Καθημερινή
Πέντε χρόνια μετά την συνδιάσκεψη του Glenneagles, οι εκτιμήσεις σχετικά με την έκταση της επιτυχίας της οικονομικής βοήθειας προς την Αφρική ποικίλλουν.
Το 2005, στη συνδιάσκεψη του Glenneagles, οι ανεπτυγμένες χώρες υποσχέθηκαν να διπλασιάσουν την οικονομική βοήθεια που παρείχαν στην Αφρική μέχρι το 2010- ενώ από πλευράς τους, τα Αφρικανικά κράτη υποσχέθηκαν ότι θα λάμβαναν μέτρα περιορισμού της διαφθοράς και των πραξικοπημάτων, που έχουν καταστρέψει (και συνεχίζουν να καταστρέφουν) τις ζωές εκατομμυρίων.
Σύμφωνα με δύο πρόσφατες αναφορές, και οι δύο πλευρές έχουν κινηθεί προς τις επιθυμητές κατευθύνσεις- ωστόσο, χωρίς να σημειωθεί πλήρης επιτυχία.
Παρόλα αυτά, πλέον οι ανεπτυγμένες χώρες κάνουν λόγο για μία «νέα εποχή» για την Αφρική, η οποία βγαίνει από τα χρόνια της εξάρτησης από την παροχή βοήθειας.
Τον ισχυρισμό αυτό, ωστόσο, διαψεύδει ο Data: πρόκειται για τον οργανισμό ο οποίος έχει την αρμοδιότητα ελέγχου του κατά πόσον έχουν εκπληρωθεί οι υποσχέσεις του 2005.
Το 2005 το G7 είχε αποφασίσει να αυξήσει την βοήθεια προς την Αφρική κατά 25 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2010. Ωστόσο, σύμφωνα με τα παρόντα δεδομένα, ο σκοπός αυτός έχει επιτευχθεί κατά 61%.
Ο λόγος για αυτό είναι ότι δεν υπήρχε ενιαία δράση από τις εν λόγω χώρες: φερ' ειπείν, τη στιγμή που η Βρετανία αύξανε τη συνδρομή, της η Ιταλία τη μείωνε: όπως είπε ο πρωθυπουργός, Σίλβιο Μπερλουσκόνι σχετικά με το εν λόγω θέμα: «λυπάμαι που δεν τηρήσαμε τις υποσχέσεις μας, λυπάμαι που μειώσαμε τη βοήθεια προς την Αφρική, και για αυτό έχουμε ξεκινήσει συζητήσεις στο κοινοβούλιο».
Η θέση του Data είναι ότι η Ιταλία δεν θα έπρεπε να συμμετέχει σε αντίστοιχες συζητήσεις επί του θέματος στο μέλλον.
Ωστόσο, έχουν υπάρξει θετικές επιδράσεις στην Αφρική, καθώς το αφρικανικό χρέος έχει μειωθεί κατά πολύ (υπολογίζεται κατά 100 δισεκατομμύρια δολάρια). Παρόλα, αυτά, στην αναφορά του Data επισημαίνεται πως αυτή η τάση ίσως να αντιστραφεί, καθώς το χρέος 28 αφρικανικών χωρών αυξάνεται, με το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι η παράνομη «διαρροή» κεφαλαίων από την ήπειρο, η οποία από το 1970 μέχρι το 2008 ανήλθε στα 854 δισεκατομμύρια δολάρια : 89,5 από τη Νιγηρία, 70,5 από την Αίγυπτο, 25,7 από την Αλγερία, 25 από το Μαρόκο, 24,9 από τη Νότια Αφρική, σύμφωνα με αναφορά του African Progress Panel, στο οποίο προεδρεύει ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν.
Στην εν λόγω αναφορά επισημαίνεται ότι, αν και υπάρχουν βελτιώσεις, τα χρόνια προβλήματα παραμένουν- προβλήματα που τις περισσότερες φορές έχουν να κάνουν με θέματα όπως η διαφθορά, η πολιτική σταθερότητα και η καταπάτηση των ελευθεριών.
«Το πιο εμφανές πρόβλημα είναι η επιστροφή του φαινομένου των πραξικοπημάτων- τα τελευταία πέντε χρόνια έχουμε δει βίαιες και μη συνταγματικές αλλαγές κυβέρνησης στη Γουϊνέα, τη Γουϊνέα Μπισάου, τη Μαδαγασκάρη, τη Μαυριτανία και το Νίγηρα, παρά την πολιτική 'μηδενικής ανοχής' της Αφρικανικής Ένωσης» αναφέρεται επίσης στην εν λόγω μελέτη, ενώ στη συνέχεια επισημαίνεται πως αυτό οδηγεί στην πραγματική «λεηλασία» της ηπείρου, η οποία υποδαυλίζεται από «ένα διεθνές, σκιώδες οικονομικό σύστημα, με φορολογικούς παραδείσους, μυστικές δικαιοδοσίες, ψεύτικες εταιρείες, trust accounts, ψευδή ιδρύματα και φορείς, και μεθόδους ξεπλύματος χρημάτων».
Ωστόσο, η εποχή της εξάρτησης φαίνεται να ανήκει στο παρελθόν, καθώς η Αφρική συνεχίζει να αναπτύσσεται: χάρη στην οικονομική βοήθεια, μειώθηκαν οι επιπτώσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης, ενώ συνεχώς αυξάνονται τα κεφάλαια τα οποία εισέρχονται στην ήπειρο από άλλες πηγές, όπως ιδιωτικούς επενδυτές και φιλανθρωπικά ιδρύματα. Παρόλα αυτά, δεν θα έπρεπε να υποτιμάται η σημασία της οικονομικής βοήθειας του G7, χάρη στην οποία εκατομμύρια Αφρικανοί είχαν τη δυνατότητα να πάνε στο σχολείο (αυτή τη στιγμή το 75% των παιδιών στην ήπειρο λαμβάνουν μόρφωση, με το ποσοστό αυτό να αγγίζει το 90% σε χώρες όπως η Μπουρκίνα Φάσο και η Ζάμπια). Επίσης, μεγάλη είναι η βελτίωση σε θέματα υγείας, καθώς υποχωρεί η ελονοσία, ενώ περίπου τρία εκατομμύρια άνθρωποι λαμβάνουν φάρμακα για την αντιμετώπιση του HIV (το 2003 ο αριθμός αυτός ήταν μόλις 100.000).
Όπως λέει ο Κόφι Ανάν, «τα συστατικά της επιτυχίας δεν αποτελούν μυστήριο» : η Αφρική, μέσω ανάπτυξης, καλής διακυβέρνησης και συνεχιζόμενης συνδρομής από το εξωτερικό, θα αποκτήσει τη δυνατότητα να φροντίσει τους ανθρώπους της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου