ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΧΡΕΩΚΟΠΗΜΕΝΗΣ ΧΩΡΑΣ
ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΔΝΤ ΕΓΙΝΕ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ!
Η επίσκεψη Ερντογάν χρησιμοποιήθηκε από ΜΜΕ και κυβερνητικούς προπαγανδιστές για να περάσει το εξής μήνυμα: «δείτε την Τουρκία. Δικτατορία είχε, μέτρα του ΔΝΤ επέβαλε, έθεσε εκτός νόμου εργατικά δικαιώματα-απεργίες-αριστερά και σήμερα παίζει παγκόσμιο ρόλο ως ανερχόμενη δύναμη». Ο Π. Τσίμας, στην εκπομπή «ΕΡΕΥΝΑ» έθεσε το δίλλημα: «ακολουθούμε το δρόμο της Τουρκίας ή την πορεία των εργατικών αγώνων της χρεωκοπημένης Αργεντινής», παρουσιάζοντας βεβαίως την τελευταία με μελανά χρώματα.
Δεν είναι άσχετες με τα παραπάνω οι δηλώσεις Μπαρόζο που απειλούν με επανάληψη των μεσοπολεμικών δικτατοριών αν δε περάσουν τα αντεργατικά μέτρα σε όλη την Ευρώπη. Ταυτόχρονα, τόσο σε επίπεδο ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ, αλλά και σε επίπεδο εθνικών στρατών, ο εσωτερικός εχθρός-εργαζόμενος λαός, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης, αξιολογείται ως υπ' αριθμόν ένα κίνδυνος για το αστικό σύστημα εξουσίας. Η αλλαγή Δόγματος του ΝΑΤΟ, οι ασκήσεις στα πλαίσια των Ευρωπαϊκών υπερεθνικών στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων, η ετοιμότητα του ελληνικού στρατού κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης του Δεκέμβρη 2008 και στην τεράστια απεργία το Μάιο του 2010, αλλά και η χρήση στρατιωτικών δυνάμεων απέναντι στην πρόσφατη απεργιακή κινητοποίηση στη Γερμανία αποτελούν απτά δείγματα αυτών των σχεδιασμών. Ο σύγχρονος κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός κεντροαριστερών- κεντροδεξιών κυβερνήσεων εμπεριέχει «εξευγενισμένες» μορφές κρατικής τρομοκρατίας και καταπίεσης, που δείχνουν ταυτόχρονα το δρόμο εξευρωπαϊσμού που πρόκειται να διαβεί και η Τουρκία.
Στόχος: η «Εθνική Ανάπτυξη»! Ο Εργασιακός Μεσαίωνας επιχειρείται να επιβληθεί ώστε να ικανοποιηθεί το τρίπτυχο της αστικής προπαγάνδας: «Σωτηρία της Χώρας, ώστε να γλυτώσει την χρεωκοπία και να επιστρέψει δυναμωμένη, διεκδικώντας ρόλο περιφερειακής ιμπεριαλιστικής δύναμης». Παράλληλα, οι εργατικές μάζες εγκλωβίζονται στα κυρίαρχα αστικά θέσφατα περί έθνους και από ένα ακόμη δρόμο: αστοί αναλυτές, δημοσιογραφικά παπαγαλάκια αλλά και ο αριστερός εθνικισμός καταλήγουν σε κοινή επί της ουσίας καταγγελία της "Ξενικής Κατοχής" ΔΝΤ-Ε.Ε.-Κερδσκόπων, προβάλλοντας την ανάγκη "εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα κιι επανάληψη του ΕΑΜ".
Την έρημο λοιπόν των εργασιακών δικαιωμάτων θα διαβούν οι συνεργασίες των περίπου 120 Τούρκων επιχειρηματιών (oι περισσότεροι ανήκουν στη νέα επιχειρηματική τάξη που αναδύθηκε μετά το 2002, οπότε ανήλθε στην εξουσία το ισλαμικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης «ΑΚΡ») που επισκέφθηκαν την Αθήνα, πραγματοποιώντας «κλειστά» ραντεβού με 290 επιχειρηματίες από 250 ελληνικές επιχειρήσεις. Πάνω από τα εξαφανισμένα εργατικά δικαιώματα θα περάσουν οι 21 συμφωνίες, προωθώντας το μοντέλο των κοινών δραστηριοτήτων στους τομείς του τουρισμού, κατασκευών, τροφίμων, ναυτιλίας, μεταφορών, ενέργειας (μνημόνιο Μπιρμπίλη-Γιλντίζ για την επίτευξη ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης, μέσω της διαφοροποίησης διαδρομών-πηγών, με την προώθηση του διασυνδετικού αγωγού Τουρκίας- Ελλάδας- Ιταλίας «ITGI»).
Η οικονομική συνεργασία προεκτείνεται στις συμφωνίες καταδίωξης των μεταναστών, έχει παρανομαστή την ακόμα ενεργότερη συμμετοχή και συνεργασία των στρατιωτικών δυνάμεων των δυο χωρών στο ΝΑΤΟ, στο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», στην αντιμετώπιση των λεγόμενων ασύμμετρων απειλών (τρομοκρατία, πειρατεία, μετανάστευση κλπ), σε ένα ΝΑΤΟ Παγκόσμιο Χωροφύλακα. Καταλήγουν στη σύσταση «Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας», με τη συμμετοχή δέκα υπουργών δίνοντας την εικόνα δύο κρατών που συνεργάζονται στενά. Απαιτούν μυστική διπλωματία που αγκαλιάζει το σύνολο των ελληνοτουρκικών διαφορών, με την καθοριστική παρέμβαση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, ενώ οι δύο κυβερνήσεις καταλήγουν πέντε νέα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), που προστίθενται στα προηγούμενα των 24 ΜΟΕ, με ενίσχυση ακόμα περισσότερο της στρατιωτικής συνεργασίας:
1. Κοινά εκπαιδευτικά προγράμματα στο πλαίσιο της σύμπραξης για την ειρήνη (ΝΑΤΟ), με τη συμμετοχή χωρών - μελών της Σύμπραξης για την Ειρήνη, τα συναφή εκπαιδευτικά κέντρα στην Ελλάδα και την Τουρκία.
2. Διαλέξεις σε σπουδαστές των Ανωτάτων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών ιδρυμάτων όλων των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων από τους αρχηγούς Επιτελείων, στο πλαίσιο της ανταλλαγής αμοιβαίων επισκέψεων.
3. Διασύνδεση, σε επίπεδο επιτελών, μιας Ελληνικής Μεραρχίας/Ταξιαρχίας στο Τουρκικό Στρατηγείο Υψηλής Ετοιμότητας του ΝΑΤΟ (NRDC-TR) και μιας Τουρκικής Μεραρχίας/Ταξιαρχίας στο Ελληνικό Αναπτυσσόμενο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ (NDC-GR), για εκπαιδευτικούς λόγους.
4. Οργάνωση αμοιβαίων εθιμοτυπικών επισκέψεων μεταξύ των Σχολών Πολέμου στο πλαίσιο προγραμματισμένων ταξιδιών στο εξωτερικό.
5. Διεξαγωγή κοινών επιστημονικών δραστηριοτήτων (ακαδημαϊκές μελέτες, σεμινάρια, συμπόσια και εκδόσεις άρθρων σε στρατιωτικά περιοδικά και επιθεωρήσεις των δύο χωρών) μεταξύ των Ανωτάτων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων, στο πλαίσιο των καθιερωμένων ανταλλαγών επισκέψεων μεταξύ των σπουδαστών, καθώς και μεταξύ των Σχολών Επιτελών.
Ενώ οι δύο άρχουσες τάξεις παρουσιάζονται διατεθειμένες να συνδιαλλαγούν, να μειώσουν τους εξοπλισμούς, οι ιμπεριαλιστικοί τους ανταγωνισμοί οξύνονται στην Νοτιοανατολική Ευρώπη (ενδεικτικές οι εξελίξεις στην Αλβανία, με την αποτυχημένη Ελληνοαλβανική συμφωνία για τη ρύθμιση της υφαλοκρηπίδας να «ακυρώνει» την χρησιμοποίηση της ως πρότυπο στις ελληνοτουρκικές διευθετήσεις, αλλά και η διεκδίκηση ναυτικών βάσεων από Ελλάδα-Τουρκία στον Αυλώνα). Ο διάπλους στο Αιγαίο τουρκικών φρεγατών, οι υπερπτήσεις πολεμικών αεροσκαφών στέλνουν μήνυμα ανατροπής των μεσοπολεμικών δεδομένων, διεκδίκησης από την Τουρκία ενός ευρύτερου ρόλου σε μια περιοχή που αναβαθμίζεται σε παγκόσμιο κόμβο μεταφοράς ενέργειας και εμπορίου.
Παράλληλα, ο Νεοοθωμανισμός υπερπροβάλλεται από τα παπαγαλάκια της αστικής πολιτικής, «επιτρέπει» την καλλιέργεια του φόβου εξαιτίας της «τουρκικής επιθετικότητας», απαιτεί «εθνική ενότητα», νέες κούρσες εξοπλισμών. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Έλληνες αστοί που συμμετείχαν στις συναντήσεις κατά τη διάρκεια των επαφών με το κλιμάκιο των επιχειρηματιών που συνόδευαν τον Ερντογάν, εφοπλιστές-εργολάβοι-τραπεζίτες κλπ. είναι οι ίδιοι που ελέγχουν τα ΜΜΕ (διατηρούν ιδιαίτερες σχέσεις με τα στρατιωτικά περιοδικά), χρηματοδοτούν αστικές δεξαμενές σκέψης και αλληλοδιαπλέκονται με τα αστικά κόμματα εξουσίας και ειδικά την Ακροδεξιά, επιχειρούν σοβαρές επενδύσεις σε Τουρκία και Βαλκάνια, και ταυτόχρονα δραστηριοποιούνται στην πολεμική βιομηχανία ή ως έμποροι όπλων.
Φυσικά από αυτό το σκηνικό έχθρας που στήνεται πάνω από το Αιγαίο, το οποίο φυσικά συνοδοιπορεί με την ελληνοτουρκική αστική συνεργασία, λείπουν πάντα οι ταξικοί αγώνες σε Ελλάδα και Τουρκία ενάντια στα κοινά αντεργατικά μέτρα, αποσιωπούνται οι ηρωικοί αγώνες των απεργών του Συνδικάτου της ΤΕΚΕΛ ενάντια στην κυβέρνηση Ερντογάν-ΔΝΤ, οι πρωτοβουλίες συνεννόησης του εργατικού-αντιπολεμικού-αριστερού κινήματος μεταξύ Ελλήνων-Τούρκων-Κούρδων-Κυπρίων πρωτοπόρων αγωνιστών.
Μονόδρομος για την εργαζόμενη πλειοψηφία σε Ελλάδα-Τουρκία ο εργατικός διεθνιστικός αγώνας. Μόνη διέξοδος στον Εργασιακό Μεσαίωνα που μας επιβάλουν κυβερνήσεις-ΔΝΤ-Ε.Ε., αλλά και στο κίνδυνο πολεμικής ανάφλεξης, η απειλή της αντικαπιταλιστικής ανατροπής.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
Diktiospartakos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου