Πηγή: www.tvxs.gr
Τη λογική του παραλόγου που επικρατεί σε κάθε βήμα της στρατιωτικής θητείας αντικατοπτρίζει η περίπτωση εφέδρου που με συνοπτικές διαδικασίες κρίθηκε ως Ι1 –ικανός να συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες του στρατού και να φέρει όπλο-- από το 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, ενώ με ιατρική γνωμάτευση αυτός έχει διαγνωσθεί ως πάσχων από σοβαρή ασθένεια που κανονικά θα έχρηζε άοπλη θητεία Ι4.
Στο tvxs μίλησε ο αδελφός του εφέδρου, Βησσαρίωνας Ζέρβας, ενώ δημοσιεύεται και η ανοιχτή επιστολή που απευθύνει προς το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το ΓΕΣ η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων σχετικά με το θέμα.
«Η επιστολή που λάβαμε από τον συγγενή του έφεδρου Επαμεινώνδα Ζέρβα, που παρουσιάστηκε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ιωαννίνων, αρχές Νοεμβρίου 2009, προκαλεί ανησυχία καθώς αποκαλύπτει ότι το «Παράλογο της Θητείας Ζει και Βασιλεύει», απειλώντας την υγεία και την ζωή των Στρατευμένων.
Ο έφεδρος Ε.Ζέρβας αντιμετωπίζει μια σπάνια ασθένεια, για την οποία υπάρχουν γνωματεύσεις καταξιωμένων επιστημόνων, που κανείς δε μπορεί να παραγνωρίσει τις διαγνώσεις τους. Η αντιμετώπιση της απαιτεί τη χρήση ειδικής αγωγής που προκαλεί όμως σοβαρές παρενέργειες.
Όλοι οι παραπάνω παράγοντες έκαναν τον συγκεκριμένο στρατιώτη και την οικογένεια του να πιστέψουν ότι η περίπτωση του θα αντιμετωπιστεί από τον στρατό και ιδιαίτερα από τις Υγειονομικές Υπηρεσίες με την απαιτούμενη ευαισθησία, χαρακτηρίζοντας τον βαθμό ικανότητας του ως Ι4.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία της οικογένειας, σε αυτή την προοπτική συνέβαλε η ανθρώπινη και άξιας συγχαρητηρίων στάση της διοίκησης του Κέντρου Εκπαίδευσης Ιωαννίνων, όπου ο διοικητής, ο υποδιοικητής και ο γιατρός της μονάδας, με υψηλό αίσθημα ευθύνης, έκριναν ότι απαιτούνταν η απαλλαγή του στρατιώτη από οποιαδήποτε υπηρεσία και προέβησαν σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες ώστε να εξεταστεί από Επιτροπή του 424 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, που θα έκανε την οριστική γνωμάτευση.
Όμως οι αρμόδιοι στρατιωτικοί γιατροί, σε μια σύντομη εξέταση, αναντίστοιχη της σοβαρότητας του προβλήματος, αγνοώντας τις γνωματεύσεις των έγκριτων επιστημόνων συναδέλφων τους και επικαλούμενοι γραφειοκρατικές παραμέτρους, έκριναν ότι ο Ε.Ζέρβας είναι ικανός να φέρει όπλο και να αναλάβει την εκπλήρωση κάθε υπηρεσίας που θα του ανατεθεί.
Βεβαίως, «μετέφεραν» την όποια ευθύνη στο γιατρό της μονάδας που θα μετατεθεί ο Ε.Ζέρβας καθώς γνωρίζουν τους κινδύνους που κρύβει η απαράδεκτη συμπεριφορά τους και η ανεύθυνη στάση τους.
Εμείς καλούμε τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευ.Βενιζέλο και τον αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Φραγκούλη Φράγκο να ασχοληθούν προσωπικά με τις καταγγελίες της οικογένειας του Ε.Ζέρβα και να προχωρήσουν άμεσα σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες ώστε να διασφαλιστεί η υγεία και η ασφάλεια του Ε.Ζέρβα και των συναδέλφων του.
Εξάλλου, οι όποιες υποσχέσεις απαιτούν πάντα την επιβεβαίωση διαμέσου έργων.»
Με την επιστολή αυτή, που απηύθυνε η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων – Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος προς τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευάγγελο Βενιζέλο και τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού, αντιστράτηγο Φραγκούλη Φράγκο δημοσιεύεται και η έκκληση/καταγγελία του αδελφού του εφέδρου Επαμεινώνδα Ζέρβα. Αυτή γράφει:
«Ο αδελφός μου υπηρετεί στις ένοπλες δυνάμεις και αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας καθώς πάσχει από δερμογραφικό κνησμό, το όποιο είναι μόνιμη αλλεργία του δέρματος και χρήζει καθημερινής αντισταμινικής αγωγής.
Αντισταμινική αγωγή νοούμε λήψη κατασταλτικών φαρμάκων για περιπτώσεις αλλεργιών κ.α.(για όσους δεν ξέρουν)
Το πρόβλημα είναι ότι τα φάρμακα αυτά του προκαλούν υπνηλία.
Ερώτημα: πως θα μπορέσει να κάνει υπηρεσίες; Ο αδελφός μου δήλωσε το πρόβλημα του προφορικά αλλά και με την επίδειξη νόμιμου εγγράφου από το νοσοκομείο Ανδ. Συγγρός το όποιο είναι επίσης υπογεγραμμένο από εφτά (7) πανεπιστημιακούς ιατρούς, οι όποιοι πιστοποιούν την ασθένεια του.
Αμέσως στάλθηκε στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης και παρ όλα αυτά ο αρμόδιος στρατιωτικός γιατρός που τον εξέτασε, έκρινε ότι μπορεί να κρατήσει όπλο και διώχνοντας την ευθύνη από πάνω του, έγραψε ένα χαρτί που λέει «μέριμνα ιατρού μονάδος» !!!
Με πιο δικαίωμα κάποιος απορρίπτει μέσα σε 5’ λεπτά (7) γνωματεύσεις πανεπιστημιακών καθηγητών και πως παίρνει τόσο εύκολα την ευθύνη για την ζωή του αδελφού μου;
Σε μια υποτιθέμενη κατάσταση κρίσης και κρατώντας όπλο ένας άνθρωπος που πίνει χάπια ποιος μου εγγυάται ότι δεν θα κάνει καμία τρέλα εις βάρος του, ή εις βάρος κάποιου συναδέλφου του;
Επίσης φοβάμαι για τις κυρώσεις που θα έχει σαν στρατιώτης σε περίπτωση που τον πιάσουν να είναι σε κατάσταση λήθης εν ώρα υπηρεσίας και για και για το πως θα αντιμετωπίσει την πάθηση του εκεί μέσα».
Η απεύθυνση στην κοινωνική –και στρατιωτική- αλληλεγγύη, και η δημόσια καταγγελία του περιστατικού είναι τα μόνα όπλα που διαθέτει αυτή τη στιγμή η οικογένεια Ζέρβα για να θεραπεύσει την αδικία αλλά και την ταλαιπωρία και τον κίνδυνο που αυθαίρετες επιλογές του ΓΕΣ και του στρατιωτικού νοσοκομείου της επεφύλασσαν.
Όπως εξηγεί ο κ. Β. Ζέρβας, «Οι άνθρωποι του 424 ήταν νομικά καλυμμένοι, γιατί οι κατάλογοι του ΓΕΣ δε συμπεριλαμβάνουν την ακριβή ασθένεια του αδελφού μου. Αναγράφουν όμως μια παρεμφερή. Η αντίστοιχη φωτοδερματίτιδα που χρήζει Ι4 (άοπλη θητεία) έχει ακριβώς τα ίδια συμπτώματα με το δερματικό κνησμό, την ασθένεια του αδελφού μου. Απλώς ο δερματικός κνησμός δεν αναγράφεται στους καταλόγους. Θα μπορούσαν ωστόσο οι γιατροί να το είχαν ψάξει λίγο περισσότερο, αφού ο Επαμεινώνδας παίρνει αντιισταμινικά και αφού έχει επίσημη ιατρική γνωμάτευση. Αλλά και οι κατάλογοι του ΓΕΣ θα μπορούσαν να ανανεώνονται διαρκώς για νέες ασθένειες».
Ο Επαμεινώνδας Ζέρβας έχει διαγνωσθεί με σπάνια ασθένεια που επιφέρει κνησμό, φούντωμα, αλλεργικές κρίσεις, και που χρήζει κυλιόμενης φαρμακευτικής αγωγής με αντιισταμινικά φάρμακα. Κατά συνέπεια αφενός δεν μπορεί να βρίσκεται σε πόστο που απαιτεί εγρήγορση, μιας και τα φάρμακα είναι κατασταλτικά και προκαλούν υπνηλία, και αφετέρου βρίσκεται ανά πάσα στιγμή σε κίνδυνο αλλεργικής κρίσης, που σταματάει μόνο με τη λήψη των φαρμάκων του.
«Αν φυλάει σκοπιά και είναι μόνος του τι θα συμβεί;», αναρωτιέται ο Β. Ζέρβας. Επιπλέον «αν τον πιάσουν στη σκοπιά να κοιμάται, θα λάβει ποινικές κυρώσεις».
Η κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπίσει ο έφεδρος όντας Ι1 αλλά με χρόνια ασθένεια είναι είτε να πάρει όπλο με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, είτε να γνωρίσει τον κοινωνικό ρατσισμό και την περιθωριοποίηση, αφού θα «χώνει» τους υπόλοιπους φαντάρους ενώ και ο ίδιος είναι φαινομενικά και τυπικά σε θέση να αναλαμβάνει όλες τις ευθύνες του στρατού.
Το δε 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, που ήταν επιφορτισμένο με την τελική γνωμάτευση της Σωματικής Ικανότητας, όρισε μεν Ι1, ανέγραψε δε στο τέλος της γνωμάτευσης «μέριμνα γιατρού μονάδας», μεταβιβάζοντας μέρος της ευθύνης. «Αυτό σημαίνει ότι κάθε μέρα ο αδελφός μου θα πηγαίνει στο γιατρό της μονάδας και θα του ζητάει να του δώσει χαρτί για να βγει ελεύθερος υπηρεσίας και ο γιατρός θα το δέχεται. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνεται σε μια στρατιωτική κοινωνία με φίλους και συναδέλφους φαντάρους, και να είναι ο αδελφός μου δαχτυλοδειχτούμενος», λέει ο κ. Β. Ζέρβας. «Μετά πάμε σε άλλες παραμέτρους, στην ψυχολογική παράμετρο. Η ψυχολογία στο στρατό είναι το πρώτο και το τελευταίο. Ποιος ξέρει τι τρέλα θα κάνει αυτός αν από υπερηφάνεια δεχτεί να κάνει βραδινή σκοπιά με όπλο, και έπειτα να κάνει και διπλοσκοπιές...;»
Το αίτημα της οικογένειας Ζέρβα είναι η επανεξέταση της περίπτωσης του εφέδρου, ώστε αυτός να οριστεί Ι4 άοπλος και να μη χρειάζεται να διακινδυνεύει. Να μετρήσει δηλαδή αυτό που είναι ζωτικής σημασίας για τον ίδιο και την οικογένειά του και επηρεάζει άμεσα τους συναδέλφους τους και την κοινωνία του Κέντρου Εκπαίδευσης Ιωαννίνων, και όχι αυτό που ορίζουν αυθαίρετες αποφάσεις και συνοπτικές διαδικασίες.
Τη λογική του παραλόγου που επικρατεί σε κάθε βήμα της στρατιωτικής θητείας αντικατοπτρίζει η περίπτωση εφέδρου που με συνοπτικές διαδικασίες κρίθηκε ως Ι1 –ικανός να συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες του στρατού και να φέρει όπλο-- από το 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, ενώ με ιατρική γνωμάτευση αυτός έχει διαγνωσθεί ως πάσχων από σοβαρή ασθένεια που κανονικά θα έχρηζε άοπλη θητεία Ι4.
Στο tvxs μίλησε ο αδελφός του εφέδρου, Βησσαρίωνας Ζέρβας, ενώ δημοσιεύεται και η ανοιχτή επιστολή που απευθύνει προς το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το ΓΕΣ η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων σχετικά με το θέμα.
«Η επιστολή που λάβαμε από τον συγγενή του έφεδρου Επαμεινώνδα Ζέρβα, που παρουσιάστηκε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ιωαννίνων, αρχές Νοεμβρίου 2009, προκαλεί ανησυχία καθώς αποκαλύπτει ότι το «Παράλογο της Θητείας Ζει και Βασιλεύει», απειλώντας την υγεία και την ζωή των Στρατευμένων.
Ο έφεδρος Ε.Ζέρβας αντιμετωπίζει μια σπάνια ασθένεια, για την οποία υπάρχουν γνωματεύσεις καταξιωμένων επιστημόνων, που κανείς δε μπορεί να παραγνωρίσει τις διαγνώσεις τους. Η αντιμετώπιση της απαιτεί τη χρήση ειδικής αγωγής που προκαλεί όμως σοβαρές παρενέργειες.
Όλοι οι παραπάνω παράγοντες έκαναν τον συγκεκριμένο στρατιώτη και την οικογένεια του να πιστέψουν ότι η περίπτωση του θα αντιμετωπιστεί από τον στρατό και ιδιαίτερα από τις Υγειονομικές Υπηρεσίες με την απαιτούμενη ευαισθησία, χαρακτηρίζοντας τον βαθμό ικανότητας του ως Ι4.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία της οικογένειας, σε αυτή την προοπτική συνέβαλε η ανθρώπινη και άξιας συγχαρητηρίων στάση της διοίκησης του Κέντρου Εκπαίδευσης Ιωαννίνων, όπου ο διοικητής, ο υποδιοικητής και ο γιατρός της μονάδας, με υψηλό αίσθημα ευθύνης, έκριναν ότι απαιτούνταν η απαλλαγή του στρατιώτη από οποιαδήποτε υπηρεσία και προέβησαν σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες ώστε να εξεταστεί από Επιτροπή του 424 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, που θα έκανε την οριστική γνωμάτευση.
Όμως οι αρμόδιοι στρατιωτικοί γιατροί, σε μια σύντομη εξέταση, αναντίστοιχη της σοβαρότητας του προβλήματος, αγνοώντας τις γνωματεύσεις των έγκριτων επιστημόνων συναδέλφων τους και επικαλούμενοι γραφειοκρατικές παραμέτρους, έκριναν ότι ο Ε.Ζέρβας είναι ικανός να φέρει όπλο και να αναλάβει την εκπλήρωση κάθε υπηρεσίας που θα του ανατεθεί.
Βεβαίως, «μετέφεραν» την όποια ευθύνη στο γιατρό της μονάδας που θα μετατεθεί ο Ε.Ζέρβας καθώς γνωρίζουν τους κινδύνους που κρύβει η απαράδεκτη συμπεριφορά τους και η ανεύθυνη στάση τους.
Εμείς καλούμε τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευ.Βενιζέλο και τον αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Φραγκούλη Φράγκο να ασχοληθούν προσωπικά με τις καταγγελίες της οικογένειας του Ε.Ζέρβα και να προχωρήσουν άμεσα σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες ώστε να διασφαλιστεί η υγεία και η ασφάλεια του Ε.Ζέρβα και των συναδέλφων του.
Εξάλλου, οι όποιες υποσχέσεις απαιτούν πάντα την επιβεβαίωση διαμέσου έργων.»
Με την επιστολή αυτή, που απηύθυνε η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων – Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος προς τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευάγγελο Βενιζέλο και τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού, αντιστράτηγο Φραγκούλη Φράγκο δημοσιεύεται και η έκκληση/καταγγελία του αδελφού του εφέδρου Επαμεινώνδα Ζέρβα. Αυτή γράφει:
«Ο αδελφός μου υπηρετεί στις ένοπλες δυνάμεις και αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας καθώς πάσχει από δερμογραφικό κνησμό, το όποιο είναι μόνιμη αλλεργία του δέρματος και χρήζει καθημερινής αντισταμινικής αγωγής.
Αντισταμινική αγωγή νοούμε λήψη κατασταλτικών φαρμάκων για περιπτώσεις αλλεργιών κ.α.(για όσους δεν ξέρουν)
Το πρόβλημα είναι ότι τα φάρμακα αυτά του προκαλούν υπνηλία.
Ερώτημα: πως θα μπορέσει να κάνει υπηρεσίες; Ο αδελφός μου δήλωσε το πρόβλημα του προφορικά αλλά και με την επίδειξη νόμιμου εγγράφου από το νοσοκομείο Ανδ. Συγγρός το όποιο είναι επίσης υπογεγραμμένο από εφτά (7) πανεπιστημιακούς ιατρούς, οι όποιοι πιστοποιούν την ασθένεια του.
Αμέσως στάλθηκε στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης και παρ όλα αυτά ο αρμόδιος στρατιωτικός γιατρός που τον εξέτασε, έκρινε ότι μπορεί να κρατήσει όπλο και διώχνοντας την ευθύνη από πάνω του, έγραψε ένα χαρτί που λέει «μέριμνα ιατρού μονάδος» !!!
Με πιο δικαίωμα κάποιος απορρίπτει μέσα σε 5’ λεπτά (7) γνωματεύσεις πανεπιστημιακών καθηγητών και πως παίρνει τόσο εύκολα την ευθύνη για την ζωή του αδελφού μου;
Σε μια υποτιθέμενη κατάσταση κρίσης και κρατώντας όπλο ένας άνθρωπος που πίνει χάπια ποιος μου εγγυάται ότι δεν θα κάνει καμία τρέλα εις βάρος του, ή εις βάρος κάποιου συναδέλφου του;
Επίσης φοβάμαι για τις κυρώσεις που θα έχει σαν στρατιώτης σε περίπτωση που τον πιάσουν να είναι σε κατάσταση λήθης εν ώρα υπηρεσίας και για και για το πως θα αντιμετωπίσει την πάθηση του εκεί μέσα».
Η απεύθυνση στην κοινωνική –και στρατιωτική- αλληλεγγύη, και η δημόσια καταγγελία του περιστατικού είναι τα μόνα όπλα που διαθέτει αυτή τη στιγμή η οικογένεια Ζέρβα για να θεραπεύσει την αδικία αλλά και την ταλαιπωρία και τον κίνδυνο που αυθαίρετες επιλογές του ΓΕΣ και του στρατιωτικού νοσοκομείου της επεφύλασσαν.
Όπως εξηγεί ο κ. Β. Ζέρβας, «Οι άνθρωποι του 424 ήταν νομικά καλυμμένοι, γιατί οι κατάλογοι του ΓΕΣ δε συμπεριλαμβάνουν την ακριβή ασθένεια του αδελφού μου. Αναγράφουν όμως μια παρεμφερή. Η αντίστοιχη φωτοδερματίτιδα που χρήζει Ι4 (άοπλη θητεία) έχει ακριβώς τα ίδια συμπτώματα με το δερματικό κνησμό, την ασθένεια του αδελφού μου. Απλώς ο δερματικός κνησμός δεν αναγράφεται στους καταλόγους. Θα μπορούσαν ωστόσο οι γιατροί να το είχαν ψάξει λίγο περισσότερο, αφού ο Επαμεινώνδας παίρνει αντιισταμινικά και αφού έχει επίσημη ιατρική γνωμάτευση. Αλλά και οι κατάλογοι του ΓΕΣ θα μπορούσαν να ανανεώνονται διαρκώς για νέες ασθένειες».
Ο Επαμεινώνδας Ζέρβας έχει διαγνωσθεί με σπάνια ασθένεια που επιφέρει κνησμό, φούντωμα, αλλεργικές κρίσεις, και που χρήζει κυλιόμενης φαρμακευτικής αγωγής με αντιισταμινικά φάρμακα. Κατά συνέπεια αφενός δεν μπορεί να βρίσκεται σε πόστο που απαιτεί εγρήγορση, μιας και τα φάρμακα είναι κατασταλτικά και προκαλούν υπνηλία, και αφετέρου βρίσκεται ανά πάσα στιγμή σε κίνδυνο αλλεργικής κρίσης, που σταματάει μόνο με τη λήψη των φαρμάκων του.
«Αν φυλάει σκοπιά και είναι μόνος του τι θα συμβεί;», αναρωτιέται ο Β. Ζέρβας. Επιπλέον «αν τον πιάσουν στη σκοπιά να κοιμάται, θα λάβει ποινικές κυρώσεις».
Η κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπίσει ο έφεδρος όντας Ι1 αλλά με χρόνια ασθένεια είναι είτε να πάρει όπλο με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, είτε να γνωρίσει τον κοινωνικό ρατσισμό και την περιθωριοποίηση, αφού θα «χώνει» τους υπόλοιπους φαντάρους ενώ και ο ίδιος είναι φαινομενικά και τυπικά σε θέση να αναλαμβάνει όλες τις ευθύνες του στρατού.
Το δε 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, που ήταν επιφορτισμένο με την τελική γνωμάτευση της Σωματικής Ικανότητας, όρισε μεν Ι1, ανέγραψε δε στο τέλος της γνωμάτευσης «μέριμνα γιατρού μονάδας», μεταβιβάζοντας μέρος της ευθύνης. «Αυτό σημαίνει ότι κάθε μέρα ο αδελφός μου θα πηγαίνει στο γιατρό της μονάδας και θα του ζητάει να του δώσει χαρτί για να βγει ελεύθερος υπηρεσίας και ο γιατρός θα το δέχεται. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνεται σε μια στρατιωτική κοινωνία με φίλους και συναδέλφους φαντάρους, και να είναι ο αδελφός μου δαχτυλοδειχτούμενος», λέει ο κ. Β. Ζέρβας. «Μετά πάμε σε άλλες παραμέτρους, στην ψυχολογική παράμετρο. Η ψυχολογία στο στρατό είναι το πρώτο και το τελευταίο. Ποιος ξέρει τι τρέλα θα κάνει αυτός αν από υπερηφάνεια δεχτεί να κάνει βραδινή σκοπιά με όπλο, και έπειτα να κάνει και διπλοσκοπιές...;»
Το αίτημα της οικογένειας Ζέρβα είναι η επανεξέταση της περίπτωσης του εφέδρου, ώστε αυτός να οριστεί Ι4 άοπλος και να μη χρειάζεται να διακινδυνεύει. Να μετρήσει δηλαδή αυτό που είναι ζωτικής σημασίας για τον ίδιο και την οικογένειά του και επηρεάζει άμεσα τους συναδέλφους τους και την κοινωνία του Κέντρου Εκπαίδευσης Ιωαννίνων, και όχι αυτό που ορίζουν αυθαίρετες αποφάσεις και συνοπτικές διαδικασίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου