www.topontiki.gr
Πολλοί οι μνηστήρες, αλλά η απόφαση ακόμη δεν έχει ληφθεί σχετικά με τον αγωγό που θα παρακάμψει τα στενά του Βοσπόρου και θα μεταφέρει πετρέλαιο στη Μεσόγειο. Οι σχέσεις των μετόχων στη διεθνή κοινοπραξία Trans-Balkan Pipeline (TBP) και κυρίως μεταξύ Ρώσων και Βουλγάρων βρίσκονται σε οριακό σημείο. Όλα θα κριθούν την 20ή Μαρτίου. Εκείνη την ημέρα λήγει το άτυπο τελεσίγραφο της Μόσχας προς τη Σόφια για την τακτοποίηση του βουλγαρικού χρέους προς την κοινοπραξία.
Εάν οι γείτονές μας επιμείνουν στη στάση κωλυσιεργίας, με πρόσχημα τα περιβαλλοντικά προβλήματα, τότε ο Βλαντίμιρ Πούτιν αναμένεται να θέσει σε εφαρμογή το επόμενο σχέδιό του, που έχει ακόμη πιο αυστηρή διάθεση έναντι των «άτακτων» Βουλγάρων. Το σίγουρο είναι πως το μήνυμα θα έχει αποδέκτες και εκείνους που τους στηρίζουν στο παρασκήνιο, δηλαδή τον αμερικανικό παράγοντα, ο οποίος, στην παρούσα φάση, δεν προβάλλει άλλη εναλλακτική λύση.
Ειδικοί επί του θέματος δεν αποκλείουν ακόμη και το ενδεχόμενο η Μόσχα να προσεταιριστεί έναν από τους μεγάλους αμερικανικούς πολυεθνικούς ομίλους του πετρελαίου, με στόχο να καταρριφθεί το επιχείρημα του
«κρατικού» ελέγχου επί του μελλοντικού αγωγού. Σε αυτή την περίπτωση η πιο πρόσφορη υποψηφιότητα είναι η Chevron, όμιλος με μεγάλη δραστηριότητα στα πετρέλαια του Καζακστάν και χωρίς σημαντική πρόσβαση στους άλλους «διαδρόμους» μεταφοράς πετρελαίου, που σήμερα βρίσκονται σε λειτουργία.
Άλλες λύσεις
Την ίδια στιγμή, οι Ρώσοι προβάλλουν όλες τις δυνατές και αδύνατες πιθανότητες που υπάρχουν για να στραφούν σε άλλες λύσεις, ώστε να «σπρώχνουν» το δικό τους πετρέλαιο στις δυτικές αγορές. Οι εξελίξεις στη Λιβύη και τη Βόρειο Αφρική ευνοούν τη Μόσχα, καθώς εμφανίζεται ένας από τους πιο αξιόπιστους υποψηφίους για να αντικαταστήσουν τις ποσότητες που... χάθηκαν από την αναταραχή.
Ήδη στον ρωσικό Τύπο έχουν κάνει την εμφάνισή τους αναλύσεις, σύμφωνα με τις οποίες οι ρωσικές εταιρείες εξετάζουν όλες τις πιθανότητες για τη συμμετοχή τους σε άλλα σχέδια κατασκευής πετρελαιαγωγών. Το πιο ρεαλιστικό είναι το ρωσοτουρκικό σχέδιο για τον αγωγό Σαμψούντα - Τσεϊχάν, για τον οποίο έχουν ήδη συμφωνήσει ο Πούτιν και ο Ερντογάν εδώ κι ενάμιση χρόνο.
Την προηγούμενη εβδομάδα συνεδρίασε η κοινή επιτροπή εμπειρογνωμόνων από τις δύο χώρες, που επιβλέπει τις διακρατικές συμφωνίες για τον συγκεκριμένο αγωγό. Ωστόσο η ρωσική πλευρά εκφράζει σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με τη στάση της Άγκυρας, καθώς οι Τούρκοι τα θέλουν όλα δικά τους στην προσπάθεια να αποκομίσουν τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη από τέτοιες συμφωνίες, όπως άλλωστε κάνουν πάντα.
Από την άλλη πλευρά, η Μόσχα δεν εμπλέκεται σε καμία διακρατική συμφωνία εάν πρώτα δεν έχει εξασφαλίσει τον απόλυτο έλεγχο οποιουδήποτε έργου. Οι Τούρκοι έχουν ανακοινώσει πως η κατασκευή του Σαμψούντα - Τσεϊχάν θα αρχίσει το δεύτερο εξάμηνο του 2011, αλλά χωρίς τη ρωσική συμμετοχή ο αγωγός δεν θα έχει εξασφαλισμένες ποσότητες, άρα δεν θα έχει εξαρχής εγγυημένη οικονομική αποδοτικότητα.
Ακόμη και το Καζακστάν να συμφωνήσει να στέλνει τα δικά του πετρέλαια μέσω του συγκεκριμένου αγωγού, θα πρέπει και πάλι να έχει συμφωνήσει η Ρωσία για την transit μεταφορά.
Την ίδια στιγμή, στις άτυπες «μάχες» για την επικράτηση στην υπόθεση των αγωγών, έκανε την επανεμφάνισή της η Ρουμανία επιχειρώντας να βγάλει από το «ψυγείο» το δικό της σχέδιο. Πρόκειται για τον αγωγό Κωστάντζα - Τεργέστη, που είχε σχεδιαστεί να διατρέχει τα Βόρεια Βαλκάνια, αλλά δεν κατάφερε να προσελκύσει μεγάλες δυνάμεις παραγωγών, με αποτέλεσμα να μείνει στα χαρτιά και τα τελευταία χρόνια να μη συζητείται ούτε και μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών.
Τώρα, ο Σίλβιο Βάγκνερ, γενικός διευθυντής της ρουμανικής εταιρείας Oil Terminal, που διαχειρίζεται τον σταθμό μεταφόρτωσης πετρελαίου στην Κωστάντζα, κι από τους βασικούς μετόχους του σχεδιαζόμενου αγωγού, δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα πως η Ρουμανία προσβλέπει στην προσέλκυση της Μόσχας, ώστε να γίνει δυνατή η υλοποίηση του δικού τους αγωγού. «Οι πιθανότητες να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον ενός τόσο σημαντικού συνεταίρου, όπως η Ρωσία, έχουν αυξηθεί σημαντικά το τελευταίο διάστημα» δήλωσε ο Ρουμάνος αξιωματούχος.
Καταλυτικό στοιχείο
Φυσικά το καταλυτικό στοιχείο, που μπορεί να αλλάξει άρδην τα πράγματα υπέρ του ιταλορουμανικού αγωγού, είναι οι εξελίξεις στον Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη.
Στον ιταλορο υ μανικό αγωγό συμμετέχουν η Ρουμανία, η Σερβία, η Κροατία και η Ιταλία, με συμφωνία που υπέγραψαν το 2008. Υπάρχει η δυνατότητα σύνδεσης με το σύστημα μεταφοράς πετρελαίου μέσω των Άλπεων, με αποτέλεσμα να αποκτήσει τη δυνατότητα να τροφοδοτήσει τις αγορές της Αυστρίας και της Γερμανίας. Θα έχει μήκος 1.400 χιλιόμετρα και η μεταφορική του ικανότητα υπολογίζεται σε περίπου 90 εκατ. τόνους τον χρόνο.
Το σχέδιο για τον αγωγό Κωστάντζα - Τεργέστη έχει αποσπάσει την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια είχε «παγώσει», καθώς δεν έβρισκε ποσότητες που θα εξασφάλιζαν την κερδοφόρο λειτουργία του.
«Εκτός Ελλάδας οι αντίπαλοι»
Την προηγούμενη εβδομάδα, ο υφυπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης, απαντώντας στη Βουλή σε σχετική ερώτηση, επισήμανε ότι ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη βρίσκεται στην πιο κρίσιμη φάση της 20χρονης ιστορίας του. Κατέθεσε δύο έγγραφα, από τα οποία προκύπτει πως η ελληνική πλευρά έχει εκπληρώσει στο έπακρο τις υποχρεώσεις της απέναντι στη διεθνή κοινοπραξία, κάτι που αναγνωρίζουν όλες οι πλευρές.
Το πρώτο έγγραφο αφορά επιστολή των μετόχων της TBP προς τους πρωθυπουργούς των τριών χωρών, στην οποία καταγράφεται σαφώς η στήριξη του έργου από τις κυβερνήσεις της Ρωσίας και της Ελλάδας.
Το δεύτερο είναι η ανακοίνωση της διεθνούς κοινοπραξίας, στην οποία έκανε αναφορά και το ρεπορτάζ του «Π» πριν από δύο εβδομάδες και στην οποία καταγράφεται η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να επιστραφεί ο ΦΠΑ στην TBP.
Ο Μανιάτης άφησε να εννοηθεί ότι τα προβλήματα αρχίζουν και τελειώνουν στην πλευρά της Βουλγαρίας, η οποία συνεχίζει να ορθώνει εμπόδια με διάφορα προσχήματα. Σημείωσε παράλληλα ότι οι προσπάθειες της ελληνικής πλευράς για την υλοποίηση του έργου είναι «συνεχείς και σταθερές».
Πάντως ο υφυπουργός σημείωσε με νόημα πως «ο αντίπαλος του έργου βρίσκεται εκτός Ελλάδας», ενώ αποκάλυψε πως, σε συντονισμό με Μόσχα και Αθήνα, η διεθνής κοινοπραξία κατέθεσε επιστολή στη Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ζητώντας να συντονίσει τις περιβαλλοντικές υπηρεσίες Ελλάδας και Βουλγαρίας, ώστε να προχωρήσουν οι αντίστοιχες εγκρίσεις για το έργο. Πρόκειται, ίσως, για την τελευταία προσπάθεια να καμφθούν οι βουλγαρικές αντιρρήσεις (ή τα προσχήματα), ώστε να υπάρχει μία οριστική απόφαση για τον συγκεκριμένο πετρελαιαγωγό.
Ειδικοί επί του θέματος δεν αποκλείουν ακόμη και το ενδεχόμενο η Μόσχα να προσεταιριστεί έναν από τους μεγάλους αμερικανικούς πολυεθνικούς ομίλους του πετρελαίου, με στόχο να καταρριφθεί το επιχείρημα του
«κρατικού» ελέγχου επί του μελλοντικού αγωγού. Σε αυτή την περίπτωση η πιο πρόσφορη υποψηφιότητα είναι η Chevron, όμιλος με μεγάλη δραστηριότητα στα πετρέλαια του Καζακστάν και χωρίς σημαντική πρόσβαση στους άλλους «διαδρόμους» μεταφοράς πετρελαίου, που σήμερα βρίσκονται σε λειτουργία.
Άλλες λύσεις
Την ίδια στιγμή, οι Ρώσοι προβάλλουν όλες τις δυνατές και αδύνατες πιθανότητες που υπάρχουν για να στραφούν σε άλλες λύσεις, ώστε να «σπρώχνουν» το δικό τους πετρέλαιο στις δυτικές αγορές. Οι εξελίξεις στη Λιβύη και τη Βόρειο Αφρική ευνοούν τη Μόσχα, καθώς εμφανίζεται ένας από τους πιο αξιόπιστους υποψηφίους για να αντικαταστήσουν τις ποσότητες που... χάθηκαν από την αναταραχή.
Ήδη στον ρωσικό Τύπο έχουν κάνει την εμφάνισή τους αναλύσεις, σύμφωνα με τις οποίες οι ρωσικές εταιρείες εξετάζουν όλες τις πιθανότητες για τη συμμετοχή τους σε άλλα σχέδια κατασκευής πετρελαιαγωγών. Το πιο ρεαλιστικό είναι το ρωσοτουρκικό σχέδιο για τον αγωγό Σαμψούντα - Τσεϊχάν, για τον οποίο έχουν ήδη συμφωνήσει ο Πούτιν και ο Ερντογάν εδώ κι ενάμιση χρόνο.
Την προηγούμενη εβδομάδα συνεδρίασε η κοινή επιτροπή εμπειρογνωμόνων από τις δύο χώρες, που επιβλέπει τις διακρατικές συμφωνίες για τον συγκεκριμένο αγωγό. Ωστόσο η ρωσική πλευρά εκφράζει σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με τη στάση της Άγκυρας, καθώς οι Τούρκοι τα θέλουν όλα δικά τους στην προσπάθεια να αποκομίσουν τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη από τέτοιες συμφωνίες, όπως άλλωστε κάνουν πάντα.
Από την άλλη πλευρά, η Μόσχα δεν εμπλέκεται σε καμία διακρατική συμφωνία εάν πρώτα δεν έχει εξασφαλίσει τον απόλυτο έλεγχο οποιουδήποτε έργου. Οι Τούρκοι έχουν ανακοινώσει πως η κατασκευή του Σαμψούντα - Τσεϊχάν θα αρχίσει το δεύτερο εξάμηνο του 2011, αλλά χωρίς τη ρωσική συμμετοχή ο αγωγός δεν θα έχει εξασφαλισμένες ποσότητες, άρα δεν θα έχει εξαρχής εγγυημένη οικονομική αποδοτικότητα.
Ακόμη και το Καζακστάν να συμφωνήσει να στέλνει τα δικά του πετρέλαια μέσω του συγκεκριμένου αγωγού, θα πρέπει και πάλι να έχει συμφωνήσει η Ρωσία για την transit μεταφορά.
Την ίδια στιγμή, στις άτυπες «μάχες» για την επικράτηση στην υπόθεση των αγωγών, έκανε την επανεμφάνισή της η Ρουμανία επιχειρώντας να βγάλει από το «ψυγείο» το δικό της σχέδιο. Πρόκειται για τον αγωγό Κωστάντζα - Τεργέστη, που είχε σχεδιαστεί να διατρέχει τα Βόρεια Βαλκάνια, αλλά δεν κατάφερε να προσελκύσει μεγάλες δυνάμεις παραγωγών, με αποτέλεσμα να μείνει στα χαρτιά και τα τελευταία χρόνια να μη συζητείται ούτε και μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών.
Τώρα, ο Σίλβιο Βάγκνερ, γενικός διευθυντής της ρουμανικής εταιρείας Oil Terminal, που διαχειρίζεται τον σταθμό μεταφόρτωσης πετρελαίου στην Κωστάντζα, κι από τους βασικούς μετόχους του σχεδιαζόμενου αγωγού, δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα πως η Ρουμανία προσβλέπει στην προσέλκυση της Μόσχας, ώστε να γίνει δυνατή η υλοποίηση του δικού τους αγωγού. «Οι πιθανότητες να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον ενός τόσο σημαντικού συνεταίρου, όπως η Ρωσία, έχουν αυξηθεί σημαντικά το τελευταίο διάστημα» δήλωσε ο Ρουμάνος αξιωματούχος.
Καταλυτικό στοιχείο
Φυσικά το καταλυτικό στοιχείο, που μπορεί να αλλάξει άρδην τα πράγματα υπέρ του ιταλορουμανικού αγωγού, είναι οι εξελίξεις στον Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη.
Στον ιταλορο υ μανικό αγωγό συμμετέχουν η Ρουμανία, η Σερβία, η Κροατία και η Ιταλία, με συμφωνία που υπέγραψαν το 2008. Υπάρχει η δυνατότητα σύνδεσης με το σύστημα μεταφοράς πετρελαίου μέσω των Άλπεων, με αποτέλεσμα να αποκτήσει τη δυνατότητα να τροφοδοτήσει τις αγορές της Αυστρίας και της Γερμανίας. Θα έχει μήκος 1.400 χιλιόμετρα και η μεταφορική του ικανότητα υπολογίζεται σε περίπου 90 εκατ. τόνους τον χρόνο.
Το σχέδιο για τον αγωγό Κωστάντζα - Τεργέστη έχει αποσπάσει την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια είχε «παγώσει», καθώς δεν έβρισκε ποσότητες που θα εξασφάλιζαν την κερδοφόρο λειτουργία του.
«Εκτός Ελλάδας οι αντίπαλοι»
Την προηγούμενη εβδομάδα, ο υφυπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης, απαντώντας στη Βουλή σε σχετική ερώτηση, επισήμανε ότι ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη βρίσκεται στην πιο κρίσιμη φάση της 20χρονης ιστορίας του. Κατέθεσε δύο έγγραφα, από τα οποία προκύπτει πως η ελληνική πλευρά έχει εκπληρώσει στο έπακρο τις υποχρεώσεις της απέναντι στη διεθνή κοινοπραξία, κάτι που αναγνωρίζουν όλες οι πλευρές.
Το πρώτο έγγραφο αφορά επιστολή των μετόχων της TBP προς τους πρωθυπουργούς των τριών χωρών, στην οποία καταγράφεται σαφώς η στήριξη του έργου από τις κυβερνήσεις της Ρωσίας και της Ελλάδας.
Το δεύτερο είναι η ανακοίνωση της διεθνούς κοινοπραξίας, στην οποία έκανε αναφορά και το ρεπορτάζ του «Π» πριν από δύο εβδομάδες και στην οποία καταγράφεται η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να επιστραφεί ο ΦΠΑ στην TBP.
Ο Μανιάτης άφησε να εννοηθεί ότι τα προβλήματα αρχίζουν και τελειώνουν στην πλευρά της Βουλγαρίας, η οποία συνεχίζει να ορθώνει εμπόδια με διάφορα προσχήματα. Σημείωσε παράλληλα ότι οι προσπάθειες της ελληνικής πλευράς για την υλοποίηση του έργου είναι «συνεχείς και σταθερές».
Πάντως ο υφυπουργός σημείωσε με νόημα πως «ο αντίπαλος του έργου βρίσκεται εκτός Ελλάδας», ενώ αποκάλυψε πως, σε συντονισμό με Μόσχα και Αθήνα, η διεθνής κοινοπραξία κατέθεσε επιστολή στη Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ζητώντας να συντονίσει τις περιβαλλοντικές υπηρεσίες Ελλάδας και Βουλγαρίας, ώστε να προχωρήσουν οι αντίστοιχες εγκρίσεις για το έργο. Πρόκειται, ίσως, για την τελευταία προσπάθεια να καμφθούν οι βουλγαρικές αντιρρήσεις (ή τα προσχήματα), ώστε να υπάρχει μία οριστική απόφαση για τον συγκεκριμένο πετρελαιαγωγό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου