Ο «Παλαιστίνιος Μαντέλα», που στο πρόσωπό του βλέπουν τον διάδοχο του Αμπάς

αναδημοσίευση από ΕΛευθεροτυπία

Αν όντως η μοίρα τού (πιθανολογούμενου) μελλοντικού ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής εξαρτάται από την τύχη ενός αιχμάλωτου νεαρού Ισραηλινού στρατιώτη, τότε τα οξύμωρα των πολιτικών συγκυριακών συσχετισμών στη Μέση Ανατολή εξακολουθούν να κυριαρχούν στον υπερθετικό.

Πολύ σύντομα, μετά τη σύλληψη και αιχμαλωσία στις 25 Ιουνίου 2006 του τότε 19χρονου Γκιλάντ Σαλίτ από μαχητές της, η Χαμάς συμπεριέλαβε τον Μαρουάν Μπαργκούτι στη λίστα των εκατοντάδων Παλαιστίνιων κρατουμένων των οποίων την απελευθέρωση ζητεί, ανταλλάσσοντάς τους με τον κρατούμενο στη Γάζα Ισραηλινό στρατιώτη. Τα ονόματα των δύο πάνε πλάι πλάι σε κρυφές και φανερές διαπραγματεύσεις: κυρίως μετά τον Ιούνιο του 2007, οπότε η ισλαμική οργάνωση απέκτησε πλήρη έλεγχο στη Γάζα διώχνοντας με τα όπλα τους ανθρώπους της Φάταχ και ο Μπαργκούτι χρησιμοποίησε επανειλημμένα το κύρος του παίζοντας ρόλο διαμεσολαβητικό, μέσα από τη φυλακή, μεταξύ του Μαχμούντ Αμπάς και της Χαμάς.

Αν ο Γκιλάντ Σαλίτ, απλός φαντάρος-πιόνι της στρατιωτικής μηχανής κατοχής του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη, βρέθηκε «σε λάθος τόπο και χρόνο» και η αιχμαλωσία του τον ανήγαγε σε διεθνώς αναγνωρίσιμη προσωπικότητα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο με τον Μπαργκούτι. Δεν είναι άσχετοι εδώ οι σοβαροί δισταγμοί της κυβέρνησης Νετανιάχου να τον συμπεριλάβουν στον αριθμό των Παλαιστινίων κρατουμένων που θα απελευθερώσουν. Εφόσον βέβαια γίνουν πραγματικότητα οι ισχυρισμοί των τελευταίων ημερών και από την πλευρά του Μπενιαμίν Νετανιάχου και της Χαμάς, ότι επίκειται λήξη στο θέμα Σαλίτ.

Τον έχουν ήδη αποκαλέσει «Παλαιστίνιο Μαντέλα», βλέποντας σε αυτόν το διάδοχο του Αμπάς: πολιτικό τέκνο της πρώτης Ιντιφάντα (1987-1993) ο Μαρουάν Μπιν Χατίμπ Μπαργκούτι, γεννημένος το 1959 στη Ραμάλα, κέρδισε πόντους στο ηγετικό του προφίλ τη δεκαετία του '90 και κατά τη δεύτερη Ιντιφάντα του 2002, ηγούμενος της Τανζίμ, της στρατιωτικής πτέρυγας της Φατάχ. Αν και διορίστηκε γενικός γραμματέας της Φατάχ στη Δυτική Οχθη από τον ίδιο τον Αραφάτ, οι σχέσεις τους γρήγορα χάλασαν όταν ο Μπαργκούτι κατηγόρησε πρόσωπα της Παλαιστινιακής Αρχής για διαφθορά και ανυποληψία. Συνελήφθη από το Ισραήλ τον Απρίλιο του 2002, δικάστηκε κατηγορούμενος για φονικές επιθέσεις εναντίον στρατιωτών και φυλακίστηκε πεντάκις ισόβια. Δυσαρεστημένος με την «παλιά φρουρά» της Φατάχ, αποχώρησε από το κόμμα ιδρύοντας δικό του, το «Αλ Μουστάκμπαλ», με το οποίο κέρδισε έδρα στο Εθνικό Νομοθετικό Συμβούλιο στις παλαιστινιακές βουλευτικές εκλογές του 2006. Τον Αύγουστο το Συνέδριο της Φάταχ στη Βηθλεέμ τον εξέλεξε στις πρώτες θέσεις της κεντρικής επιτροπής του κόμματος.