαξης στη Βέννα του Νομού Ροδόπης, από όπου διαπιστώσαμε ότι είχαν επιστραφεί στην Τουρκία δυνάμει του πρωτόκολλου επανεισδοχής μεταξύ Ελλάδας -Τουρκίας.
Μετά τα τελευταία γεγονότα μαζικών μεταγωγών προς τον Έβρο, η κατάσταση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για το σύνολο προσφύγων και μεταναστών, ιδιαίτερα όμως για τις ευάλωτες ομάδες οι οποίες χρήζουν άμεσης διεθνούς προστασίας. Στην περιοχή του Έβρου δεν υπάρχουν οργανωμένα κέντρα κράτησης πλην αυτού που βρίσκεται στο ΦΥΛΑΚΙΟ Ορεστειάδας Έβρου και οι πρόσφυγες κρατούνται σε απάνθρωπες και ταπεινωτικές συνθήκες για πολλές εβδομάδες ή ακόμη και μήνες. Υπάρχουν δε βάσιμοι φόβοι ότι οι αστυνομικές αρχές προχωρούν συχνά σε μαζικές άτυπες επαναπροωθήσεις μεταναστών, αιτούντων ασύλου και ασυνόδευτων ανηλίκων στην Τουρκία μέσω του ποταμού Έβρου με αποτέλεσμα να τίθεται άμεσα σε κίνδυνο η ζωή και η ασφάλεια τους.
Επίσκεψη στη Βέννα –Νομός Ροδόπης στις 7.8.2009
Συνθήκες κράτησης στην Βέννα
Βασική κτιριακή υποδομή – αριθμός κρατουμένων ανά θάλαμο (κατά την επίσκεψη μας) :
Το κτίριο είναι εμφανώς παλιό και εγκαταλελειμμένο (πρώην σιταποθήκες) , αποτελείται από πέντε αίθουσες κρατουμένων και τα γραφεία των αστυνομικών ,χωρίς να έχει γίνει καμία πρόσφατη τουλάχιστον επισκευή ή συντήρηση. Στους θαλάμους επικρατεί δυσοσμία. Εντός των θαλάμων όπου κρατούνται οι πρόσφυγες /μετανάστες δεν υπάρχουν τραπέζια ή καρέκλες ενώ δεν τους παρέχεται κανενός είδους ψυχαγωγία ή σωματική άσκηση Σύμφωνα με την αστυνομία κρατούνταν πάνω από 200 άτομα
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κρατουμένων κρατούνταν τουλάχιστον 300 άτομα, μόνον άνδρες.
Συνθήκες υγιεινής : Οι συνθήκες υγιεινής είναι απαράδεκτες .Επικρατεί βρώμα τόσο στις τουαλέτες και ντουζέριες όσο και στις θαλάμους διαμονής. Καθαρίζουν ό,τι μπορούν μόνοι τους. Δεν τους δίνονται καθαριστικά. Για κάθε θάλαμο κράτησης αντιστοιχούν δύο τουαλέτες και μία ντουζιέρα χωρίς να υπάρχει ζεστό νερό.
Κράτηση ανηλίκων : Κρατούνται ανήλικοι μαζί με ενηλίκους
Προαυλισμός : Δεν γίνεται καθημερινά, αλλά κάθε 3 με 4 ημέρες και διαρκεί περίπου 2 ώρες, οπόταν ανά δύο θάλαμοι βγαίνουν στον χώρο του προαυλισμού. Ο χώρος αυτός είναι ορατός από έξω, αποτελείται από μία μικρής έκτασης αυλή όπου δεν υπάρχει τίποτα άλλο, είναι γεμάτη χόρτα, σκουπίδια και όπως μας ανέφεραν οι αστυνομικοί «είναι γεμάτη φίδια και βατράχια» . Λόγω περιορισμού του χώρου δεν προαυλίζονται όλοι οι θάλαμοι μαζί , αλλά ανά δύο κάθε φορά. Επιπλέον είναι εκτεθειμένος στον ήλιο.
Πρόσβαση σε τηλέφωνο : Είναι δυνατή μόνο κατά τη διάρκεια του προαυλισμού τους, δηλαδή κάθε 3 με 4 ημέρες. Στον χώρο του προαυλισμού υπάρχουν 5 τηλεφωνικοί θάλαμοι. Για να πάρει κάποιος τηλέφωνο πρέπει να έχει χρήματα και να ζητήσει από την αστυνομία δια των «βοηθών των αστυνομικών» , κάρτα τηλεφώνου. Εάν κάποιος δεν έχει χρήματα δεν έχει πρόσβαση σε τηλέφωνο. Να τηλεφωνήσει κάποιος τρίτος και να ζητήσει να μιλήσει σε κρατούμενο δεν είναι εφικτό.
Φαγητό : Το φαγητό δεν είναι αρκετό και δεν είναι καλής ποιότητας (ένα κρουασάν - ένα φαγητό (π.χ. ρύζι ) - ένα σαντουιτς). Νερό πίνουν από την βρύση της τουαλέτας. Δεν τους δίνονται μαχαιροπήρουνα, ούτε ποτήρια.
Νομική ενημέρωση / υποστήριξη : Δεν υπάρχει
Ιατρική περίθαλψη : Ανεπαρκής ιατρική μέριμνα. Το κέντρο επισκέπτεται κάθε ημέρα μια νοσοκόμα, η οποία εργάζεται εκεί τα τελευταία 7 χρόνια. Η επικοινωνία με τους κρατούμενους δεν είναι δυνατή, δεδομένου ότι δεν υπάρχει μεταφραστής. Οι κρατούμενοι εξέφρασαν παράπονα όσον αφορά την ιατρική μέριμνα και ιδιαίτερα για τις ευάλωτες περιπτώσεις, όπως π.χ. διαβητικό άτομο (Semir Elbus) που έχει ήδη μεταφερθεί δύο φορές την τελευταία εβδομάδα στο νοσοκομείο λόγω κρίσεων και επιστρέφει στο κέντρο φύλαξης χωρίς καμία περαιτέρω μέριμνα, άτομο που έχει πρόβλημα με τα μάτια του, δερματοπάθειες κ.λ.π.
Παρουσιάζουν όλοι δερματικά προβλήματα από τις κακές συνθήκες υγιεινής και τα χιλιάδες κουνούπια.
Διερμηνείς : Δεν υπάρχουν επίσημοι μεταφραστές/διερμηνείς – Υπάρχουν δύο «βοηθοί αστυνομικών», οι οποίοι είναι κρατούμενοι και εκτελούν χρέη μεταφραστού και διαμεσολαβητού μεταξύ κρατουμένων και αστυνομικών. Οι αστυνομικοί δεν έρχονται σε επαφή με κρατούμενους.
Παροχή ειδών ιματισμού και υγιεινής : Δεν τους δόθηκαν επαρκή προσωπικά είδη υγιεινής. Για παράδειγμα τους δόθηκαν δύο σαμπουάν για 37 άτομα.
Δεν τους δόθηκαν καθαρά σεντόνια κτλ Χρησιμοποιούν τα ίδια με προηγούμενους κρατούμενους.
Δεν υπάρχει δυνατότητα να τους δοθούν είδη ένδυσης ή υπόδησης. Κάποιοι έχουν σκισμένα ρούχα και κάποιοι δεν έχουν παπούτσια.
Χώρος επίσκεψης δικηγόρων : Δεδομένου ότι δεν υπήρχε ειδικά διαμορφωμένος χώρος για επίσκεψη δικηγόρων , συναντήσαμε τους κρατούμενους μέσα στο γραφείο των αστυνομικών φύλαξης, οπότε και δεν τηρήθηκε ο κανόνας εμπιστευτικότητας.
Επιπλέον παρατηρήσεις :
- Δεν υπάρχει κοινωνικός λειτουργός ή κάποια οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων , που να τους επισκέπτεται στα κρατητήρια
- Δεν γνωρίζουν πόσο διάστημα θα παραμείνουν κρατούμενοι . Δεν έχουν καμία δυνατότητα ενημέρωσης
- Είναι εμφανώς ταλαιπωρημένοι και φοβούνται ότι μπορούν να απελαθούν άνα πάσα στιγμή παρανόμως στην Τουρκία, χωρίς να μπορέσουν να ζητήσουν από κανέναν βοήθεια.
- Επίσης εκφράστηκαν παράπονα ότι δεν θα μπορούν να κάνουν ραμαζάνι λόγω των συνθηκών κράτησης
- Σημαντικό θεωρούμε το γεγονός ότι κατά την άφιξη μας και ενώ επιδείξαμε τις ταυτότητες μας, ο μεταφραστής κάτοχος νόμιμης ροζ κάρτας, όταν επέδειξε στον αστυνομικό το δελτίο αιτήσαντος πολιτικού ασύλου, ο αστυνομικός δεν το αναγνώρισε και μας ρώτησε «τι είναι αυτό;». όταν του είπαμε «είναι ροζ κάρτα» δεν φάνηκε να καταλαβαίνει τι σημαίνει και χρειάστηκε να του εξηγήσουμε ότι έχει κάνει αίτημα ασύλου και διαμένει νόμιμα στη χώρα. Το γεγονός αυτό μας προβλημάτισε ιδιαίτερα και αναρωτιόμαστε τι θα συμβεί εάν κάποιος κρατούμενος είναι κάτοχος ροζ κάρτας και εάν αυτό θα έχει κάποια σημασία για τους φρουρούς.
- Εννέα -9- άτομα από την ομάδα που μετήχθη από την Χίο στις 27.7.2009, αφέθηκαν ελεύθεροι την 25. 8 .2009 δυνάμει της κοινής υπ' αριθμ. Πρωτ. 40022/09/123577/24-8-2009 απόφασης του Γενικού Αστυνομικού διευθυντού της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης σύμφωνα με την οποία αναστέλλεται η εκτέλεση των αποφάσεων απέλασης για το χρονικό διάστημα του ενός μηνός. Με την ως άνω απόφαση γίνεται αναφορά στην υπ' αριθμ. 42808/09/122654 από 22-8-2009 αναφορά της αστυνομικής διεύθυνσης Ροδόπης, από την οποία προκύπτει ότι «τα κρατητήρια των υφισταμένων υπηρεσιών παρουσιάζουν υπερπληρότητα, με αποτέλεσμα να εγκυμονείται κίνδυνος εκδήλωσης -μεταδοσης μολυσματικών ασθενειών».
Α). Παρακολούθηση μεταγωγής της «ομάδας» από την Χίο : Στην επίσκεψη μας στο φυλάκιο της Βέννας μπορέσαμε να συναντήσουμε κρατούμενους των οποίων τα ονόματα είχαμε στη διάθεση μας. Ήταν αδύνατο να μιλήσουμε με άλλους κρατούμενους. Συγκεκριμένα, συναντήσαμε και πήραμε εξουσιοδότηση για περαιτέρω νομικές ενέργειες κατά της απόφασης απέλασης και κράτησης τους με θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής από τα εξής άτομα:
1.H. A., παλαιστινιακής καταγωγής
2.Y.B. , παλαιστινιακής καταγωγής
3.A..D., σομαλός
4.A. M., αφγανός
5.E. N., αφγανός
6.I.S., σομαλός
7.J.F., σομαλός
Οι παραπάνω ήταν όλοι από την ομάδα των 51 ατόμων που μεταφέρθηκαν στις 26/7/2009 από την Χίο στην Θεσσαλονίκη, από εκεί οδηγήθηκαν στις 27/7/2009 στη ΣΦ Τυχερού και τελικά πέντε μέρες αργότερα στο κέντρο κράτησης Βέννας (Κομοτηνή). Επίσημα, οι Αρχές είπαν ότι θα μετάγονταν από τη Χίο σε ένα κέντρο κράτησης στην Καβάλα, μετά μίλησαν για ένα κέντρο κράτησης στη Θεσσαλονίκη και πάντοτε αναφέρονταν σε «καλύτερες συνθήκες κράτησης» ως λόγο για την μεταγωγή των ανθρώπων αυτών (σχετικές συνεντεύξεις στα ΜΜΕ). Οι ίδιοι οι κρατούμενοι ουδέποτε ενημερώθηκαν από τις Αρχές για τον τόπο μεταγωγής τους. Ανάμεσα τους εντοπίσαμε από τη Χίο πέντε ασυνόδευτα ανήλικα τα οποία μόνον λόγω της αυξημένης πίεσης και της δημοσιότητας που έλαβε η μεταγωγή αυτή, μεταφέρθηκαν στον ξενώνα της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ λίγες μέρες αργότερα, έχοντας ήδη μεταχθεί στο εν τω μεταξύ στο φυλάκιο συνοριακής φύλαξης στο «ΤΥΧΕΡΟ» Έβρου μαζί με τους υπόλοιπους.
Τα ανήλικα αυτά είναι :
O. B., παλαιστίνιος από τον Λίβανο γεν. 1992 – ο οποίος στη συνέχεια επανενώθηκε με τον αδελφό του, αιτούντα άσυλο στα Χανιά
A. H.,σομαλός γεν. 1995
A. B. σομαλός γεν. 1992
S. O. σομαλός γεν. 1992
H. k. Παλαιστίνιος γεν. 1992
Σύμφωνα με τις προφορικές μαρτυρίες όλων όσων συναντήσαμε στην Βέννα, οι κρατούμενοι που μετήχθησαν με το πλοίο «ΘΕΟΦΙΛΟΣ» παρέμειναν με τις χειροπέδες συνεχώς καθόλη την διάρκεια του πλου (περί τις 18 ώρες από τη Χίο ως την θες/κη). Δεν μπορούσαν να πάνε τουαλέτα, πήγαιναν δύο - δύο πάντοτε δεμένοι. Όταν έφθασαν στο λιμάνι Θεσσαλονίκης υπέγραψαν κάποια έγγραφα στην ελληνική γλώσσα που δεν γνωρίζουν τι ήταν ούτε τους εξήγησε κανείς τι ακριβώς υπέγραφαν.
Από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης μεταφέρθηκαν στην Αλεξανδρούπολη και τους οδήγησαν σε ένα κρατητήριο δίπλα στις ράγες του τρένου (ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ). Τους αφαίρεσαν όλα τα χαρτιά, αντικείμενα και προσωπικά είδη τους (όλα τα έγγραφα , κινητά, ετικέτες από νερό, φάρμακα, ρούχα, οδοντόπαστες, τσιγάρα) ο,τιδήποτε έδειχνε ότι είχαν βρεθεί στην Ελλάδα. Έμειναν εκεί 4,5 ημέρες. Οι συνθήκες ήταν άθλιες. Οι τουαλέτες ήταν βρώμικες και δεν λειτουργούσαν όλες. Είχε κουνούπια και ποντίκια. Είχε δύο θαλάμους. Ακουγαν κάθε ημέρα να μεταφέρεται κόσμος και το βράδυ γύρω στις 8:30 -8:45 τους έπαιρναν από εκεί 30-40 άτομα το βράδυ, προφανώς για να τους επαναπροωθήσουν άτυπα στην Τουρκία. Ακούσανε ότι υπήρχαν και γυναίκες. Δεν υπήρχε τηλέφωνο μέσα στο χώρο κράτησης. Δεν βγήκαν καμία μέρα έξω για προαυλισμό. Δεν υπήρχε δυνατότητα να επικοινωνήσουν με κανένα. Πίστευαν πως θα απελαθούν και οι ίδιοι. Κανείς δεν τους έλεγε κάτι για το τι θα τους συμβεί.
Ειδικότερα γεγονότα :
*Την πρώτη νύχτα ένας αστυνομικός μπήκε μέσα και τους απείλησε στα αγγλικά « θα σας απελάσω .όλους» και χτύπησε τον Αdnen πολύ άσχημα.
*Την επόμενη ημέρα (Τρίτη) κρατούμενος που πάσχει από διαβήτη και βρίσκονταν ανάμεσα τους, έπαθε κρίση, τον πήγαν στο νοσοκομείο και τον επέστρεψαν κακομεταχειρισμένο και με χειροπέδες.
*Την 3η και 4η νύχτα δεν πήραν κανέναν (29/30 Ιουλίου 2009) ενώ φαίνεται πως βελτιώθηκε η συμπεριφορά των αστυνομικών για λίγο (εκτιμούμε ότι οφείλεται στην δημοσιότητα και την παρέμβαση πολιτικών προσώπων μετά από τα επεισόδια στο λιμάνι της Χίου).
* Σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους όσες μέρες έμειναν εκεί, παρακολούθησαν το βράδυ τους αστυνομικούς να παίρνουν κόσμο που κρατούνταν εκεί, σε ένα μεγάλο κλειστό πράσινο camion, συνοδεία ενός λευκού αυτοκινήτου, συνοδεία αστυνομικών χωρίς στολή + κάποιοι με στολές παραλλαγής (πιθανά στρατιώτες ή συνοριοφύλακες). Μπορούσαν οι ίδιοι να δουν το κλειστό αυτό φορτηγό να φεύγει, να κινείται προς την δενδροστοιχία από ένα χωματόδρομο και να επιστρέφει σε 1,5 με δύο ώρες άδειο (παρατήρηση : στην περιοχή αυτή μετά τον κάμπο η δενδροστοιχία βρίσκεται προς τα σύνορα –ποτάμι Έβρου) .
Υπάρχει τουλάχιστον μια καταγγελία ότι οι αστυνομικές αρχές Τυχερου δεν επέστρεψαν κινητό τηλέφωνο. Συγκεκριμένα, ο Y. D. ανέφερε ότι δεν του παραδόθηκε πίσω το κινητο του μάρκας NOKIA N95
Σχετικά με την μεταφορά τους στον Εβρο και την παραμονή τους στη ΣΦ Τυχερού μας παρέδωσαν χειρόγραφη επιστολή γραμμένη στα γαλλικά (βλ. επιστολή στα γαλλικά και ελληνική μετάφραση της)
Β). Περίπτωση τούρκων αιτούντων άσυλο –μεταγωγή από Χανιά στη Βέννα
Απευθύναμε ερώτηση στους υπεύθυνους του χώρου κράτησης για την περίπτωση των 17 αιτούντων άσυλο κουρδικής καταγωγής, οι οποίοι είχαν υποβάλει αίτηση ασύλου στα Χανιά και μεταφέρθηκαν στον Εβρο καθώς και για τα 4 ασυνόδευτα ανήλικα της ίδιας ομάδας.
Οι αστυνομικές αρχές μας ενημέρωσαν ότι ΌΛΟΙ έχουν μεταχθεί μαζί με τους υπόλοιπους της ομάδας τους στους Κήπους και έχουν παραδοθεί στις τουρκικές αρχές την 30.7.2009. Διαπιστώσαμε «ιδίοις ομασι» το γεγονός της μεταγωγής τους, από το βιβλίο κρατουμένων, όπου φαινόταν να είναι όλη η ομάδα διαγραμμένη και δίπλα να υπάρχει η εγγραφή «Κήποι 30.7.2009». σε ερώτηση μας, μήπως κρατούνται ακόμη στους Κήπους, ο φρουρός μας απάντησε «αποκλείεται, εγώ τους παρέδωσα στην Τουρκία».
Εκτιμούμε ότι εφαρμόστηκε το πρωτόκολλο επανεισδοχής παρά το γεγονός ότι οι Αρχές είχαν ενημερωθεί τόσο προφορικά όσο και με δικαστικό επιμελητή για την επιθυμία τους να ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα.
Σχετικά επισυνάπτουμε τη σχετική αναφορά προς τον Συνήγορο του Πολίτη έχει γίνει από δικηγόρους Χανίων, την αναφορά της δικηγόρου του ΕΣΠ Αλεξίας Βασιλείου καθώς και την απάντηση της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ροδόπης προς το Φορουμ μεταναστών (επισυναπτόμενα).
Επίσκεψη στις Φέρρες Νομός Ροδόπης στις 7/8/2009
Συνθήκες κράτησης στις ΦΕΡΡΕΣ
Βασική κτιριακή υποδομή – αριθμός κρατουμένων ανά θάλαμο (κατά την επίσκεψη μας) : Την ημέρα της επίσκεψης 7/8 /09 στον πρώτο θάλαμο κρατούνταν 19 άνδρες, στον δεύτερο θάλαμο κρατούνταν 10 γυναίκες.
Στην ουσία πρόκειται για ένα μικρό κτίριο με εξαιρετικά περιορισμένες δυνατότητες στο κέντρο των ΦΕΡΡΩΝ δίπλα στο κτίριο της Αστυνομίας και της Αστυνομικής Φύλαξης. Δεν έχει αλλάξει τίποτα από την τελευταία επίσκεψη μας εκεί από το 2004.
Συνθήκες υγιεινής: Δεν υπάρχει ζεστό νερό παρά μόνο κρύο.
Κράτηση ανηλίκων : Στον πρώτο θάλαμο μαζί με τους ενήλικες άνδρες διακρίναμε με βεβαιότητα ένα ανήλικο αγόρι.
Προαυλισμός : Ο προαύλιος χώρος είναι μικρός και ακατάλληλος, κτισμένος γύρω γύρω με ψηλούς τσιμεντένιους τοίχους, όχι μεγαλύτερος στο μήκος από 6 μ. και πλάτος 2,5-3μ. Δεν γίνεται στην ουσία προαυλισμός, μόνο στον περιτοιχισμένο χώρο που προαναφέραμε συνήθως μία ώρα την ημέρα. Η κρατούμενη που συναντήσαμε μας ανέφερε ότι κάποιες φορές δεν τους αφήνουν να βγουν ούτε σ αυτό το χώρο.
Πρόσβαση σε τηλέφωνο : Η πρόσβαση στο τηλέφωνο είναι αδύνατη, δεδομένου ότι ο χώρος με τον τηλεφωνικό θάλαμο είναι ένα απομονωμένο δωματιάκι στην είσοδο, εκτός του χώρου προαυλισμού και των θαλάμων κράτησης και συνεπώς για να τηλεφωνήσει κάποιος πρέπει να πάρει ειδική άδεια από τα αστυνομικά όργανα. Αν και η αστυνομία είπε ότι οι κρατούμενοι μπορούν να τηλεφωνήσουν όποτε θέλουν , η κραστούμενη επέμεινε ότι δεν είναι δυνατή η πρόσβαση στο τηλέφωνο. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης μας ζητήσαμε να αφήσουν την κρατούμενη να τηλεφωνήσει στο συζυγό της. Η αστυνομία δυσανασχέτησε εμφανώς και μόνο μετά από επιμονή μας και προφανώς λόγω της παρουσίας μας εκεί, επέτρεψαν στην κρατούμενη να πάρει τηλέφωνο.
Φαγητό : παρέχεται φαγητό δύο φορές ημερησίως + πρωινό, το γεύμα πολλές φορές δεν τρώγεται και είναι κακής ποιότητας.
Νομική ενημέρωση / υποστήριξη : Δεν υπάρχει
Ιατρική περίθαλψη : Όσες μέρες βρίσκονταν η κρατούμενη εκεί, μία μόνον φορά ήρθε μία νοσοκόμα , την εξέτασε χωρίς να την αγγίξει, είπε θα ξανάρθει αλλά δεν επέστρεψε. Έδωσε μόνο κάποια χάπια. Η ίδια υποφέρει από σοβαρά γαστεροντολογικά και γυναικολογικά προβλήματα .
Διερμηνείς : Δεν υπάρχει
Παροχή ειδών ιματισμού και υγιεινής : Δεν δίνονται. Η κρατούμενη μας ανέφερε ότι έδωσαν ένα σαμπουάν για όλο το θάλαμο μία φορά.
Χώρος επίσκεψης δικηγόρων : Καθόσον δεν υπάρχει ειδικός χώρος για τις επισκέψεις δικηγόρων, η συνομιλία μας έγινε σε εξωτερικό χώρο της ΣΦ παρουσία συνεχώς αστυνομικού, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η εμπιστευτικότητα της συνέντευξης.
Επιπλέον παρατηρήσεις : Ένας αστυνομικός τους πουλά κρουασάν 0,50 cents το ένα
Σε ερώτημα μας εάν ο σύζυγος της θα μπορεί να επισκεφθεί την κρατούμενη, ο φρουρός μας απάντησε ότι θα πρέπει να πάρει άδεια από την Αλεξανδρούπολη και ότι δεν γνωρίζει γιατί «τώρα θα είναι η πρώτη φορά, πάντως απόγευμα να έρθει και να μιλήσει με Αλεξ/λη»
Σημειώνουμε εδώ ότι ούτε η δική μας πρόσβασή ως συνήγοροι της εντολέως μας ήταν απρόσκοπτη αλλά συναντήσαμε αντιρρήσεις και χρονοτριβή.
Επισκεφθήκαμε τη ΣΦ Φερρών και ζητήσαμε να δούμε συγκεκριμένη κρατούμενη γυναίκα την R.S από την Σενεγάλη, αιτούσα άσυλο.
Η αστυνομία στην αρχή μας ζήτησε να μεταβούμε στην ΑΔ Αλεξανδρούπολης για να πάρουμε άδεια επίσκεψης της κρατουμένης. Εξηγήσαμε ότι η αρμόδια υπηρεσία της ΑΔ Αλεξανδρούπολης έχει ενημερωθεί από την Αλεξία Βασιλείου, δικηγόρο του ΕΣΠ και ότι έχουμε πάρει την άδεια να επισκεφθούμε την κρατούμενη. Κατόπιν τηλεφωνήματος στην ΑΔ και επιβεβαίωσης των ανωτέρω και μετά πάροδο ημιώρου, έγινε δεκτό το αίτημά μας να συναντήσουμε την κρατούμενη.
Η γυναίκα αυτή είναι ένα παράδειγμα της ψυχικής ταλαιπωρίας και ψυχολογικής εξόντωσης στην οποία υποβάλλονται οι κρατούμενοι μετανάστες/πρόσφυγες ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, η γυναίκα αυτή
Συνελήφθη στις 19/20 Ιουνίου στο νησί της Λέρου (μαζί με άλλα 32 άτομα) έμεινε εκεί 14 ημέρες, της πήραν φωτογραφία +αποτυπώματα
Στις 3/7 μεταφέρθηκε στη Θες/κη σε ένα κέντρο κράτησης εκεί.
Την επόμενη ημέρα κάπου αλλού, δεν γνωρίζει που ακριβώς.
Στις 4/7 μεταφέρθηκε στον ΄Ιασμο.
Στη συνέχεια έγινε προσπάθεια επαναπροώθησης της (πιθανά από τον Πέπλο- κατά την περιγραφή της). Σύμφωνα με την μαρτυρία της ίδιας μεταφέρθηκαν βράδυ με ένα κλειστό φορτηγό σε μία άγνωστη περιοχή κοντά σε σιδηροδρομικές γραμμές χωρίς να τους δοθεί καμία εξήγηση. Η ίδια έβαλε απεγνωσμένα τις φωνές και μετά από εξαντλητική επιμονή της γρονθοκοπήματα στην πόρτα του θαλάμου, κάποιος άκουσε το αίτημα της να επικοινωνήσουν με το δικηγόρο της αφού τους έδωσε τον αριθμό του τηλεφώνου του. Λίγη ώρα αργότερα, την μετεπιβίβασαν σε όχημα μαζί με άλλους οκτώ τους μετέφεραν στο Σουφλί. Δεν ξαναείδε ποτέ τους υπόλοιπους από την ομάδα που είχαν μεταφερθεί εκείνη τη νύχτα στην άγνωστη περιοχή. Η ίδια πιστεύει χωρίς καμία αμφιβολία ότι εκείνο το βράδυ τους επαναπροώθησαν. Μεταφέρθηκε στο Σουφλί όπου παρέμεινε εκεί 9 ημέρες, (πήραν ξανά φωτογραφία + αποτυπώματα)
Από την 1/8 βρίσκεται κρατούμενη στις Φέρρες.
Δηλαδή, σε ενάμιση μήνα η γυναίκα αυτή έχει μεταφερθεί σε επτά διαφορετικούς χώρους κράτησης, χωρίς κανείς να της έχει εξηγήσει μέχρι σήμερα που βρίσκεται, πόσο θα κρατηθεί, τι θα της συμβεί στη συνέχεια ενώ ταυτόχρονα ζει σε συνθήκες απάνθρωπες και ταπεινωτικές για την ανθρώπινη ύπαρξη, βιώνει καθημερινή ψυχολογική πίεση βλέποντας ανθρώπους να μεταφέρονται στους χώρους κράτησης και στη συνέχεια να εξαφανίζονται. Όλον αυτό τον καιρό δεν έχει υπογράψει κανένα έγγραφο πλην ενός στη Θεσ/κη που κατάλαβε ότι πρόκειται για το εστιατόριο γιατί είδε ένα ποσό σε ευρώ.
Επίσκεψη στη Συνοριακή Φύλαξη Τυχερού 6/7/2009 και 7/8/2009
Κατά την επίσκεψη μας στη Συνοριακή Φύλαξη «Τυχερού» που βρίσκεται στα όρια του οικισμού ενημερώσαμε ότι είμαστε δικηγόροι και ήρθαμε να αναζητήσουμε έναν κρατούμενο που μας είχαν αναφέρει ότι τον είχαν δει εκεί και δώσαμε αμέσως το ονοματεπώνυμο του. Οι αστυνομικοί δεν μας επέτρεψαν ούτε καν να μπούμε μέσα στο κτίριο, στα γραφεία των αστυνομικών και όλη η συνομιλία μας έγινε έξω από την είσοδο του κτιρίου. Οι αστυνομικοί μας είπαν να πάμε την επόμενη ημέρα στην ΑΔ Αλεξανδρούπολης να πάρουμε άδεια. Ζητήσαμε να μας πουν εάν το συγκεκριμένο άτομο κρατείται σε αυτό το τμήμα. Λάβαμε την ίδια απάντηση. Ζητήσαμε να μας ενημερώσουν εάν υπάρχει βιβλίο κρατουμένων. Αρνήθηκαν να μας απαντήσουν και μας είπαν να απευθυνθούμε στην ΑΔ Αλεξανδρούπολης. Ζητήσαμε τα στοιχεία τους και μας αγνόησαν επαναλαμβάνοντας τα ίδια.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες (προφορικές και γραπτές) πρώην κρατουμένων στη ΣΦ Τυχερού, οι οποίοι μετήχθησαν από την Χίο προς απέλαση την 27.7.2009, οι συνθήκες διαβίωσης και οι συνθήκες υγιεινής ήταν άθλιες. Υπάρχουν δύο θάλαμοι κράτησης. Υπάρχει μία τουαλέττα ΧΩΡΙΣ ΝΕΡΟ τουλάχιστον στη μία αίθουσα. Η λεκάνη ήταν σπασμένη. Δεν υπήρχε πόρτα στην τουαλέτα και δεν υπήρχε χαρτί υγείας. Είχε έντομα, κουνούπια και ποντίκια. Δεν υπήρχε τηλέφωνο και ήταν αδύνατη οποιαδήποτε επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Δεν γινόταν καθόλου προαυλισμός. Η συμπεριφορά των αστυνομικών δεν ήταν καλή . Μας αναφέρθηκαν τουλάχιστον δύο περιστατικά κακομεταχείρισης -βλ. Σελ. 10 -
Με την είσοδό τους στη ΣΦ Τυχερού τους αφαίρεσαν όλα τα πράγματα -ετικετες κτλ –βλ. σελ. 10- και οι ίδιοι ήταν πλέον σίγουροι ότι θα τους επαναπροωθούσαν κρυφά στα σύνορα. Οι κρατούμενοι -μεταχθέντες από Χίο μπορούσαν να δουν τις απογευματινές -βραδυνές ώρες την μεταφορά ανθρώπων εκτός κρατητηρίου μέσα σε ένα πράσινο κλειστό φορτηγό (καμιόνι). Αναφέρεται ότι οι μεταφορές αυτές γίνονται από αστυνομικούς και στρατιώτες-πιθανόν σώματα ειδικών δυνάμεων. Υπάρχει επίσης, και αναφορά ότι πέρα από το κλειστό πράσινο καμιόνι στις μεταφορές αυτές υπάρχει και μια ποταμίσια βάρκα σκεπασμένη. Πιστεύουν ότι τα άτομα αυτά έχουν επαναπροωθηθεί παρανόμως στην Τουρκία.
Επίσκεψη στο κέντρο φύλαξης ΦΥΛΑΚΙΟ Ορεστιάδας στις 8-8-2009
Συνθήκες κράτησης στο ΦΥΛΑΚΙΟ Ορεστειάδας
Βασική κτιριακή υποδομή – αριθμός κρατουμένων ανά θάλαμο (κατά την επίσκεψη μας) :
Ο χώρος κράτησης αποτελείται από 7 θαλάμους, σε κάθε θάλαμο υπήρχαν τουλάχιστον 65-70 άτομα.
Κατά την επίσκεψή μας σύμφωνα με την αστυνομία κρατούνταν 319 άτομα. Στο θάλαμο των γυναικών υπήρχαν μεταξύ άλλων και ερυθραίες και σομαλές, κάποιες έμοιαζαν εμφανώς ανήλικες, κάποιες είχαν μεταφερθεί από Λέρο. Ανέφεραν και οι ίδιες ότι υπάρχουν ανήλικες μεταξύ τους.
Συνθήκες υγιεινής: Σε κάθε θάλαμο υπάρχουν δύο τουαλέττες και δύο ντουζ (κατά την επίσκεψη μας υπήρχαν περί τα 70 άτομα σε θάλαμο). Τους έχουν χορηγήσει μία φορά μόνον σαπούνι, και δεν υπάρχει ζεστό νερό.
Τα σεντόνια είναι εξαιρετικά βρώμικα, τα βρήκαν εκεί από τους προηγούμενους, Όλοι υποφέρουν από δερματίτιδες και φαγούρα. Ενώ τα κουνούπια είναι ένα σημαντικό πρόβλημα.
Οι θάλαμοι είναι πολύ βρώμικοι και πλήθη από κατσαρίδες κυκλοφορούν παντού ακόμη και στους χώρους που βρίσκονται οι φύλακες. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας , είδαμε και εμείς κατσαρίδες κάθε μεγέθους να κυκλοφορούν στο πάτωμα. Πριν από δύο εβδομάδες μπήκε μία κατσαρίδα στο αυτί ενός κρατούμενου και δεν ακούει μέχρι σήμερα . Όπως ο ένας ανήλικος είπε σαρκαστικά «οι κατσαρίδες είναι ο τρόπος διασκέδασής μας, τις ταίζουμε με τυρί …»
Κράτηση ανηλίκων : Σύμφωνα με τις αστυνομικές αρχές δεν κρατούνταν ανήλικοι. Εμείς είχαμε ήδη τα ονόματα τριών ασυνόδευτων ανηλίκων και είδαμε με βεβαιότητα τουλάχιστον μία ανήλικη σομαλή (περίπου 15 ετών). Οι κρατούμενοι που συναντήσαμε μας είπαν ότι στο θάλαμο τους σε σύνολο 71 ατόμων υπάρχουν τουλάχιστον 12 ανήλικα ενώ στον μεταφραστή μας που μίλησε με κρατούμενες από ένα θάλαμο γυναικών ανέφεραν ότι υπήρχαν τουλάχιστον επτά ανήλικες νεαρές.
Προαυλισμός : ΄Εχουν δικαίωμα προαυλισμού κάθε ημέρα για 5-10 λεπτά ξεχωριστά κάθε θάλαμος. Οι χώροι αθλοπαιδιών δεν χρησιμοποιούνται και είναι γεμάτοι αγριόχορτα και βλάστηση.
Πρόσβαση σε τηλέφωνο : Πρόσβαση σε τηλέφωνο έχουν κάθε Δευτέρα και Πέμπτη για ελάχιστο χρονικό διάστημα (10 λεπτά για όλο το θάλαμο περίπου 60-70 άτομα). Για να τηλεφωνήσουν πρέπει να έχουν τηλεκάρτα. Αν δεν έχουν χρήματα για τηλεκάρτα δεν μπορούν να τηλεφωνήσουν. Οι άνθρωποι που συναντήσαμε δεν είχαν χρήματα και δεν είχαν επικοινωνήσει με τα οικεία τους πρόσωπα. Μάλιστα ο ανήλικος M. A. μας δήλωσε πως οι οικείοι του δεν γνωρίζουν αν ζει ή αν πέθανε από την ημέρα που συνελήφθη (51 ημέρες πριν από την επίσκεψη μας στο ΦΥΛΑΚΙΟ).
- Φαγητό : Το φαγητό δεν είναι ούτε αρκετό ούτε καλής ποιότητας. Τους παρέχεται πρωινό ψωμάκι +χυμό, και το γεύμα αποτελείται συνήθως από ρύζι ή μακαρονάδα ποτέ κρέας
- Δεν τους χορηγούνται κουτάλια-πηρούνια για το φαγητό.
Νομική ενημέρωση / υποστήριξη : Δεν υπάρχει
Ιατρική περίθαλψη : Μία νοσοκόμα χορηγεί χάπια (χωρίς να έχει σταθερή ημέρα επίσκεψης), μία φορά το μήνα επισκέπτεται γιατρός το χώρο.
Διερμηνείς : Δεν υπάρχουν επίσημοι διερμηνείς. Για την διαδικασία υποβολής αιτήματος ασύλου ζητείται η συνδρομή από συγκρατούμενους του αιτούντος. Αυτό είναι προφανές ότι δυσχεραίνει την διαδικασία τόσο για τυχόν προσωπικούς λόγους των κρατουμένων (έλλειψη εμπιστοσύνης, φόβο κλπ) αλλά και κυρίως λόγω της ανεπαρκούς γνώσης της αγγλικής γλώσσας των κρατουμένων (και συνήθως και των αστυνομικών οργάνων) για την απαιτητική διαδικασία του ασύλου.
Παροχή ειδών ιματισμού και υγιεινής :
Δεν έχουν επαρκή είδη υγιεινής και καθαριστικά. Ιδίοις όμασι διαπιστώσαμε στην μικρή αποθήκη δίπλα στο «χώρο επίσκεψης» κάποιες κούτες με καθαριστικά και στον τοίχο ένα χαρτί χειρόγραφο να αναγράφει «7/7 δόθηκαν πράγματα μην δώσει κανείς άλλος». Η επίσκεψη μας έγινε στις 8/8 δηλαδή ένα μήνα αργότερα από την όποια χορήγηση «πραγμάτων».
Κανείς δεν τους χορηγεί παπούτσια ούτε ρούχα, -επιβεβαίωση από τους φρουρούς. Ξυπόλητοι ήταν οι δύο στους πέντε που συναντήσαμε.
Ο ανήλικος Μ. A δεν έχει παπούτσια από την ημέρα σύλληψης του (51 ημέρες πριν την επίσκεψη μας) ενώ φοράει μόνο μία αθλητική φόρμα χωρίς να έχει άλλο ρούχο μαζί του.
Χώρος επίσκεψης δικηγόρων: ο σχετικός χώρος δεν προσφέρεται για την απρόσκοπτη επικοινωνία με τους εντολείς καθώς δεν καλύπτουν την ανάγκη απρόσκοπτης επικοινωνίας και την αρχή της εμπιστευτικότητας , αναγκαίες προϋποθέσεις για την επικοινωνία με αιτούντες άσυλο και ευάλωτες περιπτώσεις. Συναντήσαμε όλους τους κρατούμενους μαζί σε μικρό θάλαμο όπου υπάρχουν δύο τηλεφωνικοί θάλαμοι και υπό την διαρκή παρουσία αστυνομικού στην ανοιχτή πόρτα και κάμερες παρακολούθησης παντού στο χώρο. Συνεχώς επίσης δεχόμασταν παρατηρήσεις για να επισπεύσουμε την επίσκεψη μας.
Επιπλέον παρατηρήσεις :
- Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των ίδιων των κρατουμένων που συναντήσαμε αλλά και δική μας διαπίστωση οι συνθήκες κράτησης είναι εξαιρετικά ανθυγιεινές, στρεσσογόνες και εξοντώνουν ψυχολογικά τους κρατούμενους.
- Είναι έκδηλος ο φόβος τους επαναπροώθησης ή άσκησης βίας από τους αστυνομικούς σε βάρος τους αν μιλήσουν για ο,τιδήποτε.
- Ας σημειωθεί ότι ο εντοπισμός κρατουμένου είναι εξαιρετικά δυσχερής τόσο στα κέντρα φύλαξης όσο και στις κατά τόπο αστυνομικές Δ/νσεις καθώς υπάρχει σχεδόν πάντοτε λανθασμένη καταγραφή στοιχείων αλλά και διαφορετική αναγραφή των στοιχείων τους (ηχητική μεταφορά σε γραπτή γλώσσα του ονοματεπώνυμου- από την οποία και μόνο ένα γράμμα διαφορετικά γραμμένο, να μην επιτρέπει τον εντοπισμό του κρατούμενου).
- Δεν έχουν λάβει ΚΑΜΙΑ ειδική μέριμνα ως ασυνόδευτοι ανήλικοι και κρατούνται μαζί με τους ενήλικες για περισσότερο από ένα μήνα.
- Επίσης με σύντομες κουβέντες με άλλον κρατούμενο, ο οποίος είχε μεταχθεί από Σάμο προέκυψε ως ότι τα περισσότερα άτομα από την ομάδα μεταγωγής του έχουν απελαθεί στην Τουρκία. Θεωρεί καθαρά τύχη το γεγονός ότι δεν τον έχουν απελάσει κι αυτόν και εξέφρασε φόβο να μιλήσει για επαναπροωθήσεις.
Κατά την επίσκεψη μας στο ΦΥΛΑΚΙΟ αναζητήσαμε πέντε άτομα εκ των οποίων τα τέσσερα είναι ανήλικα.
Ο S. S. 15 ετών και ο A. A, 17 ετών, είναι ασυνόδευτοι ανήλικοι από το Αφγανιστάν, οι οποίοι έχουν κάνει μετά την επίσκεψη αποστολής ΕΣΠ αίτηση ασύλου και αίτημα οικογενειακής συνένωσης με μέλη της οικογένειας στην Αγγλία και στην Ιταλία αντίστοιχα.
Και οι δύο συνελήφθησαν στην Σύμη Δωδ/Σου την 22/6/2009, είναι καταγεγραμμένοι από την ΑΔ δωδεκανήσου, ως ενήλικες και τα στοιχεία τους δεν είναι σωστά καταγεγραμμένα ενώ σε βάρος τους έχει εκδοθεί απόφασης απέλασης και κράτησης, γεγονός που παραβιάζει θεμελιώσεις διατάξεις του Νόμου.
Ουδέποτε έλαβαν στον τόπο σύλληψης και στην μεταγωγή τους καμία βοήθεια ή έγινε εντοπισμός τους πλην της επίσκεψης μελών του ΕΣΠ στο ΦΥΛΑΚΙΟ.
Αναλυτικά
1. Ο S. S. εμφανώς ανήλικος, συνελήφθη στη Σύμη Δωδεκανήσων και καταγράφηκε ως γεννημένος το 1987, παλαιστινιακής καταγωγής και τα στοιχεία της ταυτότητάς του δεν καταγράφηκαν ορθά.
Ουδέποτε έλαβε ενημέρωση σε γλώσσα που κατανοεί. Ουδέποτε ερωτήθηκε για τους λόγους φυγής του από την χώρα του, για άλλα μέλη της οικογένειάς του κτλ. Ουδέποτε έλαβε οποιαδήποτε φροντίδα ως ανήλικος.
Εκδόθηκε εις βάρος του η υπ άριθμ. 6634/2/09/2442β / 25-6-2009 απόφαση απέλασης από τον Διευθυντή της ΑΔ Δωδεκανήσου λόγω παράβασης του άρθρου 76 και 83 του Ν 3386/2005 .
Μεταφέρθηκε στον Εβρο μαζί με άλλους κρατουμένους, συνολικά ήταν τρία πούλμαν ,91 άτομα.
Μεταφέρθηκαν στα τέλη Ιουνίου στο Φυλάκιο Ορεστειάδας και μετά από μια ημέρα έφυγαν τα περισσότερα άτομα από την ομάδα του. Πιστεύει ότι επαναπροωθήθηκαν στην Τουρκία. Αυτό συμβαίνει συνέχεια στο Φυλάκιο. Όλοι οι κρατούμενοι το ξέρουν. Φοβούνται μήπως και απελαθούν και αυτοί. Παρέμειναν περίπου 28-30 άτομα. Επίσης ένα άτομο αφέθηκε στη συνέχεια ελεύθερο από το κέντρο κράτησης. Είχε τον αδερφό του στην Αθήνα. Και ένα άτομο ζήτησε να επιστρέψει στο Αφγανιστάν, πράγμα το οποίο και έγινε.
Στις αρχές Ιουλίου 2009 κατόπιν παρέμβασης ΕΣΠ υπέβαλε αίτηση ασύλου ως ασυνόδευτο ανήλικο (και με τα ορθά στοιχεία ταυτότητας) και αίτηση οικογενειακής συνένωσης.
Αντιμετωπίζει αφόρητους πόνους στην μέση. Στο Αφγανιστάν έχει υπάρξει θύμα βίας. Τον έχουν πυροβολήσει ή χτυπήσει με όπλο στην μέση και δεν έχει λάβει κατάλληλη ιατρική φροντίδα στο Αφγανιστάν , με αποτέλεσμα να μην υποφέρει ακόμη και να μην μπορεί να κοιμηθεί το βράδυ από τους πόνους
Δεν έχει λάβει καμία ιατρική βοήθεια. Δεν γνωρίζουμε εάν τον έχει δει ιατρός ή νοσοκόμα στο ΦΥΛΑΚΙΟ. Ζητάει να μεταφερθεί στο νοσοκομείο για να κάνει εξετάσεις και του δοθεί η απαραίτητη ιατρική μέριμνα. Υποβάλαμε σχετική αίτηση επί τόπου.
Είναι εμφανώς ανήλικος και είναι ευδιάκριτο σε κάποιον να τον εντοπίσει.
Είναι ξυπόλυτος και με ελάχιστα ρούχα μαζί του.
Κρατείται σε χώρο μαζί με ενηλίκους, παρά το γεγονός ότι οι αρχές γνωρίζουν ότι είναι ανήλικος, έχει δηλωθεί με το αίτημα ασύλου του από τις αρχές Ιουλίου.
2. Ο A. A. 17 ετών συνελήφθη και αυτός στην Σύμη την 22/6/2009 και καταγράφηκε ως γεννηθείς το 1991. Έχουν σπάσει τα γυαλιά του και δεν βλέπει. Ζητάει να επισκεφθεί οφθαλμίατρο και να του δοθούν γυαλιά. Υποβλήθηκε σχετική αίτηση επί τόπου από εμάς.
Επανέλαβε όλα τα παραπάνω
3. Ο M. A. 17 ετών συνελήφθη στην Πάτμο την 20-6-2009 και είναι από το Αφγανιστάν έχει καταγραφεί ως γεννηθείς το 1988. Όταν τον συναντήσαμε ήταν εμφανώς ταραγμένος και εξαιρετικά πιεσμένος ψυχολογικά. Έχει προσωπικό φόβο δίωξης στη χώρα του όπου εργάστηκε επί 9 μήνες ως μεταφραστής για τους αμερικανούς, δέχτηκε απειλές από του ταλιμπάν και σταμάτησε την εργασία του, στη συνέχεια εργαστηκε στην ΜΚΟ ishak reconstuction company επί δίμηνο, ως διαμεσολαβητής και διανομέας υλικών σε αμάχους, απήχθη από τους Ταλιμπάν στα βουνά όπου και βασανίστηκε. Φέρει οφθαλμοφανές έγκαυμα στο χέρι του από τα βασανιστήρια. Από εκεί δραπέτευσε και κατέφυγε στο Πακιστάν, το Ιράν την Τουρκία και την Ελλάδα.
Έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας με τις αμυγδαλές του, παρουσιάζει συχνά πυρετό, αιμορραγίες στην μύτη, δεν του έχει χορηγηθεί κάποια θεραπεία και εμφανίζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα άγχους και πίεσης. Έγινε σχετική αίτηση για την εξέταση του από ιατρό.
4. Ο A. Z. 24 ετών από το Αφγανιστάν, συνελήφθη την 23-6-2009 στη νήσο Νίμο Σύμης Δωδ/Σου, ήταν αγρότης στην περιοχή που ζούσε μαζί με την οικογένεια του, δέχτηκαν πιέσεις από του Ταλιμπάν να παραδίδουν μέρος της σοδιάς τους (την αξία της μισής σοδιάς), πράγμα το οποίο έκαναν μία φορά, και στη συνέχεια όταν αρνήθηκαν τους πυροβόλησαν και σκοτώθηκε επί τόπου ο πατέρας του και ο θείος του και ο ξάδελφος του κατέληξε λίγες ώρες αργότερα το νοσοκομείο. Ο ίδιος πυροβολήθηκε στην κοιλιακή χώρα όπου είναι εμφανές μεγάλο τραύμα ακόμη και σήμερα. Οι Ταλιμπάν έκαψαν τη γη τους και ο ίδιος υποχρεώθηκε σε φυγή στο Πακιστάν, Ιράν, Τουρκία και ήρθε στην Ελλάδα.
5. Ο M. A. , 15 ετών από το Ιράκ, εμφανώς ανήλικος, κουρδικής καταγωγής, συνελήφθη μαζί με την μητέρα του και την αδελφή του στα τέλη Ιουνίου στη Λέρο κι από εκεί μεταφέρθηκαν στη Σάμο για λίγες ημέρες. Στη συνέχεια τον χώρισαν βίαια από την οικογένεια του και τον μετήγαγαν στο ΦΥΛΑΚΙΟ ΕΒΡΟΥ όπου κρατήτο από τις αρχές Ιουλίου 2009. Η μητέρα του και η αδελφή του μετήχθησαν και κρατούνται στο κέντρο κράτησης Μερσυνιδίου Χίου. Οι Αρχές έχουν ενημερωθεί για το τραγικό αυτό λάθος που έχει σαν αποτέλεσμα να χωριστεί ένα ανήλικο από την μητέρα του, πλην όμως αδρανούν για μεγάλο χρονικό διάστημα να δώσουν λύση στο πρόβλημα που οι ίδιες έχουν δημιουργήσει.
Επίσκεψη στο ΣΟΥΦΛΙ (7/8)
Επισκεφθήκαμε το χώρο μόνον στο περίγυρο του καθώς δεν είχαμε κάποιο συγκεκριμένο κρατούμενο να επισκεφθούμε.
Σύμφωνα με μαρτυρίες πρώην κρατουμένων στο Σουφλί εκεί κρατείται μεγάλος αριθμός κρατουμένων
Η κρατούμενη στις Φέρρες μας δήλωσε χαρακτηριστικά ότι "c etait de l'enfer" («ήταν μία κόλαση») και μας ανέφερε ενδεικτικά ότι στο θάλαμο της έμεναν 72 άτομα , μαζί άνδρες, γυναίκες, ανήλικα ακόμη και μωρά στην αγκαλιά .Επικρατεί συνωστισμός στους θαλάμους. Έχει κρεβάτια μόνο, χωρίς σεντόνια ενώ κάποιο κρατούμενοι από την ομάδα μεταγωγής της Χίου, μας ανέφεραν ότι κοιμήθηκαν στο πάτωμα. Ο χώρος είναι γεμάτος κοριούς και κουνούπια. Όλοι αντιμετωπίζουν έντονα δερματολογικά προβλήματα:Κατά τον χρόνο παραμονής κρατούνταν ανήλικα χωρίς να γίνεται κάποια διάκριση από τους ενήλικες.
Τα άτομα που μίλησαν μαζί μας ανέφεραν ότι δεν προαυλίστηκαν
Δυνατότητα επικοινωνίας : Σύμφωνα με τις μαρτυρίες δεν υπάρχει τηλεφωνικός θάλαμος στο χώρο κράτησης.
Νομική ενημέρωση / υποστήριξη Δεν υπάρχει
Διερμηνείς : Σύμφωνα με τις μαρτυρίες δεν υπάρχουν
Παροχή ειδών ιματισμού και υγιεινής : Σύμφωνα με τις μαρτυρίες δεν παρέχονται
Παρατήρηση : Οι κρατούμενοι μίλησαν για συχνές επαναπροωθήσεις από το Σουφλί. Μπορούσαν να βλέπουν τους ανθρώπους να τους φορτώνουν σε πράσινο κλειστό «φορτηγό» και μετά να εξαφανίζονται, τους έβλεπαν από την τουαλέττα. Μας ανέφεραν ότι «τους πάνε στα σύνορα και τους αφήνουν απέναντι. Οι αστυνομικοί μάλιστα τους φώναζαν πριν τους πάρουν, δεν τους έκρυβαν ότι θα τους απελάσουν και τους έλεγαν «δεν θα σας αφήσουμε να τηλεφωνήσετε». Από το παράθυρο μπορούσαν να βλέπουν ότι τους έπαιρναν με ένα πράσινο κλειστό φορτηγό και τους φορούσαν χειροπέδες.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Συνοπτικά πρέπει να τονίσουμε ότι όλοι οι χώροι κράτησης (κέντρα κράτησης, σταθμοί συνοριακής φύλαξης) που επισκεφθήκαμε ήταν υπερπλήρεις, ασυνόδευτα ανήλικα κρατούνταν μαζί με ενήλικες, οι συνθήκες υγιεινής ήταν άθλιες και ταπεινωτικές για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, πουθενά δεν υπήρχε διερμηνέας, νομική υποστήριξη, κοινωνικός λειτουργός ή ψυχολόγος, η ιατρική περίθαλψη ήταν όπως κατατέθηκε επανειλημένως ανεπαρκής, ενώ οι κρατούμενοι δεν γνώριζαν πόσο θα κρατηθούν και τι θα τους συμβεί στο άμεσο μέλλον, ζώντας σε εξαιρετικά στρεσσογόνες συνθήκες, κρατούνταν ουσιαστικά σε απομόνωση από κάθε εξωτερικό παράγοντα και κατά την διάρκεια της κράτησης τους παρακολουθούσαν συνεχώς συγκρατούμενους τους να επαναπροωθούνται άτυπα στην Τουρκία.
Οι μεταγωγές από την επικράτεια προς την περιοχή του Έβρου ειδικά κατά τους τελευταίους μήνες είχαν ως φαινομενικό στόχο να «αποσυμφορήσουν» τα κατά τόπους κέντρα κράτησης. Το βέβαιο αποτέλεσμα της επιλογής αυτής της Διοίκησης φάνηκε στη συνέχεια πως ήταν η δραματική επιδείνωση των ήδη άθλιων συνθηκών κράτησης στην περιοχή του Έβρου και η περιέλευση των μεταχθέντων κρατουμένων σε απάνθρωπες και εξοντωτικές σωματικές και ψυχολογικές συνθήκες κράτησης.
Οι συνθήκες αυτές είναι πολύ δύσκολο να μεταφερθούν σε λέξεις, πλην όμως εξακολουθούν να υφίστανται κατά την διάρκεια των χρόνων, όπως φαίνεται, με πρώτα θύματα την αξιοπρέπεια και τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα των κρατουμένων.
Ιωάννα-Μαρία Τζεφεράκου
Νατάσα Στραχίνη
Σημ. Η επίσκεψη μας στον Έβρο πραγματοποιήθηκε με την κάλυψη σημαντικού μέρους των δαπανών μας από την ΜΚΟ Pro Asyl.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου