ΠΡΟΣ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Ελευθεροτυπία

Η παγκόσμια οικονομία οδεύει προς βραδύτερους ρυθμούς ανάπτυξης μετά την απροσδόκητα ισχυρή αρχικά άνοδο, εκτιμά το γερμανικό ‘Ινστιτούτο Κιέλου για τη Παγκόσμια Οικονομία’ (IfW).

Για τη Γερμανία, δε, προβλέπει αύξηση ΑΕΠ 2,1% φέτος και 1,2% το 2011.
Το IfW εκτιμά πως η ανάπτυξη μέχρι σήμερα ήταν στην παγκόσμια οικονομία ταχύτερη απ’ ότι αναμενόταν. Η ανάπτυξη, επίσης, στις αναδυόμενες οικονομίες ήταν ιδιαίτερα ισχυρή στη διάρκεια του χειμώνα 2009/2010, ενώ και στις αναπτυγμένες οικονομίες η βιομηχανική παραγωγή εξέπληξε με την ορμή της.

Παρά ταύτα, οι προοπτικές δείχνουν επιβράδυνση της ανάπτυξης στις αναδυόμενες οικονομίες στο υπόλοιπο του έτους. Συγχρόνως, η κρίση εμπιστοσύνης στην Ευρωζώνη απέδειξε πως υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι για την ανάκαμψη των αναπτυγμένων βιομηχανικά οικονομιών.
Σαν συνέπεια αυτού, ενώ το IfW αύξησε σημαντικά τις προβλέψεις του για τη παγκόσμια ανάπτυξη το 2010 (από 3,7% τον Μάρτιο σε 4.4%), συνεχίζει να προσδοκά μέτρια ανάπτυξη το 2011 (3,7% έναντι 3,6% τον Μάρτιο) η οποία συνοδεύεται με πεισματικά υψηλή ανεργία και χαμηλό πληθωρισμό στις αναπτυγμένες οικονομίες. Μολονότι, δε, η παγκόσμια ανάκαμψη ήταν ταχύτερη του αναμενόμενου, οι κίνδυνοι εκτροπής της αυξήθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες. Το IfW εκτιμά πως η παγκόσμια ανάκαμψη το α’ 3μηνο 2010 ήταν 4,5% σε ετήσια βάση (οι υπολογισμοί του γίνονται βάσει δεικτών εμπιστοσύνης σε 41 χώρες) και προβλέπει συνέχισή της το β’ 3μηνο.
Εντούτοις, η ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας στις βιομηχανικές οικονομίες βασίσθηκε σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση των αποθεμάτων και στις δημοσιονομικές ενισχύσεις, παράγοντες οι οποίοι θα εξασθενίσουν ή θα αντιστραφούν τους επόμενους μήνες.
Επιπλέον, το οικονομικό περιβάλλον επιδεινώθηκε στη διάρκεια της άνοιξης λόγω της κρίσης εμπιστοσύνης της Ευρωζώνης (η οποία αύξηση τη μεταβλητότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών και μείωσε την όρεξη των επενδυτών για ανάληψη ρίσκου) και της αυστηρότερης οικονομικής πολιτικής στις αναδυόμενες οικονομίες (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία) για την αποτροπή μιας υπερθέρμανσης τους. Τέλος, η δημοσιονομική πολιτική γίνεται περιοριστική παντού σχεδόν σε όλο τον βιομηχανικό κόσμο.