Η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση και το ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, αποχαιρετούν έναν σημαντικό άνθρωπο της «διπλανής πόρτας», ένα αγωνιστή που η φιλική και συντροφική σχέση μαζί του ήταν πραγματική τιμή.
Τα λόγια σε αυτές τις περιπτώσεις βγαίνουν δύσκολα, αδυνατούν να περιγράψουν συναισθήματα και να αποτυπώσουν τις μνήμες που πλημμυρίζουν το νου.
Για έναν άνθρωπο σεμνό, ουσιαστικό, ειλικρινή, τόσο απλό και πραγματικό οικείο που μόνο οι ωραίοι και ονειροπόλοι, κατορθώνουν.
Μια Υπόσχεση όμως του πρέπει:
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ.
Σύντομο Βιογραφικό
Γεννήθηκε το 1962 στην Καλαμάτα και τα πρώτα χρόνια της ζωής του έζησε στην Άνω Μέλπεια Μεσσηνίας.
Στη συνέχεια με τους γονείς του και τον αδελφό του Δημήτρη, ήρθαν στην Αθήνα και έμειναν στην Καλλιθέα.
Ο σ. Θανάσης Φώτης από μικρός συμμετείχε στους κοινωνικούς αγώνες και εντάχτηκε στην πολιτική δράση. Σε ηλικία μόλις 14 ετών οργανώθηκε στην ΚΝΕ, αρχικά στους μαθητές και μετά εντάχτηκε στη συνοικιακή Ο.Β. της Καλλιθέας.
Δούλεψε στο Ολύμπικ Κέττερινγκ, όπου εκεί γνώρισε και τη συντρόφισσα της ζωής του, Βάσια Κωνσταντάκου, που ήταν μαζί στη δουλειά, στους αγώνες, στην οργάνωση. Παντρεύτηκαν αργότερα και απέκτησαν το μονάκριβο γιό τους, Χρήστο.
Μετά τις εργατικές κινητοποιήσεις των εργαζόμενων του Κέτερινγκ και τις απολύσεις, έμεινε άνεργος και μετά μαζί με άλλους απολυμένους μετατάχτηκε στον ΟΑΕΔ.
Συμμετείχε το 1988 στην μπριγάδα αλληλεγγύης της ΚΝΕ στη Νικαράγουα.
Το 1989 διαφώνησε με τις συγκυβερνήσεις Τζανετάκη και Ζολώτα, αποχώρησε-διαγράφτηκε από το ΚΚΕ και μαζί με την πλειοψηφία των μελών της τότε οργάνωσης της ΚΝΕ εντάχτηκε στην προσπάθεια δημιουργίας του Νέου Αριστερού Ρεύματος.
Ήταν πάντα ενεργός και συνέβαλε ουσιαστικά και αποτελεσματικά στη λειτουργία και στη δράση της οργάνωσης του ΝΑΡ από όσες θέσεις είχε περάσει. Μέλος της Π.Ε., υπεύθυνος οικονομικών, μέλος του Γραφείου της Οργάνωσης Αθήνας και της Οργάνωσης Δημοσίων Υπαλλήλων.
Με το χιούμορ και το κέφι που τον διέκρινε, μετέδιδε σε όλους μας ευχάριστη διάθεση, δύναμη και κουράγιο. Ψύχραιμα και νηφάλια αντιμετώπιζε όλες τις δύσκολες καταστάσεις, χωρίς να πολώνεται. Βοηθούσε όλους μας να βλέπουμε τα πράγματα με αισιοδοξία και ρεαλισμό. Μας γέμιζε κουράγιο, δύναμη και υπομονή. Δεν βιαζόταν, ήξερε και έλεγε ότι έχουμε μακρύ δρόμο.
Δεν τσιγκουνεύτηκε ποτέ να προσφέρει το χρόνο, την ενέργεια και τη δράση του για όσα απαιτούσαν οι ανάγκες. Έδινε τη ζωντάνια και την ενεργητικότητά του στο χώρο δουλειάς του και στη γειτονιά του.
Παντού και σε όλους ήταν αγαπητός. Γείτονες, συναδέλφους, φίλους, συγγενείς, συντρόφους. Πάντα προσιτός, μαζί και πειραχτήρι.
Τα τελευταία χρόνια που έμενε στην Γλυφάδα, συμμετείχε δραστήρια στην Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια και στις επιτροπές κατοίκων για τα προβλήματα της περιοχής.
Αυτή η διαδρομή τον έφερε και επικεφαλής της νεοδημιουργημένης Αριστερής Ριζοσπαστικής Πρωτοβουλίας Γλυφάδας, με την οποία εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Ο σ. Θανάσης μόλις πρόλαβε να είναι παρών σε μια συνεδρίαση και να δείξει τη διαφορετικότητα της άλλης πολιτικής αντίληψης στα του δήμου, με την αντισυμβατική, μαχητική, πολιτική του στάση και θέση, με την πολιτική ορκωμοσία και την άρνηση συμμετοχής στα όργανα διοίκησης του δήμου.
Άνθρωποι, γεγονότα, καταστάσεις σφραγίστηκαν από την παρουσία του σ. Θανάση. Θα είναι πάντα παρών ανάμεσά μας. Αλλά ταυτόχρονα θα μας λείψει. Και παρά τα όσα λέμε κατά καιρούς, ότι «ουδείς αναντικατάστατος», για το σ. Θανάση ισχύει ότι το κενό που άφησε είναι τεράστιο και δεν αναπληρώνεται.
Θα μας λείψεις μπαγάσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου