http://www.tanea.gr
Το αμερικανικό παρακράτος του 1968, που θυμίζει τα πρόσφατα γεγονότα στην Αριζόνα, περιγράφει ο Τζέιμς Ελρόι στο τελευταίο βιβλίο της «Τριλογίας του αμερικανικού υποκόσμου»
Η φονική επίθεση του 22χρονου Τζάρεντ Λι Λόφνερ στην Αριζόνα, που είχε στόχο τη Δημοκρατική βουλευτή Γκαμπριέλ Γκίφορντς, μοιάζει να βγαίνει από τις σελίδες μυθιστορήματος του Τζέιμς Ελρόι. Και όχι οποιουδήποτε μυθιστορήματος. Το 800 σελίδων βιβλίο του Το αίμα δεν σταματάει ποτέ, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2009 στις ΗΠΑ και αυτές τις μέρες και στην Ελλάδα, περιγράφει ακριβώς το ίδιο περιβάλλον, με 40-45 χρόνια απόσταση. Πρόκειται για τις ΗΠΑ του 1968, ακριβώς μετά τις δολοφονίες του Ρόμπερτ Κένεντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, με τη δράση του ακροδεξιού παρακράτους που πίστευε ότι, σκοτώνοντας τις κεφαλές, θα αποσοβούσε τις κοινωνικές αλλαγές που έρχονταν δριμείες και που ήταν εν τέλει αναπόδραστες. Οι μαύροι βελτίωσαν τη θέση τους και δεν είναι τυχαίο ότι τέσσερις δεκαετίες μετά, με τον πρώτο μαύρο πρόεδρο στην ιστορία των ΗΠΑ, προϊόν τελικά εκείνης της περιόδου, να βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας, η Ακροδεξιά ξαναδείχνει τα δόντια της- αφού, καθώς φαίνεται, κανείς δεν μπήκε στον κόπο ποτέ να την ξεδοντιάσει πραγματικά.
Την κάθαρση δεν την έφερε ούτε ο θάνατος, το 1972, του διαβόητου Τζ. Εντγκαρ Χούβερ, του ανθρώπου που έμεινε 48 (!) ολόκληρα χρόνια επικεφαλής του FΒΙ και που είχε ανεξέλεγκτη εξουσία γιατί κανείς από τους οκτώ προέδρους που πέρασαν στο διάστημα αυτό δεν τόλμησε να τον κουνήσει από τη θέση του. Ορισμένους από τους πράκτορες της CΙΑ ο Ελρόι τούς αποκαλεί απλώς «κακοποιούς», πολλούς πράκτορες του FΒΙ αλλά και της αστυνομίας του Λος Αντζελες τους βάζει επίσης να κάνουν πράξεις που μόνο αδίστακτοι κακοποιοί θα έκαναν, και ας μην ξεχνάμε, δεν πέρασαν παρά 16 μόνο χρόνια από τον θάνατο του Χούβερ μέχρι τη στιγμή που, ένας αρχηγός της CΙΑ αυτή τη φορά, ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος, έπαιρνε και επισήμως τα ηνία της χώρας. Το μυθιστόρημα του Ελρόι είναι το τρίτο μιας τριλογίας, της λεγόμενης Τριλογίας του αμερικανικού υποκόσμου, που ξεκίνησε να δημοσιεύεται το 1995 με το Αμερικανικό Ταμπλόιντ . Ακολούθησε το 2001 το Αμερικανικό Ταξίδι Θανάτου - ενδιάμεσα ο 63χρονος συγγραφέας της Μαύρης Ντάλιας και του Λος Αντζελες Εμπιστευτικό έγραφε και άλλα, λιγότερο γνωστά βιβλία. Η τριλογία καλύπτει τη χρονική περίοδο από το 1958 μέχρι το 1972. Το τρίτο βιβλίο, που ξεκινά το 1968, θεωρεί δεδομένο τον σχεδιασμό και την εκτέλεση από το ακροδεξιό παρακράτος, με ενεργό ανάμειξη του Εντγκαρ Χούβερ και τμήματος των δυνάμεων τήρησης της τάξης, τόσο της δολοφονίας του Τζον Κένεντι όσο και του Ρόμπερτ αλλά και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Λέει σε κάποιο σημείο ο Ελρόι: «Ο δρ Κινγκ κατατρόπωσε τον κύριο Χούβερ σε όλα τα μέτωπα της ηθικής και από ένα σημείο και πέρα τον τσάκιζε με την ύπαρξή του και μόνο. Ο ηλικιωμένος κύριος Χούβερ είχε δοκιμάσει τα πάντα. Παραπονιόταν στον Ντουάιτ πως είχε κάνει ό,τι μπορούσε. Ο Ντουάιτ έπιασε το νόημα και στρατολόγησε τον Ουέιν Σίνιορ».
Ο Ντουάιτ Χόλι ήταν δεξί χέρι του Χούβερ. Ο Ουέιν Σίνιορ ήταν ηγετική φυσιογνωμία των μορμόνων, με «διασυνδέσεις με όλη την τρελαμένη Ακροδεξιά». Θα τον σκοτώσει ο ίδιος του ο γιος, ο Ουέιν τζούνιορ, κεντρική φυσιογνωμία του βιβλίου, σε συνεργασία με τη μητριά και ερωμένη του. Το έκαναν να φανεί σαν καρδιακή προσβολή, με βασικό κίνητρο του τζούνιορ να πάρει τη θέση του πατέρα του στην ιεραρχία του υποκόσμου. Πρώην αρχιφύλακας στο αστυνομικό τμήμα του Λας Βέγκας, με δίπλωμα χημικού, ο Ουέιν τζούνιορ εξελίχθηκε σε πατροκτόνο, παρασκευαστή και έμπορο ηρωίνης, εκτελεστή. Είναι ταυτόχρονα και η πιο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του βιβλίου, ενδεχομένως και η πιο μετέωρη λογοτεχνικά, καθώς παρά την ωμότητά του αποτελεί την εξαίρεση στον κύκλο του και υποστηρίζει κρυφά τους αγώνες των μαύρων. Οι αστυνομικοί που τον περιβάλλουν έχουν όλοι χαραγμένο έναν αριθμό στο πέτο, στη γραβάτα ή το παπιγιόν τους. Ενας από τους σκληρότερους έχει χαραγμένο τον αριθμό 18, που αντιστοιχεί στον αριθμό των ανθρώπων που έχει σκοτώσει εν ώρα υπηρεσίας. Κατά τύχη όλοι είναι μαύροι, τους περισσότερους από τους οποίους σκότωσε πισώπλατα, την ώρα που λήστευαν μια κάβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου