ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ

Το Βήμα

Τι θα συζητήσουν περισσότερες από 70 χώρες και διεθνείς οργανισμοί αύριο στη Διάσκεψη του Λονδίνου

Το 2009 ήταν η πιο αιματηρή χρονιά των συγκρούσεων στο Αφγανιστάν. Η Βρετανία έχασε περισσότερους από 100 στρατιώτες- καθένας τους και μια προσωπική τραγωδία. Οι αφγανικές δυνάμεις ασφαλείας είχαν επίσης σοβαρές απώλειες, ενώ ο αριθμός των αμάχων που σκοτώθηκαν από τους αντάρτες επίσης αυξήθηκε. Ωστόσο υπάρχει κίνδυνος και για την εθνική μας ασφάλεια, τη Νότια Ασία και την αξιοπιστία του ΝΑΤΟ. Γι΄ αυτό και η βρετανική κυβέρνηση έχει προσκαλέσει περισσότερες από 70 χώρες και διεθνείς οργανισμούς στη Διάσκεψη του Λονδίνου.

Τη δεκαετία του 1990 η αυθαιρεσία των Ταλιμπάν προσέφερε στην Αλ Κάιντα ασφαλές καταφύγιο. Στο Αφγανιστάν σχεδιάστηκε και οργανώθηκε η πιο ωμή πράξη τρομοκρατικής βίας. Ο στόχος μας σήμερα παραμένει ο ίδιος με εκείνον αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου: να μην ξαναχρησιμοποιήσει η Αλ Κάιντα το Αφγανιστάν ως βάση για επιθέσεις κατά αθώων οπουδήποτε στον κόσμο.

Πέρυσι είχαμε την εκλογή της νέας αφγανικής κυβέρνησης, την ενδυνάμωση της στρατηγικής στο πεδίο μάχης και τη δέσμευση για αύξηση της διεθνούς δύναμης στη χώρα κατά 60.000 άνδρες. Επίσης ο αφγανικός στρατός αυξήθηκε κατά 20.000 άνδρες.

Ωστόσο τα στρατιωτικά μέσα δεν είναι ποτέ αρκετά. Η πολιτική είναι ζωτικής σημασίας: η αφγανική κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της πρέπει να συγκεντρώσουν όλες τους τις δυνάμεις για τη στήριξη μιας ξεκάθαρης πολιτικής στρατηγικής ώστε να πάρουν με το μέρος τους τον απλό αφγανό πολίτη, να διασπάσουν τον εχθρό και να ενθαρρύνουν τις γειτονικές χώρες να αποτελέσουν μέρος της λύσης.

Η Διάσκεψη του Λονδίνου θα ασχοληθεί με τα τρία καίρια στοιχεία μιας τέτοιας στρατηγικής: ασφάλεια, διακυβέρνηση και ανάπτυξη, περιφερειακές σχέσεις.

Η συντριπτική πλειονότητα των Αφγανών δεν επιθυμεί την επιστροφή των Ταλιμπάν. Πρέπει όμως να διασκεδάσουμε τους φόβους τους ότι η διεθνής κοινότητα θα αποχωρήσει αφήνοντάς τους στο έλεος των Ταλιμπάν. Αυτός ο φόβος εμποδίζει τους απλούς ανθρώπους να αντισταθούν ή να δώσουν πληροφορίες για τους αντάρτες που βρίσκονται ανάμεσά τους.

Από το 2007 η διεθνής κοινότητα έχει επενδύσει πολύ στην εκπαίδευση των αφγανικών ενόπλων δυνάμεων και της αστυνομίας, που σήμερα αριθμούν σχεδόν 200.000 άνδρες. Ως τον Οκτώβριο του 2010 ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί, αλλά χρειάζονται περισσότεροι. Οι συμμετέχοντες στη Διάσκεψη της Πέμπτης αναμένουν από την αφγανική κυβέρνηση να μεριμνή σει για την περαιτέρω ενίσχυσή τους. Καθώς αναπτύσσονται οι αφγανικές δυνάμεις ασφαλείας, θα πρέπει να αναλαμβάνουν σταδιακά την ασφάλεια και άλλων περιοχών, όπως συμβαίνει στην Καμπούλ. Και η νατοϊκή ομάδα εκπαιδευτών χρειάζεται 1.600 άτομα επιπλέον.

Επίσης, ελπίζουμε ότι η Διάσκεψη θα οδηγήσει στη διεθνή χρηματοδότηση ενός προγράμματος επανένταξης που θα διαχειρίζονται οι ίδιοι οι Αφγανοί. Αυτό είναι αναγκαίο διότι, καθώς θα εντείνεται η στρατιωτική πίεση, κάποιοι αντάρτες θα επανεξετάσουν τη στάση τους και θα πρέπει να υπάρχει ένα πρόγραμμα που θα παρέχει ρεαλιστική εναλλακτική προοπτική εργασίας.

Ο αφγανικός λαός δεν διψά μόνο για ασφάλεια αλλά και για τα θεμελιώδη της διακυβέρνησης και της ανάπτυξης. Η τοπική και περιφερειακή διοίκηση πάσχει και οι Ταλιμπάν επιχειρούν να καλύψουν το κενό διορίζοντας σκιώδεις διοικητές, αποσπώντας φόρους και ασκώντας βάρβαρη δικαιοσύνη.

Οι Αφγανοί θα αποφασίσουν πώς θα κυβερνηθεί η χώρα τους, όμως η διεθνής κοινότητα πρέπει να προσφέρει υποστήριξη, συμβουλές και χρηματοδότηση. Η Διάσκεψη του Λονδίνου θα εξετάσει τρόπους ενίσχυσης της τοπικής διοίκησης και βελτίωσης της εκλογικής διαδικασίας. Η διεθνής κοινότητα επίσης αναμένει να περάσει ο πρόεδρος Καρζάι από τις υποσχέσεις σχετικά με την αντιμετώπιση της διαφθοράς στην πράξη. Και θα εστιάσουμε στην αναπτυξιακή βοήθεια- χρειάζονται σχολεία, δρόμοι και στήριξη της γεωργίας ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να δοθεί εναλλακτική λύση στο εμπόριο ναρκωτικών ή στη συμμετοχή στο αντάρτικο.

Το τελευταίο στοιχείο είναι οι περιφερειακές σχέσεις. Προτεραιότητα είναι το Πακιστάν. Οι μαχητές εδώ και καιρό περνούν ανενόχλητοι τα εκτεταμένα σύνορα των δύο χωρών. Ωστόσο όλες οι γειτονικές χώρες επηρεάζονται από τα ναρκωτικά, την τρομοκρατία και τη μετανάστευση, που ξεπερνά τα αφγανικά σύνορα, και όλες ενδιαφέρονται για τη σταθερότητα της χώρας. Γι΄ αυτό εξάλλου, εν όψει της Διάσκεψης, η τουρκική κυβέρνηση διοργανώνει συνάντηση των γειτονικών του Αφγανιστάν χωρών για την ανάπτυξη της περιφερειακής συνεργασίας.

Τα τελευταία χρόνια έχω συχνά επισκεφθεί την περιοχή, έχω δει την προσπάθεια των Αφγανών, των Πακιστανών και της διεθνούς κοινότητας να ανακόψουν την ανταρσία. Πέραν των στρατιωτικών επιχειρήσεων, η εξασφάλιση της επιτυχίας απαιτεί τη συστράτευση όλων των εμπλεκομένων σε μια σαφή πολιτική στρατηγική.

Η Διάσκεψη του Λονδίνου ελπίζω να είναι το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο κ. Ντέιβιντ Μίλιμπαντ είναι υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας. Το άρθρο δημοσιεύεται ταυτόχρονα σε πολλές ευρωπαϊκές εφημερίδες και στην Ελλάδα κατ΄ αποκλειστικότητα στο «Βήμα».