ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

ΠΡΙΝ

Συμμόρφωση ή συντριβή, το μήνυμα της Άγκυρας

του ΣΕΪΤ ΑΛΝΤΟΓΑΝ, Ανταποκριτή Evrensel

Το κράτος της Τουρκίας έδειξε για άλλη μία φορά το πραγματικό του πρόσωπο θέτοντας εκτός νόμου το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κόμμα. Ο πρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου, Χασίμ Κλιτς, ανακοίνωσε ότι το συγκεκριμένο κόμμα αποτελεί παράρτημα του ΡΚΚ και ως στόχο έχει το διαμελισμό της τουρκικής δημοκρατίας.

Ο υπηρέτης του τουρκικού καθεστώτος τόνισε ακόμα, ότι διαπιστώθηκαν συνολικά 141 είδους παρανομίες που αφορούν στο συγκεκριμένο κόμμα. Ο Κλιτς ανέφερε ακόμα ότι όλη η κινητή και ακίνητη περιουσία θα περάσει στο Δημόσιο, ενώ για τον πρόεδρο του κόμματος Αχμέτ Τούρκ και τη βουλευτή Αϊσέλ Τουγλούκ αποφασίστηκε άρση του βουλευτικού αξιώματος και για 5 χρόνια δεν θα μπορούν να ασχοληθούν ενεργά με την πολιτική. Σ’ αυτή την κατηγορία, στην οποία απαγορεύεται να ασκούν πολιτική, εντάσσονται 39 ακόμη άτομα.

Κατ’ αρχήν να τονίσουμε πώς οι εξελίξεις έφτασαν μέχρι εδώ: πριν μερικούς μήνες ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιούλ, σε μία δήλωσή του είχε αναφέρει ότι για το κουρδικό ζήτημα «σύντομα θα έχουμε ωραίες εξελίξεις». Ο ίδιος είχε αναφέρει ότι το κουρδικό ζήτημα είναι το κύριο πρόβλημα της Τουρκίας και πρέπει να λυθεί. Ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προχωρώντας παραπέρα είχε πει πως το πρόβλημα πρέπει να λυθεί μέχρι την Πρωτοχρονιά γιατί δεν υπάρχει χρόνος. Η κυβέρνηση εδώ και 3 μήνες μίλαγε για το άνοιγμα μιας πολιτικής προς τον κουρδικό λαό και καλούσε τους λαούς της Τουρκίας σε συμφιλίωση. Φυσικά απ’ το μέτωπο της κυβέρνησης δεν έλειψαν και παραπέρα ανακοινώσεις για αλλαγή νόμων, ελεύθερη έκφραση, πολιτιστικές ελευθερίες, εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα και μία σειρά άλλα ζητήματα. Όλα αυτά ήταν στα λόγια και η κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά της. Το ΡΚΚ απ’ τη μεριά του σ’ αυτό το χρονικό διάστημα είχε ανακοινώσει παύση πυρός και με τη διαταγή του Οτζαλάν στάλθηκαν πρόσφατα απ’ το Ιράκ 10 μέλη του ΡΚΚ στην Τουρκία ως ένδειξη καλής θέλησης. Την ώρα της άφιξής τους τούς υποδέχτηκαν στα σύνορα με το Ιρακινό Κουρδιστάν δεκάδες χιλιάδες Κούρδοι. Ίδιες διαδηλώσεις σημειώθηκαν και στις άλλες πόλεις. Αρκετοί διανοούμενοι, καλλιτέχνες, συγγραφείς κ.λπ. έκαναν δηλώσεις ότι ήρθε η ώρα της συμφιλίωσης.

Όμως, η κυβέρνηση δεν άνοιξε τα χαρτιά της και δεν διευκρίνιζε τι εννοεί με το «άνοιγμα προς τους Κούρδους». Από την άλλη οι κομμουνιστές και το προοδευτικό κίνημα επανειλημμένες φορές έγραψαν και ανακοίνωσαν ότι σκοπός της κυβέρνησης δεν είναι η αναγνώριση των δικαιωμάτων του κουρδικού λαού, αλλά η εξάρθρωση του κουρδικού ένοπλου κινήματος. Οι εξελίξεις επιβεβαίωσαν τους κομμουνιστές και την Αριστερά, που είχαν αυτή τη γνώμη, γιατί η λύση που προτείνουν οι κυρίαρχες τάξεις της Τουρκίας είναι λύση του κουρδικού χωρίς τους Κούρδους. Δηλαδή μία λύση μέσα στο πλαίσιο του συστήματος. Η γνώμη που επικρατεί και προσπαθούν να καλλιεργήσουν φαίνεται πως είναι ότι «το κουρδικό θα το λύσουμε εμείς και κανείς άλλος».

Όμως οι απαιτήσεις και οι μαζικές δυνάμεις του κουρδικού λαού που εκφράστηκε στις πλατείες, στους δρόμους, στα σύνορα, στις διαδηλώσεις ξεπερνούσαν κάθε όριο και πλαίσιο που έβαζε το καθεστώς της Τουρκίας. Απ’ την άλλη μεριά, ξεκίνησε μία τεράστια συζήτηση σε όλη την Τουρκία, σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις τάξεις, απ’ τους στρατηγούς μέχρι τα αστικά κόμματα της Βουλής ακόμα και μέσα στους πιο συντηρητικούς. Δηλ. πρώτη φορά στην Τουρκία επίσημα έγινε δεκτή η ύπαρξη του κουρδικού λαού και η λύση του προβλήματος. Είναι φανερό πως κουρδικό ζήτημα έχει μπει σ’ ένα δρόμο που δεν έχει πισωγύρισμα και το κράτος της Τουρκίας αντιλαμβάνεται καλά αυτή την πραγματικότητα. Απλά το πρόβλημα είναι αν θα λυθεί μέσα στο πλαίσιο της κυρίαρχης πολιτικής ή θα σπάσει αυτή την πολιτική.

Οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών έδειξαν ότι ο αγώνας του κουρδικού λαού, η θέληση των τούρκων και κούρδων εργαζομένων για συμφιλίωση, η καταδίκη της επίσημης πολιτικής και το σπάσιμο της τρομοκρατίας στους δρόμους και στις πλατείες δεν χωράει μέσα στο πλαίσιο του καθεστώτος. Δηλαδή το αρχικό σχέδιο και οι εξελίξεις έκαναν την κυβέρνηση να αλλάξει τακτική και να επιτεθεί κατά μέτωπο στον κουρδικό λαό: στρατιωτικές επιχειρήσεις, απαγόρευση του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κόμματος και σκλήρυνση της στάσης. Προσπαθούν να αναγκάσουν τους Κούρδους σε συμβιβασμό. Με λίγα λόγια η κυβέρνηση με την υποστήριξη των στρατηγών στέλνει το εξής μήνυμα στον κουρδικό λαό: «Ή θα συμμορφωθείτε με την πολιτική που προτείνω ή θα συντριφθείτε». Μ’ αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση ξεκινάει τη διαπραγμάτευση απ’ την αρχή για να επιβάλει τη λύση που προτείνει.

Η τελευταία επίσκεψη του Ερντογάν απέδειξε ότι και η Αμερική είναι ενοχλημένη απ’ τις εξελίξεις γύρω απ’ το κουρδικό στην Τουρκία. Γιατί η Αμερική δεν επιθυμεί λύσεις στο κουρδικό εκτός του πλαισίου της επίσημης τουρκικής πολιτικής και είναι ενοχλημένη απ’ τη ενδυνάμωση του ΡΚΚ. Το κλείσιμο ήρθε στην ημερήσια διάταξη μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες. Όμως όπως ομολογούν ακόμη κι όσοι ανήκουν στο μέτωπο της αστικής τάξης, το κουρδικό ζήτημα είναι πια τελειωμένο. Η αποδοχή του κουρδικού ζητήματος είναι ήδη μία κατάκτηση για τους Κούρδους. Πέρασαν οι εποχές που υποστήριζαν ότι οι Κούρδοι είναι οι Τούρκοι που ζουν στα ορεινά.