ΠΑΡΑΝΟΜΗ Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟ ΙΡΑΚ ΤΟ 2003

http://www.enet.gr/

Του ΘΟΔΩΡΗ Γ. ΚΑΝΕΛΛΟΥ

Παράνομη ήταν η εισβολή στο Ιράκ το 2003, σύμφωνα με ανεξάρτητη ολλανδική επιτροπή που ερευνά τις συνθήκες κατά τις οποίες η ολλανδική κυβέρνηση συμμετείχε στην εκστρατεία, ενώ ο πρώην επικεφαλής του γραφείου Τύπου του Τόνι Μπλερ δήλωσε ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός προσπάθησε τότε και ώς την τελευταία στιγμή να πετύχει μια διπλωματική λύση, γύρω από τους φόβους για το πρόγραμμα όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ.

Η κυβέρνηση της Χάγης το 2003 είχε δικαιολογήσει την πολιτική υποστήριξη που προσέφερε στην εκστρατεία, παρά το ότι δεν υπήρχε απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, στηριζόμενη στις παραβιάσεις των αποφάσεων του Συμβουλίου για τον αφοπλισμό. Αντίθετα, Ουάσιγκτον και Λονδίνο είχαν προβάλει ως δικαιολογία την κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής από το καθεστώς του Σαντάμ. Η θέση της Ολλανδίας «βασίστηκε κυρίως σε θέσεις εξωτερικής πολιτικής, όπως "η ατλαντική αλληλεγγύη", και ήταν σε αντίθεση με τη γνώμη της πλειοψηφίας του πληθυσμού», υπογράμμισε η επιτροπή. Αλλά, κατά τον πρόεδρο της Επιτροπής, Βίλιμπρορντ Νταβίντς, συνταξιούχο δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, «η νομιμοποίηση της στρατιωτικής εισβολής στο Ιράκ δεν ήταν επαρκής σε σχέση με το Διεθνές Δίκαιο». «Οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας (του ΟΗΕ) για το Ιράκ κατά τη δεκαετία του 1990 δεν χορηγούσαν εξουσιοδότηση για μια αμερικανοβρετανική εισβολή», αναφέρει η ολλανδική έκθεση. Το πόρισμα, 551 σελίδων, δόθηκε στον πρωθυπουργό Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε, ο οποίος ήταν πρωθυπουργός και το 2003 και ο οποίος, όπως μετέδωσε το Γαλλικό Πρακτορείο, δήλωσε ότι θα το μελετήσει. Κατά το Αθηναϊκό Πρακτορείο, η ερευνητική επιτροπή συστάθηκε τον Φεβρουάριο του 2009 με πρόταση της ολλανδικής κυβέρνησης, έπειτα από πιεστικά πολιτικά ερωτήματα σχετικά με τη νομιμότητα της ολλανδικής πολιτικής. Κατά το πόρισμα, το ολλανδικό υπουργείο Εξωτερικών, με υπουργό τότε τον μετέπειτα γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Γιαπ Ντε Χοπ Σέφερ, «είχε καθορίσει ήδη από τον Αύγουστο του 2002 την ολλανδική πολιτική υπέρ της εισβολής, υποτάσσοντας το ζήτημα της νομιμοποίησης έναντι του διεθνούς δικαίου...». Στη Βρετανία κατέθεσε χθες στην ανακριτική επιτροπή που ερευνά τη βρετανική συμμετοχή στην εκστρατεία ο Αλαστερ Κάμπελ, πρώην επικεφαλής επικοινωνιών τού τότε πρωθυπουργού. Δήλωσε ότι ο Μπλερ ανησυχούσε για τη σχέση μεταξύ όπλων μαζικής καταστροφής, κρατών που θεωρούνται παρίες και τρομοκρατίας και ότι οι φόβοι αυτοί προϋπήρχαν της 11ης Σεπτεμβρίου. Ο Μπλερ, είπε, ποτέ δεν βιάστηκε να σπεύσει στον πόλεμο, παρά τη στενή του σχέση με τον τότε πρόεδρο Μπους.