Σύντροφοι, η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση είχε εγκαίρως δημοσιοποιήσει τις ενστάσεις της για το συγκεκριμένο εγχείρημα και δεν συμμετείχε σε αυτό. Οι πολιτικοί λόγοι είναι γνωστοί και μάλιστα προκάλεσαν έναν δημόσιο διάλογο για το περιέχομενο και τους όρους πάλης του αντιπολεμικού κινήματος. Αυτό βεβαίως σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι από την πρώτη στιγμή δεν σταθήκαμε αλληλέγγυοι σε συντρόφους μας που αντιμετώπισαν τη δολοφονική μανία του κράτους Τρομοκράτη Ισραήλ, την καταστολή και παρεμπόδιση του Στόλου της Ελευθερίας από το Κυπριακό και Ελληνικό κράτος. Η αδιάλακτη αυτή στάση υποστήριξης του Ισραήλ από την "αριστερή" κυβέρνηση του Χριστόφια και την "σοσιαιστική" κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Εύλογα εξάλλου τα ερωτήματα για το πως μπορούν κόμματα της Αριστεράς να συνευρίσκονται στην ίδια Ομάδα κομμάτων της Ευρωπαικής Αριστεράς με το ΑΚΕΛ, που ως κυβέρνηση κράτησε ακραία στάση καταστολής.
Εμείς στεκόμαστε στο πλευρό των συναγωνιστών που καταδικάζουν μεταξύ άλλων την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για την συνοδοιπορία της με το Ισραήλ, που επέλεξαν και το δικαστικό στοίβο για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους.
Πρόκειται για θέση αρχών που δεν καθοριζει την πολιτική στάση έναντι τμημάτων του κινήματος ανάλογα την πολιτική συμφωνία και λαμβάνει έμπρακτη μορφή με την συμμετοχή δικηγόρου μέλους της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης στην νομική ομάδα υποστήριξης.
Σύντροφοι είμαστε στο πλεύρο σας και θα κάνουμε ότι απαιτηθεί για τη δικαιώση της προσπάθειας σας.
Πάνω από όλα, είμαστε στο ίδιο μετερίζι για τη δικαίωση του λαού της Παλαιστίνης, για τη νίκη της Ιντιφάντα που συνεπαίρνει παγκόσμια με το συνολικό απελευθερωτικό της μήνυμα.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
Ενώπιον του κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών
ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ - ΕΓΚΛΗΣΗ
Α. Των επιβαινόντων στα πλοία
Φορτηγό «Ελεύθερη Μεσόγειος»
Πλήρωμα
1. Κληρονόμος Εμμανουήλ του Ιωάννη, Αξιωματικός Εμπορικού Ναυτικού Ανθυποπλοίαρχος του φορτηγού «Ελεύθερη Μεσόγειος», κάτοικος Αιγάλεω Αττικής, Αλατσάτων 34, κάτοχος του υπό στοιχεία Χ 682677 Α.Δ.Τ
2. Μισεμικές Γεώργιος του Ιωάννη, Δόκιμος Μηχανικός Εμπορικού Ναυτικού, Συντηρητής αρχαιοτήτων, κάτοικος Αθηνών, Σκουφά, κάτοχος του υπό στοιχεία Σ 523531 Α.Δ.Τ.
3. Γρηγορόπουλος Μιχαήλ του Χρύσανθου, κάτοικος Γέρακα Αττικής, Σποράδων 7, κάτοχος του υπό στοιχεία Τ134183 Α.Δ.Τ.
Επιβάτες
4. Γασπαράτου Ευγενία του Λεωνίδα, Ιδιωτ. Υπάλληλος, κάτοικος Αθηνών, Τραπεζούντος 3, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ1361949 Α.Δ.Τ.
5. Ελγαντούρ Ναϊμ του Ιμπραήμ, Επιχειρηματίας, κάτοικος Ηλιούπολης Αττικής, Αρκαδίου 9β, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ6279135 Α.Δ.Τ.
6. Θεοχαροπούλου Αικατερίνη του Ιωάννη, Γραφίστρια-Φωτογράφος, κάτοικος Αθηνών, Δόρδου 18, Λόφος Σκουζέ, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΑ3371929 Α.Δ.Τ.
7. Καρατζάς Γεώργιος του Παναγιώτη, Μεταφραστής, κάτοικος Πειραιώς, Κάσσου 9-11, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ3706053 ΑΔΤ.
8. Καρυπίδης Ιωάννης του Κωνσταντίνου, Σκηνοθέτης, κάτοικος Κομοτηνής, Ανδρονίκου 15, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΗ366497 Α.Δ.Τ.
9. Κοσματόπουλος Νικόλαος του Ιωάννη, υποψήφιος διδάκτορας Ανθρωπολογίας, κάτοικος Ζυρίχης, Ελβετία, οδός Ethnologisches Seminar, Andreasstrasse 15, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΑ 1889989 Α.Δ.Τ.
10. Λάμπρου Ηλίας του Γεωργίου, κάτοικος Αθηνών Πραμάντων 24, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΗ1670097 Α.Δ.Τ.
11. Μαθιουλάκης Εμμανουήλ του Ευτυχίου, Ερευνητής, κάτοικος Πειραιά, Κοτζιάδων 1, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ0216465 Α.Δ.Τ.
12. Μουστάκας Ανδρέας - Μάριος του Βατίστα, Οικοδόμος, κάτοικος Αθηνών, Γ.Παπανδρέου 18, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΖ 597529 Α.Δ.Τ.
13. Παπαδοκωστόπουλος Αριστείδης του Χρήστου, Λιμενεργάτης, κάτοικος Γαλατσίου Αττικής, Κίρκης 3, κάτοχος του υπό στοιχεί ΑΕ 555764 Α.Δ.Τ.
14. Πισσίας Ευάγγελος του Σταματίου, Καθηγητής ΤΕΙ, κάτοικος Αθηνών, Στάθη Γεροδήμου 41, κάτοχος του υπό στοιχεία AA3171886 Α.Δ.Τ.
15. Πολίτης Παναγιώτης του Κων/νου, Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, κάτοικος Μελισσάτικων Μαγνησίας, Τ.Κ. 38500, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΕ3655859 Α.Δ.Τ.
16. Συγγελάκης Πολυάνθης του Ιωάννης, Μηχανολόγος Μηχανικός, Τομεάρχης Διοικητικοοικονομικός ΑΗΣ Λινοπεραμάτων ΔΕΗ, εκπρόσωπος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, εκπρόσωπος του Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών ΔΕΗ, κάτοικος Ηρακλείου Κρήτης, Ραυτοπούλου 30, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ2312574 Α.Δ.Τ.
17. Τζιούμπας Αθανάσιος του Αναστασίου, υπάλληλος ΚΕΘΕΑ, κάτοικος Θεσσαλονίκης, Βύζαντος 8, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ6842931 Α.Δ.Τ.
18. Τικτόπουλος Μιχαήλ - Αχιλλεύς του Γεωργίου, Πολιτικός Μηχανικός, κάτοικος Κηφισιάς Αττικής, Αγ. Κυριακής 6, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ0010473 Α.Δ.Τ.
19. Ψαρά Μαρία του Σπυρίδωνα, Δημοσιογράφος, κάτοικος Σπάτων Αττικής, Αιγαίου 41-43, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ027687 Α.Δ.Τ.
Επιβατηγό "Σφενδόνη"
Πλήρωμα
20. Παπαδημητρίου Απόστολος του Χαραλάμπους, ναυτικός, κάτοικος Π.Φαλήρου Αττικής, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ2943726 Α.Δ.Τ.
21. Παπικινός Πέτρος του Θεοδόση, κάτοικος Ποταμού Κέρκυρας, Τ.Κ. 49100, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΕ2514227 Α.Δ.Τ.
22. Αυγήρης Σπυρίδων του Παναγιώτης, κάτοικος Αθηνών, Εμμ. Μπενάκη 63-65, Εξάρχεια, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΗ0928911 Α.Δ.Τ.
Επιβάτες
23. Καμπάνι Χαλέντ του Ταουφίκ (Kampani Chalent), Ιατρός, Ορθοπεδικός Χειρούργος, κάτοικος Πρεβέζης, Σελευκείας 12, κάτοχος του υπό στοιχεία AB9814381 Α.Δ.Τ.
24. Βαλκάνος Νικόλαος του Παρασκευά, Σιτιστής, κάτοικος Αγίας Παρασκευής Αττικής, Μπουμπουλίνας 27, κάτοχος του υπό στοιχεία AH1712019 Α.Δ.Τ.
25. Γελάλης Δημήτριος του Λεωνίδα, Οικονομολόγος, κάτοικος Λαρίσσης, Ηρώων Πολυτεχνείου 51, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΕ5079839 Α.Δ.Τ.
26. Κιτίδη Αικατερίνη του Κων/νου, Δημοσιογράφος, κάτοικος Αθηνών, Τσιμισκή 20, Νεάπολη Εξαρχείων, κάτοχος του υπό στοιχεία AB0317013 Α.Δ.Τ.
27. Κυρίλλου Δήμητρα του Φειδία, Πολιτικός Μηχανικός, κάτοικος Ν. Ψυχικού Αττικής, Π. Μελά 8, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ0706506 Α.Δ.Τ.
28. Λιερός Γεώργιος του Νικολάου, Κτηνίατρος, κάτοικος Παπανικολή 36 Α, Τ.Κ. 15232, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ6668484 Α.Δ.Τ.
29. Πετρόγιαννης Αθανάσιος του Γεωργίου, Πολιτικός Μηχανικός, κάτοικος Αττικής, οδός Σπετσών, αρ. 13, Τ.Κ. 15342, κάτοχος του υπό στοιχεία AI056980 (Α.Δ.Τ.)
30. Θραβάλου Αφροδίτη του Κλεάνθη, Ιδ. Υπάλληλος, κάτοικος Λάρισας, Φιλίππου 12, κάτοχος του υπό στοιχεία Σ452777 Α.Δ.Τ.
31. Τσιγαρίδας Χρήστος του Κων/νου, συνταξιούχος Πολιτικός Μηχανικός, κάτοικος Π. Ψυχικού Αττικής, Κύκνου 12, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΗ1492275 Α.Δ.Τ.
Επιβατηγό «Mavi Marmara»
Επιβάτες Έλληνες
32. Πλειώνης Δημήτριος του Γεωργίου, συνταξιούχος Ολυμπιακής Αεροπορίας, κάτοικος Παπάγου Αττικής, Χειμάρας 55, κάτοχος του υπό στοιχεία AB1870665 (Α.Δ.Τ.)
33. Χατζηστεφάνου Κυριάκος του Αθανασίου, Δημοσιογράφος, κάτοικος Αθηνών, Τσιμισκή 20,κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ1936086 (Α.Δ.Τ.)
Β. Των πλοιοκτητριών εταιριών
1) Tης ναυτικής εταιρείας του νόμου 959/1979 με την επωνυμία «Ελεύθερη Μεσόγειος Ναυτική Εταιρεία», που εδρεύει στην Αθήνα, Μνησικλέους 14 Αρ. Μ.Ν.Ε. 45 22/22.3.2010, και εκπροσωπείται νόμιμα από τον ως άνω 18ο εξ'ημών Μιχαήλ-Αχιλλέα Τικτόπουλο, ιδιοκτήτριας του φορτηγού «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ», νηολογίου Λέρου αρ. Β3,
2) Της ανωνύμου εταιρείας με την επωνυμία «SFENDONH S.A.», που εδρεύει στις νήσους Μάρσαλ, TRUST COMPANY COMPLEX, AJELTAKE rd, AJELTAKE ISLAND, MAJURO, MARSHALL ISLANDS 96960 και εκπροσωπείται νόμιμα από τον ως άνω 14ο εξ'ημών Ευάγγελο Πισσία, ιδιοκτήτριας του επιβατηγού πλοίου «ΣΦΕΝΔΟΝΗ» νηολογίου LAME, call sign 5VAR4, official number TG-00139L, υπό σημαία ΤΟΓΚΟ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΉ ΔΙΩΞΗ
1. Των μελών των ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων, και συγκεκριμένα των ειδικών δυνάμεων του ναυτικού με την επωνυμία « Δύναμη FLOTILA 13», καθώς και των επικεφαλής διοικητών τους, που τα χαράματα της 31ης Μαίου 2010, σε διεθνή ύδατα έδρασαν με εγκληματικό τρόπο κατά του Στόλου της Ελευθερίας και των επιβαινόντων σε αυτόν,
και κατά της φυσικής και πολιτικής τους ηγεσίας, όπως ταυτοποιούνται στα πρόσωπα των καθ΄ύλην αρμοδίων αρχηγών επιτελείου στρατού GABI ESHKINAZI και επιτελείου ναυτικού ELIEZER MAROM και στο πρόσωπο του αρμοδίου καθ΄ύλην υπουργού Άμυνας του κράτους του Ισραήλ, EHUD BARAK,
τα πλήρη στοιχεία των οποίων θα προκύψουν από την προανακριτική και ανακριτική έρευνα
2. Κατά των μελών της ισραηλινής αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών, για όλες τις παράνομες και αξιόποινες πράξεις που διέπραξαν εναντίον μας στο έδαφος του κράτους του Ισραήλ, της φυσικής και πολιτικής τους ηγεσίας, όπως ταυτοποιούνται στα πρόσωπα των αρχηγών τους καθώς και στα πρόσωπα των αρμοδίων καθ΄υλην υπουργών Εσωτερικών ΕLI YISHAI, Δικαιοσύνης YA'AKOV NE'EMAN, Δημόσιας Τάξης YITZHAK AHARONOVITCH
τα πλήρη στοιχεία των οποίων θα προκύψουν από την προανακριτική και ανακριτική έρευνα.
3. Κάθε ποινικά υπεύθυνου προσώπου, που θα προκύψει από την προανακριτική και ανακριτική έρευνα.
..............................
Το Μάιο του 2010 συμμετείχαμε στην διεθνή αποστολή :
Freedom Flotilla
και συγκεκριμένα στο ελληνικό τμήμα της Πρωτοβουλίας «'Ενα Καράβι για τη Γάζα / Ship to Gaza - Greece»
που σκόπευε να μεταφέρει δια θαλάσσης ανθρωπιστική βοήθεια στους κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας στην οποία έχει επιβληθεί κατά παράβαση κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου, εθιμικού δικαίου και δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποκλεισμός από το Ισραήλ, πράξη που θεωρούμε παράνομη και καταδικάζουμε, όπως και ολόκληρη η διεθνής κοινότητα.
Ο Στολίσκος της Ελευθερίας - Freedom Flotilla αποτελείτο από εννέα πλοία διαφόρων εθνικοτήτων ως ακολούθως:
1. «Ελεύθερη Μεσόγειος», φορτηγό, ελληνικής πλοιοκτησίας, με σημαία Ελλάδας
2. «Σφενδόνη», επιβατηγό, ελληνικής ιδιοκτησίας με σημαία Togo
3. «Mavi Marmara», επιβατηγό, τουρκικής πλοιοκτησίας, με σημαία Νήσων Κομόρες
4. «Gaze», φορτηγό, τουρκικής πλοιοκτησίας, με σημαία Τουρκίας
5. «Dafne», φορτηγό, τουρκικής πλοιοκτησίας, με σημαία Αλγερίας
6. «Challenger I», επιβατηγό, με σημαία ΗΠΑ
7. «Challenger IΙ», επιβατηγό, με σημαία ΗΠΑ (δεν κατάφερε να συμμετάσχει στην αποστολή λόγω βλάβης-δολιοφθοράς με αποτέλεσμα να καταπλεύσει στο λιμάνι της Λάρνακας προκειμένου να μην βυθιστεί)
8. «Rachel Corrie», φορτηγό, ιρλανδικής πλοιοκτησίας, με σημαία Καμπότζης, (δεν κατάφερε να ενσωματωθεί στην αποστολή λόγω επανειλημμένων βλαβών-δολιοφθορών που το οδήγησαν να επιχειρήσει, μόνο του, λίγες μέρες αργότερα με το ίδιο αποτέλεσμα όπως και τα υπόλοιπα πλοία της αποστολής).
Τελικά στην αποστολή συμμετείχαν τα έξι πρώτα πλοία με πάνω από 750 επιβάτες από 40 διαφορετικές εθνικότητες και κράτη μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν και το ελληνικό τμήμα της αποστολής αποτελούμενο από 38 άτομα.
Τα πλοία «Ελεύθερη Μεσόγειος» και «Σφενδόνη» απέπλευσαν στις 25 Μαΐου 2010 από το λιμάνι του Κερατσινίου το πρώτο και από την μαρίνα της Ζέας το δεύτερο.
Οι πρώτοι τρείς από εμάς συμμετείχαμε ως πλήρωμα,, οι δε υπόλοιποι δέκα έξι ως επιβάτες του φορτηγού πλοίου «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ», νηολογίου Λέρου 03, ιδιοκτησίας της Ναυτικής Εταιρείας του Ν. 959/79 «Ελεύθερη Μεσόγειος», με έδρα την Αθήνα, Μνησικλέους 14, Αρ. Μ.Ν.Ε. 45 22/22.3.2010, που εκπροσωπείται νόμιμα από τον Μιχαήλ-Αχιλλέα Τικτόπουλο, το οποίο μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στην αποκλεισμένη Γάζα.
Ειδικότερα η Ψαρά Μαρία, 19η από εμάς, επέβαινε του πλοίου και με την ιδιότητα της ως δημοσιογράφος, διαπιστευμένη από την καθημερινή εφημερίδα ΕΘΝΟΣ προκειμένου να καλυφθεί δημοσιογραφικά η αποστολή του FREEDOM FLOTILA, ο δε Συγγελάκης Πολυάνθης, 16ος από εμάς, Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, επέβαινε στο πλοίο και με την ιδιότητα αφενός του εκπροσώπου του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος (ορίστηκε εκπρόσωπος κατά την 19ης συνεδρίαση/ 11.5.2010 της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ, βλέπε συνημμένο 1) και αφετέρου με την ιδιότητα του εκπροσώπου του Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών ΔΕΗ ως εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου (ορίστηκε εκπρόσωπος με την από 14.5.2010 έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ του Συλλόγου, βλέπε συνημμένο 2).
Οι επόμενοι, δηλαδή ο 20ος έως και ο 31ος συμμετείχαμε, οι μεν 20ος, 21ος και 22ος ως πλήρωμα, οι υπόλοιποι δε ως επιβάτες του επιβατηγού πλοίου με το όνομα «ΣΦΕΝΔΟΝΗ», νηολογίου LAME, call sign 5VAR4, official number TG-00139L, υπό σημαία ΤΟΓΚΟ, ιδιοκτησίας «SFENDONH S.A.» 100% TRAST COMPANY COMPLEX AGELTAKE rd, AGELTAKE ISLAND, MAJURO, MARSHALL ISLANDS 96960, που εκπροσωπείται νόμιμα από τον Ευάγγελο Πισσία και μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια καθώς και επιβάτες στην αποκλεισμένη Γάζα.
Ειδικότερα δε η Αικατερίνη Κιτίδη, 26η .από εμάς, επέβαινε του πλοίου και με την ιδιότητα της ως δημοσιογράφος, διαπιστευμένη από τον ελληνικό δικτυακό - ηλεκτρονικό ειδησεογραφικό σταθμό TVXS προκειμένου να καλυφθεί δημοσιογραφικά η αποστολή του FREEDOM FLOTILLA.
Ο 32ος από εμάς καθώς και ο τελευταίος (33ος) από εμάς συμμετείχαμε ως επιβάτες, στο τουρκικής πλοιοκτησίας επιβατηγό πλοίο «MAVI MARMARA».
Ειδικότερα δε ο Άρης Χατζηστεφάνου, τελευταίος (33ος) από εμάς επέβαινε του πλοίου και με την ιδιότητα του ως δημοσιογράφος, διαπιστευμένος από τον ελληνικό Ρ/Φ σταθμό ΣΚΑΙ προκειμένου να καλυφθεί δημοσιογραφικά η αποστολή του FREEDOM FLOTILA.
Τα ξημερώματα της Δευτέρας, 31.5.2010 και περί την 4.00 πρωινή και ενόσω όλα τα πλοία της αποστολής έπλεαν σε διεθνή ύδατα, όπως αυτό είναι καταγεγραμμένο από το στίγμα που εξέπεμπαν, τα πλοία στα οποία επιβαίναμε δέχτηκαν σφοδρή ένοπλη επίθεση από θαλάσσης και αέρος, κατελήφθησαν δια της βίας από ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις, οι οποίες δολοφόνησαν εν ψυχρώ εννέα επιβαίνοντες στο τουρκικής πλοιοκτησίας επιβατηγό πλοίο «MAVI MARMARA» και τραυμάτισαν δεκάδες άλλους (προξενώντας βαριές και επικίνδυνες σωματικές βλάβες) σε όλα ανεξαρτήτως τα πλοία της αποστολής. Όλοι δε οι επιβαίνοντες με συνεχή χρήση απειλών, σωματικής βίας και προσβολών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μας υπεστήκαμε εξευτελιστικούς σωματικούς ελέγχους, μας αφαιρέθηκαν όλα τα προσωπικά μας είδη, έγγραφα, πιστωτικές κάρτες, χρήματα, φάρμακα, ρούχα, λοιπά αντικείμενα (λίστες των οποίων αναλυτικά ανά άτομο επισυνάπτονται στο τέλος της παρούσας ως παράρτημα αυτής) αιχμαλωτιστήκαμε, απαχθήκαμε και σε κατάσταση ομηρείας οδηγηθήκαμε εμείς, καθώς και τα πλοία, με το φορτίο τους, από τους άνδρες των ισραηλινών δυνάμεων δια της βίας και παρά τη θέλησή μας και χωρίς να έχουμε καμία προς τούτο υποχρέωση, στο λιμάνι Ασντόντ του Ισραήλ, λιμάνι διάφορο του λιμένος προορισμού μας.
Στο λιμάνι του Ασντόντ κρατηθήκαμε εντελώς παράνομα για 6 περίπου ώρες υφιστάμενοι εξοντωτικές ανακρίσεις στην ισραηλινή και αγγλική γλώσσα και κατόπιν οδηγηθήκαμε στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της πόλης Beer Seva του Ισραήλ.
Η εξόφθαλμα παράνομη αυτή αρπαγή-αιχμαλωσία-ομηρία-φυλάκισή μας διήρκεσε για συνολικά περίπου 70 ώρες, ήτοι από τη Δευτέρα 31.5.2010 τα ξημερώματα έως και την Τετάρτη 2.6.2010 τα μεσάνυχτα, οπότε και επιβιβασθήκαμε σε ελληνικό στρατιωτικό αεροπλάνο και επιστρέψαμε στην Αθήνα, ενώ τα πλοία μας με τα φορτία τους (λίστα των οποίων επισυνάπτεται στο τέλος της παρούσας ως παράρτημα αυτής) και τις προσωπικές μας ταξιδιωτικές αποσκευές, αντικείμενα, εξοπλισμό, χρήματα κλπ παρέμειναν στο λιμάνι του Ασντόντ, παράνομα παρακρατούμενα και χρησιμοποιούμενα από τις ισραηλινές αρχές.
Όλες οι παραπάνω εγκληματικές ενέργειες των ισραηλινών δυνάμεων, των εντολέων τους, της φυσικής και της πολιτικής τους ηγεσίας, που συνιστούν πράξεις κρατικής τρομοκρατίας, έγιναν κατά παράβαση κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου, κατά παράβαση της Διεθνούς Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας- Law of the Sea Convention (LOSC), κατά παράβαση της Διεθνούς Συμφωνίας για την Καταπολέμηση Παράνομων Πράξεων κατά της Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (SUA), κατά παράβαση των συνθηκών της Γενεύης και των πρόσθετων πρωτοκόλλων τους καθώς και κατά παράβαση των ελληνικών ποινικών νόμων.
Ειδικότερα και ως προς τους επιβαίνοντες σε κάθε πλοίο:
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ
Το πλοίο αυτό, νηολογίου Λέρου αρ. Β3, φέροντας ελληνική σημαία απέπλευσε στις 25.5.2010 και περί ώρα 13:00 από το λιμάνι του Κερατσινίου με τελικό προορισμό το λιμάνι της Γάζας, με ενδιάμεσο σταθμό το λιμάνι της Ρόδου, μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια στους αποκλεισμένους Παλαιστίνιους αποτελούμενη από ιατρικό εξοπλισμό, φαρμακευτικό υλικό, ηλεκτροκίνητα αμαξίδια για άτομα με αναπηρία, δομικά υλικά (τούβλα, κεραμίδια, οικοδομική ξυλεία κλπ) προκατασκευασμένα κτίρια τα οποία προορίζονταν κυρίως για κατασκευή σχολείων, βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών, δύο κοντέινερ με δύο μονάδες αφαλάτωσης, δύο γεννήτριες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, δύο αυτόνομα συστήματα ηλεκτροσυγκολλήσεων, εκπαιδευτικό υλικό (σχολικές τσάντες, γραφική ύλη όπως τετράδια μολύβια κλπ) κλπ. -αναλυτικά βλ. τη σχετική λίστα στο σχετικό παράρτημα. Στο πλοίο υπήρχαν τα τελωνειακά έγγραφα του φορτίου και είχαν εκδοθεί τα αντίστοιχα παραστατικά ποσοτικής παραλαβής αντίγραφα των οποίων είχαν κατατεθεί, σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία, στο Τελωνείο Πειραιά μέσω εκτελωνιστού.
Στο πλοίο αυτό επέβαιναν οι πρώτοι 19 από εμάς, όπως εξειδικεύεται ανωτέρω.
Στις 30.5.2010 και περί ώρα 23:00, ενώ το πλοίο έπλεε σε διεθνή ύδατα, σε απόσταση μεγαλύτερη των 100 ναυτικών μιλίων από τις ακτές της Γάζας και έξω από τη θαλάσσια περιοχή που το Ισραήλ είχε ανακοινώσει ότι εκτελεί αεροναυτικές ασκήσεις οι οποίες είχαν αναγγελθεί μέσω navtex (οδηγίες προς ναυτιλλόμενους) και είχαν οριοθετηθεί στους ναυτικούς χάρτες του πλοίου, υπήρξε επικοινωνία μέσω VHF του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού με τον πλοίαρχο του πλοίου Ζαχαρία Στυλιανάκη, προκειμένου να γίνει αναγνώριση του πλοίου. Ζήτησαν να μάθουν το λιμένα απόπλου, το λιμένα κατάπλου, το φορτίο του πλοίου και τους επιβαίνοντες του πλοίου. Οι απαντήσεις του πλοιάρχου ήταν ρητές, σαφείς, ξεκάθαρες και κατανοητές. Δήλωσε ότι ο λιμένας απόπλου ήταν ο Πειραιάς (Κερατσίνι), ο λιμένας κατάπλου η Γάζα, το φορτίο ήταν ανθρωπιστική βοήθεια προς τον αποκλεισμένο Παλαιστινιακό λαό αποτελούμενη κυρίως από οικοδομικό εξοπλισμό, ιατροφαρμακευτικό εξοπλισμό, εκπαιδευτικό υλικό, δήλωσε ότι το φορτίο είχε ελεγχτεί από τις Τελωνειακές Υπηρεσίες του Πειραιά και ότι στο πλοίο υπήρχαν όλα τα νομιμοποιητικά έγγραφα του φορτίου, οι δε επιβαίνοντες ήταν δημοσιογράφοι, μηχανικοί, γιατροί, πανεπιστημιακοί, ένα βουλευτής του Σουηδικού κοινοβουλίου καθώς και απλοί πολίτες που συμμετείχαν στο ανθρωπιστικό αυτό εγχείρημα.
Ακολούθως το ισραηλινό πολεμικό ναυτικό ζήτησε να μην συνεχίσουμε την πορεία μας, και μας απείλησε αναφέροντας ότι αν δεν αλλάξουμε πορεία ο πλοίαρχος θα είχε την πλήρη ευθύνη για το ότι θα συνέβαινε στο πλοίο, στο πλήρωμα και στους επιβαίνοντες. Ο πλοίαρχος ανταπάντησε ότι βρισκόμαστε νομίμως σε διεθνή ύδατα και έξω από την περιοχή των αεροναυτικών ασκήσεων του Ισραήλ και δήλωσε την ομόφωνη απόφαση όλων μας να συνεχίσουμε την πλεύση μας προς τον τόπο προορισμού μας, το λιμάνι της Γάζας. Όλα τα παραπάνω αναφέρθηκαν αμέσως μετά σε δημοσιογράφους των ΜΜΕ της Ελλάδας, Σουηδίας, Γαλλίας και Γερμανίας μέσω του δορυφορικού τηλεφώνου του πλοίου μας και ηχογραφήθηκαν από τους επιβαίνοντες δημοσιογράφους των οποίων όμως ο εξοπλισμός, όπως θα αναφερθεί παρακάτω, καταστράφηκε ή αφαιρέθηκε παρανόμως.
Μετά από τις παραπάνω απειλές οι οποίες εξαπολύθηκαν σε όλα τα πλοία της αποστολής ένα προς ένα, αποφασίσαμε να πυκνώσει ο σχηματισμός της απόστασης του στολίσκου μας και στο δικό μας πλοίο αποφασίσαμε όλοι οι επιβαίνοντες να φορέσουμε σωσίβια και να χωριστούμε σε δύο βάρδιες (12:00 με 3:00 και 3:00 με 6:00) προκειμένου να ελέγχουμε το πλοίο περιμετρικά για περίπτωση δολιοφθοράς ή προσπάθειας βίαιης κατάληψης χωρίς προειδοποίηση και από τις 6:00 το πρωί να είμαστε όλοι ξύπνιοι και σε ετοιμότητα.
Γύρω στις 2:00 τη νύχτα διαπιστώσαμε ότι το δορυφορικό μας τηλέφωνο αδυνατούσε να καλέσει αριθμούς που είχαν κληθεί τις προηγούμενες μέρες, μπορούσε όμως να καλέσει αριθμούς που δεν είχαν ξανακληθεί. Το γεγονός αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να κινητοποιηθούμε άμεσα και να καταγράψουμε σε ένα πρόχειρο κατάλογο όσα τηλέφωνα δημοσιογράφων, συνεργατών μας, γνωστών και συγγενών μας διαθέταμε και που δεν τα είχαμε ήδη καλέσει για να τα χρησιμοποιήσουμε τις επόμενες κρίσιμες ώρες που διαφαινόταν ότι πλησίαζαν, καθόσον το ραντάρ του πλοίου μας έδειχνε την ύπαρξη αρκετών σκαφών που προσέγγιζαν τον σχηματισμό του Στολίσκου της Ελευθερίας.
Στις 4:00 περίπου τα ξημερώματα είδαμε φουσκωτά σκάφη τύπου «zodiac» του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού καθώς και δύο ελικόπτερα με κομάντος να προσεγγίζουν το τουρκικής πλοιοκτησίας επιβατηγό «Mavi Marmara» που βρισκόταν σε απόσταση μικρότερη του μισού ναυτικού μιλίου από το δικό μας πλοίο. Είδαμε κομάντος να κατεβαίνουν από τα ελικόπτερα με σχοινιά στην κουβέρτα του πλοίου, ακούσαμε επανειλημμένως ριπές πυροβόλων όπλων, είδαμε να πετούν από τα ελικόπτερα και τα φουσκωτά σκάφη «zodiac» φωτοβολίδες και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και ακούγαμε φωνές από τα μεγάφωνα του πλοίου σε τουρκικά και αγγλικά. Ο Δημήτρης Πλειώνης, μέλος της ελληνικής αποστολής που επέβαινε στο πλοίο «Mavi Marmara» πρόλαβε να μας ενημερώσει μέσω walkie-talkie πριν σιγήσει ότι γίνεται βίαιη κατάληψη του πλοίου με χρήση πραγματικών πυρών. Μετά από 20-30 λεπτά είδαμε το πλοίο «Mavi Marmara» να αλλάζει πορεία.
Γύρω στις 5:00 τα ξημερώματα της Δευτέρας 31.5.2010 και ενώ το πλοίο μας συνέχιζε την προκαθορισμένη πορεία του, ενόσω βρισκόμασταν στα διεθνή ύδατα, έξω από την περιοχή των αεροναυτικών ασκήσεων του Ισραήλ και σε απόσταση περίπου 80 ναυτικών μιλίων από το λιμάνι της Γάζας, μας προσέγγισε ένα μικρό πολεμικό σκάφος του ισραηλινού ναυτικού και μιλώντας μας στο VHF μας ζήτησε να το ακολουθήσουμε. Απαντήσαμε ότι πλέουμε νόμιμα σε διεθνή ύδατα, είμαστε πλοίο υπό ελληνική σημαία, μεταφέρουμε νόμιμο φορτίο συνοδευόμενο από τα αναγκαία νόμιμα παραστατικά ελεγμένα νομίμως από Ελληνικό Τελωνείο, ότι το πλοίο μας σύμφωνα με το διεθνές ναυτικό δίκαιο θεωρείται έδαφος του ελληνικού κράτους το οποίο είναι και το μόνο αρμόδιο να μας δώσει εντολές πέραν από τις εντολές του πλοιοκτήτη. Ακολούθως το ισραηλινό πολεμικό σκάφος ζήτησε από τον πλοίαρχο να σταματήσει τη μηχανή του πλοίου και να το παραδώσει, άλλως ένοπλοι κομάντος θα το καταλάμβαναν με την βία. Αμέσως ενημερώσαμε με το δορυφορικό τηλέφωνο τον θάλαμο επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (δεν είχαμε ξανακαλέσει αυτόν τον τηλεφωνικό αριθμό από το δορυφορικό τηλέφωνο για αυτό μπορέσαμε να έχουμε επαφή) αναφέροντας ότι μας ζητείται από το ισραηλινό πολεμικό ναυτικό να παραδώσουμε το πλοίο μας που πλέει νομίμως σε διεθνή ύδατα, μεταφέρει νόμιμο φορτίο ελεγμένο από τις τελωνειακές αρχές της χώρας μας, φέρει την ελληνική σημαία και ως εκ τούτου σύμφωνα με το διεθνές ναυτικό δίκαιο θεωρείται ελληνικό έδαφος και ζητήσαμε άμεσα οδηγίες για τον χειρισμό της διαφαινόμενης εμπλοκής λαμβάνοντας υπόψη ότι επίκειται βίαιη κατάληψη του πλοίου από ένοπλους κομάντος του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού. Οδηγίες όμως δεν μας δόθηκαν στο χρόνο που λειτουργούσε ακόμα το δορυφορικό τηλέφωνο και ο ασύρματος του πλοίου μας.
Στη συνέχεια το ισραηλινό πολεμικό πλοίο κάνοντας κύκλους γύρω από το πλοίο μας, μας κάλεσε μέσω μεγαφώνου 2-3 φόρες να παραδώσουμε το πλοίο. Ανταπαντήσαμε και εμείς μέσω μεγαφώνου ότι έχουμε ενημερώσει την ελληνική κυβέρνηση και περιμένουμε οδηγίες. Ακολούθως το ισραηλινό πολεμικό σκάφος έριξε 2 φωτοβολίδες καθ' ύψος από την μια πλευρά του πλοίο, έκανε κύκλο και έριξε άλλες 2 από την άλλη πλευρά. Σε λίγο φάνηκε ένα ελικόπτερο που πετούσε με χαμηλή ταχύτητα και σε χαμηλό ύψος προφανώς για να κάνει αναγνώριση του εξοπλισμού-επιβαινόντων που υπήρχε στην κουβέρτα του πλοίου και στη συνέχεια από ένα μεγαλύτερο πολεμικό σκάφος που βρισκόταν σε απόσταση 2-3 ναυτικών μιλίων πίσω από την πρύμνη μας ξεκίνησαν 3 φουσκωτά σκάφη προς το πλοίο μας. Όταν προσέγγισαν διαπιστώσαμε ότι ήταν γεμάτα από πάνοπλους κουκουλοφόρους ισραηλινούς κομάντος ενώ το ένα από αυτά, πέραν από τους πάνοπλους κουκουλοφόρους κομάντος, έφερε και μια σειρά τηλεπικοινωνιακών κεραιών και προφανώς κατάλληλο εξοπλισμό με τον οποίο μπλόκαρε όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές του πλοίου μας αφήνοντας μόνο την μαγνητική πυξίδα η οποία βεβαίως δεν γνωρίζαμε κατά πόσον λειτουργούσε σωστά. Προλάβαμε πάντως να κάνουμε μια δορυφορική τηλεφωνική συνομιλία με δημοσιογράφο του Σκάι για την βάναυση επίθεση που δεχόμασταν, η οποία συνομιλία έμεινε ημιτελής όταν μπλόκαρε το δορυφορικό τηλέφωνο. Συνεχίζαμε να φωνάζουμε, ματαίως βέβαια, από τα μεγάφωνα όλα όσα είχαμε προαναφέρει για την ταυτότητα και το φορτίο του πλοίου μας επισημαίνοντας ότι δεν μεταφέρουμε όπλα ή στρατιωτικό εξοπλισμό και ότι όλοι μας είμαστε άοπλοι πολίτες. Επίσης, επειδή είχαμε περιφράξει το πλοίο μας με συρματοπλέγματα, αναφέραμε από τα μεγάφωνα ότι τα συρματοπλέγματα δεν είναι ηλεκτροφόρα, άλλα έχουν τοποθετηθεί συμβολικά περιφράσσοντας το πλοίο όπως οι ίδιοι έχουν περιφράξει τον παλαιστινιακό λαό στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας δημιουργώντας το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στον κόσμο.
Οι κομάντος συνεχίζοντας διάλεξαν ένα τμήμα από την αριστερή πλευρά του πλοίου κοντά στην πλώρη, ύψωσαν ένα τηλεσκοπικό βραχίονα που στην άκρη του είχε ένα γάντζο και ο άξονας του βραχίονα είχε μικρά σκαλοπάτια σε πρόβολο, γάντζωσαν την κουπαστή του πλοίου μας και αφού έκοψαν τα συρματοπλέγματα άρχισαν να ανεβαίνουν στο πλοίο μας σαν κοινοί πειρατές.
Μετά από αυτό το γεγονός, όλοι οι επιβαίνοντες και το πλήρωμα αποφασίσαμε να συγκεντρωθούμε στην γέφυρα του πλοίου δίπλα στον πλοίαρχο και στο τιμόνι του πλοίου, σε ένα χώρο 20 περίπου τετραγωνικών μέτρων ο οποίος βρισκόταν πάνω από την δεύτερη κουβέρτα του πλοίου και επικοινωνούσε με αυτήν με δύο μικρές σκάλες, μια από κάθε πλευρά του πλοίου με τρία σκαλοπάτια, με πρόθεση να εμποδίσουμε την βίαιη κατάληψη του πλοίου με τα σώματά μας φτιάχνοντας δύο ανθρώπινες ασπίδες μία για κάθε σκάλα. Όταν μαζεύτηκε στην επάνω κουβέρτα του πλοίου ένας ικανός αριθμός από κομάντος, μας διέταξαν ουρλιάζοντας να φύγουμε από την γέφυρα και να παραδώσουμε το πλοίο προτάσσοντας τα όπλα τους, αλλά εμείς παραμείναμε ακίνητοι και αμίλητοι στις θέσεις μας. Τότε 2-3 ισραηλινοί κομάντος προχώρησαν στη μία σκάλα και άλλοι τόσοι στην άλλη και με όπλα «τέιζερ» που προκαλούν ηλεκτροσόκ καθώς και με όπλα που είχαν πλαστικές σφαίρες με χρωστικές ουσίες χτύπησαν ουρλιάζοντας με στρατιωτικές ιαχές τους δύο πρώτους από την ανθρώπινη ασπίδα της κάθε σκάλας οι όποιοι σωριάστηκαν κάτω. Αφού τους έδεσαν χειροπόδαρα με πλαστικές χειροπέδες, τους μετέφεραν τραβώντας τους σαν τσουβάλια και κλοτσώντας τους σε μια άκρη της επάνω κουβέρτας του πλοίου απαγορεύοντας παράλληλα, πέραν από κάθε διάταξη νόμου, αλλά και από κάθε έννοια στοιχειώδους ανθρωπιάς και λογικής, στην Σουηδή γιατρό που συμμετείχε στην αποστολή και βρισκόταν επιβαίνουσα στο πλοίο να τους παράσχει τις πρώτες βοήθειες.
Στη γέφυρα κράτησαν τελικά τον πλοίαρχο, τον υποπλοίαρχο, τους δύο μηχανικούς και τον Βαγγέλη Πισσία, ο όποιος ζήτησε επίμονα και επιτακτικά να παραμείνει εκεί ως νόμιμος εκπρόσωπος της πλοιοκτήτριας ναυτικής εταιρείας. Τους υπόλοιπους παρόλο που δεν προβάλαμε καμία απολύτως αντίσταση, οι κομάντος μας μετέφεραν κλωτσώντας μας, γρονθοκοπώντας μας, ουρλιάζοντας και σημαδεύοντας μας με τα όπλα τους στην κάτω κουβέρτα του πλοίου όπου μας εξανάγκασαν να στοιβαχτούμε σαν ζώα σε δύο μικρούς πάγκους που υπήρχαν εκεί φρουρούμενοι από 5-6 πάνοπλους κομάντος από κάθε πλευρά στερώντας μας έτσι την ελευθερία μας. Σε περίπτωση που κάποιος από εμάς κουνιόταν ακόμα και καθισμένος εκεί που ήμασταν στοιβαγμένοι, τον απειλούσαν με τα όπλα στερώντας μας έτσι και την παραμικρή ελευθερία κινήσεων.
Γυναίκες κουκουλοφόροι κομάντος (παρά τις κουκούλες αναγνωρίζονταν από τα μακριά τους μαλλιά και τις σιλουέτες τους) είχαν αναλάβει τη βιντεοσκόπηση μας παρόλο που διαμαρτυρηθήκαμε επισημαίνοντας ότι αυτό αντίκειται στη Σύμβαση της Γενεύης και στα πρόσθετα πρωτόκολλά της για άμαχους αιχμαλώτους στρατιωτικών επιχειρήσεων. Κάθε διαμαρτυρία μας αντιμετωπιζόταν εκ μέρους τους με ουρλιαχτά, στρατιωτικές ιαχές και με πρόταξη των όπλων τους εναντίον μας.
Στη συνέχεια ζήτησαν να παραδώσουμε τα διαβατήρια μας. Απαντήσαμε ότι σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης και τα πρόσθετα πρωτόκολλά της τα διαβατήρια δεν παραδίδονται σε στρατιωτικές αρχές παρά μονάχα σε αστυνομικές ή λιμενικές αρχές και ότι η πρόθεσή μας ήταν να το κάνουμε στο λιμάνι που μας οδηγούσαν. Τότε 4-5 ένοπλοι κομάντος άρχισαν να μας σέρνουν με τη βία έναν-έναν σε μια καμπίνα του πλοίου όπου ουρλιάζοντας, χτυπώντας μας, κλοτσώντας μας και με την απειλή όπλων-ή σε όσους αντιδρούσαν περισσότερο αφού τους χτυπούσαν με όπλα «τέηζερ» που προκαλούν ηλεκτροσόκ τους έδεναν χειροπόδαρα.
Υπό την απειλή των όπλων μας έκαναν σωματική έρευνα, αφαιρώντας μας παράνομα και με πρόθεση να τα χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι καθώς και οι εντολείς τους για δικούς τους σκοπούς, διαβατήρια, ναυτικά φυλλάδια, προσωπικά έγγραφα όπως διπλώματα οδήγησης, πιστωτικές κάρτες (σχετική καταγγελία έχει γίνει και έχει δημοσιευθεί στον παγκόσμιο τύπο από τον ιταλό δημοσιογράφο Manolo Lupichini, που επέβαινε στο πλοίο, σύμφωνα με την οποία η κλαπείσα από τους ισραηλινούς πιστωτική του κάρτα χρησιμοποιήθηκε στο Ισραήλ, ενόσω αυτός βρισκόταν στην φυλακή), πορτοφόλια κλπ, χρήματα, προσωπικά αντικείμενα, όπως ρολόγια, κινητά τηλεφωνά, βιντεοκάμερες, φωτογραφικές μηχανές, φορητούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές κλπ, προσωπικά φάρμακα, και κάθε ατομική μας αποσκευή, που φέραμε ως ταξιδιώτες, απαγορεύοντας παράλληλα, πέραν από κάθε νομοθεσία, αλλά και από κάθε στοιχειώδη ανθρωπιά και λογική, στη γιατρό που συμμετείχε στην αποστολή να μας παράσχει τις πρώτες βοήθειες.
Ειδικά στους δημοσιογράφους κατέστρεψαν με μανία επιδεικτικά ένα μεγάλο μέρος του δημοσιογραφικού τους εξοπλισμού ενώ το υπόλοιπο το αφαίρεσαν με βίαιο τρόπο παράνομα. Αφού τελείωσε ο βίαιος σωματικός και εξευτελιστικός έλεγχος σε έναν - έναν από εμάς, μας περιόρισαν στοιβάζοντας μας εκ νέου, χειρότερα από ζώα, στους δυο μικρούς πάγκους της κουβέρτας στερώντας μας και πάλι παντελώς και την παραμικρή ελευθερία κινήσεων. Όταν είχαμε ανάγκη για τουαλέτα, μετά από παρέλευση αρκετής ώρας και μετά από επανειλημμένες εκκλήσεις, μας οδηγούσαν με συνοδεία στην τουαλέτα όπου έπρεπε να κάνουμε την ανάγκη μας με την πόρτα ανοιχτή και τους ένοπλους να μας κοιτάζουν και να μας χλευάζουν εξευτελίζοντας κατ΄ αυτό τον τρόπο την προσωπικότητα μας. Στην πορεία προς την τουαλέτα βλέπαμε κομάντος που ερευνούσαν στις καμπίνες, τις προσωπικές μας ταξιδιωτικές αποσκευές, πετώντας ρούχα όπου εύρισκαν.
Το αποτέλεσμα της προεκτεθείσης βίαιης συμπεριφοράς των ισραηλινών κομάντος και των ξυλοδαρμών που υπεστήκαμε ήταν ο 7ος ( Γιώργος Καρατζάς), ο 8ος (Ιωάννης Καρυπίδης) και ο 14ος (Βαγγέλης Πισσίας,) να τραυματισθούν βαρύτατα έχοντας υποστεί ο μεν Βαγγέλης Πισσίας (κάκωση δεξιάς κνήμης, κάκωση κατωτέρων πλευρών, κάταγμα έξω σφυρού δεξιά,) οι άλλοι δε δύο κατάγματα, εκδορές, μώλωπες, αιματώματα. Οι περισσότεροι δε από εμάς τους υπόλοιπους, πλήρωμα και επιβάτες και συγκεκριμένα ο 5ος, ο 13ος, ο 18ος να υποστούμε βαριές και επικίνδυνες σωματικές κακώσεις σε πολλαπλά σημεία του σώματός μας, όπως εκδορές, εκχυμώσεις, αιματώματα, θλάσεις κλπ.
Σε αρκετούς δε από εμάς που βρισκόμαστε κάτω από φαρμακευτική αγωγή, λόγω χρόνιων παθήσεων, (ο Βαγγέλης Πισσίας από εμάς, ο οποίος πάσχει από βαριά καρδιοπάθεια, ο Μιχάλης Τικτόπουλος από εμάς, που πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη, ο Πολυάνθης Συγγελάκης από εμάς, που έχει υποβληθεί σε ολική θυρεοειδεκτομή και πάσχει επίσης από σοβαρή ιδιοπαθή υπέρταση) δεν επετράπη η λήψη των φαρμάκων μας, τα οποία παράνομα μας είχαν αφαιρέσει, με αποτέλεσμα να περιέλθει σε κίνδυνο όχι μόνον η υγεία μας, αλλά και η ίδια μας η ζωή.
Μας απαγόρευσαν την επικοινωνία μέσω του ασυρμάτου του πλοίου και καθώς μας είχαν παράνομα αφαιρέσει και τα κινητά μας τηλέφωνα ήταν αδύνατη η οποιαδήποτε επικοινωνία μας, μεταξύ άλλων και με τις αρμόδιες ελληνικές αρχές με αποτέλεσμα να στερηθούμε την προστασία της ελληνικής πολιτείας.
Καθ΄ όλο δε το χρονικό διάστημα της ομηρείας μας επί του πλοίου, μας βιντεοσκοπούσαν αδιαλείπτως, και χωρίς καμία πρόκληση από την πλευρά μας, μας ξευτέλιζαν με ύβρεις, σχόλια και γέλια, προσβάλλοντας κατ' αυτό τον τρόπο την ανθρώπινή μας αξιοπρέπεια.
Η με βίαιο τρόπο και παρά την θέλησή μας κατάληψη του πλοίου, η αιχμαλωσία μας, η ομηρεία μας και η απαγωγή μας από τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις είχαν σαφέστατο σκοπό να εξαναγκασθούμε και να παραλείψουμε την μετάβασή μας στο λιμάνι της Γάζας, προκειμένου να παραδώσουμε την ανθρωπιστική βοήθεια και με τη βία και παρά τη θέληση μας να οδηγηθούμε στο λιμάνι Ασντότ του Ισραήλ, χωρίς να έχουμε καμία υποχρέωση προς τούτο. (322 εδ.2), όπως και πράγματι έγινε.
Στο λιμάνι αυτό φθάσαμε μετά από 12 περίπου ώρες στις 17:30 περίπου το απόγευμα της 1.06.2010. Λαμβάνοντας υπόψη τη μέγιστη ταχύτητα του πλοίου που είναι περίπου 8 ναυτικά μίλια την ώρα και τον χρόνο που χρειάστηκε μέχρι να καταπλεύσουμε στο λιμάνι προκύπτει σαφώς ότι το σημείο που έγινε η βίαιη κατάληψη του πλοίο απείχε τουλάχιστον 96 ναυτικά μίλια από το λιμάνι του Αστόντ το οποίο βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από το λιμάνι της Γάζας.
ΣΦΕΝΔΟΝΗ
Η θαλαμηγός αυτή, νηολογίου LAME, call sign 5VAR4, official number TG-00139L, φέροντας σημαία TOGO, ελληνικής πλοιοκτήτριας εταιρίας και συγκεκριμένα της «SFENDONH S.A.» 100% TRUST COMPANY COMPLEX AGELTAKE rd, AGELTAKE ISLAND, MAJURO, MARSHALL ISLANDS 96960, απέπλευσε στις 25.5.2010 και περί ώρα 21:00 από τη μαρίνα της Ζέας στο λιμάνι του Πειραιά με προορισμό το λιμάνι της Γάζας, με ενδιάμεσο σταθμό το λιμάνι της Ρόδου, μεταφέροντας και αυτό ανθρωπιστική βοήθεια και στο οποίο επέβαιναν οι από τον 20ο έως τον 31ο.από εμάς όπως εξειδικεύεται ανωτέρω, ήτοι 12 άτομα, όλοι Έλληνες πολίτες.
Το πλοίο την Κυριακή 30/5/2010 και περί τις 23:00 το βράδυ έπλεε σε διεθνή ύδατα και συγκεκριμένα σε απόσταση περισσότερων των 100 ναυτικών μιλίων από την ακτή της Γάζας και κατά πολύ περισσότερο των ακτών του Ισραήλ, όταν για πρώτη φορά περί την 23.30 μμ υπήρξε επικοινωνία του πλοιάρχου Θεόδωρο Μπούκα με το ισραηλινό πολεμικό ναυτικό. Οι διοικητές ενός από τα ισραηλινά πλοία ζήτησαν από τον πλοίαρχο να συντονιστεί στο κανάλι 12 του vhf και να απαντήσει σε ερωτήσεις τους σχετικά με το ποιοι επέβαιναν στο πλοίο, τι φορτίο μετέφερε αυτό, από πού ξεκίνησε και ποιος ήταν ο τελικός προορισμός του. Οι απαντήσεις του πλοιάρχου ήταν ξεκάθαρες:
Με αφετηρία τον Πειραιά και προορισμό τη Γάζα, η Σφενδόνη μετέφερε γιατρούς, δημοσιογράφους, μηχανικούς, πρώην διπλωμάτες και μέλη αποστολών ανθρωπιστικής βοήθειας. Σε απόσταση 100 περίπου μιλίων από τις κοντινότερες ακτές, βρισκόταν νομίμως σε διεθνή χωρικά ύδατα. Γι' αυτό ακριβώς και δεν είχε σκοπό να σταματήσει, παρά τις ισραηλινές απειλές ότι ο πλοίαρχος είναι υπεύθυνος για τη ζωή των επιβατών και την τύχη του πλοίου.
Αντίστοιχες συνομιλίες είχαν διεξαχθεί και με τους υπόλοιπους κυβερνήτες του Στολίσκου της Ελευθερίας. Αφού τελείωσαν οι συνομιλίες αυτές, για τις επόμενες τέσσερις ώρες, υπήρξε σιγή ασυρμάτου. Σταδιακά, όλοι εμείς οι επιβάτες της Σφενδόνης αποσυρθήκαμε στο σαλόνι του πλοίου για να κοιμηθούμε. Τα μέλη του πληρώματος και τέσσερις άλλοι από εμάς παραμείναμε ξύπνιοι στη γέφυρα για να παρακολουθούμε στο ραντάρ τα ισραηλινά πλοία.
Διαπιστώσαμε ότι με κυκλωτικές κινήσεις, προσέγγιζαν αργά τα σκάφη της αποστολής. Σε απόσταση τριών μιλίων, η ταχύτητά τους αυξήθηκε. Τα φώτα της Σφενδόνης έσβησαν, σύμφωνα με τους κανονισμούς και οι επιβάτες ειδοποιηθήκαμε να ξυπνήσουμε και να φορέσουμε τα σωσίβιά μας.
Οι περισσότεροι από εμάς ανεβήκαμε αμέσως στο κατάστρωμα, όπου είχαμε προσυμφωνήσει να συγκεντρωθούμε αν δεχόμαστε επίθεση από τους Ισραηλινούς, ώστε, σχηματίζοντας ανθρώπινες αλυσίδες με τα σώματα μας, να εμποδίσουμε, όσο ήταν αυτό εφικτό, την κατάληψη της γέφυρας του πλοίου.
Από την στιγμή μάλιστα, που δεν διαπράτταμε οποιοδήποτε αδίκημα, πλέαμε σε διεθνή ύδατα και είχαμε νόμιμο φορτίο, θεωρούσαμε υποχρέωση μας να προστατεύσουμε ένα πλοίο ελληνικών συμφερόντων καθώς και την ανθρωπιστική βοήθεια επ΄αυτού, πλοίο και βοήθεια, που αποκτήθηκαν από τις προσφορές και το υστέρημα του ελληνικού Λαού. Άοπλοι μπροστά σε ένα στρατό, που θεωρείται από τους ισχυρότερους του πλανήτη.
Στις 03:50 περίπου, σε απόσταση ενός μιλίου, οι περισσότερες από τις κουκκίδες στο ραντάρ άρχισαν να «διασπώνται». Αυτό που νομίζαμε πως ήταν ένα πλοίο, τελικά ήταν πολλά μικρότερα σκάφη που κινούνταν προς το μέρος μας επιθετικά.
Όλη αυτή την ώρα ο πλοίαρχος, καθώς και άλλοι από εμάς τους επιβαίνοντες ενημερώσαμε για την επικείμενη επίθεση και ζητούσαμε οδηγίες και εντολές από τις ελληνικές λιμενικές αρχές και τους αρμοδίους του Υπουργείου Εξωτερικών και Ναυτιλίας, πλην όμως δυστυχώς και προς απογοήτευσή μας δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση.
Από τη γέφυρα, είδαμε τα πρώτα στρατιωτικά φουσκωτά, τύπου zodiac να προσεγγίζουν το επιβατηγό πλοίο Mavi Marmara. Λίγο πιο πίσω, άλλα φουσκωτά, γεμάτα ένοπλους στρατιώτες με καλυμμένα πρόσωπα, έφταναν ταυτόχρονα στο πλοίο μας, την Σφενδόνη και στο Challenger 1.
Οι επιβάτες σχηματίσαμε τις ανθρώπινες αλυσίδες και κάποιοι από εμάς καθώς και δημοσιογράφοι μείναμε δίπλα στον πλοίαρχο προκειμένου με ήχο και εικόνα να καταγράψουμε τα γεγονότα.
Πρώτα, ακούσαμε τις κραυγές των στρατιωτών και πυροβολισμούς. Οι κομάντος, χρησιμοποιώντας την παλιά και σίγουρη μέθοδο των πειρατών, με γάντζους που είχαν τοποθετήσει στα εξωτερικά τοιχώματα του πλοίου αναρριχήθηκαν-σάλταραν στην κυριολεξία στη Σφενδόνη ανεβαίνοντας από τα πλάγια και από την πλώρη του πλοίου.
Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα ο πρώτος από αυτούς εισέβαλε στη γέφυρα. Φώναξε «Όλοι έξω» και διέταξε τον πλοίαρχο και τον υποπλοίαρχο, ο οποίος κρατούσε το τιμόνι, να ξεκινήσουν το καράβι, που είχε σβήσει τις μηχανές του όταν ξεκίνησε η επίθεση. Στο μικρό χώρο της γέφυρας, οι στρατιώτες, που έφεραν πυροβόλα όπλα με αληθινά πυρά και στρατιωτικό εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας, πυροβολούσαν αδιακρίτως με πλαστικά σφαιρίδια γεμάτα χρώμα, χτυπούσαν με τέιζερ (πιστόλια ηλεκτρικής εκκένωσης-πρόκληση ηλεκτροσόκ), και γρονθοκοπούσαν οποιονδήποτε έβρισκαν μπροστά τους. Ο πλοίαρχος και ο υποπλοίαρχος, παρά τα βίαια χτυπήματα που δέχονταν με όπλα, με γρονθοκοπήματα και κλωτσιές,στο πρόσωπο και σε ολόκληρο το σώμα τους, αρνούνταν να παραχωρήσουν τον έλεγχο ενός ελληνικού πλοίου σε ξένες στρατιωτικές δυνάμεις και συγκεκριμένα του Ισραήλ.
Οι ισραηλινοί κομάντος έριξαν και χημικά, δακρυγόνα και σπρέι πιπεριού σε έναν στενότατο χώρο, όπως ο χώρος διακυβέρνησης του πλοίου προκειμένου να απομακρύνουν τόσο τους δημοσιογράφους, όσο και όποιους επιβάτες βρίσκονταν στο χώρο αυτό.
Στη γέφυρα, και στο κατάστρωμα οι ισραηλινοί κομάντος συνέχιζαν, ουρλιάζοντας ακατάληπτα, την επίθεσή τους εναντίον όλων ανεξαιρέτως των επιβατών με χρήση όλων των προαναφερομένων όπλων και με γρονθοκοπήματα, παρόλο που όπως προαναφέρθηκε δεν υπήρξε καμία πρόκληση από τη δική μας την πλευρά.
Ήταν σαφής η πρόθεσή τους όχι μόνο να μας τρομοκρατήσουν αλλά και να μας εξουδετερώσουν ολοσχερώς προκαλώντας - επιφέροντάς μας επικίνδυνες και βαριές σωματικές βλάβες.
Το αποτέλεσμα ήταν ο πλοίαρχος Θεόδωρος Μπούκας και ο υποπλοίαρχος Πέτρος Παπακινός, να τραυματισθούν βαρύτατα .και να βρίσκονται επί ώρα αιμόφυρτοι στο δάπεδο, ο γιατρός της ελληνικής αποστολής Καμπάνι Χαλέντ, 23ος από εμάς, από τον ξυλοδαρμό υπέστη σύμφωνα με τις ιατρικές γνωματεύσεις των διευθυντών της Ορθοπεδικής και Νευροχειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου ΚΑΤ «ρήξη της volar plate μετακαρπιοφαλαγγικής άρθρωσης (αρ) αντίχειρα. Χρίζει ακινητοποίησης με γυψονάρθηκα για έξι (6) εβδομάδες και αποχή από την εργασία έξι (6) εβδομάδες» και
« Ο ασθενής Καμπάνι Χάλεντ, 50 ετών, νοσηλεύτηκε στη νευροχειρουργική κλινική λόγω κάκωσης κεφαλής συνέπεια αναφερόμενου ξυλοδαρμού. Ο ασθενής προσήλθε με ζάλη, κεφαλαλγία, τάση προς εμετό, εμετό και ήπια περιτραυματική αμνησία. Κλίμακα κώματος Γλασκόβης 15/15, ισόκορος και τετρακινητικός. Φέρει εξωτερικές κακώσεις: μώλωπας (αρ) αντίχειρα, εκδορά (δε) μέσου, εκδορές πήχεων αμφοτερόπλευρα εκδορές παρά του έσω κόνδυλο του (αρ) μετωπιαία, κεφαλαιματώματα (αρ) βρεγματικά, ερυθρότητα και οίδημα οπίσθιας τραχηλικής χώρας, άλγος κατά το (αρ) πλευρικό τόξο, πολλαπλές εκδορές και εκχυμώσεις πέριξ (αρ) οφθαλμού, άλγη ζυγωματικών οστών αμφοτερόπλευρα, άλγος οσφύος (δε) παρασπονδυλικά, εκδορές (αρ) κνήμης, υποδόρια αιματώματα πτερυγίων αυτιών αμφοτερόπλευρα.
Ο ασθενής εξέρχεται με βελτιωμένη τη συμπτωματολογία, φαρμακευτική αγωγή και οδηγίες ως επί κρανιοεγκεφαλικής κακώσεως».
Οι περισσότεροι δε από εμάς τους υπόλοιπους, πλήρωμα και επιβάτες, υπέστημεν βαριές σωματικές κακώσεις σε πολλαπλά σημεία του σώματός μας, όπως εκδορές, εκχυμώσεις, αιματώματα, θλάσεις.
Ο οποιοσδήποτε τολμούσε έστω να μιλήσει δεχόταν βίαιη επίθεση, στοχευόταν με το κόκκινο λέιζερ των πυροβόλων όπλων και απειλείτο ότι θα πεταχτεί στη θάλασσα .
Αμέσως μετά την κατάληψη του πλοίου Σφενδόνη και την βίαιη εξουδετέρωση πληρώματος και επιβατών, άλλοι εκ των ισραηλινών κομάντος επεχείρησαν μόνοι τους να βάλουν μπροστά το πλοίο, κατεβαίνοντας στο μηχανοστάσιο, και έκαψαν τη μία γεννήτριά του. Με το φόβο ότι θα καταστρέψουν όλα τα συστήματα του καραβιού, και κάτω από την απειλή των όπλων το πλήρωμα αναγκάστηκε να θέσει σε λειτουργία το πλοίο και να ακολουθήσει την πορεία την οποία με παράνομη βία επέβαλαν οι ισραηλινοί, προς το λιμάνι του Ασντότ, χωρίς να υπάρχει τέτοια υποχρέωση από πλευράς μας.
Οι ισραηλινοί κομάντος αφού φόρεσαν χειροπέδες στους επιβάτες, ακόμα και στους τραυματίες, μας αφαίρεσαν με βίαιο τρόπο και με την απειλή των όπλων, με πρόθεση αυτοί και οι ανώτεροί τους να χρησιμοποιήσουν για δικούς τους σκοπούς, τα έγγραφα, διαβατήρια, ναυτικά φυλλάδια, πιστωτικές κάρτες, τα προσωπικά μας αντικείμενα, πάσης φύσεως, όπως τηλέφωνα, κάμερες, μηχανές, ρολόγια, φάρμακα, ρουχισμό, χρήματα, το σύνολο των αποσκευών μας δηλ το οποίο μεταφέραμε ως ταξιδιώτες,(374 παρ.γ) και από τους δημοσιογράφους επιπρόσθετα και όλα τα εργαλεία της εργασίας τους, όπως βιντεοκάμερες, φωτογραφική μηχανές, κινητά τηλέφωνα και οτιδήποτε άλλο έβρισκαν μπροστά τους κάτω από τις διαμαρτυρίες των δημοσιογράφων, που βρίσκονταν στην Σφενδόνη, ότι αυτό αντίκειται στην ελευθερία του Τύπου. Πολλά δε από τα αντικείμενά μας αυτά τα κατέστρεψαν επιδεικτικά ολοσχερώς.
Στη συνέχεια και χωρίς τη θέλησή μας, έτσι όπως ήμασταν δεμένοι με τις χειροπέδες μας ανάγκασαν να καθίσουμε στις πλαστικές καρέκλες του καταστρώματος, στερώντας την ελευθερία μας και την ελευθερία της οποιαδήποτε κίνησής μας. Ακόμα και όταν είχαμε ανάγκη για χρήση τουαλέτας, έπρεπε να σηκώνουμε το χέρι μας, ως μαθητές του δημοτικού, και πάλι μας το επέτρεπαν μετά παρέλευση ωρών, με χειροπέδες και συνοδεία.
Σε αρκετούς δε από εμάς που βρισκόμαστε κάτω από φαρμακευτική αγωγή, λόγω χρόνιων παθήσεων, (ο 31ος .από εμάς, ο οποίος πάσχει από βαριά καρδιοπάθεια) δεν επετράπη η λήψη των φαρμάκων μας, τα οποία παράνομα μας είχαν αφαιρέσει, με αποτέλεσμα να περιέλθει σε κίνδυνο όχι μόνον η υγεία μας, αλλά και η ίδια μας η ζωή.
Μας απαγόρευσαν την επικοινωνία μέσω του ασυρμάτου του πλοίου και καθώς μας είχαν παράνομα αφαιρέσει και τα κινητά μας τηλέφωνα ήταν αδύνατη η οποιαδήποτε επικοινωνία μας, μεταξύ άλλων και με τις αρμόδιες ελληνικές αρχές με αποτέλεσμα να στερηθούμε την προστασία της ελληνικής πολιτείας.
Καθ΄ όλο δε το χρονικό διάστημα της ομηρείας μας επί του πλοίου, μας βιντεοσκοπούσαν αδιαλείπτως, και χωρίς καμία πρόκληση από την πλευρά μας, μας ξευτέλιζαν με ύβρεις, ειρωνικά σχόλια και γέλια, προσβάλλοντας κατ' αυτόν τον τρόπο την ανθρώπινή μας αξιοπρέπεια.
Η με βίαιο τρόπο και παρά την θέλησή μας κατάληψη του πλοίου, η αιχμαλωσία μας, η ομηρεία μας και η απαγωγή μας από τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις είχαν σαφέστατο σκοπό να εξαναγκασθούμε και να παραλείψουμε την μετάβασή μας στο λιμάνι της Γάζας, προκειμένου να παραδώσουμε την ανθρωπιστική βοήθεια και με τη βία και παρά τη θέληση μας να οδηγηθούμε στο λιμάνι Ασντότ του Ισραήλ, χωρίς να έχουμε καμία υποχρέωση προς τούτο (322 εδ.2), όπως και πράγματι έγινε.
Στο λιμάνι αυτό φθάσαμε μετά από 12 περίπου ώρες στις 5.30 περίπου το πρωί της 1/6/10
MAVI MARMARA
Το πλοίο αυτό, υπό σημαία Νήσων Κομόρες, τουρκικής πλοιοκτησίας, απέπλευσε από το λιμάνι της Αττάλειας στις 26/5/2010, επέβαιναν δε σε αυτό περί τα 580 άτομα, από σαράντα (40) περίπου διαφορετικές εθνικότητες, όπως Τούρκοι, Ιταλοί, Ολλανδοί, Άγγλοι, πολίτες των ΗΠΑ κλπ καθώς και οι δύο τελευταίοι των μηνυόντων, Έλληνες πολίτες.
Η επίθεση των ισραηλινών δυνάμεων στο Mavi Marmara ξεκίνησε περίπου στις 4 τα ξημερώματα της Δευτέρας (31 Μαΐου). Το πλοίο κατελήφθη από αέρος με την απόβαση ειδικών δυνάμεων από δύο ελικόπτερα, ενώ το πλοίο έπλεε ακόμη σε διεθνή ύδατα. Κατά την εναέρια αυτή κάθοδό τους οι ισραηλινοί κομάντος έκαναν χρήση πραγματικών πυρών κατά των μελών του πληρώματος του πλοίου που προσπάθησαν να εμποδίσουν την κατάληψη του αντιμετωπίζοντας τους εισβολείς-πειρατές με ξύλα και σφεντόνες, καθώς και κατά οιουδήποτε επιβάτη βρισκόταν στο κατάστρωμα, με τραγική συνέπεια την στυγερή δολοφονία 9 ατόμων και τον τραυματισμό (βαρύτατο, βαρύ ή λιγότερο βαρύ) εκατοντάδων πολιτών διαφόρων εθνικοτήτων.
Από τη στιγμή εκείνη και μετά το πλοίο εγκλωβίστηκε και συνοδευόταν από ισραηλινά φουσκωτά και άλλα στρατιωτικά σκάφη με Ισραηλινούς στρατιώτες, οι οποίοι μας στόχευαν με τα όπλα τους, στρατιωτικά δε ισραηλινά ελικόπτερα πετούσαν σε πολύ χαμηλό ύψος πάνω από το πλοίο παράγοντας εκκωφαντικό θόρυβο και ρεύματα αέρα δημιουργώντας μία εφιαλτική ατμόσφαιρα.
Ακόμα και όταν ο καπετάνιος ανακοίνωσε ότι το πλοίο έχει καταληφθεί από τις ισραηλινές δυνάμεις, οι ισραηλινοί στρατιώτες συνέχισαν να πυροβολούν ακόμη και ανθρώπους που έφτιαξαν πρόχειρες λευκές σημαίες για να δηλώσουν ότι παραδίδονται.
Οι βάρβαρες αυτές σκηνές βιντεοσκοπήθηκαν - καταγράφηκαν από τον τελευταίο από εμάς, καθώς και από άλλους φωτορεπόρτερ διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων, με κίνδυνο της ζωής μας καθόσον οι ισραηλινοί μας στόχευαν - σημάδευαν συνεχώς με το κόκκινο λέιζερ των όπλων τους. Τις εικόνες αυτές προλάβαμε και μεταδώσαμε ζωντανά από τα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα, προτού οι ισραηλινοί μας αποσπάσουν με βίαιο τρόπο τις βιντεοκάμερες, προκειμένου να εμποδίσουν την μετάδοση των φρικαλέων εγκλημάτων τους και να προχωρήσουν οι ίδιοι σε ψευδή- επιλεκτική ενημέρωση και παραπληροφόρηση.
Με εντολές από τα μεγάφωνα οδηγηθήκαμε εκατοντάδες άνθρωποι στα σαλόνια του πλοίου όπου και παραμείναμε. Ισραηλινοί στρατιώτες μας στόχευαν συνεχώς με τα όπλα, ενώ απειλούσαν με φωνές ότι θα πυροβολήσουν όποιον σηκώνεται από τη θέση του. Για όλο αυτό το διάστημα αρνήθηκαν να παραλάβουν ετοιμοθάνατους τραυματίες παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των γιατρών, απλών πολιτών και μιας βουλευτίνας του ισραηλινού κοινοβουλίου..
Στα σαλόνια του πλοίου μας αφαιρέθηκαν δια της βίας όλα τα προσωπικά μας είδη και αντικείμενα, που φέραμε ως ταξιδιώτες καθώς και ο δημοσιογραφικός εξοπλισμός.
Στη συνέχεια μας υποχρέωσαν ένα, ένα άτομο να βγαίνουμε έξω, όπου μας έδεναν τα χέρια στη πλάτη με χειροπέδες και μας οδηγούσαν στο κατάστρωμα, όπου με την απειλή του όπλου μας ανάγκασαν όλους να γονατίσουμε. Για περισσότερο από πέντε ώρες και κάτω από την διαρκή απειλή των όπλων, παραμείναμε δεμένοι και γονατιστοί στο κατάστρωμα, με αποτέλεσμα να στερηθούμε την ελευθερία μας και κάθε ελευθερία κίνησης και έκφρασης.
Δεν μας επέτρεψαν ούτε τη χρήση της τουαλέτας και μας απειλούσαν συνεχώς με τα όπλα όταν όλοι οι αιχμάλωτοι, γυναίκες, άνδρες, παιδιά, ηλικιωμένοι ζητούσαμε απεγνωσμένα να μας αφαιρέσουν τις χειροπέδες διότι έτσι εμποδιζόταν η κυκλοφορία του αίματος και προκαλείτο αφόρητος πόνος στα χέρια.
Παρά τις εκκλήσεις των γιατρών ότι ορισμένοι τραυματίες με εσωτερική αιμορραγία δεν πρέπει να μετακινηθούν, οι στρατιώτες τους τσουβάλιαζαν σε κουβέρτες και τους ανέβαζαν στο επάνω κατάστρωμα.
Πολλοί συγκρατούμενοί μας μεταφέρθηκαν βίαια από τους ισραηλινούς σε άγνωστο σημείο του πλοίου, απ όπου και επέστρεψαν μετά παρέλευση ωρών σε λιπόθυμη κατάσταση με εμφανή ίχνη ξυλοδαρμού και βασανιστηρίων.
Οι ισραηλινοί στρατιώτες δεν επέτρεπαν και απειλούσαν συνεχώς να πυροβολήσουν όποιον από τους μουσουλμάνους ζήτησε να σηκωθεί από τη θέση που είχε υποχρεωθεί να βρεθεί, δηλ. γονατιστός και δεμένος για να προσευχηθεί.
Οι ισραηλινοί απειλούσαν με τα όπλα τους ότι θα μας σκοτώσουν ακόμα και όταν κάποιος επιχειρούσε να τους μιλήσει, όπως στην περίπτωση του τελευταίου από εμάς, που προσπάθησε να ειδοποιήσω έναν στρατιώτη ότι θα πατήσει με την μπότα του ένα μωρό, ηλικίας μόλις κάποιων μηνών, που ήταν τυλιγμένο σε κουβέρτες και αφημένο στο κατάστρωμα του πλοίου, διότι άγνωστο ήταν το πού είχαν την μητέρα του.
Λόγω της παράνομης αφαίρεσης και των κινητών τηλεφώνων μας ήταν αδύνατη η οποιαδήποτε επικοινωνία μας, μεταξύ άλλων και με τις αρμόδιες ελληνικές αρχές με αποτέλεσμα να στερηθούμε την προστασία της ελληνικής πολιτείας.
Μετά παρέλευση πολλών ωρών μας απομάκρυναν από το κατάστρωμα, τους περισσότερους δεμένους και μας οδήγησαν στα σαλόνια.
Ο τελευταίος από εμάς, ενώ παρέμενα δεμένος με τα χέρια στην πλάτη εξαναγκάσθηκα με την απειλή όπλου και με ύβρεις να κατέβω από στενή και βρεγμένη σκάλα του πλοίου με αποτέλεσμα να πέσω χτυπώντας άσχημα σε όλη την δεξιά πλευρά του σώματός μου και στο κεφάλι.
Καθ΄ όλο δε το χρονικό διάστημα της ομηρείας μας επί του πλοίου, μας βιντεοσκοπούσαν αδιαλείπτως, και χωρίς καμία πρόκληση από την πλευρά μας, μας ξευτέλιζαν με ύβρεις, ειρωνικά σχόλια, χλευασμούς και γέλια, προσβάλλοντας κατ' αυτόν τον τρόπο την ανθρώπινή μας αξιοπρέπεια.
Η με βίαιο τρόπο και παρά την θέλησή μας κατάληψη του πλοίου σε διεθνή ύδατα, η αιχμαλωσία μας, η ομηρεία μας και η απαγωγή μας από τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις είχαν σαφέστατο σκοπό να εξαναγκασθούμε και να παραλείψουμε την μετάβασή μας στο λιμάνι της Γάζας, προκειμένου να παραδώσουμε την ανθρωπιστική βοήθεια και με τη βία και παρά τη θέληση μας να οδηγηθούμε στο λιμάνι Ασντότ του Ισραήλ, χωρίς να έχουμε καμία υποχρέωση προς τούτο (322 εδ.2), όπως και πράγματι έγινε.
ΙΣΡΑΗΛ - ΛΙΜΑΝΙ ΑΣΝΤΟΤ - ΦΥΛΑΚΕΣ BEER SEVA
Κατεβαίνοντας στο λιμάνι του Ασντότ, όλοι οι μηνύοντες, εξαναγκαστήκαμε να φωτογραφηθούμε και να δώσουμε δακτυλικά αποτυπώματα και κληθήκαμε να υπογράψουμε ένα έγγραφο στην ισραηλινή γλώσσα, με το οποίο όπως μας είπαν θα ρυθμιζόταν η απέλασή μας από τη χώρα. Αρνηθήκαμε να υπογράψουμε οτιδήποτε χωρίς την παρουσία δικηγόρου της επιλογής μας και αντιπροσώπου της Ελληνικής πρεσβείας, οπότε και απειληθήκαμε, ότι θα οδηγηθούμε στη φυλακή για αδιευκρίνιστο χρονικό διάστημα.
Ακολούθησε μία καθόλα παράνομη και άτυπη ανάκριση στην ισραηλινή γλώσσα, στις διαμαρτυρίες μας δε έκαναν και χρήση της αγγλικής, για αυτούς δε που δεν είχαν γνώση της αγγλικής δεν υπήρξε διερμηνέας της ελληνικής. Όλοι οι μηνύοντες αρνηθήκαμε να απαντήσουμε σε όλες τις ερωτήσεις δίνοντας απλώς τα στοιχεία της ταυτότητάς μας, οι δε δημοσιογράφοι από εμάς δήλωναν και την δημοσιογραφική τους ιδιότητα και ταυτότητα.
Ο Βαγγέλης Πισσίας, 14ος από εμάς, δέχθηκε εκ νέου (προηγούμενος ξυλοδαρμός επί του πλοίου) άγρια επίθεση και ανηλεή ξυλοδαρμό από τους ισραηλινούς, παρουσία σχεδόν όλων των υπολοίπων, στην προσπάθειά του να καταδείξει το παράνομο και απάνθρωπο των ισραηλινών ενεργειών, ως νόμιμος εκπρόσωπος της πλοιοκτήτριας ναυτικής εταιρίας του πλοίου ΣΦΕΝΔΟΝΗ, με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί έτι περαιτέρω η επιβαρυμένη κατάστασή του.
Στη συνέχεια οδηγηθήκαμε σε κλούβες της αστυνομίας με τις οποίες μεταφερθήκαμε σε συγκρότημα φυλακών της Βeer Seva τις πρώτες πρωινές ώρες.
Τα κελιά, τα οποίο μοιραστήκαμε τουλάχιστον τρία-τέσσερα άτομα, ήταν πλημμυρισμένα με ακαθαρσίες και υγρά. Την επόμενη ημέρα οι φύλακες αρνήθηκαν να μας προσφέρουν χαρτί τουαλέτας, ενώ μας έφεραν το φαγητό (ρύζι και σούπα) χωρίς πιρούνια και κουτάλια, ακριβώς για να μας μειώσουν και να μας προσβάλλουν εξευτελίζοντάς μας.
Κατά τις ώρες του συσσιτίου το φαγητό ήταν ανεπαρκές και πολλοί από εμάς δεν προλάβαιναν να φάνε. Στις διαμαρτυρίες μας, μας υποσχόταν ψευδώς, προφανώς για να μας καθησυχάσουν, ότι θα φέρουν και άλλο φαγητό, χωρίς όμως ποτέ να το πράξουν.
Το νερό που μας παρείχαν για να πλυθούμε ήταν αφενός ανεπαρκές αφετέρου καυτό με κίνδυνο πρόκλησης εγκαυμάτων.
Η χρήση της τουαλέτας γινόταν υπό την παρακολούθηση φρουρού που έκανε συνήθως χλευαστικά σχόλια στη εβραϊκή γλώσσα.
Η αϋπνία ήταν ακόμα ένα βασανιστήριο, καθόσον μέσα στα κελιά τα φώτα ήταν συνεχώς αναμμένα ακριβώς για να μη μπορέσουμε να αναπαυθούμε έστω και για λίγο.
Μετά παρέλευση 24 ωρών επετράπη μόνο στις γυναίκες να τηλεφωνήσουν σε συγγενή τους στην Ελλάδα μόνο για ένα λεπτό και μιλώντας αυστηρά στην αγγλική γλώσσα να πουν ότι είναι καλά και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
Ο Έλληνας Πρέσβης στο Τελ Αβίβ κατόρθωσε να μας επισκεφθεί και να μας μιλήσει μόνον για δέκα λεπτά μετά από 36 ώρες παράνομης κράτησής μας από τους Ισραηλινούς.
Επίσης μετά παρέλευση 40 και πλέον ωρών επετράπη η επίσκεψη ισραηλινής δικηγόρου για πέντε μόνο λεπτά.
Στους δεσμοφύλακες, στον διευθυντή των φυλακών, στον Έλληνα πρέσβη και σε εκπρόσωπο του Ερυθρού Σταυρού που μας επισκέφθηκε μετά από 34 περίπου ώρες δόθηκε κατάλογος με τις φαρμακευτικές αγωγές που ελάμβαναν μερικοί από εμάς χωρίς όμως να μας χορηγηθεί κάποιο φάρμακο ή να μας επισκεφτεί γιατρός.
Στον 32ο (Πλειώνης) και τον 33ο (Χατζηστεφάνου) από εμάς, καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στις φυλακές, για σχεδόν δυο ημέρες, δεν επιτράπηκε να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά με συγγενείς ή την ελληνική πρεσβεία ή με κάποιο δικηγόρο. Οι δεσμοφύλακες αρνούνταν να ενημερώσουν τον πρέσβη για το που βρισκόμαστε και καταφέραμε να επικοινωνήσουμε μόνο όταν τον είδαμε να περνάει τυχαία έξω από την πτέρυγα στην οποία μας κρατούσαν.
Ο 7ος (Καρατζάς) και ο 8ος (Καρυπίδης) από εμάς καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στις φυλακές, για σχεδόν δυο ημέρες, ήμασταν έγκλειστοι σε ιδιαίτερα κελιά της φυλακής, υψηλής απομόνωσης αφού μας αφαιρέθηκαν μέχρι και οι ζώνες των παντελονιών μας και τα κορδόνια των παπουτσιών μας, χωρίς να μας επιτραπεί η έξοδος από αυτά παρά μονάχα κατά την αναχώρησή μας. Επιπλέον δεν μας επιτράπηκε να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά ούτε με συγγενείς μας, ούτε με την ελληνική πρεσβεία, ούτε με κανένα δικηγόρο.
Την επόμενη ημέρα και ενώ είχε ξεκινήσει η διαδικασία μεταφοράς μας στο αεροδρόμιο μας μετακινούσαν από πτέρυγα σε πτέρυγα. Επιβιβαστήκαμε σε κλούβες και όταν γέμισαν σε λεωφορεία στα οποία οι αστυνομικοί έκλεισαν τις κουρτίνες, για να μην μας δουν τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης.
Μέσα στο αεροδρόμιο άνδρες της αστυνομίας βιαιοπραγούσαν εναντίον μας, ενώ τουλάχιστον δέκα αστυνομικοί ξυλοκόπησαν άγρια τον γιατρό της ελληνικής αποστολής (Καμπάνι Χαλέντ 23ο από εμάς) κλωτσώντας τον ακόμη και στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί η ήδη επιβαρυμένη από τον προηγούμενος ξυλοδαρμό του επί του πλοίου κατάστασή της υγείας του.
Για άλλη μια φορά κληθήκαμε να υπογράψουμε χαρτί απέλασης με απειλές ότι αν δεν το κάνουμε θα οδηγηθούμε και πάλι στη φυλακή. Στη συνέχεια άρχισαν να στοιβάζουν τα μέλη της ελληνικής αποστολής σε μια μικρή αποθήκη του αεροδρομίου η πόρτα της οποίας φρουρείτο από δεκάδες αστυνομικούς με αποτέλεσμα να μην έχουμε την δυνατότητα επαφής με τους υπόλοιπους Έλληνες συνταξιδιώτες μας.
Από το αεροδρόμιο, τα μέλη της ελληνικής αποστολής οδηγηθήκαμε με κλούβα σε κρατητήριο του τμήματος μεταγωγών σε σχετικά μικρή απόσταση από το αεροδρόμιο όπου περάσαμε αρκετές ώρες χωρίς φαγητό και νερό, παρά την ψευδή τελικά υπόσχεση εκπροσώπου του ισραηλινού Υπουργείου Εξωτερικών, ότι θα μεταφερθούμε σε ευρύχωρη αίθουσα του αεροδρομίου όπου θα υπάρχει νερό και φαγητό.
Πέραν αυτών ζητήσαμε την επιστροφή των διαβατηρίων, ναυτικών φυλλαδίων, πιστωτικών χαρτών, λοιπών εγγράφων, χρημάτων και όλων των προσωπικών μας ειδών και αντικειμένων, που βίαια, παράνομα και παρά τη θέλησή μας, μας είχαν αφαιρέσει οι ισραηλινοί πάνω στα πλοία, πλην όμως στους περισσότερους από εμάς δεν αποδόθηκαν πίσω και ακόμα και μέχρι σήμερα παράνομα παρακρατούνται από τις ισραηλινές αρχές.
Στις 0.25π.μ. της 3ης Μαΐου 2010 μετά από 70 περίπου ώρες αιχμαλωσίας-ομηρείας, επιβιβασθήκαμε σε στρατιωτικό αεροπλάνο της ελληνικής αεροπορίας και αναχωρήσαμε για Ελλάδα, ενώ τα πλοία μας με τα φορτία τους και τις προσωπικές μας ταξιδιωτικές αποσκευές, εξοπλισμό κλπ παρακρατούνται παράνομα από τις ισραηλινές αρχές στο λιμάνι του Ασντότ, χωρίς να γνωρίζουμε ποια θα είναι η τύχη τους.
Επειδή τα παραπάνω γεγονότα εις βάρος μιας καθόλα νόμιμης, ανθρωπιστικής, ειρηνικής και αγωνιστικής αποστολής, αποδεικνύουν και αναδεικνύουν τον ρόλο τον οποίο αυτόκλητα έχει αναλάβει το Ισραήλ, ως χωροφύλακας της θάλασσας της Μεσογείου, κατά παράβαση κάθε κανόνα εσωτερικού και διεθνούς δικαίου.
Επειδή οι κατά τα ανωτέρω εναντίον μας τελεσθείσες πράξεις από τους ισραηλινούς στρατιώτες-κομμάντο, ισραηλινά αστυνομικά όργανα, τους εντολείς τους, πολιτική και φυσική ηγεσία του κράτους του Ισραήλ, είχαν ως αποτέλεσμα:
· Κατάληψη δια της βίας με χρήση στρατιωτικών μέσων και δυνάμεων των προαναφερομένων πλοίων, που έπλεαν σε διεθνή ύδατα
· Διάπραξη πράξεων βίας από τις ισραηλινές δυνάμεις κατά των επιβαινόντων-αναφερόντων μηνυτών, όπως μεταξύ άλλων, βαριές και επικίνδυνες σωματικές βλάβες, απαγωγή, παράνομη κατακράτηση, αιχμαλωσία, ομηρεία, παράνομη και δια της βίας αφαίρεση και κατακράτηση προσωπικών εγγράφων, ειδών και αντικειμένων, και χρημάτων, που έφεραν οι μηνυτές ως ταξιδιώτες, πρόκληση βασανιστηρίων με στέρηση τροφής, νερού, φαρμάκων, στέρηση ικανοποίησης προσωπικών φυσικών αναγκών, στέρηση επικοινωνίας, προσβολή της προσωπικότητας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, εξύβριση, φθορά ξένης ιδιοκτησίας κλπ.
Επειδή οι πράξεις αυτές είναι αξιόποινες, προβλέπονται δε και τιμωρούνται από :
· τον ελληνικό ΠΚ (άρθρ.309,310,325,322,330,333,380 ) καθώς επίσης και από διεθνείς συμβάσεις, όπως:
· το άρθρο 3 § 1 εδαφ. α,β, ζ και §2 εδαφ. β της Διεθνούς Συμφωνίας για την Καταπολέμηση Παράνομων Πράξεων κατά της Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (ν.2108/1992), την οποία το Ισραήλ έχει υπογράψει και επικυρώσει και η συμφωνία αυτή άρχισε να ισχύει για το Ισραήλ από τον Απρίλιο του 2009.
Επειδή είναι αδιάφορος για την εσωτερική και διεθνή έννομη τάξη ο λόγος για τον οποίο οι ισραηλινοί στρατιώτες-κομμάντος προέβησαν σε αυτές τις εγκληματικές πράξεις, καθώς σύμφωνα με το Προοίμιο της ως άνω Διεθνούς Συμφωνίας για την Καταπολέμηση Παράνομων Πράξεων κατά της Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας και την υπ'αριθμ. 40/61 απόφασης της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών της 9-12-1985 επί τη βάση της οποίας εκδόθηκε η ως άνω Διεθνής Συμφωνία, κάθε πράξη, μέθοδος ή πρακτική πάνω σε πλοίο ή εναντίον πλοίου καταδικάζεται κατηγορηματικά ως εγκληματική, όποιοι και αν είναι οι δράστες αυτών των πράξεων, (φυσικά πρόσωπα ή και κράτη),
Επειδή κατά το άρθρ. 5 παρ.1 οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται σε όλες τις πράξεις που τελέσθηκαν στο έδαφος της ελληνικής επικράτειας ακόμα και σε αλλοδαπούς,
Επειδή το πλοίο ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ, το οποίο δια της βίας κατελήφθη από τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις σε ανοιχτή θάλασσα και οδηγήθηκε δια της βίας στο Ισραήλ, όπου και ακόμα παράνομα παρακρατείται, φέρει ελληνική σημαία, είναι ελληνικού νηολογίου και συγκεκριμένα νηολογίου Λέρου 03, και.σύμφωνα με το άρθρ. 5 παρ.2 του ΠΚ θεωρείται ελληνικό έδαφος,
Επειδή σύμφωνα με το άρθρ. 92 της Law of the Sea Convention (LOSC), που κυρώθηκε από την Ελλάδα με το ν. 2321/1995 το κράτος της σημαίας του πλοίου έχει αποκλειστική δικαιοδοσία για τα αδικήματα που διεπράχθησαν επ΄ αυτού στην ανοιχτή θάλασσα,
Επειδή σύμφωνα και με την ίδια συνθήκη το κράτος των θυμάτων, έχει δωσιδικία για αδικήματα τα οποία διαπράχθησαν επί αλλοδαπού πλοίου σε ανοιχτή θάλασσα (περίπτωση των Ελλήνων πολιτών - μηνυόντων επιβαινόντων επί των πλοίων Σφενδόνη και Mavi Marmara), αλλά και
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 6.1 της Διεθνούς Συμφωνίας για την Καταπολέμηση Παράνομων Πράξεων κατά της Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (SUA), την οποία το Ισραήλ έχει υπογράψει και επικυρώσει και η συμφωνία αυτή ισχύει για το Ισραήλ από τον Απρίλιο του 2009, καθορίζεται υποχρεωτικά ως χώρα εκδίκασης της υπόθεσης, η χώρα υπό τη σημαία της οποίας βρίσκεται το πλοίο που δέχθηκε την επίθεση ή επί του οποίου διεπράχθησαν οι πράξεις βίας, συνεπώς τα ελληνικά δικαστήρια είναι αρμόδια για την εκδίκαση των αξιόποινων πράξεων, που διαπράχθησαν επί του υπό ελληνική σημαία πλοίου ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ.
Επειδή βάσει, του άρθρου 6.2 της αυτής συνθήκης (SUA) ορίζεται ότι υφίσταται προαιρετική δωσιδικία εκδίκασης των αξιόποινων πράξεων και από τα δικαστήρια οποιοδήποτε κράτους, οι πολίτες του οποίου έπεσαν θύματα παράνομων πράξεων, που διαπράχθησαν επί των καταληφθέντων πλοίων, συνεπώς τα ελληνικά δικαστήρια είναι αρμόδια για τις αξιόποινες πράξεις που διαπράχθησαν κατά των ελλήνων πολιτών, που επέβαιναν στα πλοία Σφενδόνη και Mavi Marmara.
Επειδή άλλωστε και με δεδομένο ότι τα προαναφερθέντα αδικήματα είναι τιμωρητέα και κατά το δίκαιο των νήσων Κομμόρες και κατά το δίκαιο του Τόγκο, υπό τις σημαίες των οποίων ήταν τα πλοία MAVI MARMARA και ΣΦΕΝΔΟΝΗ, επί των οποίων επέβαιναν οι από τον 20ο έως και τον τελευταίο 33ο από εμάς, όλοι έλληνες πολίτες.
Επειδή τα αδικήματα που τελέσθηκαν κατά όλων ημών, ελλήνων πολιτών, στο έδαφος του κράτους του Ισραήλ, όπως εξειδικεύονται παραπάνω, είναι τιμωρητέα κατά το δίκαιο του κράτους του Ισραήλ, τα ελληνικά δικαστήρια είναι αρμόδια και για αυτά τα αδικήματα κατ'άρθρο 7 ΠΚ.
Επειδή βάσει του άρθρου 11 της ως άνω Διεθνούς Συμφωνίας για την Καταπολέμηση Παράνομων Πράξεων κατά της Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας οι παραβάσεις που προβλέπονται από το άρθρο 3 της Συμφωνίας θα θεωρούνται αυτοδίκαια ως παραβάσεις που υπόκεινται σε έκδοση, σε οποιαδήποτε συνθήκη έκδοσης έχει συναφθεί μεταξύ Συμβαλλομένων Κρατών, αλλά και ως νομική βάση για την έκδοση ακόμη και αν δεν έχει υπογραφεί τέτοια συνθήκη.
Επειδή βάσει του άρθρ. 123 ΚΠΔ αρμόδια είναι τα δικαστήρια της πρωτεύουσας.
Επειδή η παρούσα μηνυτήρια αναφορά μας πρέπει να συσχετισθεί με την σχηματισθείσα ήδη από το Αστυνομικό Τμήμα Πειραιά στις 3 Ιουνίου 2010 δικογραφία, που αφορά στην ίδια περίπτωση και τις προξενηθείσες βαριές σωματικές βλάβες στον πλοίαρχο του πλοίου Σφενδόνη Θεόδωρο Μπούκα.
Επειδή επιφυλασσόμαστε να προσκομίσουμε οποιοδήποτε έγγραφο σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή από το οποίο αποδεικνύεται η αλήθεια των ισχυρισμών μας.
ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
Και με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματός μας
ΜΗΝΥΟΥΜΕ κάθε υπεύθυνο και υπαίτιο από τα μέλη των ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων και συγκεκριμένα των ειδικών δυνάμεων του ναυτικού με την επωνυμία « Δύναμη FLOTILA 13», των επικεφαλής διοικητών τους, και κατά της φυσικής και πολιτικής τους ηγεσίας, όπως ταυτοποιούνται στα πρόσωπα των καθ΄ύλην αρμοδίων αρχηγών επιτελείου στρατού GABI ESHKINAZI και επιτελείου ναυτικού ELIEZER MAROM και στο πρόσωπο του αρμοδίου καθ΄ύλην υπουργού Άμυνας του κράτους του Ισραήλ, EHUD BARAK, καθώς και κατά των μελών της ισραηλινής αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών, για όλες τις παράνομες και αξιόποινες πράξεις που διέπραξαν εναντίον μας στο έδαφος του κράτους του Ισραήλ, της φυσικής και πολιτικής τους ηγεσίας, όπως ταυτοποιούνται στα πρόσωπα των αρχηγών τους καθώς και στα πρόσωπα των αρμοδίων καθ΄υλην υπουργών Εσωτερικών ΕLI YISHAI, Δικαιοσύνης YA'AKOV NE'EMAN, Δημόσιας Τάξης YITZHAK AHARONOVITCH, που διέπραξαν τις προαναφερόμενες αξιόποινες πράξεις κρατικής τρομοκρατίας εναντίον μας.
ΖΗΤΑΜΕ την διενέργεια από πλευράς των ελληνικών δικαστικών αρχών όλων των αναγκαίων ενεργειών και ερευνών, στη βάση και των κανόνων της διεθνούς δικαστικής συνδρομής, μεταξύ των οποίων και σύμφωνα με το άρθρ. 12 της SUA, περί υποχρέωσης δικαστικής συνδρομής μεταξύ των συμβαλλομένων κρατών, σε κάθε περίπτωση, ώστε να ανευρεθούν οι υπεύθυνοι φυσικοί αυτουργοί, οι συμμέτοχοι και οι πιθανοί ηθικοί αυτουργοί, και να ζητηθεί η έκδοσή τους, μεταξύ άλλων και σύμφωνα με το άρθρ. 11, παρ. 1,2,3 και 4 της SUA, ώστε να δικασθούν και να τιμωρηθούν από την Ελληνική Δικαιοσύνη, κατά τους εσωτερικούς και διεθνείς νόμους για τα αδικήματα, που διέπραξαν εναντίον μας.
ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ
Ότι παριστάμεθα ως πολιτικώς ενάγοντες/ουσες για χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης, που υπέστημεν από τις παραπάνω αξιόποινες πράξεις τους, ανερχόμενη στο ποσό των εκατό (100) ευρώ για έκαστο εξ'ημών επιφυλασσόμενοι/ες για την άσκηση κάθε νόμιμης αξίωσής μας ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων.
Προσκομίζονται με την παρούσα, και με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματός μας για προσκόμιση και άλλων αποδεικτικών στοιχείων στη συνέχεια,
Φωτογραφίες
Βίντεο
Καταγγελία-Δημοσίευμα του Ιταλού δημοσιογράφου Manolo Lupichini για χρήση της κλαπείσης από τους ισραηλινούς πιστωτικής του κάρτας στο Ισραήλ
Δημοσιεύματα
Ιατρικές γνωματεύσεις
Κατάλογο ανθρωπιστικής βοήθειας που κατασχέθηκε
Κατάλογο κατασχεθέντων προσωπικών αντικειμένων
Μάρτυρες υποστήριξης της μήνυσής μας με την παρούσα προτείνουμε, και με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματός μας για πρόταση και άλλων μαρτύρων στην συνέχεια, τους
1) Στυλιανάκης Ζαχαρίας του Αρμάνδου, Αξιωματικός Εμπορικού Ναυτικού, Πλοίαρχος του φορτηγού «Ελεύθερη Μεσόγειος», κάτοικος Αγ. Νικολάου Κρήτης, οδός Επιμενίδου 14, κάτοχος του υπό στοιχεία Λ 962592 Α.Δ.Τ., τηλ. 2841300600
2) Χρυσοχοϊδης Νεκτάριος του Χρήστου, Μηχανικός Εμπορικού Ναυτικού, μηχανικός του φορτηγού «Ελεύθερη Μεσόγειος», κάτοικος Κερατσινίου Αττικής, Σάντας 12, κάτοχος του υπό στοιχεία Α.Δ.Τ. τηλ. 6945236599
3) Μπούκας Θεόδωρος του Ιωάννη, Πλοίαρχος του επιβατηγού πλοίου «ΣΦΕΝΔΟΝΗ», κάτοικος Καρουσάδων Κέρκυρας, Τ.Κ. 49081, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ4672563 Α.Δ.Τ. τηλ. 6944357197
4) Bουδούρης Οδυσσέας - Νίκος του Γεωργιου, βουλευτής, κάτοικος Χολαργού, Βοιωτιας 13, κάτοχος του υπό στοιχεία Χ 793415 ΑΔΤ τηλ. 210 - 7255969
5) Δρίτσας Θεόδωρος του Παναγιωτη, βουλευτής, κάτοικος Πειραιώς. Γρ.Λαμπρακη 81 κάτοχος του υπό στοιχεία Τ029116 ΑΔΤ τηλ.: 693 7225312
6) Κουράκης Αναστάσιος του Στυλιανού, βουλευτής, κάτοικος Θεσσαλονίκης, Αλεξάνδρειας 27, κάτοχος του υπό στοιχεία Τ816974 ΑΔΤ, τηλ. 6977095050
7) Σακοράφα Σοφία του Ηλία , βουλευτής, κάτοικος Αθηνών, Τζώρτζ 30-32, κάτοχος του υπό στοιχεία Φ 135998 ΑΔΤ τηλ: 210 3814451
8) Ζαγούρας Χαράλαμπος του Γεωργίου, κάτοικος Ρίου Αχαϊας, Πάροδος Υπαπαντής, Κάτω Καστρίτσι, κάτοχος του υπό στοιχεία Χ.805139 ΑΔΤ, τηλ. 6937330263
9) Ζήργανος Νικόλαος του Γεωργίου, κάτοικος Αθηνών, Ασκληπιού 83, κάτοχος του υπό στοιχεία Ρ042012 ΑΔΤ, τηλ 210 3607450, 6932459348
10) Γιώτης Πέτρος του Σπυρίδωνα, δημοσιογράφος, κάτοικος Ν.Ηρακλείου Αττικής, Κολοκοτρώνη 9, τηλ
11) Μαρκάκη Ρούσσα του Κωνσταντίνου, ιδιωτική υπάλληλος, κάτοικος Χανίων Κρήτης, πάροδος Η.Δεληγιαννάκη, τηλ.
12) Περάκης Πέτρος του Γεωργίου, αρχιτέκτονας, κάτοικος Πετρούπολης, Καραϊσκάκη 34, τηλ.
13) Χατζησάββας Μάρκος του Ιωάννη, απολυμένος Ολυμπιάκης Αεροπορίας, κάτοικος Χανίων Κρήτης πάροδος Η.Δεληγιαννάκη, τηλ
14) Δημαρέλου Χρυσούλα του Δημητρίου, δημοτική υπάλληλος, κάτοικος Χαλκίδος, Ευφορίονος 12, τηλ.
15) Hajji Abdelwaheb του Αli, μάγειρας, κάτοικος Χανίων Κρήτης, Χατζημιχάλη Νταλιάνη 67, τηλ.
Αντίκλητό μας διορίζουμε τον Δικηγόρο Αθηνών Δημήτρη Σαραφιανό, κάτοικο Αθήνας, Σκουφά 64, τηλ 210-3637487, Fax 210-3643348
Πληρεξουσίους Δικηγόρους μας διορίζουμε τους Δικηγόρους Αθηνών:
1) Δημήτρη Σαραφιανό, κάτοικο Αθήνας, Σκουφά 64, τηλ 210-3637487, Fax 210-3643348 (ΑΜ ΔΣΑ 14683)
2) Αλέκα Ζορμπαλά, κάτοικο Αθηνών, Ωλένου 9 και Ευλπίδων, τηλ. 210 3816549, 6944 613555, Fax 210 3816549, (ΑΜ ΔΣΑ 11116)
3) Κώστα Παπαδάκη, κάτοικο Αθηνών, Κάνιγγος 23 τηλ. 210-3834545, fax 210 3300690 (ΑΜ ΔΣΑ 13679)
4) Γιάννα Κούρτοβικ, κάτοικο Αθηνών, Στουρνάρη 9, τηλ. 210-3828325 (ΑΜ ΔΣΑ 6687)
5) Αντωνία Λεγάκη, κάτοικο Αθηνών, Λεωφ.Αλεξάνδρας 28, τηλ. 210- 3641353 (ΑΜ ΔΣΑ 16458)
6) Γιάννη Ραχιώτη, κάτοικο Αθηνών, Ασκληπιού 41, τηλ. 210-3636098 (ΑΜ ΔΣΑ 12532)
7) Θεόδωρο Συμεωνίδη, κάτοικο Αθηνών, Ακαδημίας 63, τηλ. 210-3304010 (ΑΜ ΔΣΑ 21800)
8) Αννα Παπαρρούσου, κάτοικο Αθηνών, Τζωρτζ 3, τηλ 210-3302937 (ΑΜ ΔΣΑ 15106)
9) Χρυσούλα Πετσιμέρη, κάτοικο Αθηνών, Ζωοδόχου Πηγής 38-40, τηλ. 210-3817013 (ΑΜ ΔΣΑ 17631)
10) Ασημίνα-Μαντώ Παπαϊωάννου, κάτοικο Αγ. Παρασκευής, Ειρήνης 27-29, τηλ. 210-6396714 (ΑΜ ΔΣΑ 25726)
11) Ειρήνη-Χρυσοβαλάντου Σωτηροπούλου, κάτοικο Αθηνών, Πανεπιστημίου 34, τηλ 210-3636249 (ΑΜ ΔΣΑ 24888)
12) Θανάση Καμπαγιάννη, κάτοικο Αθηνών, Πανεπιστημίου 56, τηλ. 210-3800080 (ΑΜ ΔΣΑ 31280)
13) Κουνιάκη Ευγενία, κάτοικο Αθηνών, Γλάδστωνος 3, τηλ. 210-5228406 Πειραιώς 10 (ΑΜ ΔΣΑ 29195)
14) Παναγιώτα Μασουρίδου, κάτοικο Αθηνών, Φειδίου 14, τηλ. 210 3815858 (ΑΜ ΔΣΑ 28717)
15) Κατερίνα Ρουσουνέλου, κάτοικο Χαλανδρίου, Αριστοφάνους 56-58, τηλ. 210-6814175 (ΑΜ ΔΣΑ 25844)
16) Ευάγγελο Τριμπώνια, κάτοικο Αθηνών, Μενάνδρου 58, τηλ. 210-5201667 (ΑΜ ΔΣΑ 25561)
Αθήνα, 2 Ιουλίου 2010
Οι Μηνυτές
Δια των Πληρεξουσίων τους Δικηγόρων,
Βάσει της από 2/7/2010 εξουσιοδότησης
Πρόκειται για θέση αρχών που δεν καθοριζει την πολιτική στάση έναντι τμημάτων του κινήματος ανάλογα την πολιτική συμφωνία και λαμβάνει έμπρακτη μορφή με την συμμετοχή δικηγόρου μέλους της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης στην νομική ομάδα υποστήριξης.
Σύντροφοι είμαστε στο πλεύρο σας και θα κάνουμε ότι απαιτηθεί για τη δικαιώση της προσπάθειας σας.
Πάνω από όλα, είμαστε στο ίδιο μετερίζι για τη δικαίωση του λαού της Παλαιστίνης, για τη νίκη της Ιντιφάντα που συνεπαίρνει παγκόσμια με το συνολικό απελευθερωτικό της μήνυμα.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
Ενώπιον του κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών
ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ - ΕΓΚΛΗΣΗ
Α. Των επιβαινόντων στα πλοία
Φορτηγό «Ελεύθερη Μεσόγειος»
Πλήρωμα
1. Κληρονόμος Εμμανουήλ του Ιωάννη, Αξιωματικός Εμπορικού Ναυτικού Ανθυποπλοίαρχος του φορτηγού «Ελεύθερη Μεσόγειος», κάτοικος Αιγάλεω Αττικής, Αλατσάτων 34, κάτοχος του υπό στοιχεία Χ 682677 Α.Δ.Τ
2. Μισεμικές Γεώργιος του Ιωάννη, Δόκιμος Μηχανικός Εμπορικού Ναυτικού, Συντηρητής αρχαιοτήτων, κάτοικος Αθηνών, Σκουφά, κάτοχος του υπό στοιχεία Σ 523531 Α.Δ.Τ.
3. Γρηγορόπουλος Μιχαήλ του Χρύσανθου, κάτοικος Γέρακα Αττικής, Σποράδων 7, κάτοχος του υπό στοιχεία Τ134183 Α.Δ.Τ.
Επιβάτες
4. Γασπαράτου Ευγενία του Λεωνίδα, Ιδιωτ. Υπάλληλος, κάτοικος Αθηνών, Τραπεζούντος 3, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ1361949 Α.Δ.Τ.
5. Ελγαντούρ Ναϊμ του Ιμπραήμ, Επιχειρηματίας, κάτοικος Ηλιούπολης Αττικής, Αρκαδίου 9β, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ6279135 Α.Δ.Τ.
6. Θεοχαροπούλου Αικατερίνη του Ιωάννη, Γραφίστρια-Φωτογράφος, κάτοικος Αθηνών, Δόρδου 18, Λόφος Σκουζέ, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΑ3371929 Α.Δ.Τ.
7. Καρατζάς Γεώργιος του Παναγιώτη, Μεταφραστής, κάτοικος Πειραιώς, Κάσσου 9-11, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ3706053 ΑΔΤ.
8. Καρυπίδης Ιωάννης του Κωνσταντίνου, Σκηνοθέτης, κάτοικος Κομοτηνής, Ανδρονίκου 15, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΗ366497 Α.Δ.Τ.
9. Κοσματόπουλος Νικόλαος του Ιωάννη, υποψήφιος διδάκτορας Ανθρωπολογίας, κάτοικος Ζυρίχης, Ελβετία, οδός Ethnologisches Seminar, Andreasstrasse 15, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΑ 1889989 Α.Δ.Τ.
10. Λάμπρου Ηλίας του Γεωργίου, κάτοικος Αθηνών Πραμάντων 24, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΗ1670097 Α.Δ.Τ.
11. Μαθιουλάκης Εμμανουήλ του Ευτυχίου, Ερευνητής, κάτοικος Πειραιά, Κοτζιάδων 1, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ0216465 Α.Δ.Τ.
12. Μουστάκας Ανδρέας - Μάριος του Βατίστα, Οικοδόμος, κάτοικος Αθηνών, Γ.Παπανδρέου 18, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΖ 597529 Α.Δ.Τ.
13. Παπαδοκωστόπουλος Αριστείδης του Χρήστου, Λιμενεργάτης, κάτοικος Γαλατσίου Αττικής, Κίρκης 3, κάτοχος του υπό στοιχεί ΑΕ 555764 Α.Δ.Τ.
14. Πισσίας Ευάγγελος του Σταματίου, Καθηγητής ΤΕΙ, κάτοικος Αθηνών, Στάθη Γεροδήμου 41, κάτοχος του υπό στοιχεία AA3171886 Α.Δ.Τ.
15. Πολίτης Παναγιώτης του Κων/νου, Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, κάτοικος Μελισσάτικων Μαγνησίας, Τ.Κ. 38500, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΕ3655859 Α.Δ.Τ.
16. Συγγελάκης Πολυάνθης του Ιωάννης, Μηχανολόγος Μηχανικός, Τομεάρχης Διοικητικοοικονομικός ΑΗΣ Λινοπεραμάτων ΔΕΗ, εκπρόσωπος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, εκπρόσωπος του Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών ΔΕΗ, κάτοικος Ηρακλείου Κρήτης, Ραυτοπούλου 30, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ2312574 Α.Δ.Τ.
17. Τζιούμπας Αθανάσιος του Αναστασίου, υπάλληλος ΚΕΘΕΑ, κάτοικος Θεσσαλονίκης, Βύζαντος 8, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ6842931 Α.Δ.Τ.
18. Τικτόπουλος Μιχαήλ - Αχιλλεύς του Γεωργίου, Πολιτικός Μηχανικός, κάτοικος Κηφισιάς Αττικής, Αγ. Κυριακής 6, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ0010473 Α.Δ.Τ.
19. Ψαρά Μαρία του Σπυρίδωνα, Δημοσιογράφος, κάτοικος Σπάτων Αττικής, Αιγαίου 41-43, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ027687 Α.Δ.Τ.
Επιβατηγό "Σφενδόνη"
Πλήρωμα
20. Παπαδημητρίου Απόστολος του Χαραλάμπους, ναυτικός, κάτοικος Π.Φαλήρου Αττικής, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ2943726 Α.Δ.Τ.
21. Παπικινός Πέτρος του Θεοδόση, κάτοικος Ποταμού Κέρκυρας, Τ.Κ. 49100, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΕ2514227 Α.Δ.Τ.
22. Αυγήρης Σπυρίδων του Παναγιώτης, κάτοικος Αθηνών, Εμμ. Μπενάκη 63-65, Εξάρχεια, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΗ0928911 Α.Δ.Τ.
Επιβάτες
23. Καμπάνι Χαλέντ του Ταουφίκ (Kampani Chalent), Ιατρός, Ορθοπεδικός Χειρούργος, κάτοικος Πρεβέζης, Σελευκείας 12, κάτοχος του υπό στοιχεία AB9814381 Α.Δ.Τ.
24. Βαλκάνος Νικόλαος του Παρασκευά, Σιτιστής, κάτοικος Αγίας Παρασκευής Αττικής, Μπουμπουλίνας 27, κάτοχος του υπό στοιχεία AH1712019 Α.Δ.Τ.
25. Γελάλης Δημήτριος του Λεωνίδα, Οικονομολόγος, κάτοικος Λαρίσσης, Ηρώων Πολυτεχνείου 51, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΕ5079839 Α.Δ.Τ.
26. Κιτίδη Αικατερίνη του Κων/νου, Δημοσιογράφος, κάτοικος Αθηνών, Τσιμισκή 20, Νεάπολη Εξαρχείων, κάτοχος του υπό στοιχεία AB0317013 Α.Δ.Τ.
27. Κυρίλλου Δήμητρα του Φειδία, Πολιτικός Μηχανικός, κάτοικος Ν. Ψυχικού Αττικής, Π. Μελά 8, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ0706506 Α.Δ.Τ.
28. Λιερός Γεώργιος του Νικολάου, Κτηνίατρος, κάτοικος Παπανικολή 36 Α, Τ.Κ. 15232, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ6668484 Α.Δ.Τ.
29. Πετρόγιαννης Αθανάσιος του Γεωργίου, Πολιτικός Μηχανικός, κάτοικος Αττικής, οδός Σπετσών, αρ. 13, Τ.Κ. 15342, κάτοχος του υπό στοιχεία AI056980 (Α.Δ.Τ.)
30. Θραβάλου Αφροδίτη του Κλεάνθη, Ιδ. Υπάλληλος, κάτοικος Λάρισας, Φιλίππου 12, κάτοχος του υπό στοιχεία Σ452777 Α.Δ.Τ.
31. Τσιγαρίδας Χρήστος του Κων/νου, συνταξιούχος Πολιτικός Μηχανικός, κάτοικος Π. Ψυχικού Αττικής, Κύκνου 12, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΗ1492275 Α.Δ.Τ.
Επιβατηγό «Mavi Marmara»
Επιβάτες Έλληνες
32. Πλειώνης Δημήτριος του Γεωργίου, συνταξιούχος Ολυμπιακής Αεροπορίας, κάτοικος Παπάγου Αττικής, Χειμάρας 55, κάτοχος του υπό στοιχεία AB1870665 (Α.Δ.Τ.)
33. Χατζηστεφάνου Κυριάκος του Αθανασίου, Δημοσιογράφος, κάτοικος Αθηνών, Τσιμισκή 20,κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ1936086 (Α.Δ.Τ.)
Β. Των πλοιοκτητριών εταιριών
1) Tης ναυτικής εταιρείας του νόμου 959/1979 με την επωνυμία «Ελεύθερη Μεσόγειος Ναυτική Εταιρεία», που εδρεύει στην Αθήνα, Μνησικλέους 14 Αρ. Μ.Ν.Ε. 45 22/22.3.2010, και εκπροσωπείται νόμιμα από τον ως άνω 18ο εξ'ημών Μιχαήλ-Αχιλλέα Τικτόπουλο, ιδιοκτήτριας του φορτηγού «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ», νηολογίου Λέρου αρ. Β3,
2) Της ανωνύμου εταιρείας με την επωνυμία «SFENDONH S.A.», που εδρεύει στις νήσους Μάρσαλ, TRUST COMPANY COMPLEX, AJELTAKE rd, AJELTAKE ISLAND, MAJURO, MARSHALL ISLANDS 96960 και εκπροσωπείται νόμιμα από τον ως άνω 14ο εξ'ημών Ευάγγελο Πισσία, ιδιοκτήτριας του επιβατηγού πλοίου «ΣΦΕΝΔΟΝΗ» νηολογίου LAME, call sign 5VAR4, official number TG-00139L, υπό σημαία ΤΟΓΚΟ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΉ ΔΙΩΞΗ
1. Των μελών των ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων, και συγκεκριμένα των ειδικών δυνάμεων του ναυτικού με την επωνυμία « Δύναμη FLOTILA 13», καθώς και των επικεφαλής διοικητών τους, που τα χαράματα της 31ης Μαίου 2010, σε διεθνή ύδατα έδρασαν με εγκληματικό τρόπο κατά του Στόλου της Ελευθερίας και των επιβαινόντων σε αυτόν,
και κατά της φυσικής και πολιτικής τους ηγεσίας, όπως ταυτοποιούνται στα πρόσωπα των καθ΄ύλην αρμοδίων αρχηγών επιτελείου στρατού GABI ESHKINAZI και επιτελείου ναυτικού ELIEZER MAROM και στο πρόσωπο του αρμοδίου καθ΄ύλην υπουργού Άμυνας του κράτους του Ισραήλ, EHUD BARAK,
τα πλήρη στοιχεία των οποίων θα προκύψουν από την προανακριτική και ανακριτική έρευνα
2. Κατά των μελών της ισραηλινής αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών, για όλες τις παράνομες και αξιόποινες πράξεις που διέπραξαν εναντίον μας στο έδαφος του κράτους του Ισραήλ, της φυσικής και πολιτικής τους ηγεσίας, όπως ταυτοποιούνται στα πρόσωπα των αρχηγών τους καθώς και στα πρόσωπα των αρμοδίων καθ΄υλην υπουργών Εσωτερικών ΕLI YISHAI, Δικαιοσύνης YA'AKOV NE'EMAN, Δημόσιας Τάξης YITZHAK AHARONOVITCH
τα πλήρη στοιχεία των οποίων θα προκύψουν από την προανακριτική και ανακριτική έρευνα.
3. Κάθε ποινικά υπεύθυνου προσώπου, που θα προκύψει από την προανακριτική και ανακριτική έρευνα.
..............................
Το Μάιο του 2010 συμμετείχαμε στην διεθνή αποστολή :
Freedom Flotilla
και συγκεκριμένα στο ελληνικό τμήμα της Πρωτοβουλίας «'Ενα Καράβι για τη Γάζα / Ship to Gaza - Greece»
που σκόπευε να μεταφέρει δια θαλάσσης ανθρωπιστική βοήθεια στους κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας στην οποία έχει επιβληθεί κατά παράβαση κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου, εθιμικού δικαίου και δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποκλεισμός από το Ισραήλ, πράξη που θεωρούμε παράνομη και καταδικάζουμε, όπως και ολόκληρη η διεθνής κοινότητα.
Ο Στολίσκος της Ελευθερίας - Freedom Flotilla αποτελείτο από εννέα πλοία διαφόρων εθνικοτήτων ως ακολούθως:
1. «Ελεύθερη Μεσόγειος», φορτηγό, ελληνικής πλοιοκτησίας, με σημαία Ελλάδας
2. «Σφενδόνη», επιβατηγό, ελληνικής ιδιοκτησίας με σημαία Togo
3. «Mavi Marmara», επιβατηγό, τουρκικής πλοιοκτησίας, με σημαία Νήσων Κομόρες
4. «Gaze», φορτηγό, τουρκικής πλοιοκτησίας, με σημαία Τουρκίας
5. «Dafne», φορτηγό, τουρκικής πλοιοκτησίας, με σημαία Αλγερίας
6. «Challenger I», επιβατηγό, με σημαία ΗΠΑ
7. «Challenger IΙ», επιβατηγό, με σημαία ΗΠΑ (δεν κατάφερε να συμμετάσχει στην αποστολή λόγω βλάβης-δολιοφθοράς με αποτέλεσμα να καταπλεύσει στο λιμάνι της Λάρνακας προκειμένου να μην βυθιστεί)
8. «Rachel Corrie», φορτηγό, ιρλανδικής πλοιοκτησίας, με σημαία Καμπότζης, (δεν κατάφερε να ενσωματωθεί στην αποστολή λόγω επανειλημμένων βλαβών-δολιοφθορών που το οδήγησαν να επιχειρήσει, μόνο του, λίγες μέρες αργότερα με το ίδιο αποτέλεσμα όπως και τα υπόλοιπα πλοία της αποστολής).
Τελικά στην αποστολή συμμετείχαν τα έξι πρώτα πλοία με πάνω από 750 επιβάτες από 40 διαφορετικές εθνικότητες και κράτη μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν και το ελληνικό τμήμα της αποστολής αποτελούμενο από 38 άτομα.
Τα πλοία «Ελεύθερη Μεσόγειος» και «Σφενδόνη» απέπλευσαν στις 25 Μαΐου 2010 από το λιμάνι του Κερατσινίου το πρώτο και από την μαρίνα της Ζέας το δεύτερο.
Οι πρώτοι τρείς από εμάς συμμετείχαμε ως πλήρωμα,, οι δε υπόλοιποι δέκα έξι ως επιβάτες του φορτηγού πλοίου «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ», νηολογίου Λέρου 03, ιδιοκτησίας της Ναυτικής Εταιρείας του Ν. 959/79 «Ελεύθερη Μεσόγειος», με έδρα την Αθήνα, Μνησικλέους 14, Αρ. Μ.Ν.Ε. 45 22/22.3.2010, που εκπροσωπείται νόμιμα από τον Μιχαήλ-Αχιλλέα Τικτόπουλο, το οποίο μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στην αποκλεισμένη Γάζα.
Ειδικότερα η Ψαρά Μαρία, 19η από εμάς, επέβαινε του πλοίου και με την ιδιότητα της ως δημοσιογράφος, διαπιστευμένη από την καθημερινή εφημερίδα ΕΘΝΟΣ προκειμένου να καλυφθεί δημοσιογραφικά η αποστολή του FREEDOM FLOTILA, ο δε Συγγελάκης Πολυάνθης, 16ος από εμάς, Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, επέβαινε στο πλοίο και με την ιδιότητα αφενός του εκπροσώπου του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος (ορίστηκε εκπρόσωπος κατά την 19ης συνεδρίαση/ 11.5.2010 της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ, βλέπε συνημμένο 1) και αφετέρου με την ιδιότητα του εκπροσώπου του Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών ΔΕΗ ως εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου (ορίστηκε εκπρόσωπος με την από 14.5.2010 έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ του Συλλόγου, βλέπε συνημμένο 2).
Οι επόμενοι, δηλαδή ο 20ος έως και ο 31ος συμμετείχαμε, οι μεν 20ος, 21ος και 22ος ως πλήρωμα, οι υπόλοιποι δε ως επιβάτες του επιβατηγού πλοίου με το όνομα «ΣΦΕΝΔΟΝΗ», νηολογίου LAME, call sign 5VAR4, official number TG-00139L, υπό σημαία ΤΟΓΚΟ, ιδιοκτησίας «SFENDONH S.A.» 100% TRAST COMPANY COMPLEX AGELTAKE rd, AGELTAKE ISLAND, MAJURO, MARSHALL ISLANDS 96960, που εκπροσωπείται νόμιμα από τον Ευάγγελο Πισσία και μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια καθώς και επιβάτες στην αποκλεισμένη Γάζα.
Ειδικότερα δε η Αικατερίνη Κιτίδη, 26η .από εμάς, επέβαινε του πλοίου και με την ιδιότητα της ως δημοσιογράφος, διαπιστευμένη από τον ελληνικό δικτυακό - ηλεκτρονικό ειδησεογραφικό σταθμό TVXS προκειμένου να καλυφθεί δημοσιογραφικά η αποστολή του FREEDOM FLOTILLA.
Ο 32ος από εμάς καθώς και ο τελευταίος (33ος) από εμάς συμμετείχαμε ως επιβάτες, στο τουρκικής πλοιοκτησίας επιβατηγό πλοίο «MAVI MARMARA».
Ειδικότερα δε ο Άρης Χατζηστεφάνου, τελευταίος (33ος) από εμάς επέβαινε του πλοίου και με την ιδιότητα του ως δημοσιογράφος, διαπιστευμένος από τον ελληνικό Ρ/Φ σταθμό ΣΚΑΙ προκειμένου να καλυφθεί δημοσιογραφικά η αποστολή του FREEDOM FLOTILA.
Τα ξημερώματα της Δευτέρας, 31.5.2010 και περί την 4.00 πρωινή και ενόσω όλα τα πλοία της αποστολής έπλεαν σε διεθνή ύδατα, όπως αυτό είναι καταγεγραμμένο από το στίγμα που εξέπεμπαν, τα πλοία στα οποία επιβαίναμε δέχτηκαν σφοδρή ένοπλη επίθεση από θαλάσσης και αέρος, κατελήφθησαν δια της βίας από ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις, οι οποίες δολοφόνησαν εν ψυχρώ εννέα επιβαίνοντες στο τουρκικής πλοιοκτησίας επιβατηγό πλοίο «MAVI MARMARA» και τραυμάτισαν δεκάδες άλλους (προξενώντας βαριές και επικίνδυνες σωματικές βλάβες) σε όλα ανεξαρτήτως τα πλοία της αποστολής. Όλοι δε οι επιβαίνοντες με συνεχή χρήση απειλών, σωματικής βίας και προσβολών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μας υπεστήκαμε εξευτελιστικούς σωματικούς ελέγχους, μας αφαιρέθηκαν όλα τα προσωπικά μας είδη, έγγραφα, πιστωτικές κάρτες, χρήματα, φάρμακα, ρούχα, λοιπά αντικείμενα (λίστες των οποίων αναλυτικά ανά άτομο επισυνάπτονται στο τέλος της παρούσας ως παράρτημα αυτής) αιχμαλωτιστήκαμε, απαχθήκαμε και σε κατάσταση ομηρείας οδηγηθήκαμε εμείς, καθώς και τα πλοία, με το φορτίο τους, από τους άνδρες των ισραηλινών δυνάμεων δια της βίας και παρά τη θέλησή μας και χωρίς να έχουμε καμία προς τούτο υποχρέωση, στο λιμάνι Ασντόντ του Ισραήλ, λιμάνι διάφορο του λιμένος προορισμού μας.
Στο λιμάνι του Ασντόντ κρατηθήκαμε εντελώς παράνομα για 6 περίπου ώρες υφιστάμενοι εξοντωτικές ανακρίσεις στην ισραηλινή και αγγλική γλώσσα και κατόπιν οδηγηθήκαμε στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της πόλης Beer Seva του Ισραήλ.
Η εξόφθαλμα παράνομη αυτή αρπαγή-αιχμαλωσία-ομηρία-φυλάκισή μας διήρκεσε για συνολικά περίπου 70 ώρες, ήτοι από τη Δευτέρα 31.5.2010 τα ξημερώματα έως και την Τετάρτη 2.6.2010 τα μεσάνυχτα, οπότε και επιβιβασθήκαμε σε ελληνικό στρατιωτικό αεροπλάνο και επιστρέψαμε στην Αθήνα, ενώ τα πλοία μας με τα φορτία τους (λίστα των οποίων επισυνάπτεται στο τέλος της παρούσας ως παράρτημα αυτής) και τις προσωπικές μας ταξιδιωτικές αποσκευές, αντικείμενα, εξοπλισμό, χρήματα κλπ παρέμειναν στο λιμάνι του Ασντόντ, παράνομα παρακρατούμενα και χρησιμοποιούμενα από τις ισραηλινές αρχές.
Όλες οι παραπάνω εγκληματικές ενέργειες των ισραηλινών δυνάμεων, των εντολέων τους, της φυσικής και της πολιτικής τους ηγεσίας, που συνιστούν πράξεις κρατικής τρομοκρατίας, έγιναν κατά παράβαση κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου, κατά παράβαση της Διεθνούς Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας- Law of the Sea Convention (LOSC), κατά παράβαση της Διεθνούς Συμφωνίας για την Καταπολέμηση Παράνομων Πράξεων κατά της Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (SUA), κατά παράβαση των συνθηκών της Γενεύης και των πρόσθετων πρωτοκόλλων τους καθώς και κατά παράβαση των ελληνικών ποινικών νόμων.
Ειδικότερα και ως προς τους επιβαίνοντες σε κάθε πλοίο:
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ
Το πλοίο αυτό, νηολογίου Λέρου αρ. Β3, φέροντας ελληνική σημαία απέπλευσε στις 25.5.2010 και περί ώρα 13:00 από το λιμάνι του Κερατσινίου με τελικό προορισμό το λιμάνι της Γάζας, με ενδιάμεσο σταθμό το λιμάνι της Ρόδου, μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια στους αποκλεισμένους Παλαιστίνιους αποτελούμενη από ιατρικό εξοπλισμό, φαρμακευτικό υλικό, ηλεκτροκίνητα αμαξίδια για άτομα με αναπηρία, δομικά υλικά (τούβλα, κεραμίδια, οικοδομική ξυλεία κλπ) προκατασκευασμένα κτίρια τα οποία προορίζονταν κυρίως για κατασκευή σχολείων, βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών, δύο κοντέινερ με δύο μονάδες αφαλάτωσης, δύο γεννήτριες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, δύο αυτόνομα συστήματα ηλεκτροσυγκολλήσεων, εκπαιδευτικό υλικό (σχολικές τσάντες, γραφική ύλη όπως τετράδια μολύβια κλπ) κλπ. -αναλυτικά βλ. τη σχετική λίστα στο σχετικό παράρτημα. Στο πλοίο υπήρχαν τα τελωνειακά έγγραφα του φορτίου και είχαν εκδοθεί τα αντίστοιχα παραστατικά ποσοτικής παραλαβής αντίγραφα των οποίων είχαν κατατεθεί, σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία, στο Τελωνείο Πειραιά μέσω εκτελωνιστού.
Στο πλοίο αυτό επέβαιναν οι πρώτοι 19 από εμάς, όπως εξειδικεύεται ανωτέρω.
Στις 30.5.2010 και περί ώρα 23:00, ενώ το πλοίο έπλεε σε διεθνή ύδατα, σε απόσταση μεγαλύτερη των 100 ναυτικών μιλίων από τις ακτές της Γάζας και έξω από τη θαλάσσια περιοχή που το Ισραήλ είχε ανακοινώσει ότι εκτελεί αεροναυτικές ασκήσεις οι οποίες είχαν αναγγελθεί μέσω navtex (οδηγίες προς ναυτιλλόμενους) και είχαν οριοθετηθεί στους ναυτικούς χάρτες του πλοίου, υπήρξε επικοινωνία μέσω VHF του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού με τον πλοίαρχο του πλοίου Ζαχαρία Στυλιανάκη, προκειμένου να γίνει αναγνώριση του πλοίου. Ζήτησαν να μάθουν το λιμένα απόπλου, το λιμένα κατάπλου, το φορτίο του πλοίου και τους επιβαίνοντες του πλοίου. Οι απαντήσεις του πλοιάρχου ήταν ρητές, σαφείς, ξεκάθαρες και κατανοητές. Δήλωσε ότι ο λιμένας απόπλου ήταν ο Πειραιάς (Κερατσίνι), ο λιμένας κατάπλου η Γάζα, το φορτίο ήταν ανθρωπιστική βοήθεια προς τον αποκλεισμένο Παλαιστινιακό λαό αποτελούμενη κυρίως από οικοδομικό εξοπλισμό, ιατροφαρμακευτικό εξοπλισμό, εκπαιδευτικό υλικό, δήλωσε ότι το φορτίο είχε ελεγχτεί από τις Τελωνειακές Υπηρεσίες του Πειραιά και ότι στο πλοίο υπήρχαν όλα τα νομιμοποιητικά έγγραφα του φορτίου, οι δε επιβαίνοντες ήταν δημοσιογράφοι, μηχανικοί, γιατροί, πανεπιστημιακοί, ένα βουλευτής του Σουηδικού κοινοβουλίου καθώς και απλοί πολίτες που συμμετείχαν στο ανθρωπιστικό αυτό εγχείρημα.
Ακολούθως το ισραηλινό πολεμικό ναυτικό ζήτησε να μην συνεχίσουμε την πορεία μας, και μας απείλησε αναφέροντας ότι αν δεν αλλάξουμε πορεία ο πλοίαρχος θα είχε την πλήρη ευθύνη για το ότι θα συνέβαινε στο πλοίο, στο πλήρωμα και στους επιβαίνοντες. Ο πλοίαρχος ανταπάντησε ότι βρισκόμαστε νομίμως σε διεθνή ύδατα και έξω από την περιοχή των αεροναυτικών ασκήσεων του Ισραήλ και δήλωσε την ομόφωνη απόφαση όλων μας να συνεχίσουμε την πλεύση μας προς τον τόπο προορισμού μας, το λιμάνι της Γάζας. Όλα τα παραπάνω αναφέρθηκαν αμέσως μετά σε δημοσιογράφους των ΜΜΕ της Ελλάδας, Σουηδίας, Γαλλίας και Γερμανίας μέσω του δορυφορικού τηλεφώνου του πλοίου μας και ηχογραφήθηκαν από τους επιβαίνοντες δημοσιογράφους των οποίων όμως ο εξοπλισμός, όπως θα αναφερθεί παρακάτω, καταστράφηκε ή αφαιρέθηκε παρανόμως.
Μετά από τις παραπάνω απειλές οι οποίες εξαπολύθηκαν σε όλα τα πλοία της αποστολής ένα προς ένα, αποφασίσαμε να πυκνώσει ο σχηματισμός της απόστασης του στολίσκου μας και στο δικό μας πλοίο αποφασίσαμε όλοι οι επιβαίνοντες να φορέσουμε σωσίβια και να χωριστούμε σε δύο βάρδιες (12:00 με 3:00 και 3:00 με 6:00) προκειμένου να ελέγχουμε το πλοίο περιμετρικά για περίπτωση δολιοφθοράς ή προσπάθειας βίαιης κατάληψης χωρίς προειδοποίηση και από τις 6:00 το πρωί να είμαστε όλοι ξύπνιοι και σε ετοιμότητα.
Γύρω στις 2:00 τη νύχτα διαπιστώσαμε ότι το δορυφορικό μας τηλέφωνο αδυνατούσε να καλέσει αριθμούς που είχαν κληθεί τις προηγούμενες μέρες, μπορούσε όμως να καλέσει αριθμούς που δεν είχαν ξανακληθεί. Το γεγονός αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να κινητοποιηθούμε άμεσα και να καταγράψουμε σε ένα πρόχειρο κατάλογο όσα τηλέφωνα δημοσιογράφων, συνεργατών μας, γνωστών και συγγενών μας διαθέταμε και που δεν τα είχαμε ήδη καλέσει για να τα χρησιμοποιήσουμε τις επόμενες κρίσιμες ώρες που διαφαινόταν ότι πλησίαζαν, καθόσον το ραντάρ του πλοίου μας έδειχνε την ύπαρξη αρκετών σκαφών που προσέγγιζαν τον σχηματισμό του Στολίσκου της Ελευθερίας.
Στις 4:00 περίπου τα ξημερώματα είδαμε φουσκωτά σκάφη τύπου «zodiac» του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού καθώς και δύο ελικόπτερα με κομάντος να προσεγγίζουν το τουρκικής πλοιοκτησίας επιβατηγό «Mavi Marmara» που βρισκόταν σε απόσταση μικρότερη του μισού ναυτικού μιλίου από το δικό μας πλοίο. Είδαμε κομάντος να κατεβαίνουν από τα ελικόπτερα με σχοινιά στην κουβέρτα του πλοίου, ακούσαμε επανειλημμένως ριπές πυροβόλων όπλων, είδαμε να πετούν από τα ελικόπτερα και τα φουσκωτά σκάφη «zodiac» φωτοβολίδες και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και ακούγαμε φωνές από τα μεγάφωνα του πλοίου σε τουρκικά και αγγλικά. Ο Δημήτρης Πλειώνης, μέλος της ελληνικής αποστολής που επέβαινε στο πλοίο «Mavi Marmara» πρόλαβε να μας ενημερώσει μέσω walkie-talkie πριν σιγήσει ότι γίνεται βίαιη κατάληψη του πλοίου με χρήση πραγματικών πυρών. Μετά από 20-30 λεπτά είδαμε το πλοίο «Mavi Marmara» να αλλάζει πορεία.
Γύρω στις 5:00 τα ξημερώματα της Δευτέρας 31.5.2010 και ενώ το πλοίο μας συνέχιζε την προκαθορισμένη πορεία του, ενόσω βρισκόμασταν στα διεθνή ύδατα, έξω από την περιοχή των αεροναυτικών ασκήσεων του Ισραήλ και σε απόσταση περίπου 80 ναυτικών μιλίων από το λιμάνι της Γάζας, μας προσέγγισε ένα μικρό πολεμικό σκάφος του ισραηλινού ναυτικού και μιλώντας μας στο VHF μας ζήτησε να το ακολουθήσουμε. Απαντήσαμε ότι πλέουμε νόμιμα σε διεθνή ύδατα, είμαστε πλοίο υπό ελληνική σημαία, μεταφέρουμε νόμιμο φορτίο συνοδευόμενο από τα αναγκαία νόμιμα παραστατικά ελεγμένα νομίμως από Ελληνικό Τελωνείο, ότι το πλοίο μας σύμφωνα με το διεθνές ναυτικό δίκαιο θεωρείται έδαφος του ελληνικού κράτους το οποίο είναι και το μόνο αρμόδιο να μας δώσει εντολές πέραν από τις εντολές του πλοιοκτήτη. Ακολούθως το ισραηλινό πολεμικό σκάφος ζήτησε από τον πλοίαρχο να σταματήσει τη μηχανή του πλοίου και να το παραδώσει, άλλως ένοπλοι κομάντος θα το καταλάμβαναν με την βία. Αμέσως ενημερώσαμε με το δορυφορικό τηλέφωνο τον θάλαμο επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (δεν είχαμε ξανακαλέσει αυτόν τον τηλεφωνικό αριθμό από το δορυφορικό τηλέφωνο για αυτό μπορέσαμε να έχουμε επαφή) αναφέροντας ότι μας ζητείται από το ισραηλινό πολεμικό ναυτικό να παραδώσουμε το πλοίο μας που πλέει νομίμως σε διεθνή ύδατα, μεταφέρει νόμιμο φορτίο ελεγμένο από τις τελωνειακές αρχές της χώρας μας, φέρει την ελληνική σημαία και ως εκ τούτου σύμφωνα με το διεθνές ναυτικό δίκαιο θεωρείται ελληνικό έδαφος και ζητήσαμε άμεσα οδηγίες για τον χειρισμό της διαφαινόμενης εμπλοκής λαμβάνοντας υπόψη ότι επίκειται βίαιη κατάληψη του πλοίου από ένοπλους κομάντος του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού. Οδηγίες όμως δεν μας δόθηκαν στο χρόνο που λειτουργούσε ακόμα το δορυφορικό τηλέφωνο και ο ασύρματος του πλοίου μας.
Στη συνέχεια το ισραηλινό πολεμικό πλοίο κάνοντας κύκλους γύρω από το πλοίο μας, μας κάλεσε μέσω μεγαφώνου 2-3 φόρες να παραδώσουμε το πλοίο. Ανταπαντήσαμε και εμείς μέσω μεγαφώνου ότι έχουμε ενημερώσει την ελληνική κυβέρνηση και περιμένουμε οδηγίες. Ακολούθως το ισραηλινό πολεμικό σκάφος έριξε 2 φωτοβολίδες καθ' ύψος από την μια πλευρά του πλοίο, έκανε κύκλο και έριξε άλλες 2 από την άλλη πλευρά. Σε λίγο φάνηκε ένα ελικόπτερο που πετούσε με χαμηλή ταχύτητα και σε χαμηλό ύψος προφανώς για να κάνει αναγνώριση του εξοπλισμού-επιβαινόντων που υπήρχε στην κουβέρτα του πλοίου και στη συνέχεια από ένα μεγαλύτερο πολεμικό σκάφος που βρισκόταν σε απόσταση 2-3 ναυτικών μιλίων πίσω από την πρύμνη μας ξεκίνησαν 3 φουσκωτά σκάφη προς το πλοίο μας. Όταν προσέγγισαν διαπιστώσαμε ότι ήταν γεμάτα από πάνοπλους κουκουλοφόρους ισραηλινούς κομάντος ενώ το ένα από αυτά, πέραν από τους πάνοπλους κουκουλοφόρους κομάντος, έφερε και μια σειρά τηλεπικοινωνιακών κεραιών και προφανώς κατάλληλο εξοπλισμό με τον οποίο μπλόκαρε όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές του πλοίου μας αφήνοντας μόνο την μαγνητική πυξίδα η οποία βεβαίως δεν γνωρίζαμε κατά πόσον λειτουργούσε σωστά. Προλάβαμε πάντως να κάνουμε μια δορυφορική τηλεφωνική συνομιλία με δημοσιογράφο του Σκάι για την βάναυση επίθεση που δεχόμασταν, η οποία συνομιλία έμεινε ημιτελής όταν μπλόκαρε το δορυφορικό τηλέφωνο. Συνεχίζαμε να φωνάζουμε, ματαίως βέβαια, από τα μεγάφωνα όλα όσα είχαμε προαναφέρει για την ταυτότητα και το φορτίο του πλοίου μας επισημαίνοντας ότι δεν μεταφέρουμε όπλα ή στρατιωτικό εξοπλισμό και ότι όλοι μας είμαστε άοπλοι πολίτες. Επίσης, επειδή είχαμε περιφράξει το πλοίο μας με συρματοπλέγματα, αναφέραμε από τα μεγάφωνα ότι τα συρματοπλέγματα δεν είναι ηλεκτροφόρα, άλλα έχουν τοποθετηθεί συμβολικά περιφράσσοντας το πλοίο όπως οι ίδιοι έχουν περιφράξει τον παλαιστινιακό λαό στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας δημιουργώντας το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στον κόσμο.
Οι κομάντος συνεχίζοντας διάλεξαν ένα τμήμα από την αριστερή πλευρά του πλοίου κοντά στην πλώρη, ύψωσαν ένα τηλεσκοπικό βραχίονα που στην άκρη του είχε ένα γάντζο και ο άξονας του βραχίονα είχε μικρά σκαλοπάτια σε πρόβολο, γάντζωσαν την κουπαστή του πλοίου μας και αφού έκοψαν τα συρματοπλέγματα άρχισαν να ανεβαίνουν στο πλοίο μας σαν κοινοί πειρατές.
Μετά από αυτό το γεγονός, όλοι οι επιβαίνοντες και το πλήρωμα αποφασίσαμε να συγκεντρωθούμε στην γέφυρα του πλοίου δίπλα στον πλοίαρχο και στο τιμόνι του πλοίου, σε ένα χώρο 20 περίπου τετραγωνικών μέτρων ο οποίος βρισκόταν πάνω από την δεύτερη κουβέρτα του πλοίου και επικοινωνούσε με αυτήν με δύο μικρές σκάλες, μια από κάθε πλευρά του πλοίου με τρία σκαλοπάτια, με πρόθεση να εμποδίσουμε την βίαιη κατάληψη του πλοίου με τα σώματά μας φτιάχνοντας δύο ανθρώπινες ασπίδες μία για κάθε σκάλα. Όταν μαζεύτηκε στην επάνω κουβέρτα του πλοίου ένας ικανός αριθμός από κομάντος, μας διέταξαν ουρλιάζοντας να φύγουμε από την γέφυρα και να παραδώσουμε το πλοίο προτάσσοντας τα όπλα τους, αλλά εμείς παραμείναμε ακίνητοι και αμίλητοι στις θέσεις μας. Τότε 2-3 ισραηλινοί κομάντος προχώρησαν στη μία σκάλα και άλλοι τόσοι στην άλλη και με όπλα «τέιζερ» που προκαλούν ηλεκτροσόκ καθώς και με όπλα που είχαν πλαστικές σφαίρες με χρωστικές ουσίες χτύπησαν ουρλιάζοντας με στρατιωτικές ιαχές τους δύο πρώτους από την ανθρώπινη ασπίδα της κάθε σκάλας οι όποιοι σωριάστηκαν κάτω. Αφού τους έδεσαν χειροπόδαρα με πλαστικές χειροπέδες, τους μετέφεραν τραβώντας τους σαν τσουβάλια και κλοτσώντας τους σε μια άκρη της επάνω κουβέρτας του πλοίου απαγορεύοντας παράλληλα, πέραν από κάθε διάταξη νόμου, αλλά και από κάθε έννοια στοιχειώδους ανθρωπιάς και λογικής, στην Σουηδή γιατρό που συμμετείχε στην αποστολή και βρισκόταν επιβαίνουσα στο πλοίο να τους παράσχει τις πρώτες βοήθειες.
Στη γέφυρα κράτησαν τελικά τον πλοίαρχο, τον υποπλοίαρχο, τους δύο μηχανικούς και τον Βαγγέλη Πισσία, ο όποιος ζήτησε επίμονα και επιτακτικά να παραμείνει εκεί ως νόμιμος εκπρόσωπος της πλοιοκτήτριας ναυτικής εταιρείας. Τους υπόλοιπους παρόλο που δεν προβάλαμε καμία απολύτως αντίσταση, οι κομάντος μας μετέφεραν κλωτσώντας μας, γρονθοκοπώντας μας, ουρλιάζοντας και σημαδεύοντας μας με τα όπλα τους στην κάτω κουβέρτα του πλοίου όπου μας εξανάγκασαν να στοιβαχτούμε σαν ζώα σε δύο μικρούς πάγκους που υπήρχαν εκεί φρουρούμενοι από 5-6 πάνοπλους κομάντος από κάθε πλευρά στερώντας μας έτσι την ελευθερία μας. Σε περίπτωση που κάποιος από εμάς κουνιόταν ακόμα και καθισμένος εκεί που ήμασταν στοιβαγμένοι, τον απειλούσαν με τα όπλα στερώντας μας έτσι και την παραμικρή ελευθερία κινήσεων.
Γυναίκες κουκουλοφόροι κομάντος (παρά τις κουκούλες αναγνωρίζονταν από τα μακριά τους μαλλιά και τις σιλουέτες τους) είχαν αναλάβει τη βιντεοσκόπηση μας παρόλο που διαμαρτυρηθήκαμε επισημαίνοντας ότι αυτό αντίκειται στη Σύμβαση της Γενεύης και στα πρόσθετα πρωτόκολλά της για άμαχους αιχμαλώτους στρατιωτικών επιχειρήσεων. Κάθε διαμαρτυρία μας αντιμετωπιζόταν εκ μέρους τους με ουρλιαχτά, στρατιωτικές ιαχές και με πρόταξη των όπλων τους εναντίον μας.
Στη συνέχεια ζήτησαν να παραδώσουμε τα διαβατήρια μας. Απαντήσαμε ότι σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης και τα πρόσθετα πρωτόκολλά της τα διαβατήρια δεν παραδίδονται σε στρατιωτικές αρχές παρά μονάχα σε αστυνομικές ή λιμενικές αρχές και ότι η πρόθεσή μας ήταν να το κάνουμε στο λιμάνι που μας οδηγούσαν. Τότε 4-5 ένοπλοι κομάντος άρχισαν να μας σέρνουν με τη βία έναν-έναν σε μια καμπίνα του πλοίου όπου ουρλιάζοντας, χτυπώντας μας, κλοτσώντας μας και με την απειλή όπλων-ή σε όσους αντιδρούσαν περισσότερο αφού τους χτυπούσαν με όπλα «τέηζερ» που προκαλούν ηλεκτροσόκ τους έδεναν χειροπόδαρα.
Υπό την απειλή των όπλων μας έκαναν σωματική έρευνα, αφαιρώντας μας παράνομα και με πρόθεση να τα χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι καθώς και οι εντολείς τους για δικούς τους σκοπούς, διαβατήρια, ναυτικά φυλλάδια, προσωπικά έγγραφα όπως διπλώματα οδήγησης, πιστωτικές κάρτες (σχετική καταγγελία έχει γίνει και έχει δημοσιευθεί στον παγκόσμιο τύπο από τον ιταλό δημοσιογράφο Manolo Lupichini, που επέβαινε στο πλοίο, σύμφωνα με την οποία η κλαπείσα από τους ισραηλινούς πιστωτική του κάρτα χρησιμοποιήθηκε στο Ισραήλ, ενόσω αυτός βρισκόταν στην φυλακή), πορτοφόλια κλπ, χρήματα, προσωπικά αντικείμενα, όπως ρολόγια, κινητά τηλεφωνά, βιντεοκάμερες, φωτογραφικές μηχανές, φορητούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές κλπ, προσωπικά φάρμακα, και κάθε ατομική μας αποσκευή, που φέραμε ως ταξιδιώτες, απαγορεύοντας παράλληλα, πέραν από κάθε νομοθεσία, αλλά και από κάθε στοιχειώδη ανθρωπιά και λογική, στη γιατρό που συμμετείχε στην αποστολή να μας παράσχει τις πρώτες βοήθειες.
Ειδικά στους δημοσιογράφους κατέστρεψαν με μανία επιδεικτικά ένα μεγάλο μέρος του δημοσιογραφικού τους εξοπλισμού ενώ το υπόλοιπο το αφαίρεσαν με βίαιο τρόπο παράνομα. Αφού τελείωσε ο βίαιος σωματικός και εξευτελιστικός έλεγχος σε έναν - έναν από εμάς, μας περιόρισαν στοιβάζοντας μας εκ νέου, χειρότερα από ζώα, στους δυο μικρούς πάγκους της κουβέρτας στερώντας μας και πάλι παντελώς και την παραμικρή ελευθερία κινήσεων. Όταν είχαμε ανάγκη για τουαλέτα, μετά από παρέλευση αρκετής ώρας και μετά από επανειλημμένες εκκλήσεις, μας οδηγούσαν με συνοδεία στην τουαλέτα όπου έπρεπε να κάνουμε την ανάγκη μας με την πόρτα ανοιχτή και τους ένοπλους να μας κοιτάζουν και να μας χλευάζουν εξευτελίζοντας κατ΄ αυτό τον τρόπο την προσωπικότητα μας. Στην πορεία προς την τουαλέτα βλέπαμε κομάντος που ερευνούσαν στις καμπίνες, τις προσωπικές μας ταξιδιωτικές αποσκευές, πετώντας ρούχα όπου εύρισκαν.
Το αποτέλεσμα της προεκτεθείσης βίαιης συμπεριφοράς των ισραηλινών κομάντος και των ξυλοδαρμών που υπεστήκαμε ήταν ο 7ος ( Γιώργος Καρατζάς), ο 8ος (Ιωάννης Καρυπίδης) και ο 14ος (Βαγγέλης Πισσίας,) να τραυματισθούν βαρύτατα έχοντας υποστεί ο μεν Βαγγέλης Πισσίας (κάκωση δεξιάς κνήμης, κάκωση κατωτέρων πλευρών, κάταγμα έξω σφυρού δεξιά,) οι άλλοι δε δύο κατάγματα, εκδορές, μώλωπες, αιματώματα. Οι περισσότεροι δε από εμάς τους υπόλοιπους, πλήρωμα και επιβάτες και συγκεκριμένα ο 5ος, ο 13ος, ο 18ος να υποστούμε βαριές και επικίνδυνες σωματικές κακώσεις σε πολλαπλά σημεία του σώματός μας, όπως εκδορές, εκχυμώσεις, αιματώματα, θλάσεις κλπ.
Σε αρκετούς δε από εμάς που βρισκόμαστε κάτω από φαρμακευτική αγωγή, λόγω χρόνιων παθήσεων, (ο Βαγγέλης Πισσίας από εμάς, ο οποίος πάσχει από βαριά καρδιοπάθεια, ο Μιχάλης Τικτόπουλος από εμάς, που πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη, ο Πολυάνθης Συγγελάκης από εμάς, που έχει υποβληθεί σε ολική θυρεοειδεκτομή και πάσχει επίσης από σοβαρή ιδιοπαθή υπέρταση) δεν επετράπη η λήψη των φαρμάκων μας, τα οποία παράνομα μας είχαν αφαιρέσει, με αποτέλεσμα να περιέλθει σε κίνδυνο όχι μόνον η υγεία μας, αλλά και η ίδια μας η ζωή.
Μας απαγόρευσαν την επικοινωνία μέσω του ασυρμάτου του πλοίου και καθώς μας είχαν παράνομα αφαιρέσει και τα κινητά μας τηλέφωνα ήταν αδύνατη η οποιαδήποτε επικοινωνία μας, μεταξύ άλλων και με τις αρμόδιες ελληνικές αρχές με αποτέλεσμα να στερηθούμε την προστασία της ελληνικής πολιτείας.
Καθ΄ όλο δε το χρονικό διάστημα της ομηρείας μας επί του πλοίου, μας βιντεοσκοπούσαν αδιαλείπτως, και χωρίς καμία πρόκληση από την πλευρά μας, μας ξευτέλιζαν με ύβρεις, σχόλια και γέλια, προσβάλλοντας κατ' αυτό τον τρόπο την ανθρώπινή μας αξιοπρέπεια.
Η με βίαιο τρόπο και παρά την θέλησή μας κατάληψη του πλοίου, η αιχμαλωσία μας, η ομηρεία μας και η απαγωγή μας από τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις είχαν σαφέστατο σκοπό να εξαναγκασθούμε και να παραλείψουμε την μετάβασή μας στο λιμάνι της Γάζας, προκειμένου να παραδώσουμε την ανθρωπιστική βοήθεια και με τη βία και παρά τη θέληση μας να οδηγηθούμε στο λιμάνι Ασντότ του Ισραήλ, χωρίς να έχουμε καμία υποχρέωση προς τούτο. (322 εδ.2), όπως και πράγματι έγινε.
Στο λιμάνι αυτό φθάσαμε μετά από 12 περίπου ώρες στις 17:30 περίπου το απόγευμα της 1.06.2010. Λαμβάνοντας υπόψη τη μέγιστη ταχύτητα του πλοίου που είναι περίπου 8 ναυτικά μίλια την ώρα και τον χρόνο που χρειάστηκε μέχρι να καταπλεύσουμε στο λιμάνι προκύπτει σαφώς ότι το σημείο που έγινε η βίαιη κατάληψη του πλοίο απείχε τουλάχιστον 96 ναυτικά μίλια από το λιμάνι του Αστόντ το οποίο βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από το λιμάνι της Γάζας.
ΣΦΕΝΔΟΝΗ
Η θαλαμηγός αυτή, νηολογίου LAME, call sign 5VAR4, official number TG-00139L, φέροντας σημαία TOGO, ελληνικής πλοιοκτήτριας εταιρίας και συγκεκριμένα της «SFENDONH S.A.» 100% TRUST COMPANY COMPLEX AGELTAKE rd, AGELTAKE ISLAND, MAJURO, MARSHALL ISLANDS 96960, απέπλευσε στις 25.5.2010 και περί ώρα 21:00 από τη μαρίνα της Ζέας στο λιμάνι του Πειραιά με προορισμό το λιμάνι της Γάζας, με ενδιάμεσο σταθμό το λιμάνι της Ρόδου, μεταφέροντας και αυτό ανθρωπιστική βοήθεια και στο οποίο επέβαιναν οι από τον 20ο έως τον 31ο.από εμάς όπως εξειδικεύεται ανωτέρω, ήτοι 12 άτομα, όλοι Έλληνες πολίτες.
Το πλοίο την Κυριακή 30/5/2010 και περί τις 23:00 το βράδυ έπλεε σε διεθνή ύδατα και συγκεκριμένα σε απόσταση περισσότερων των 100 ναυτικών μιλίων από την ακτή της Γάζας και κατά πολύ περισσότερο των ακτών του Ισραήλ, όταν για πρώτη φορά περί την 23.30 μμ υπήρξε επικοινωνία του πλοιάρχου Θεόδωρο Μπούκα με το ισραηλινό πολεμικό ναυτικό. Οι διοικητές ενός από τα ισραηλινά πλοία ζήτησαν από τον πλοίαρχο να συντονιστεί στο κανάλι 12 του vhf και να απαντήσει σε ερωτήσεις τους σχετικά με το ποιοι επέβαιναν στο πλοίο, τι φορτίο μετέφερε αυτό, από πού ξεκίνησε και ποιος ήταν ο τελικός προορισμός του. Οι απαντήσεις του πλοιάρχου ήταν ξεκάθαρες:
Με αφετηρία τον Πειραιά και προορισμό τη Γάζα, η Σφενδόνη μετέφερε γιατρούς, δημοσιογράφους, μηχανικούς, πρώην διπλωμάτες και μέλη αποστολών ανθρωπιστικής βοήθειας. Σε απόσταση 100 περίπου μιλίων από τις κοντινότερες ακτές, βρισκόταν νομίμως σε διεθνή χωρικά ύδατα. Γι' αυτό ακριβώς και δεν είχε σκοπό να σταματήσει, παρά τις ισραηλινές απειλές ότι ο πλοίαρχος είναι υπεύθυνος για τη ζωή των επιβατών και την τύχη του πλοίου.
Αντίστοιχες συνομιλίες είχαν διεξαχθεί και με τους υπόλοιπους κυβερνήτες του Στολίσκου της Ελευθερίας. Αφού τελείωσαν οι συνομιλίες αυτές, για τις επόμενες τέσσερις ώρες, υπήρξε σιγή ασυρμάτου. Σταδιακά, όλοι εμείς οι επιβάτες της Σφενδόνης αποσυρθήκαμε στο σαλόνι του πλοίου για να κοιμηθούμε. Τα μέλη του πληρώματος και τέσσερις άλλοι από εμάς παραμείναμε ξύπνιοι στη γέφυρα για να παρακολουθούμε στο ραντάρ τα ισραηλινά πλοία.
Διαπιστώσαμε ότι με κυκλωτικές κινήσεις, προσέγγιζαν αργά τα σκάφη της αποστολής. Σε απόσταση τριών μιλίων, η ταχύτητά τους αυξήθηκε. Τα φώτα της Σφενδόνης έσβησαν, σύμφωνα με τους κανονισμούς και οι επιβάτες ειδοποιηθήκαμε να ξυπνήσουμε και να φορέσουμε τα σωσίβιά μας.
Οι περισσότεροι από εμάς ανεβήκαμε αμέσως στο κατάστρωμα, όπου είχαμε προσυμφωνήσει να συγκεντρωθούμε αν δεχόμαστε επίθεση από τους Ισραηλινούς, ώστε, σχηματίζοντας ανθρώπινες αλυσίδες με τα σώματα μας, να εμποδίσουμε, όσο ήταν αυτό εφικτό, την κατάληψη της γέφυρας του πλοίου.
Από την στιγμή μάλιστα, που δεν διαπράτταμε οποιοδήποτε αδίκημα, πλέαμε σε διεθνή ύδατα και είχαμε νόμιμο φορτίο, θεωρούσαμε υποχρέωση μας να προστατεύσουμε ένα πλοίο ελληνικών συμφερόντων καθώς και την ανθρωπιστική βοήθεια επ΄αυτού, πλοίο και βοήθεια, που αποκτήθηκαν από τις προσφορές και το υστέρημα του ελληνικού Λαού. Άοπλοι μπροστά σε ένα στρατό, που θεωρείται από τους ισχυρότερους του πλανήτη.
Στις 03:50 περίπου, σε απόσταση ενός μιλίου, οι περισσότερες από τις κουκκίδες στο ραντάρ άρχισαν να «διασπώνται». Αυτό που νομίζαμε πως ήταν ένα πλοίο, τελικά ήταν πολλά μικρότερα σκάφη που κινούνταν προς το μέρος μας επιθετικά.
Όλη αυτή την ώρα ο πλοίαρχος, καθώς και άλλοι από εμάς τους επιβαίνοντες ενημερώσαμε για την επικείμενη επίθεση και ζητούσαμε οδηγίες και εντολές από τις ελληνικές λιμενικές αρχές και τους αρμοδίους του Υπουργείου Εξωτερικών και Ναυτιλίας, πλην όμως δυστυχώς και προς απογοήτευσή μας δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση.
Από τη γέφυρα, είδαμε τα πρώτα στρατιωτικά φουσκωτά, τύπου zodiac να προσεγγίζουν το επιβατηγό πλοίο Mavi Marmara. Λίγο πιο πίσω, άλλα φουσκωτά, γεμάτα ένοπλους στρατιώτες με καλυμμένα πρόσωπα, έφταναν ταυτόχρονα στο πλοίο μας, την Σφενδόνη και στο Challenger 1.
Οι επιβάτες σχηματίσαμε τις ανθρώπινες αλυσίδες και κάποιοι από εμάς καθώς και δημοσιογράφοι μείναμε δίπλα στον πλοίαρχο προκειμένου με ήχο και εικόνα να καταγράψουμε τα γεγονότα.
Πρώτα, ακούσαμε τις κραυγές των στρατιωτών και πυροβολισμούς. Οι κομάντος, χρησιμοποιώντας την παλιά και σίγουρη μέθοδο των πειρατών, με γάντζους που είχαν τοποθετήσει στα εξωτερικά τοιχώματα του πλοίου αναρριχήθηκαν-σάλταραν στην κυριολεξία στη Σφενδόνη ανεβαίνοντας από τα πλάγια και από την πλώρη του πλοίου.
Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα ο πρώτος από αυτούς εισέβαλε στη γέφυρα. Φώναξε «Όλοι έξω» και διέταξε τον πλοίαρχο και τον υποπλοίαρχο, ο οποίος κρατούσε το τιμόνι, να ξεκινήσουν το καράβι, που είχε σβήσει τις μηχανές του όταν ξεκίνησε η επίθεση. Στο μικρό χώρο της γέφυρας, οι στρατιώτες, που έφεραν πυροβόλα όπλα με αληθινά πυρά και στρατιωτικό εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας, πυροβολούσαν αδιακρίτως με πλαστικά σφαιρίδια γεμάτα χρώμα, χτυπούσαν με τέιζερ (πιστόλια ηλεκτρικής εκκένωσης-πρόκληση ηλεκτροσόκ), και γρονθοκοπούσαν οποιονδήποτε έβρισκαν μπροστά τους. Ο πλοίαρχος και ο υποπλοίαρχος, παρά τα βίαια χτυπήματα που δέχονταν με όπλα, με γρονθοκοπήματα και κλωτσιές,στο πρόσωπο και σε ολόκληρο το σώμα τους, αρνούνταν να παραχωρήσουν τον έλεγχο ενός ελληνικού πλοίου σε ξένες στρατιωτικές δυνάμεις και συγκεκριμένα του Ισραήλ.
Οι ισραηλινοί κομάντος έριξαν και χημικά, δακρυγόνα και σπρέι πιπεριού σε έναν στενότατο χώρο, όπως ο χώρος διακυβέρνησης του πλοίου προκειμένου να απομακρύνουν τόσο τους δημοσιογράφους, όσο και όποιους επιβάτες βρίσκονταν στο χώρο αυτό.
Στη γέφυρα, και στο κατάστρωμα οι ισραηλινοί κομάντος συνέχιζαν, ουρλιάζοντας ακατάληπτα, την επίθεσή τους εναντίον όλων ανεξαιρέτως των επιβατών με χρήση όλων των προαναφερομένων όπλων και με γρονθοκοπήματα, παρόλο που όπως προαναφέρθηκε δεν υπήρξε καμία πρόκληση από τη δική μας την πλευρά.
Ήταν σαφής η πρόθεσή τους όχι μόνο να μας τρομοκρατήσουν αλλά και να μας εξουδετερώσουν ολοσχερώς προκαλώντας - επιφέροντάς μας επικίνδυνες και βαριές σωματικές βλάβες.
Το αποτέλεσμα ήταν ο πλοίαρχος Θεόδωρος Μπούκας και ο υποπλοίαρχος Πέτρος Παπακινός, να τραυματισθούν βαρύτατα .και να βρίσκονται επί ώρα αιμόφυρτοι στο δάπεδο, ο γιατρός της ελληνικής αποστολής Καμπάνι Χαλέντ, 23ος από εμάς, από τον ξυλοδαρμό υπέστη σύμφωνα με τις ιατρικές γνωματεύσεις των διευθυντών της Ορθοπεδικής και Νευροχειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου ΚΑΤ «ρήξη της volar plate μετακαρπιοφαλαγγικής άρθρωσης (αρ) αντίχειρα. Χρίζει ακινητοποίησης με γυψονάρθηκα για έξι (6) εβδομάδες και αποχή από την εργασία έξι (6) εβδομάδες» και
« Ο ασθενής Καμπάνι Χάλεντ, 50 ετών, νοσηλεύτηκε στη νευροχειρουργική κλινική λόγω κάκωσης κεφαλής συνέπεια αναφερόμενου ξυλοδαρμού. Ο ασθενής προσήλθε με ζάλη, κεφαλαλγία, τάση προς εμετό, εμετό και ήπια περιτραυματική αμνησία. Κλίμακα κώματος Γλασκόβης 15/15, ισόκορος και τετρακινητικός. Φέρει εξωτερικές κακώσεις: μώλωπας (αρ) αντίχειρα, εκδορά (δε) μέσου, εκδορές πήχεων αμφοτερόπλευρα εκδορές παρά του έσω κόνδυλο του (αρ) μετωπιαία, κεφαλαιματώματα (αρ) βρεγματικά, ερυθρότητα και οίδημα οπίσθιας τραχηλικής χώρας, άλγος κατά το (αρ) πλευρικό τόξο, πολλαπλές εκδορές και εκχυμώσεις πέριξ (αρ) οφθαλμού, άλγη ζυγωματικών οστών αμφοτερόπλευρα, άλγος οσφύος (δε) παρασπονδυλικά, εκδορές (αρ) κνήμης, υποδόρια αιματώματα πτερυγίων αυτιών αμφοτερόπλευρα.
Ο ασθενής εξέρχεται με βελτιωμένη τη συμπτωματολογία, φαρμακευτική αγωγή και οδηγίες ως επί κρανιοεγκεφαλικής κακώσεως».
Οι περισσότεροι δε από εμάς τους υπόλοιπους, πλήρωμα και επιβάτες, υπέστημεν βαριές σωματικές κακώσεις σε πολλαπλά σημεία του σώματός μας, όπως εκδορές, εκχυμώσεις, αιματώματα, θλάσεις.
Ο οποιοσδήποτε τολμούσε έστω να μιλήσει δεχόταν βίαιη επίθεση, στοχευόταν με το κόκκινο λέιζερ των πυροβόλων όπλων και απειλείτο ότι θα πεταχτεί στη θάλασσα .
Αμέσως μετά την κατάληψη του πλοίου Σφενδόνη και την βίαιη εξουδετέρωση πληρώματος και επιβατών, άλλοι εκ των ισραηλινών κομάντος επεχείρησαν μόνοι τους να βάλουν μπροστά το πλοίο, κατεβαίνοντας στο μηχανοστάσιο, και έκαψαν τη μία γεννήτριά του. Με το φόβο ότι θα καταστρέψουν όλα τα συστήματα του καραβιού, και κάτω από την απειλή των όπλων το πλήρωμα αναγκάστηκε να θέσει σε λειτουργία το πλοίο και να ακολουθήσει την πορεία την οποία με παράνομη βία επέβαλαν οι ισραηλινοί, προς το λιμάνι του Ασντότ, χωρίς να υπάρχει τέτοια υποχρέωση από πλευράς μας.
Οι ισραηλινοί κομάντος αφού φόρεσαν χειροπέδες στους επιβάτες, ακόμα και στους τραυματίες, μας αφαίρεσαν με βίαιο τρόπο και με την απειλή των όπλων, με πρόθεση αυτοί και οι ανώτεροί τους να χρησιμοποιήσουν για δικούς τους σκοπούς, τα έγγραφα, διαβατήρια, ναυτικά φυλλάδια, πιστωτικές κάρτες, τα προσωπικά μας αντικείμενα, πάσης φύσεως, όπως τηλέφωνα, κάμερες, μηχανές, ρολόγια, φάρμακα, ρουχισμό, χρήματα, το σύνολο των αποσκευών μας δηλ το οποίο μεταφέραμε ως ταξιδιώτες,(374 παρ.γ) και από τους δημοσιογράφους επιπρόσθετα και όλα τα εργαλεία της εργασίας τους, όπως βιντεοκάμερες, φωτογραφική μηχανές, κινητά τηλέφωνα και οτιδήποτε άλλο έβρισκαν μπροστά τους κάτω από τις διαμαρτυρίες των δημοσιογράφων, που βρίσκονταν στην Σφενδόνη, ότι αυτό αντίκειται στην ελευθερία του Τύπου. Πολλά δε από τα αντικείμενά μας αυτά τα κατέστρεψαν επιδεικτικά ολοσχερώς.
Στη συνέχεια και χωρίς τη θέλησή μας, έτσι όπως ήμασταν δεμένοι με τις χειροπέδες μας ανάγκασαν να καθίσουμε στις πλαστικές καρέκλες του καταστρώματος, στερώντας την ελευθερία μας και την ελευθερία της οποιαδήποτε κίνησής μας. Ακόμα και όταν είχαμε ανάγκη για χρήση τουαλέτας, έπρεπε να σηκώνουμε το χέρι μας, ως μαθητές του δημοτικού, και πάλι μας το επέτρεπαν μετά παρέλευση ωρών, με χειροπέδες και συνοδεία.
Σε αρκετούς δε από εμάς που βρισκόμαστε κάτω από φαρμακευτική αγωγή, λόγω χρόνιων παθήσεων, (ο 31ος .από εμάς, ο οποίος πάσχει από βαριά καρδιοπάθεια) δεν επετράπη η λήψη των φαρμάκων μας, τα οποία παράνομα μας είχαν αφαιρέσει, με αποτέλεσμα να περιέλθει σε κίνδυνο όχι μόνον η υγεία μας, αλλά και η ίδια μας η ζωή.
Μας απαγόρευσαν την επικοινωνία μέσω του ασυρμάτου του πλοίου και καθώς μας είχαν παράνομα αφαιρέσει και τα κινητά μας τηλέφωνα ήταν αδύνατη η οποιαδήποτε επικοινωνία μας, μεταξύ άλλων και με τις αρμόδιες ελληνικές αρχές με αποτέλεσμα να στερηθούμε την προστασία της ελληνικής πολιτείας.
Καθ΄ όλο δε το χρονικό διάστημα της ομηρείας μας επί του πλοίου, μας βιντεοσκοπούσαν αδιαλείπτως, και χωρίς καμία πρόκληση από την πλευρά μας, μας ξευτέλιζαν με ύβρεις, ειρωνικά σχόλια και γέλια, προσβάλλοντας κατ' αυτόν τον τρόπο την ανθρώπινή μας αξιοπρέπεια.
Η με βίαιο τρόπο και παρά την θέλησή μας κατάληψη του πλοίου, η αιχμαλωσία μας, η ομηρεία μας και η απαγωγή μας από τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις είχαν σαφέστατο σκοπό να εξαναγκασθούμε και να παραλείψουμε την μετάβασή μας στο λιμάνι της Γάζας, προκειμένου να παραδώσουμε την ανθρωπιστική βοήθεια και με τη βία και παρά τη θέληση μας να οδηγηθούμε στο λιμάνι Ασντότ του Ισραήλ, χωρίς να έχουμε καμία υποχρέωση προς τούτο (322 εδ.2), όπως και πράγματι έγινε.
Στο λιμάνι αυτό φθάσαμε μετά από 12 περίπου ώρες στις 5.30 περίπου το πρωί της 1/6/10
MAVI MARMARA
Το πλοίο αυτό, υπό σημαία Νήσων Κομόρες, τουρκικής πλοιοκτησίας, απέπλευσε από το λιμάνι της Αττάλειας στις 26/5/2010, επέβαιναν δε σε αυτό περί τα 580 άτομα, από σαράντα (40) περίπου διαφορετικές εθνικότητες, όπως Τούρκοι, Ιταλοί, Ολλανδοί, Άγγλοι, πολίτες των ΗΠΑ κλπ καθώς και οι δύο τελευταίοι των μηνυόντων, Έλληνες πολίτες.
Η επίθεση των ισραηλινών δυνάμεων στο Mavi Marmara ξεκίνησε περίπου στις 4 τα ξημερώματα της Δευτέρας (31 Μαΐου). Το πλοίο κατελήφθη από αέρος με την απόβαση ειδικών δυνάμεων από δύο ελικόπτερα, ενώ το πλοίο έπλεε ακόμη σε διεθνή ύδατα. Κατά την εναέρια αυτή κάθοδό τους οι ισραηλινοί κομάντος έκαναν χρήση πραγματικών πυρών κατά των μελών του πληρώματος του πλοίου που προσπάθησαν να εμποδίσουν την κατάληψη του αντιμετωπίζοντας τους εισβολείς-πειρατές με ξύλα και σφεντόνες, καθώς και κατά οιουδήποτε επιβάτη βρισκόταν στο κατάστρωμα, με τραγική συνέπεια την στυγερή δολοφονία 9 ατόμων και τον τραυματισμό (βαρύτατο, βαρύ ή λιγότερο βαρύ) εκατοντάδων πολιτών διαφόρων εθνικοτήτων.
Από τη στιγμή εκείνη και μετά το πλοίο εγκλωβίστηκε και συνοδευόταν από ισραηλινά φουσκωτά και άλλα στρατιωτικά σκάφη με Ισραηλινούς στρατιώτες, οι οποίοι μας στόχευαν με τα όπλα τους, στρατιωτικά δε ισραηλινά ελικόπτερα πετούσαν σε πολύ χαμηλό ύψος πάνω από το πλοίο παράγοντας εκκωφαντικό θόρυβο και ρεύματα αέρα δημιουργώντας μία εφιαλτική ατμόσφαιρα.
Ακόμα και όταν ο καπετάνιος ανακοίνωσε ότι το πλοίο έχει καταληφθεί από τις ισραηλινές δυνάμεις, οι ισραηλινοί στρατιώτες συνέχισαν να πυροβολούν ακόμη και ανθρώπους που έφτιαξαν πρόχειρες λευκές σημαίες για να δηλώσουν ότι παραδίδονται.
Οι βάρβαρες αυτές σκηνές βιντεοσκοπήθηκαν - καταγράφηκαν από τον τελευταίο από εμάς, καθώς και από άλλους φωτορεπόρτερ διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων, με κίνδυνο της ζωής μας καθόσον οι ισραηλινοί μας στόχευαν - σημάδευαν συνεχώς με το κόκκινο λέιζερ των όπλων τους. Τις εικόνες αυτές προλάβαμε και μεταδώσαμε ζωντανά από τα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα, προτού οι ισραηλινοί μας αποσπάσουν με βίαιο τρόπο τις βιντεοκάμερες, προκειμένου να εμποδίσουν την μετάδοση των φρικαλέων εγκλημάτων τους και να προχωρήσουν οι ίδιοι σε ψευδή- επιλεκτική ενημέρωση και παραπληροφόρηση.
Με εντολές από τα μεγάφωνα οδηγηθήκαμε εκατοντάδες άνθρωποι στα σαλόνια του πλοίου όπου και παραμείναμε. Ισραηλινοί στρατιώτες μας στόχευαν συνεχώς με τα όπλα, ενώ απειλούσαν με φωνές ότι θα πυροβολήσουν όποιον σηκώνεται από τη θέση του. Για όλο αυτό το διάστημα αρνήθηκαν να παραλάβουν ετοιμοθάνατους τραυματίες παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των γιατρών, απλών πολιτών και μιας βουλευτίνας του ισραηλινού κοινοβουλίου..
Στα σαλόνια του πλοίου μας αφαιρέθηκαν δια της βίας όλα τα προσωπικά μας είδη και αντικείμενα, που φέραμε ως ταξιδιώτες καθώς και ο δημοσιογραφικός εξοπλισμός.
Στη συνέχεια μας υποχρέωσαν ένα, ένα άτομο να βγαίνουμε έξω, όπου μας έδεναν τα χέρια στη πλάτη με χειροπέδες και μας οδηγούσαν στο κατάστρωμα, όπου με την απειλή του όπλου μας ανάγκασαν όλους να γονατίσουμε. Για περισσότερο από πέντε ώρες και κάτω από την διαρκή απειλή των όπλων, παραμείναμε δεμένοι και γονατιστοί στο κατάστρωμα, με αποτέλεσμα να στερηθούμε την ελευθερία μας και κάθε ελευθερία κίνησης και έκφρασης.
Δεν μας επέτρεψαν ούτε τη χρήση της τουαλέτας και μας απειλούσαν συνεχώς με τα όπλα όταν όλοι οι αιχμάλωτοι, γυναίκες, άνδρες, παιδιά, ηλικιωμένοι ζητούσαμε απεγνωσμένα να μας αφαιρέσουν τις χειροπέδες διότι έτσι εμποδιζόταν η κυκλοφορία του αίματος και προκαλείτο αφόρητος πόνος στα χέρια.
Παρά τις εκκλήσεις των γιατρών ότι ορισμένοι τραυματίες με εσωτερική αιμορραγία δεν πρέπει να μετακινηθούν, οι στρατιώτες τους τσουβάλιαζαν σε κουβέρτες και τους ανέβαζαν στο επάνω κατάστρωμα.
Πολλοί συγκρατούμενοί μας μεταφέρθηκαν βίαια από τους ισραηλινούς σε άγνωστο σημείο του πλοίου, απ όπου και επέστρεψαν μετά παρέλευση ωρών σε λιπόθυμη κατάσταση με εμφανή ίχνη ξυλοδαρμού και βασανιστηρίων.
Οι ισραηλινοί στρατιώτες δεν επέτρεπαν και απειλούσαν συνεχώς να πυροβολήσουν όποιον από τους μουσουλμάνους ζήτησε να σηκωθεί από τη θέση που είχε υποχρεωθεί να βρεθεί, δηλ. γονατιστός και δεμένος για να προσευχηθεί.
Οι ισραηλινοί απειλούσαν με τα όπλα τους ότι θα μας σκοτώσουν ακόμα και όταν κάποιος επιχειρούσε να τους μιλήσει, όπως στην περίπτωση του τελευταίου από εμάς, που προσπάθησε να ειδοποιήσω έναν στρατιώτη ότι θα πατήσει με την μπότα του ένα μωρό, ηλικίας μόλις κάποιων μηνών, που ήταν τυλιγμένο σε κουβέρτες και αφημένο στο κατάστρωμα του πλοίου, διότι άγνωστο ήταν το πού είχαν την μητέρα του.
Λόγω της παράνομης αφαίρεσης και των κινητών τηλεφώνων μας ήταν αδύνατη η οποιαδήποτε επικοινωνία μας, μεταξύ άλλων και με τις αρμόδιες ελληνικές αρχές με αποτέλεσμα να στερηθούμε την προστασία της ελληνικής πολιτείας.
Μετά παρέλευση πολλών ωρών μας απομάκρυναν από το κατάστρωμα, τους περισσότερους δεμένους και μας οδήγησαν στα σαλόνια.
Ο τελευταίος από εμάς, ενώ παρέμενα δεμένος με τα χέρια στην πλάτη εξαναγκάσθηκα με την απειλή όπλου και με ύβρεις να κατέβω από στενή και βρεγμένη σκάλα του πλοίου με αποτέλεσμα να πέσω χτυπώντας άσχημα σε όλη την δεξιά πλευρά του σώματός μου και στο κεφάλι.
Καθ΄ όλο δε το χρονικό διάστημα της ομηρείας μας επί του πλοίου, μας βιντεοσκοπούσαν αδιαλείπτως, και χωρίς καμία πρόκληση από την πλευρά μας, μας ξευτέλιζαν με ύβρεις, ειρωνικά σχόλια, χλευασμούς και γέλια, προσβάλλοντας κατ' αυτόν τον τρόπο την ανθρώπινή μας αξιοπρέπεια.
Η με βίαιο τρόπο και παρά την θέλησή μας κατάληψη του πλοίου σε διεθνή ύδατα, η αιχμαλωσία μας, η ομηρεία μας και η απαγωγή μας από τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις είχαν σαφέστατο σκοπό να εξαναγκασθούμε και να παραλείψουμε την μετάβασή μας στο λιμάνι της Γάζας, προκειμένου να παραδώσουμε την ανθρωπιστική βοήθεια και με τη βία και παρά τη θέληση μας να οδηγηθούμε στο λιμάνι Ασντότ του Ισραήλ, χωρίς να έχουμε καμία υποχρέωση προς τούτο (322 εδ.2), όπως και πράγματι έγινε.
ΙΣΡΑΗΛ - ΛΙΜΑΝΙ ΑΣΝΤΟΤ - ΦΥΛΑΚΕΣ BEER SEVA
Κατεβαίνοντας στο λιμάνι του Ασντότ, όλοι οι μηνύοντες, εξαναγκαστήκαμε να φωτογραφηθούμε και να δώσουμε δακτυλικά αποτυπώματα και κληθήκαμε να υπογράψουμε ένα έγγραφο στην ισραηλινή γλώσσα, με το οποίο όπως μας είπαν θα ρυθμιζόταν η απέλασή μας από τη χώρα. Αρνηθήκαμε να υπογράψουμε οτιδήποτε χωρίς την παρουσία δικηγόρου της επιλογής μας και αντιπροσώπου της Ελληνικής πρεσβείας, οπότε και απειληθήκαμε, ότι θα οδηγηθούμε στη φυλακή για αδιευκρίνιστο χρονικό διάστημα.
Ακολούθησε μία καθόλα παράνομη και άτυπη ανάκριση στην ισραηλινή γλώσσα, στις διαμαρτυρίες μας δε έκαναν και χρήση της αγγλικής, για αυτούς δε που δεν είχαν γνώση της αγγλικής δεν υπήρξε διερμηνέας της ελληνικής. Όλοι οι μηνύοντες αρνηθήκαμε να απαντήσουμε σε όλες τις ερωτήσεις δίνοντας απλώς τα στοιχεία της ταυτότητάς μας, οι δε δημοσιογράφοι από εμάς δήλωναν και την δημοσιογραφική τους ιδιότητα και ταυτότητα.
Ο Βαγγέλης Πισσίας, 14ος από εμάς, δέχθηκε εκ νέου (προηγούμενος ξυλοδαρμός επί του πλοίου) άγρια επίθεση και ανηλεή ξυλοδαρμό από τους ισραηλινούς, παρουσία σχεδόν όλων των υπολοίπων, στην προσπάθειά του να καταδείξει το παράνομο και απάνθρωπο των ισραηλινών ενεργειών, ως νόμιμος εκπρόσωπος της πλοιοκτήτριας ναυτικής εταιρίας του πλοίου ΣΦΕΝΔΟΝΗ, με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί έτι περαιτέρω η επιβαρυμένη κατάστασή του.
Στη συνέχεια οδηγηθήκαμε σε κλούβες της αστυνομίας με τις οποίες μεταφερθήκαμε σε συγκρότημα φυλακών της Βeer Seva τις πρώτες πρωινές ώρες.
Τα κελιά, τα οποίο μοιραστήκαμε τουλάχιστον τρία-τέσσερα άτομα, ήταν πλημμυρισμένα με ακαθαρσίες και υγρά. Την επόμενη ημέρα οι φύλακες αρνήθηκαν να μας προσφέρουν χαρτί τουαλέτας, ενώ μας έφεραν το φαγητό (ρύζι και σούπα) χωρίς πιρούνια και κουτάλια, ακριβώς για να μας μειώσουν και να μας προσβάλλουν εξευτελίζοντάς μας.
Κατά τις ώρες του συσσιτίου το φαγητό ήταν ανεπαρκές και πολλοί από εμάς δεν προλάβαιναν να φάνε. Στις διαμαρτυρίες μας, μας υποσχόταν ψευδώς, προφανώς για να μας καθησυχάσουν, ότι θα φέρουν και άλλο φαγητό, χωρίς όμως ποτέ να το πράξουν.
Το νερό που μας παρείχαν για να πλυθούμε ήταν αφενός ανεπαρκές αφετέρου καυτό με κίνδυνο πρόκλησης εγκαυμάτων.
Η χρήση της τουαλέτας γινόταν υπό την παρακολούθηση φρουρού που έκανε συνήθως χλευαστικά σχόλια στη εβραϊκή γλώσσα.
Η αϋπνία ήταν ακόμα ένα βασανιστήριο, καθόσον μέσα στα κελιά τα φώτα ήταν συνεχώς αναμμένα ακριβώς για να μη μπορέσουμε να αναπαυθούμε έστω και για λίγο.
Μετά παρέλευση 24 ωρών επετράπη μόνο στις γυναίκες να τηλεφωνήσουν σε συγγενή τους στην Ελλάδα μόνο για ένα λεπτό και μιλώντας αυστηρά στην αγγλική γλώσσα να πουν ότι είναι καλά και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
Ο Έλληνας Πρέσβης στο Τελ Αβίβ κατόρθωσε να μας επισκεφθεί και να μας μιλήσει μόνον για δέκα λεπτά μετά από 36 ώρες παράνομης κράτησής μας από τους Ισραηλινούς.
Επίσης μετά παρέλευση 40 και πλέον ωρών επετράπη η επίσκεψη ισραηλινής δικηγόρου για πέντε μόνο λεπτά.
Στους δεσμοφύλακες, στον διευθυντή των φυλακών, στον Έλληνα πρέσβη και σε εκπρόσωπο του Ερυθρού Σταυρού που μας επισκέφθηκε μετά από 34 περίπου ώρες δόθηκε κατάλογος με τις φαρμακευτικές αγωγές που ελάμβαναν μερικοί από εμάς χωρίς όμως να μας χορηγηθεί κάποιο φάρμακο ή να μας επισκεφτεί γιατρός.
Στον 32ο (Πλειώνης) και τον 33ο (Χατζηστεφάνου) από εμάς, καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στις φυλακές, για σχεδόν δυο ημέρες, δεν επιτράπηκε να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά με συγγενείς ή την ελληνική πρεσβεία ή με κάποιο δικηγόρο. Οι δεσμοφύλακες αρνούνταν να ενημερώσουν τον πρέσβη για το που βρισκόμαστε και καταφέραμε να επικοινωνήσουμε μόνο όταν τον είδαμε να περνάει τυχαία έξω από την πτέρυγα στην οποία μας κρατούσαν.
Ο 7ος (Καρατζάς) και ο 8ος (Καρυπίδης) από εμάς καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στις φυλακές, για σχεδόν δυο ημέρες, ήμασταν έγκλειστοι σε ιδιαίτερα κελιά της φυλακής, υψηλής απομόνωσης αφού μας αφαιρέθηκαν μέχρι και οι ζώνες των παντελονιών μας και τα κορδόνια των παπουτσιών μας, χωρίς να μας επιτραπεί η έξοδος από αυτά παρά μονάχα κατά την αναχώρησή μας. Επιπλέον δεν μας επιτράπηκε να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά ούτε με συγγενείς μας, ούτε με την ελληνική πρεσβεία, ούτε με κανένα δικηγόρο.
Την επόμενη ημέρα και ενώ είχε ξεκινήσει η διαδικασία μεταφοράς μας στο αεροδρόμιο μας μετακινούσαν από πτέρυγα σε πτέρυγα. Επιβιβαστήκαμε σε κλούβες και όταν γέμισαν σε λεωφορεία στα οποία οι αστυνομικοί έκλεισαν τις κουρτίνες, για να μην μας δουν τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης.
Μέσα στο αεροδρόμιο άνδρες της αστυνομίας βιαιοπραγούσαν εναντίον μας, ενώ τουλάχιστον δέκα αστυνομικοί ξυλοκόπησαν άγρια τον γιατρό της ελληνικής αποστολής (Καμπάνι Χαλέντ 23ο από εμάς) κλωτσώντας τον ακόμη και στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί η ήδη επιβαρυμένη από τον προηγούμενος ξυλοδαρμό του επί του πλοίου κατάστασή της υγείας του.
Για άλλη μια φορά κληθήκαμε να υπογράψουμε χαρτί απέλασης με απειλές ότι αν δεν το κάνουμε θα οδηγηθούμε και πάλι στη φυλακή. Στη συνέχεια άρχισαν να στοιβάζουν τα μέλη της ελληνικής αποστολής σε μια μικρή αποθήκη του αεροδρομίου η πόρτα της οποίας φρουρείτο από δεκάδες αστυνομικούς με αποτέλεσμα να μην έχουμε την δυνατότητα επαφής με τους υπόλοιπους Έλληνες συνταξιδιώτες μας.
Από το αεροδρόμιο, τα μέλη της ελληνικής αποστολής οδηγηθήκαμε με κλούβα σε κρατητήριο του τμήματος μεταγωγών σε σχετικά μικρή απόσταση από το αεροδρόμιο όπου περάσαμε αρκετές ώρες χωρίς φαγητό και νερό, παρά την ψευδή τελικά υπόσχεση εκπροσώπου του ισραηλινού Υπουργείου Εξωτερικών, ότι θα μεταφερθούμε σε ευρύχωρη αίθουσα του αεροδρομίου όπου θα υπάρχει νερό και φαγητό.
Πέραν αυτών ζητήσαμε την επιστροφή των διαβατηρίων, ναυτικών φυλλαδίων, πιστωτικών χαρτών, λοιπών εγγράφων, χρημάτων και όλων των προσωπικών μας ειδών και αντικειμένων, που βίαια, παράνομα και παρά τη θέλησή μας, μας είχαν αφαιρέσει οι ισραηλινοί πάνω στα πλοία, πλην όμως στους περισσότερους από εμάς δεν αποδόθηκαν πίσω και ακόμα και μέχρι σήμερα παράνομα παρακρατούνται από τις ισραηλινές αρχές.
Στις 0.25π.μ. της 3ης Μαΐου 2010 μετά από 70 περίπου ώρες αιχμαλωσίας-ομηρείας, επιβιβασθήκαμε σε στρατιωτικό αεροπλάνο της ελληνικής αεροπορίας και αναχωρήσαμε για Ελλάδα, ενώ τα πλοία μας με τα φορτία τους και τις προσωπικές μας ταξιδιωτικές αποσκευές, εξοπλισμό κλπ παρακρατούνται παράνομα από τις ισραηλινές αρχές στο λιμάνι του Ασντότ, χωρίς να γνωρίζουμε ποια θα είναι η τύχη τους.
Επειδή τα παραπάνω γεγονότα εις βάρος μιας καθόλα νόμιμης, ανθρωπιστικής, ειρηνικής και αγωνιστικής αποστολής, αποδεικνύουν και αναδεικνύουν τον ρόλο τον οποίο αυτόκλητα έχει αναλάβει το Ισραήλ, ως χωροφύλακας της θάλασσας της Μεσογείου, κατά παράβαση κάθε κανόνα εσωτερικού και διεθνούς δικαίου.
Επειδή οι κατά τα ανωτέρω εναντίον μας τελεσθείσες πράξεις από τους ισραηλινούς στρατιώτες-κομμάντο, ισραηλινά αστυνομικά όργανα, τους εντολείς τους, πολιτική και φυσική ηγεσία του κράτους του Ισραήλ, είχαν ως αποτέλεσμα:
· Κατάληψη δια της βίας με χρήση στρατιωτικών μέσων και δυνάμεων των προαναφερομένων πλοίων, που έπλεαν σε διεθνή ύδατα
· Διάπραξη πράξεων βίας από τις ισραηλινές δυνάμεις κατά των επιβαινόντων-αναφερόντων μηνυτών, όπως μεταξύ άλλων, βαριές και επικίνδυνες σωματικές βλάβες, απαγωγή, παράνομη κατακράτηση, αιχμαλωσία, ομηρεία, παράνομη και δια της βίας αφαίρεση και κατακράτηση προσωπικών εγγράφων, ειδών και αντικειμένων, και χρημάτων, που έφεραν οι μηνυτές ως ταξιδιώτες, πρόκληση βασανιστηρίων με στέρηση τροφής, νερού, φαρμάκων, στέρηση ικανοποίησης προσωπικών φυσικών αναγκών, στέρηση επικοινωνίας, προσβολή της προσωπικότητας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, εξύβριση, φθορά ξένης ιδιοκτησίας κλπ.
Επειδή οι πράξεις αυτές είναι αξιόποινες, προβλέπονται δε και τιμωρούνται από :
· τον ελληνικό ΠΚ (άρθρ.309,310,325,322,330,333,380 ) καθώς επίσης και από διεθνείς συμβάσεις, όπως:
· το άρθρο 3 § 1 εδαφ. α,β, ζ και §2 εδαφ. β της Διεθνούς Συμφωνίας για την Καταπολέμηση Παράνομων Πράξεων κατά της Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (ν.2108/1992), την οποία το Ισραήλ έχει υπογράψει και επικυρώσει και η συμφωνία αυτή άρχισε να ισχύει για το Ισραήλ από τον Απρίλιο του 2009.
Επειδή είναι αδιάφορος για την εσωτερική και διεθνή έννομη τάξη ο λόγος για τον οποίο οι ισραηλινοί στρατιώτες-κομμάντος προέβησαν σε αυτές τις εγκληματικές πράξεις, καθώς σύμφωνα με το Προοίμιο της ως άνω Διεθνούς Συμφωνίας για την Καταπολέμηση Παράνομων Πράξεων κατά της Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας και την υπ'αριθμ. 40/61 απόφασης της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών της 9-12-1985 επί τη βάση της οποίας εκδόθηκε η ως άνω Διεθνής Συμφωνία, κάθε πράξη, μέθοδος ή πρακτική πάνω σε πλοίο ή εναντίον πλοίου καταδικάζεται κατηγορηματικά ως εγκληματική, όποιοι και αν είναι οι δράστες αυτών των πράξεων, (φυσικά πρόσωπα ή και κράτη),
Επειδή κατά το άρθρ. 5 παρ.1 οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται σε όλες τις πράξεις που τελέσθηκαν στο έδαφος της ελληνικής επικράτειας ακόμα και σε αλλοδαπούς,
Επειδή το πλοίο ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ, το οποίο δια της βίας κατελήφθη από τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις σε ανοιχτή θάλασσα και οδηγήθηκε δια της βίας στο Ισραήλ, όπου και ακόμα παράνομα παρακρατείται, φέρει ελληνική σημαία, είναι ελληνικού νηολογίου και συγκεκριμένα νηολογίου Λέρου 03, και.σύμφωνα με το άρθρ. 5 παρ.2 του ΠΚ θεωρείται ελληνικό έδαφος,
Επειδή σύμφωνα με το άρθρ. 92 της Law of the Sea Convention (LOSC), που κυρώθηκε από την Ελλάδα με το ν. 2321/1995 το κράτος της σημαίας του πλοίου έχει αποκλειστική δικαιοδοσία για τα αδικήματα που διεπράχθησαν επ΄ αυτού στην ανοιχτή θάλασσα,
Επειδή σύμφωνα και με την ίδια συνθήκη το κράτος των θυμάτων, έχει δωσιδικία για αδικήματα τα οποία διαπράχθησαν επί αλλοδαπού πλοίου σε ανοιχτή θάλασσα (περίπτωση των Ελλήνων πολιτών - μηνυόντων επιβαινόντων επί των πλοίων Σφενδόνη και Mavi Marmara), αλλά και
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 6.1 της Διεθνούς Συμφωνίας για την Καταπολέμηση Παράνομων Πράξεων κατά της Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (SUA), την οποία το Ισραήλ έχει υπογράψει και επικυρώσει και η συμφωνία αυτή ισχύει για το Ισραήλ από τον Απρίλιο του 2009, καθορίζεται υποχρεωτικά ως χώρα εκδίκασης της υπόθεσης, η χώρα υπό τη σημαία της οποίας βρίσκεται το πλοίο που δέχθηκε την επίθεση ή επί του οποίου διεπράχθησαν οι πράξεις βίας, συνεπώς τα ελληνικά δικαστήρια είναι αρμόδια για την εκδίκαση των αξιόποινων πράξεων, που διαπράχθησαν επί του υπό ελληνική σημαία πλοίου ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ.
Επειδή βάσει, του άρθρου 6.2 της αυτής συνθήκης (SUA) ορίζεται ότι υφίσταται προαιρετική δωσιδικία εκδίκασης των αξιόποινων πράξεων και από τα δικαστήρια οποιοδήποτε κράτους, οι πολίτες του οποίου έπεσαν θύματα παράνομων πράξεων, που διαπράχθησαν επί των καταληφθέντων πλοίων, συνεπώς τα ελληνικά δικαστήρια είναι αρμόδια για τις αξιόποινες πράξεις που διαπράχθησαν κατά των ελλήνων πολιτών, που επέβαιναν στα πλοία Σφενδόνη και Mavi Marmara.
Επειδή άλλωστε και με δεδομένο ότι τα προαναφερθέντα αδικήματα είναι τιμωρητέα και κατά το δίκαιο των νήσων Κομμόρες και κατά το δίκαιο του Τόγκο, υπό τις σημαίες των οποίων ήταν τα πλοία MAVI MARMARA και ΣΦΕΝΔΟΝΗ, επί των οποίων επέβαιναν οι από τον 20ο έως και τον τελευταίο 33ο από εμάς, όλοι έλληνες πολίτες.
Επειδή τα αδικήματα που τελέσθηκαν κατά όλων ημών, ελλήνων πολιτών, στο έδαφος του κράτους του Ισραήλ, όπως εξειδικεύονται παραπάνω, είναι τιμωρητέα κατά το δίκαιο του κράτους του Ισραήλ, τα ελληνικά δικαστήρια είναι αρμόδια και για αυτά τα αδικήματα κατ'άρθρο 7 ΠΚ.
Επειδή βάσει του άρθρου 11 της ως άνω Διεθνούς Συμφωνίας για την Καταπολέμηση Παράνομων Πράξεων κατά της Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας οι παραβάσεις που προβλέπονται από το άρθρο 3 της Συμφωνίας θα θεωρούνται αυτοδίκαια ως παραβάσεις που υπόκεινται σε έκδοση, σε οποιαδήποτε συνθήκη έκδοσης έχει συναφθεί μεταξύ Συμβαλλομένων Κρατών, αλλά και ως νομική βάση για την έκδοση ακόμη και αν δεν έχει υπογραφεί τέτοια συνθήκη.
Επειδή βάσει του άρθρ. 123 ΚΠΔ αρμόδια είναι τα δικαστήρια της πρωτεύουσας.
Επειδή η παρούσα μηνυτήρια αναφορά μας πρέπει να συσχετισθεί με την σχηματισθείσα ήδη από το Αστυνομικό Τμήμα Πειραιά στις 3 Ιουνίου 2010 δικογραφία, που αφορά στην ίδια περίπτωση και τις προξενηθείσες βαριές σωματικές βλάβες στον πλοίαρχο του πλοίου Σφενδόνη Θεόδωρο Μπούκα.
Επειδή επιφυλασσόμαστε να προσκομίσουμε οποιοδήποτε έγγραφο σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή από το οποίο αποδεικνύεται η αλήθεια των ισχυρισμών μας.
ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
Και με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματός μας
ΜΗΝΥΟΥΜΕ κάθε υπεύθυνο και υπαίτιο από τα μέλη των ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων και συγκεκριμένα των ειδικών δυνάμεων του ναυτικού με την επωνυμία « Δύναμη FLOTILA 13», των επικεφαλής διοικητών τους, και κατά της φυσικής και πολιτικής τους ηγεσίας, όπως ταυτοποιούνται στα πρόσωπα των καθ΄ύλην αρμοδίων αρχηγών επιτελείου στρατού GABI ESHKINAZI και επιτελείου ναυτικού ELIEZER MAROM και στο πρόσωπο του αρμοδίου καθ΄ύλην υπουργού Άμυνας του κράτους του Ισραήλ, EHUD BARAK, καθώς και κατά των μελών της ισραηλινής αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών, για όλες τις παράνομες και αξιόποινες πράξεις που διέπραξαν εναντίον μας στο έδαφος του κράτους του Ισραήλ, της φυσικής και πολιτικής τους ηγεσίας, όπως ταυτοποιούνται στα πρόσωπα των αρχηγών τους καθώς και στα πρόσωπα των αρμοδίων καθ΄υλην υπουργών Εσωτερικών ΕLI YISHAI, Δικαιοσύνης YA'AKOV NE'EMAN, Δημόσιας Τάξης YITZHAK AHARONOVITCH, που διέπραξαν τις προαναφερόμενες αξιόποινες πράξεις κρατικής τρομοκρατίας εναντίον μας.
ΖΗΤΑΜΕ την διενέργεια από πλευράς των ελληνικών δικαστικών αρχών όλων των αναγκαίων ενεργειών και ερευνών, στη βάση και των κανόνων της διεθνούς δικαστικής συνδρομής, μεταξύ των οποίων και σύμφωνα με το άρθρ. 12 της SUA, περί υποχρέωσης δικαστικής συνδρομής μεταξύ των συμβαλλομένων κρατών, σε κάθε περίπτωση, ώστε να ανευρεθούν οι υπεύθυνοι φυσικοί αυτουργοί, οι συμμέτοχοι και οι πιθανοί ηθικοί αυτουργοί, και να ζητηθεί η έκδοσή τους, μεταξύ άλλων και σύμφωνα με το άρθρ. 11, παρ. 1,2,3 και 4 της SUA, ώστε να δικασθούν και να τιμωρηθούν από την Ελληνική Δικαιοσύνη, κατά τους εσωτερικούς και διεθνείς νόμους για τα αδικήματα, που διέπραξαν εναντίον μας.
ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ
Ότι παριστάμεθα ως πολιτικώς ενάγοντες/ουσες για χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης, που υπέστημεν από τις παραπάνω αξιόποινες πράξεις τους, ανερχόμενη στο ποσό των εκατό (100) ευρώ για έκαστο εξ'ημών επιφυλασσόμενοι/ες για την άσκηση κάθε νόμιμης αξίωσής μας ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων.
Προσκομίζονται με την παρούσα, και με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματός μας για προσκόμιση και άλλων αποδεικτικών στοιχείων στη συνέχεια,
Φωτογραφίες
Βίντεο
Καταγγελία-Δημοσίευμα του Ιταλού δημοσιογράφου Manolo Lupichini για χρήση της κλαπείσης από τους ισραηλινούς πιστωτικής του κάρτας στο Ισραήλ
Δημοσιεύματα
Ιατρικές γνωματεύσεις
Κατάλογο ανθρωπιστικής βοήθειας που κατασχέθηκε
Κατάλογο κατασχεθέντων προσωπικών αντικειμένων
Μάρτυρες υποστήριξης της μήνυσής μας με την παρούσα προτείνουμε, και με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματός μας για πρόταση και άλλων μαρτύρων στην συνέχεια, τους
1) Στυλιανάκης Ζαχαρίας του Αρμάνδου, Αξιωματικός Εμπορικού Ναυτικού, Πλοίαρχος του φορτηγού «Ελεύθερη Μεσόγειος», κάτοικος Αγ. Νικολάου Κρήτης, οδός Επιμενίδου 14, κάτοχος του υπό στοιχεία Λ 962592 Α.Δ.Τ., τηλ. 2841300600
2) Χρυσοχοϊδης Νεκτάριος του Χρήστου, Μηχανικός Εμπορικού Ναυτικού, μηχανικός του φορτηγού «Ελεύθερη Μεσόγειος», κάτοικος Κερατσινίου Αττικής, Σάντας 12, κάτοχος του υπό στοιχεία Α.Δ.Τ. τηλ. 6945236599
3) Μπούκας Θεόδωρος του Ιωάννη, Πλοίαρχος του επιβατηγού πλοίου «ΣΦΕΝΔΟΝΗ», κάτοικος Καρουσάδων Κέρκυρας, Τ.Κ. 49081, κάτοχος του υπό στοιχεία ΑΒ4672563 Α.Δ.Τ. τηλ. 6944357197
4) Bουδούρης Οδυσσέας - Νίκος του Γεωργιου, βουλευτής, κάτοικος Χολαργού, Βοιωτιας 13, κάτοχος του υπό στοιχεία Χ 793415 ΑΔΤ τηλ. 210 - 7255969
5) Δρίτσας Θεόδωρος του Παναγιωτη, βουλευτής, κάτοικος Πειραιώς. Γρ.Λαμπρακη 81 κάτοχος του υπό στοιχεία Τ029116 ΑΔΤ τηλ.: 693 7225312
6) Κουράκης Αναστάσιος του Στυλιανού, βουλευτής, κάτοικος Θεσσαλονίκης, Αλεξάνδρειας 27, κάτοχος του υπό στοιχεία Τ816974 ΑΔΤ, τηλ. 6977095050
7) Σακοράφα Σοφία του Ηλία , βουλευτής, κάτοικος Αθηνών, Τζώρτζ 30-32, κάτοχος του υπό στοιχεία Φ 135998 ΑΔΤ τηλ: 210 3814451
8) Ζαγούρας Χαράλαμπος του Γεωργίου, κάτοικος Ρίου Αχαϊας, Πάροδος Υπαπαντής, Κάτω Καστρίτσι, κάτοχος του υπό στοιχεία Χ.805139 ΑΔΤ, τηλ. 6937330263
9) Ζήργανος Νικόλαος του Γεωργίου, κάτοικος Αθηνών, Ασκληπιού 83, κάτοχος του υπό στοιχεία Ρ042012 ΑΔΤ, τηλ 210 3607450, 6932459348
10) Γιώτης Πέτρος του Σπυρίδωνα, δημοσιογράφος, κάτοικος Ν.Ηρακλείου Αττικής, Κολοκοτρώνη 9, τηλ
11) Μαρκάκη Ρούσσα του Κωνσταντίνου, ιδιωτική υπάλληλος, κάτοικος Χανίων Κρήτης, πάροδος Η.Δεληγιαννάκη, τηλ.
12) Περάκης Πέτρος του Γεωργίου, αρχιτέκτονας, κάτοικος Πετρούπολης, Καραϊσκάκη 34, τηλ.
13) Χατζησάββας Μάρκος του Ιωάννη, απολυμένος Ολυμπιάκης Αεροπορίας, κάτοικος Χανίων Κρήτης πάροδος Η.Δεληγιαννάκη, τηλ
14) Δημαρέλου Χρυσούλα του Δημητρίου, δημοτική υπάλληλος, κάτοικος Χαλκίδος, Ευφορίονος 12, τηλ.
15) Hajji Abdelwaheb του Αli, μάγειρας, κάτοικος Χανίων Κρήτης, Χατζημιχάλη Νταλιάνη 67, τηλ.
Αντίκλητό μας διορίζουμε τον Δικηγόρο Αθηνών Δημήτρη Σαραφιανό, κάτοικο Αθήνας, Σκουφά 64, τηλ 210-3637487, Fax 210-3643348
Πληρεξουσίους Δικηγόρους μας διορίζουμε τους Δικηγόρους Αθηνών:
1) Δημήτρη Σαραφιανό, κάτοικο Αθήνας, Σκουφά 64, τηλ 210-3637487, Fax 210-3643348 (ΑΜ ΔΣΑ 14683)
2) Αλέκα Ζορμπαλά, κάτοικο Αθηνών, Ωλένου 9 και Ευλπίδων, τηλ. 210 3816549, 6944 613555, Fax 210 3816549, (ΑΜ ΔΣΑ 11116)
3) Κώστα Παπαδάκη, κάτοικο Αθηνών, Κάνιγγος 23 τηλ. 210-3834545, fax 210 3300690 (ΑΜ ΔΣΑ 13679)
4) Γιάννα Κούρτοβικ, κάτοικο Αθηνών, Στουρνάρη 9, τηλ. 210-3828325 (ΑΜ ΔΣΑ 6687)
5) Αντωνία Λεγάκη, κάτοικο Αθηνών, Λεωφ.Αλεξάνδρας 28, τηλ. 210- 3641353 (ΑΜ ΔΣΑ 16458)
6) Γιάννη Ραχιώτη, κάτοικο Αθηνών, Ασκληπιού 41, τηλ. 210-3636098 (ΑΜ ΔΣΑ 12532)
7) Θεόδωρο Συμεωνίδη, κάτοικο Αθηνών, Ακαδημίας 63, τηλ. 210-3304010 (ΑΜ ΔΣΑ 21800)
8) Αννα Παπαρρούσου, κάτοικο Αθηνών, Τζωρτζ 3, τηλ 210-3302937 (ΑΜ ΔΣΑ 15106)
9) Χρυσούλα Πετσιμέρη, κάτοικο Αθηνών, Ζωοδόχου Πηγής 38-40, τηλ. 210-3817013 (ΑΜ ΔΣΑ 17631)
10) Ασημίνα-Μαντώ Παπαϊωάννου, κάτοικο Αγ. Παρασκευής, Ειρήνης 27-29, τηλ. 210-6396714 (ΑΜ ΔΣΑ 25726)
11) Ειρήνη-Χρυσοβαλάντου Σωτηροπούλου, κάτοικο Αθηνών, Πανεπιστημίου 34, τηλ 210-3636249 (ΑΜ ΔΣΑ 24888)
12) Θανάση Καμπαγιάννη, κάτοικο Αθηνών, Πανεπιστημίου 56, τηλ. 210-3800080 (ΑΜ ΔΣΑ 31280)
13) Κουνιάκη Ευγενία, κάτοικο Αθηνών, Γλάδστωνος 3, τηλ. 210-5228406 Πειραιώς 10 (ΑΜ ΔΣΑ 29195)
14) Παναγιώτα Μασουρίδου, κάτοικο Αθηνών, Φειδίου 14, τηλ. 210 3815858 (ΑΜ ΔΣΑ 28717)
15) Κατερίνα Ρουσουνέλου, κάτοικο Χαλανδρίου, Αριστοφάνους 56-58, τηλ. 210-6814175 (ΑΜ ΔΣΑ 25844)
16) Ευάγγελο Τριμπώνια, κάτοικο Αθηνών, Μενάνδρου 58, τηλ. 210-5201667 (ΑΜ ΔΣΑ 25561)
Αθήνα, 2 Ιουλίου 2010
Οι Μηνυτές
Δια των Πληρεξουσίων τους Δικηγόρων,
Βάσει της από 2/7/2010 εξουσιοδότησης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου