Εφ’ όπλου λόγχη

WHY….!
Εφ’ όπλου λόγχη
γιατί κρατάω….,
γιατί το όπλο μου,
τώρα, οπλίζω….,
μα ποιοι με ρίξανε
να πολεμάω….,
κι απ’ όλα ύστερα
τι να ελπίζω….!
® Τι μας ωφέλησαν
τόσοι πολέμοι….,
κι απ’ τους απέναντι
τι μας χωρίζει….,
είμαστε αδέρφια…..
και όχι ξένοι….,
ποιος τέτοιο Αίσχος

το κανονίζει….!
Μας σέρνουν Πλούσιοι
και Στρατοκράτες….,
πολέμοι γίνονται
γι’ αυτούς, μονάχα….,
πέφτουμε θύματα
πάνω στις μάχες….,
Θύτες να ‘’’ξάλειφα’’
Δύναμη να ‘χα….!
Εισαγωγή της Φρίκης….!
Ανοίγουν πυρ τα μυδραλιοβόλα….,
να ξοδευτούν κι οι σφαίρες…., που περσεύουν….,
φωτιές, εκρήξεις, βουητά….,
κορμιά νεκρά και βογγητά…..
κι αίμα…., που η Γη, πια, δε ρουφά….,
για’ δε χωράει άλλο….!
® Πού να ‘βρεις καταφύγιο να κρυφτείς….,
και την ψυχή σου ν’ ακουμπήσεις πού….,
που όλα συντρίμμια τα αφήνουν….,…..
πώς με το στόμα σου στεγνό
το μίσος σου και την οργή
να φτύσεις τους Φασίστες….,
που τους πολέμους στήνουν….!
Πατρίδα δόλια σε Πολιορκία….,
τελετουργούν οι θάνατοι….. για σένα….,…..
φλόγες και σκόνη και καπνός….,
της ζήσης εξοστρακισμός….,
του Ονείρου ο αφανισμός…..
κι εισαγωγή της Φρίκης….!
Πρεμιέρα Πολέμου….!
Βομβαρδίζουν τ’ αεροπλάνα….,
του Πολέμου νέα πλάνα….,
και κομμάτια από κρέας
δώθε -- κείθε πεταμένα…..
κι οι ψυχές μας….. σαν κουρέλια
στα σκουπίδια στριμωγμένα….!
® Οι Φασίστες δοκιμάζουν
νέες βόμβες εις την πράξη….,
Πόλεμου πρεμιέρα κάνει
η ‘’Νέα των Πραγμάτων Τάξη’’….!
Σχεδιάζουν τα σενάρια
πολεμόχαρα ανθρωπάρια….,
μύριες -- δυο ζωές αξίζουν
πετρελαίου πηγές δύο…..
κι έναν τόνο ουρανίου…..
για της Γης το Σατανείο….!
…..Όμως…., δεν ξέρουν πως….!
Παίζουν τα παιδάκια
‘’τα στρατιωτάκια’’….,
πέφτουν….. πληγώνονται….,
γεμίζουν αίματα….,…..
βολούν….. σκοτώνονται….,
πάντα, στα ψέματα….!
® Όμως…., δεν ξέρουν πως….,
σαν θα σκοτώνονται,
αύριο, στ’ αλήθεια….,
σε γνήσιο πόλεμο….,
δε θ’ ανασταίνονται….!
Παίζουν τα παιδάκια
ρόλους και ρολάκια….,
στην πόλη…., στο χωριό τους….,…..
κι ίσως δε μάθουνε,
ποτέ, να παίζουν, και,
τον εαυτό –τους….!
Των Αγίων Θρησκεία -- Ειρήνη….!
Των Αγίων Θρησκεία -- Ειρήνη….,
κάνε, πάλι, στη Γη μεροκάματο….,
η γριά μας Μητέρα πλανεύτηκε…., πια….,
κι ‘’ερωτικά’’ φιλιά ζητά απ’ το Θάνατο….!
Τα φτερά της Ζωής τα αρπάχνουν
ανθρωπάρια…., μαζί –τους και άνθρωποι….,
πληρωμένοι φονιάδες σε ψάχνουν…., ψηλά….,
με δορυφόρους…., στον Ουρανό…., κατάσκοποι….!
® Ω Ειρήνη…., σώσε τα κορμιά των ανθρώπων…..
και τ’ Ουρανού την Πύλη πάψε να φυλάγεις….,
ο Ουρανός δε θα έχει αξία καμιά….,
σαν δε θα στολίζουν τη Γη ανθρώπων κορμιά….!
Βάλτε στους κάλπικους ζουρλομανδύες….!
Χριστήκανε του Φάρου σταυροφόροι.....
κι ορίστηκαν τη Μέρα να στεριώνουν....,
μα του φωτός κατάντησαν εμπόροι....,
τη Μέρα με τη Νύχτα ζευγαρώνουν....!
Το ηλιοφώς το φτιάχνουνε μαχαίρια....,
γεμίζει η πλάση κόκκινη βροχή....,
βουλιάζουνε στον Ουρανό τ’ αστέρια....,
Πανωλεθρία του αύριο μια αυγή....!
® Ειρηνοκάπηλοι…., με μεθοδείες….,
παίζουν το Πείραμα του Σατανά....,
βάλτε στους κάλπικους ζουρλομανδύες….,
πιστοί της Μέρας…., και τώρα…., ξανά....!
Τ’ αγριοχόρταρα μας πνίγουνε…., Ειρήνη....!
Γέμισε η Γης ιερόσυλους ρακοσυλλέκτες.....
κι αιμοχαρείς εγκληματίες Θάνατους σπέρνουν....,
αλύγιστα πτώματα οι φτωχοί ζωντανοί
μπροστά στης Δύναμης την τυραννία....,
σ’ αέρινους τάφους θαμμένοι.....
και οι Μαμωνάδες τυμβωρύχοι....!
® Του Ουρανού γκρεμίζονται οι αποθήκες.....
και των "θεών" οι υποθήκες στους βόθρους σαπίζουν....!
Τ’ αγριοχόρταρα μας πνίγουνε…., Ειρήνη….,
και τα λουλούδια…., που οι ποιητές….. για σένα….. ανθίζουν....,
οι δυνατοί με φαρμάκι φαρμακώνουν....,
μαζί, κι οι αδύναμοι...., κλείνοντας τ’ αυτιά τους....,
όταν αυτοί σε τραγουδούνε....,
να...., τα τραγούδια –τους μαζί τεφρώνουν....!