Ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι επιστολές που λαμβάνουμε από φαντάρους και γονείς. Σε αυτές απηχούν οι προβληματισμοί μιας διευρυμένης κοινωνικής ανησυχίας και αγανάκτησης για ένα κράτος που μας επιβαρύνει μόνο με φόρους, ενώ το σύνολο των κοινωνικών αγαθών ιδιωτικοποιείται-εμπορευματοποιείται, καταγράφεται ένας πλούτος σκέψεων και ιδεών, που απαγορεύεται η δημοσίευση τους στα καθεστωτικά ΜΜΕ.
Είναι ενδεικτική εξάλλου η βιάση της κυβέρνησης να καθυποτάξει το ΙΝΤΕΡΝΕΤ, να ελέγξει και χειραγωγήσει τους μπλόκερ, μοναδική πηγή αντιπληροφόρησης και βήμα ουσιαστικού διαλόγου ευρύτερων τμημάτων της κοινωνίας.
Ο καθηγητής Γ.Π. που μας απευθύνθηκε όχι μόνο εκφράζει τις προσωπικές του σκέψεις σχετικά με τον Στρατό και την Υποχρεωτική Στράτευση, αλλά αποτελεί πιστεύουμε κοινωνός μιας ευρύτερης αμφισβήτησης του μιλιταρισμού, των κυβερνητικών και νατοϊκών πολιτικών.
Ως εκπαιδευτικός, με χαρακτηριστική ευαισθησία σκύβει πάνω από τα προβλήματα της νεολαίας, καταγράφει τα αδιέξοδα της στρατιωτικής θητείας, που εν πολλοίς αποτελεί πεδίο στυγνής εργασιακής εκμετάλλευσης και αντιπροτείνει.
Θα σταθούμε στις προτάσεις του συμπληρώνοντας ότι η αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο μιας ουσιαστικής σχολικής εκπαιδευτικής διαδικασίας ή πτυχή των δωρεάν διακοπών της νεολαίας σε δημόσιες κατασκηνώσεις.
Ας κρατήσουμε τέλος, ότι ο καθηγητής Γ.Π. θεωρεί εμπαιγμό την προσφορά δυνατότητας εξαγοράς των ενσήμων που αντιστοιχούν στο χρονικό διάστημα της στρατιωτικής θητείας. Αντίθετα θα έπρεπε, όπως πιστεύει, να χρηματοδοτείται από το ίδιο το κράτος.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Γ.ΠΡ.
Αυτή την περίοδο πολλά παιδιά γνωστών και φίλων διέκοψαν ακόμα και τις αναβολές που είχαν λόγων σπουδών και παρουσιάζονται να υπηρετήσουν την στρατιωτική τους θητεία. Ρωτώντας το γιατί έμαθα ότι τον τελευταίο καιρό ακούγεται και γράφεται το ενδεχόμενο της χρονικής αύξησης από τους εννέα μήνες που είναι τώρα στους δώδεκα και αργότερα στους δεκαοχτώ μήνες θητείας.
Κάνοντας αναδρομή στην δικής μου θητεία (πριν από πολλά χρόνια) αλλά και ρωτώντας και τον ανιψιό μου ο οποίος τελείωσε πριν ένα χρόνο διαπίστωσα ότι η φιλοσοφία και οι κατευθύνσεις τις υποτιθέμενης εκπαίδευσης έχουν παραμείνει οι ίδιες. Εξαιρώντας κάποιες συγκεκριμένες στρατεύσιμες ειδικότητες όπως οι Λοκατζήδες, Αλεξιπτωτιστές και μερικές άλλες οι υπόλοιποι στρατεύσιμοι πάνε απλά ως βοηθητικό προσωπικό (αγγαρείας και αποψίλωσης) χωρίς καμία εκπαίδευση που θα έχει να κάνει με ουσιαστική προσφορά και συμμετοχή σε περίπτωση ώμη γένοιτο δύσκολης κατάστασης της πατρίδας μας.
Κύριοι, Υπουργοί άμυνας, Στρατηγοί, Υποστράτηγοι και λοιποί Επιτελάρχες που σχεδιάζεται και υλοποιείτε την οργάνωση της άμυνας της χώρας μας, θεωρώ ότι έχετε μείνει στις τακτικές του πολέμου του 40' για να μη πω του Α' παγκοσμίου πολέμου και του 21' δηλαδή στο περίφημο "Αέρα Αέρα" στα βουνά της Πίνδου το 40' όπου η μάχη γινόταν σώμα με σώμα.
Όλοι ξέρουμε πλέον ότι οι σύγχρονοι πόλεμοι γίνονται με τεχνολογικά μέσα από μακριά που δεν επιτρέπουν καν την οπτική επαφή των εμπλεκομένων. Τα κλασικά κανόνια και οι οβίδες έχουν αντικατασταθεί με συστήματα μεγάλου βεληνεκούς αλλά και μεγάλη δύναμη πυρός που με ακρίβεια βολής του στόχου σε ελάχιστα μέτρα (για να μη πω πόντων και φανώ υπερβολικός) δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αντίδρασης στον αντίπαλο. Φυσικά όλοι μας έχουμε ακούσει και γνωρίζουμε και για τα υπόλοιπα θαυμαστά όπλα της ανθρώπινης αγριότητας και θηριωδίας που έχουν να κάνουν με το χημικό, βιολογικό αλλά και πυρηνικό οπλοστάσιο που διαθέτουν όλο και περισσότερες χώρες!!!
Με όλα αυτά λοιπόν τα σημερινά δεδομένα πιστεύω ότι το βάρος της εκπαίδευση των απλών στρατιωτών θα έπρεπε να έχει να κάνει με μία ολιγόμηνη εκπαίδευση πάνω σε θέματα προστασίας και βοήθειας πρώτα σε ατομικό επίπεδο των ίδιων αλλά και ουσιαστικής βοήθειας σε ανήμπορους όπως γυναίκες, παιδιά και γέροντες, σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όχι απαραίτητα μόνο πολέμου αλλά και σε φυσικές καταστροφές όπως σεισμούς, πλημύρες και φωτιές!
Αυτό πιστεύω θα ήταν το χρήσιμο όχι μόνο για τους στρατεύσιμους αλλά και για την κοινωνία ολόκληρη η οποία βλέπουμε ότι σε δύσκολες καταστάσεις δεν μπορεί να βοηθηθεί από μόνη της αλλά περιμένει την κρατική μηχανή η οποία τις περισσότερες φορές την αφήνει στο έλεος του θεού. (Πρόσφατα παραδείγματα των τελευταίων χρόνων οι νεκροί των σεισμών και των πυρκαγιών.)
Τελειώνοντας θέλω να επισημάνω και κάτι άλλο που ακούστηκε στην τελευταία συζήτηση για το ασφαλιστικό και που έχει να κάνει με την πρόσθεση της στρατιωτική θητείας στα συντάξιμα χρόνια ενός εργαζόμενου.
Κύριοι είστε ασόβαροι, αγνώμονες και ανεγκέφαλοι για να μη πω τίποτα πιο βαρύ γιατί μας υποχρεώνεται να πληρώνουμε για την δωρεάν παιδεία σας που είναι ελλιπής , μας υποχρεώνεται να πληρώνουμε το δωρεάν σύστημα υγείας σας για να μπορέσουμε να ζήσουμε λίγα χρόνια παραπάνω, μας αρμέγεται με τους άμεσους και έμμεσους φόρους και τέλος μας ζητάτε να εξαγοράσουμε ακριβά την υποχρεωτική και άνευ πρακτικής σημασίας θητεία μας στην οποία δεν παράγουμε τίποτα και ούτε έχουμε καμία εξέλιξη για τον εαυτό μας αλλά αντιθέτως είναι και τροχοπέδη για την ζωή μας. Κανονικά θα έπρεπε επειδή δεν μας δίνεται το δικαίωμα της επιλογής και μας υποχρεώνεται για αυτό όχι να μας ζητάτε χρήματα για να θεωρήσετε συντάξιμα αυτά τα χρόνια αλλά σε ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης αυτής της Πατρίδας προς εμάς, να προσμετράτε το χρόνο θητείας μας διπλό για την παροχή σύνταξης!!!
Επιτέλους πρέπει κάποτε να πάψετε μόνο να ζητάτε αλλά θα πρέπει και να προσφέρεται αυτά που δικαιούμαστε σαν λαός και σαν έθνος στην ΠΑΙΔΕΙΑ, στην ΥΓΕΙΑ και στο δικαίωμα μιας πιο ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ!!!
Γ. ΠΡ.
Καθηγητής Μουσικής
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437 diktiospartakos
Ο καθηγητής Γ.Π. που μας απευθύνθηκε όχι μόνο εκφράζει τις προσωπικές του σκέψεις σχετικά με τον Στρατό και την Υποχρεωτική Στράτευση, αλλά αποτελεί πιστεύουμε κοινωνός μιας ευρύτερης αμφισβήτησης του μιλιταρισμού, των κυβερνητικών και νατοϊκών πολιτικών.
Ως εκπαιδευτικός, με χαρακτηριστική ευαισθησία σκύβει πάνω από τα προβλήματα της νεολαίας, καταγράφει τα αδιέξοδα της στρατιωτικής θητείας, που εν πολλοίς αποτελεί πεδίο στυγνής εργασιακής εκμετάλλευσης και αντιπροτείνει.
Θα σταθούμε στις προτάσεις του συμπληρώνοντας ότι η αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο μιας ουσιαστικής σχολικής εκπαιδευτικής διαδικασίας ή πτυχή των δωρεάν διακοπών της νεολαίας σε δημόσιες κατασκηνώσεις.
Ας κρατήσουμε τέλος, ότι ο καθηγητής Γ.Π. θεωρεί εμπαιγμό την προσφορά δυνατότητας εξαγοράς των ενσήμων που αντιστοιχούν στο χρονικό διάστημα της στρατιωτικής θητείας. Αντίθετα θα έπρεπε, όπως πιστεύει, να χρηματοδοτείται από το ίδιο το κράτος.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Γ.ΠΡ.
Αυτή την περίοδο πολλά παιδιά γνωστών και φίλων διέκοψαν ακόμα και τις αναβολές που είχαν λόγων σπουδών και παρουσιάζονται να υπηρετήσουν την στρατιωτική τους θητεία. Ρωτώντας το γιατί έμαθα ότι τον τελευταίο καιρό ακούγεται και γράφεται το ενδεχόμενο της χρονικής αύξησης από τους εννέα μήνες που είναι τώρα στους δώδεκα και αργότερα στους δεκαοχτώ μήνες θητείας.
Κάνοντας αναδρομή στην δικής μου θητεία (πριν από πολλά χρόνια) αλλά και ρωτώντας και τον ανιψιό μου ο οποίος τελείωσε πριν ένα χρόνο διαπίστωσα ότι η φιλοσοφία και οι κατευθύνσεις τις υποτιθέμενης εκπαίδευσης έχουν παραμείνει οι ίδιες. Εξαιρώντας κάποιες συγκεκριμένες στρατεύσιμες ειδικότητες όπως οι Λοκατζήδες, Αλεξιπτωτιστές και μερικές άλλες οι υπόλοιποι στρατεύσιμοι πάνε απλά ως βοηθητικό προσωπικό (αγγαρείας και αποψίλωσης) χωρίς καμία εκπαίδευση που θα έχει να κάνει με ουσιαστική προσφορά και συμμετοχή σε περίπτωση ώμη γένοιτο δύσκολης κατάστασης της πατρίδας μας.
Κύριοι, Υπουργοί άμυνας, Στρατηγοί, Υποστράτηγοι και λοιποί Επιτελάρχες που σχεδιάζεται και υλοποιείτε την οργάνωση της άμυνας της χώρας μας, θεωρώ ότι έχετε μείνει στις τακτικές του πολέμου του 40' για να μη πω του Α' παγκοσμίου πολέμου και του 21' δηλαδή στο περίφημο "Αέρα Αέρα" στα βουνά της Πίνδου το 40' όπου η μάχη γινόταν σώμα με σώμα.
Όλοι ξέρουμε πλέον ότι οι σύγχρονοι πόλεμοι γίνονται με τεχνολογικά μέσα από μακριά που δεν επιτρέπουν καν την οπτική επαφή των εμπλεκομένων. Τα κλασικά κανόνια και οι οβίδες έχουν αντικατασταθεί με συστήματα μεγάλου βεληνεκούς αλλά και μεγάλη δύναμη πυρός που με ακρίβεια βολής του στόχου σε ελάχιστα μέτρα (για να μη πω πόντων και φανώ υπερβολικός) δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αντίδρασης στον αντίπαλο. Φυσικά όλοι μας έχουμε ακούσει και γνωρίζουμε και για τα υπόλοιπα θαυμαστά όπλα της ανθρώπινης αγριότητας και θηριωδίας που έχουν να κάνουν με το χημικό, βιολογικό αλλά και πυρηνικό οπλοστάσιο που διαθέτουν όλο και περισσότερες χώρες!!!
Με όλα αυτά λοιπόν τα σημερινά δεδομένα πιστεύω ότι το βάρος της εκπαίδευση των απλών στρατιωτών θα έπρεπε να έχει να κάνει με μία ολιγόμηνη εκπαίδευση πάνω σε θέματα προστασίας και βοήθειας πρώτα σε ατομικό επίπεδο των ίδιων αλλά και ουσιαστικής βοήθειας σε ανήμπορους όπως γυναίκες, παιδιά και γέροντες, σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όχι απαραίτητα μόνο πολέμου αλλά και σε φυσικές καταστροφές όπως σεισμούς, πλημύρες και φωτιές!
Αυτό πιστεύω θα ήταν το χρήσιμο όχι μόνο για τους στρατεύσιμους αλλά και για την κοινωνία ολόκληρη η οποία βλέπουμε ότι σε δύσκολες καταστάσεις δεν μπορεί να βοηθηθεί από μόνη της αλλά περιμένει την κρατική μηχανή η οποία τις περισσότερες φορές την αφήνει στο έλεος του θεού. (Πρόσφατα παραδείγματα των τελευταίων χρόνων οι νεκροί των σεισμών και των πυρκαγιών.)
Τελειώνοντας θέλω να επισημάνω και κάτι άλλο που ακούστηκε στην τελευταία συζήτηση για το ασφαλιστικό και που έχει να κάνει με την πρόσθεση της στρατιωτική θητείας στα συντάξιμα χρόνια ενός εργαζόμενου.
Κύριοι είστε ασόβαροι, αγνώμονες και ανεγκέφαλοι για να μη πω τίποτα πιο βαρύ γιατί μας υποχρεώνεται να πληρώνουμε για την δωρεάν παιδεία σας που είναι ελλιπής , μας υποχρεώνεται να πληρώνουμε το δωρεάν σύστημα υγείας σας για να μπορέσουμε να ζήσουμε λίγα χρόνια παραπάνω, μας αρμέγεται με τους άμεσους και έμμεσους φόρους και τέλος μας ζητάτε να εξαγοράσουμε ακριβά την υποχρεωτική και άνευ πρακτικής σημασίας θητεία μας στην οποία δεν παράγουμε τίποτα και ούτε έχουμε καμία εξέλιξη για τον εαυτό μας αλλά αντιθέτως είναι και τροχοπέδη για την ζωή μας. Κανονικά θα έπρεπε επειδή δεν μας δίνεται το δικαίωμα της επιλογής και μας υποχρεώνεται για αυτό όχι να μας ζητάτε χρήματα για να θεωρήσετε συντάξιμα αυτά τα χρόνια αλλά σε ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης αυτής της Πατρίδας προς εμάς, να προσμετράτε το χρόνο θητείας μας διπλό για την παροχή σύνταξης!!!
Επιτέλους πρέπει κάποτε να πάψετε μόνο να ζητάτε αλλά θα πρέπει και να προσφέρεται αυτά που δικαιούμαστε σαν λαός και σαν έθνος στην ΠΑΙΔΕΙΑ, στην ΥΓΕΙΑ και στο δικαίωμα μιας πιο ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ!!!
Γ. ΠΡ.
Καθηγητής Μουσικής
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437 diktiospartakos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου