Διώξεων αντιρρησιών συνείδησης... συνέχεια!

tvxs.gr

Στις 8 Φεβρουαρίου δικάστηκε από το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο Αθηνών ο ιδεολογικός αντιρρησίας συνείδησης, Ευάγγελος Μιχαλόπουλος, με την κατηγορία της ανυποταξίας. Ο Ευάγγελος Μιχαλόπουλος αρνήθηκε να υπηρετήσει την τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία το 2007, για λόγους συνείδησης, και καταδικάστηκε για ανυποταξία σε 8μηνη ποινή φυλάκισης, με αναστολή από το Στρατοδικείο Αθηνών, στις 19 Φεβρουαρίου 2010. Η δίκη σε δεύτερο βαθμό του κ. Μιχαλόπουλου πήρε αναβολή για τις 12 Μαΐου.

Μια δεύτερη παρόμοια δίκη ακολουθεί στις 16 του μηνός στο δικαστικό συμβούλιο του Αναθεωρητικού Στρατοδικείου Αθηνών. Πρόκειται για την έφεση του θρησκευτικού αντιρρησία συνείδησης, Νικολάου Ξιάρχου, κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος του δικαστικού συμβουλίου του Ναυτοδικείου Πειραιά για δεύτερη λιποταξία. Ο Νικόλαος Ξιάρχος ήταν επαγγελματίας στρατιωτικός και το 1989 πήρε άδεια και έφυγε στη Σουηδία όπου και βαφτίστηκε χριστιανός μάρτυρας του Ιεχωβά. Επέστρεψε στην Ελλάδα το Νοέμβριο του 2006 και καταδικάστηκε πρωτόδικα για το κακούργημα της λιποταξίας σε ποινή φυλάκισης 6 ετών. Κατά της καταδίκης αυτής άσκησε έφεση και καταδικάστηκε από το αναθεωρητικό στρατοδικείο το Σεπτέμβριο του 2008 σε ποινή φυλάκισης 3 ετών με πενταετή αναστολή. Στις 8/8/2010, του κοινοποιήθηκε παραπεμπτικό βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου του Ναυτοδικείου Πειραιά για δεύτερη λιποταξία, επειδή δεν επέστρεψε στο στρατό από την ημέρα της δίκης του στο αναθεωρητικό στρατοδικείο (όπου έληξε η πρώτη λιποταξία) μέχρι τον Ιούνιο του 2007, οπότε έγινε δεκτή η παραίτησή του από το στρατό. Στις 30/09/2010, υπέβαλε έφεση κατά του παραπεμπτικού αυτού βουλεύματος.

Τέλος, στις 23 Φεβρουαρίου, δικάζεται από το Στρατοδικείο Αθηνών ο ιδεολογικός αντιρρησίας συνείδησης Αβραάμ Πουλιάσης με την κατηγορία της ανυποταξίας. Ο Αβραάμ Πουλιάσης, ο οποίος δεν είναι πλέον υπόχρεος στράτευσης, καθότι 48 ετών σήμερα, κλήθηκε για στρατιωτική θητεία πριν το 1998, όταν δεν υπήρχε ακόμα εναλλακτική υπηρεσία, και αρνήθηκε να στρατευθεί.

Τονίζοντας την ανάγκη αναγνώρισης του δικαιώματος της αντίρρησης συνείδησης στην Ελλάδα και απελευθέρωσης των αντιρρησιών συνείδησης που καταδικάζονταν σε πολυετείς ποινές φυλάκισης για ανυποταξία, η Διεθνής Αμνηστία σημειώνει πως παρόλο που χαιρέτισε τη θέσπιση της εναλλακτικής πολιτικής κοινωνικής υπηρεσίας με το Νόμο 2510/1997, εξακολουθεί να εκφράζει τις ανησυχίες της για τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης. Η Ελλάδα, παρά τις βελτιώσεις του Νόμου 3883/2010 και την απόφαση του υπουργού Εθνικής Άμυνας για μείωση της διάρκειας της εναλλακτικής υπηρεσίας στους 15 μήνες, ακόμα αποτυγχάνει να συμμορφωθεί με τις διεθνείς υποχρεώσεις της.

Μεταξύ άλλων, η Ελλάδα συνεχίζει να έχει εναλλακτική θητεία τιμωρητικού χαρακτήρα για τη συντριπτική πλειονότητα των στρατεύσιμων, να μην αναγνωρίζει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στους επαγγελματίες στρατιωτικoύς, και να μην παρέχει επαρκή και έγκαιρη πληροφόρηση για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και τον τρόπο απόκτησης της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης.

Η Ελλάδα, με τις επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης, παραβιάζει, εκτός των άλλων, και το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας κάθε χώρας», υπογραμμίζει η Διεθνής Αμνηστία. Όσον αφορά τη φυλάκιση των αντιρρησιών συνείδησης, η Ομάδα Εργασίας του Ο.Η.Ε. για την Αυθαίρετη Κράτηση έχει κρίνει ότι συνιστά μια μορφή αυθαίρετης κράτησης (Γνώμη 16/2008 για Τουρκία, Γνώμη 8/2008 για Κολομβία, Γνώμη 24/2003 για Ισραήλ και Γνώμη 36/1999 για Τουρκία).

Επιπλέον, η Σύσταση CM/Rec (2010)4 της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα των μελών των στρατιωτικών δυνάμεων (24 Φεβρουαρίου 2010) ορίζει, μεταξύ άλλων, ότι οι κληρωτοί έχουν το δικαίωμα αναγνώρισης της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης και ότι πρέπει να τους προτείνεται εναλλακτική υπηρεσία πολιτικής φύσης. Η Σύσταση, επίσης, ορίζει ότι οι επαγγελματίες μέλη των στρατιωτικών δυνάμεων πρέπει να έχουν το δικαίωμα να εγκαταλείπουν τις δυνάμεις του στρατού για λόγους συνείδησης και ότι τα μέλη των στρατιωτικών δυνάμεων, εφόσον έχουν νομίμως εγκαταλείψει το στρατό για λόγους συνείδησης, δεν θα υφίστανται διακρίσεις ή οποιαδήποτε ποινική δίωξη