Μέρκελ, Σταϊνμάγερ, Γκούτενμπεργκ, όλοι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους από το σκάνδαλο Κούντους
ΒΕΡΟΛΙΝΟ, ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ. Ηταν πολιτικός με μέλλον. Ο υπουργός Αμυνας Καρλ-Τέοντορ τσου Γκούτενμπεργκ ήταν «ο Φραντς Μπεκενμπάουερ της γερμανικής πολιτικής» («Die Ζeit»), η «φωτεινότερη μορφή» στο πολιτικό στερέωμα της Γερμανίας («Der Spiegel»). Και αυτό επειδή, σε αντίθεση με τους περισσότερους ομοτέχνους του, εμφανιζόταν ως «ασυνήθιστα ειλικρινής, ως ευθύς τύπος, που λέει αυτό που σκέπτεται και εννοεί αυτό που λέει». Τα μέσα ενημέρωσης τον παρουσίαζαν ήδη ως διάδοχο της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ και ο ίδιος δεν έκρυβε καθόλου τις σχετικές φιλοδοξίες του. Αλλά το άστρο του νεαρού Χριστιανοδημοκράτη πολιτικού (ηλικίας μόλις 38 ετών) κινδυνεύει να σβήσει προτού καλά καλά ανάψει. Ο λόγος είναι οι επιχειρήσεις των γερμανών στρατιωτών στο Αφγανιστάν- και τα ψέματα που αναπόφευκτα τις συνοδεύουν. Ο Τσου Γκούτενμπεργκ, σύμφωνα με την αντιπολίτευση, παραπλάνησε τη Βουλή και τη δημοσιότητα για μία από αυτές- την κυριότερη μεταπολεμικά στην ιστορία της Μπούντεσβερ. Και το ψέμα αυτό, αν αποδειχθεί, θα μπορούσε να του κοστίσει όλο το πολιτικό του μέλλον. Το κακό πήρε τον δρόμο του στις αρχές Σεπτεμβρίου- ο Τσου Γκούτενμπεργκ δεν ήταν τότε ακόμη υπουργός Αμυνας- όταν ο συνταγματάρχης Γκέοργκ Κλάιν, διοικητής του γερμανικού στρατοπέδου στο Κούντους, διέταξε τον βομβαρδισμό δύο βυτιοφόρων με βενζίνη που είχαν θέσει στην κατοχή τους οι Ταλιμπάν. Τα βυτιοφόρα βρίσκονταν δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από τους Γερμανούς, όμως ο Κλάιν φοβήθηκε ότι οι Ταλιμπάν θα μπορούσαν να τα μετατρέψουν σε κινούμενες βόμβες και να τα ρίξουν στο στρατόπεδό του. Ο απολογισμός ήταν τραγικός. Μαζί με την καταστροφή των βυτιοφόρων σκοτώθηκαν τουλάχιστον 142 άτομα, τα περισσότερα γυναίκες και παιδιά, που είχαν τρέξει να πάρουν «τσάμπα» βενζίνη. «Το έκανα για να προστατέψω τους στρατιώτες μου» είπε ο συνταγματάρχης. «Ο κίνδυνος ήταν άμεσος». Μια έκθεση των εμπειρογνώμων του ΝΑΤΟ, που έγινε αμέσως μετά, λέει το αντίθετο- ότι «δεν υπήρχε ούτε άμεσος κίνδυνος ούτε επαφή με τον εχθρό». Αυτό δεν εμπόδισε όμως το υπουργείο Αμυνας στο Βερολίνο να διαδώσει τα πιο χοντροκομμένα ψέματα, όπως ότι τα θύματα της επίθεσης ήταν ελάχιστα και ότι πάντως δεν προέρχονταν από τον άμαχο πληθυσμό. Η αποκάλυψή τους, στα τέλη Νοεμβρίου, οδήγησε στην παραίτηση πρώτα του γενικού επιθεωρητή του στρατού στρατηγού Βόλφγκανγκ Σνάιντερχαν και αργότερα του τότε υπουργού Αμυνας Φραντς Γιόζεφ Γιουνγκ, που είχε γίνει ενδιάμεσα υπουργός εργασίας. Τα «λάθη» του Τσου Γκούτενμπεργκ ήταν απόρροια αυτής της θολωμένης κατάστασης. Το πρώτο αφορά την εκτίμηση της επιχείρησης κατά των βυτιοφόρων. «Η αντίδραση του συνταγματάρχη Κλάιν ήταν η ενδεδειγμένη» δήλωσε αμέσως μετά την ανάληψη του υπουργείου, «μη ενδεδειγμένη» λίγο αργότερα. «Φάσκει και αντιφάσκει» επισήμανε η αντιπολίτευση. Ο ίδιος απέδωσε τη στροφή 180 μοιρών στην πλημμελή πληροφόρηση από τον στρατηγό Σνάιντερχαν. «Μου έδωσε μόνο μία έκθεση και μου απέκρυψε την ύπαρξη άλλων» υποστηρίζει. «Ο υπουργός ψεύδεται» απαντά ο στρατηγός. «Εκανα όντως αναφορά στην ύπαρξη άλλων εκθέσεων,θεώρησα όμως ότι εκείνη που του επέδωσα αρκούσε για να σχηματίσει σαφή εικόνα του θέματος».
Και πράγματι, από τα στοιχεία της πρώτης έκθεσης του ΝΑΤΟ, που έχουν διαρρεύσει ενδιάμεσα, προκύπτει ξεκάθαρα ότι ο συνταγματάρχης Κλάιν έδρασε παράτυπα. «Για όλους όσοι συμμετέχουν στη στρατιωτική αποστολή στο Αφγανιστάν ισχύουν οι ίδιοι κανόνες» λέει ο εκπρόσωπος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Ράινερ Αρνολντ. «Και αυτοί λένε ξεκάθαρα ότι εκείνο που έχει προτεραιότητα είναι η προστασία του άμαχου πληθυσμού. Παρά τις ένοπλες συγκρούσεις δεν κάνουμε πόλεμο αλλά μια επιχείρηση σταθεροποίησης της περιοχής».
Η γλώσσα του συνταγματάρχη Κλάιν προδίδει άλλη αντίληψη. Στην αναφορά του, αμέσως μετά την επίθεση, γράφει ότι διέταξε τον βομβαρδισμό για να «εξοντώσει» τους οπαδούς της «ανασυγκρότησης της χώρας». «Γλώσσα του πολέμου, που θυμίζει παλιές, σκοτεινές εποχές» σχολίαζε ιστορικός αναλυτής.
Το θέμα απασχολεί τώρα μια Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής. Υπό εξέταση είναι και η στάση του τότε υπουργού Εξωτερικών και σημερινού κοινοβουλευτικού εκπροσώπου των Σοσιαλδημοκρατών Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ, καθώς και της καγκελαρίου. «Εχουν όλοι λερωμένη τη φωλιά τους» λέει ο ίδιος αναλυτής. «Το σκάνδαλο στο Κούντους είναι και σκάνδαλο Μέρκελ». Υπό διερεύνηση είναι επίσης ο ρόλος ενός «μυστηριώδους» ειδικού σώματος της γερμανικής αποστολής, του «Τask Force 47», αρμόδιου για τη «βρώμικη» πλευρά του πολέμου. «Ενας κυκεώνας από ψέματα και βρωμιά», προσθέτει. «Από τον οποίο δεν πρόκειται να βγει κανείς καθαρός. Και προπαντός όχι ο Τσου Γκούτενμπεργκ» .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου