ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ Νέες αποκαλύψεις για τη ζωή του Αδόλφου Χίτλερ, πολύ πριν ηγηθεί του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και γίνει δικτάτορας της ναζιστικής Γερμανίας, έρχονται στο φως από τον ιστορικό και λέκτορα στο Πανεπιστήμιο Αμπερντίν της Σκωτίας Τόμας Γουέμπερ. Στο επίκεντρο ο ιστορικός φέρνει τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου ο κατά ορισμένους «ήρωας» υποδεκανέας Χίτλερ αποδεικνύεται ότι ήταν αντικείμενο χλευασμού των συμπολεμιστών του.
Αδημοσίευτα γράμματα και ένα ημερολόγιο, τα οποία γράφτηκαν από βετεράνους στρατιώτες που υπηρέτησαν στο 16ο Βαυαρικό Σύνταγμα Εφέδρων Πεζικού «Λιστ» μαζί με τον Χίτλερ, αλλάζουν ριζικά τα μέχρι τώρα δεδομένα τόσο για τον ρόλο που διαδραμάτισε στον πόλεμο ο νεαρός τότε αυστριακός όσο και για την επίδραση που είχαν οι εμπειρίες του το διάστημα αυτό στη διαμόρφωση της αντισημιτικής και εθνικιστικής ιδεολογίας του.
Οι στρατιώτες της πρώτης γραμμής τον φώναζαν «γουρούνι των μετόπισθεν», καθώς βρισκόταν αρκετά χιλιόμετρα μακριά από τον κίνδυνο και ζούσε με σχετικές ανέσεις. Συχνά γινόταν ο περίγελος του συντάγματος, επειδή ήταν ανίκανος να ανοίξει τις κονσέρβες ακόμη και με ξιφολόγχη. Οσοι βρίσκονταν μαζί του έκαναν λόγο για έναν μοναχικό στρατιώτη, ο οποίος δεν ήταν ούτε συμπαθής ούτε ιδιαίτερα αντιπαθής. Αντί να περνά τον ελεύθερο χρόνο του γράφοντας γράμματα ή πίνοντας όπως αυτοί, προτιμούσε να διαβάζει βιβλία πολιτικού περιεχομένου ή να κάνει σκίτσα- γι΄ αυτό και τα παρατσούκλια «ζωγράφος» ή «καλλιτέχνης» που του είχαν βγάλει.
Ακόμη, τα αδημοσίευτα αυτά έγγραφα αποκαλύπτουν ότι ήταν γενικά πειθήνιος στους ανωτέρους του. Ενας από τους συναδέλφους του θα πει αργότερα: «Το βρίσκαμε ανυπόφορο να έχουμε ένα άσπρο πρόβατο ανάμεσά μας».
Ενας άλλος μύθος που καταρρίπτει ο Γουέμπερ είναι αυτός των παρασήμων. Ο Σιδηρός Σταυρός Δεύτερης Τάξης, που δόθηκε στον Χίτλερ το 1918, ήταν ένα σχετικά συνηθισμένο παράσημο χωρίς ιδιαίτερη αξία. Οσον αφορά για τον Σιδηρό Σταυρό Πρώτης Τάξης, με τον οποίο παρασημοφορήθηκε το 1917, ο κ. Γουέμπερ διευκρινίζει ότι δεν δινόταν σε «μπαρουτοκαπνισμένους» μαχητές, αλλά σε όσους είχαν τοποθετηθεί στα «αρχηγεία» των συνταγμάτων, όπως ο Χίτλερ, και είχαν επαφές με ανώτερους αξιωματικούς. Λεπτομέρεια, το παράσημο αυτό δόθηκε στον Χίτλερ χάρη σ΄ έναν εβραίο υπασπιστή του ίδιου συντάγματος.
Αποκαλύπτεται επίσης ότι «οι βετεράνοι του 16ου Συντάγματος δεν υποστήριξαν ομόφωνα τον Χίτλερ μετά τον πόλεμο», όπως υποστήριζαν πολλές βιογραφίες του δικτάτορα ως τώρα. «Ο αντισημιτισμός και ο εθνικισμός του Χίτλερ δεν προήλθαν από τις εμπειρίες του στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως εκτιμούν αρκετοί, αλλά από τη μετέπειτα πολιτική και οικονομική κρίση του Μεσοπολέμου» είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει ο κ. Γουέμπερ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου