9 Μαΐου. Ημέρα αντιφασιστικής νίκης. Ημέρα μνήμης και ημέρα τιμής για τα εκατομμύριο νεκρούς της ΕΣΣΔ, της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας καθώς και όσων αντιστάθηκαν στην ναζιστική λαίλαπα όχι για να προασπίσουν την αυτοκρατορία τους, τα κέρδη τους, τα μερίδια στις αγορές, ή κάποια εθνικιστική τους ονείρωξη όπως οι θλιβεροί δικτατορίσκοι της Πολωνίας του 1939. 9 Μαΐου. Ημέρα μνήμης και τιμής στους νεκρούς του Κόκκινου στρατού, των Παρτιζάνων του Τίτο και του ΕΛΑΣ του Άρη και του πάλε ποτέ ΚΚΕ, ημέρα μνήμης της Γαλλικής αντίστασης των Μακί και της Γαλλικής εργατικής τάξης, καθώς και των πολιτοφυλακών των βρετανικών συνδικάτων και των στρατιών - εθελοντών τους. Όλοι αυτοί πολέμησαν και θυσιαστήκαν για να γλιτώσουν τον κόσμο από την σκλαβιά που σκόπευαν να τους επιβάλουν οι Ναζί και οι διάφοροι σύμμαχοι τους Πάπες, έλληνες πλούσιους και πάει λέγοντας.
Αφιερωμένο σε αυτούς τους ήρωες του αντιφασιστικού αγώνα το τραγούδι "Farewell Slavianka" ή “Slavic woman’s farewell” με το οποίο ξεπροβόδισαν τους άνδρες και τις γυναίκες που έφευγαν για το μέτωπο στην ΕΣΣΔ και στην Γιουγκοσλαβία.
[Tο "Farewell of Slavianka" http://www.youtube.com/watch?v=-VuIgHKSj3M&feature=related από μια σκηνη της πολύ όμορφης ταινίας του Mikhail Kalatozov "The Cranes are Flying"(1957). [http://www.imdb.com/title/tt0050634/]
Και η κανονική εκδοχή του τραγουδιού http://www.youtube.com/watch?v=lumCv1JIO64 ]
Και μια επισήμανση: το κείμενο του γερμανού πολιτικού επιστήμονα Otto Kirchheimer, «Ο μαγικός κόσμος του κράτους δικαίου της Δυτικής Γερμανίας» [The Rechtsstaat as Magic Wall στο William E Scheuerman (ed)“The Rule of Law Under Siege: Selected Essays of Franz L. Neumann and Otto Kirchheimer”, University of California Press (30 July 1996)] στο όποιο ο Kirchaimer στηλιτεύει την μη δίωξη κανενός εγκληματία πολέμου στην Δυτική Γερμάνια από την γερμανική «δικαιοσύνη» τα κρίσιμα χρόνια μετά τον πόλεμο καθώς στην Δυτική Γερμανία μέχρι και οι άνθρωποι που σχεδίασαν το Ολοκαύτωμα παρέμειναν στις θέσεις τους και συνταξιοδοτήθηκαν με «τιμές και δόξα» από το κράτος της Δυτικής Γερμανίας.
Αξίζει να διαβάσει κανείς στα αγγλικά τα πρόσφατα έργα της Heather Pringel “The Master Plan: Himmler's Scholars and the Holocaust”, Harper Perennial (6 Nov 2006), καθώς και για το ολοκαύτωμα που είχαν αρχίσει να υλοποιούν και το οποίο σκόπευαν να εφαρμόσουν ενάντια όλων των σλαβικών λαών στην ανατολική Ευρώπη και τα εδάφη της πάλε ποτέ ΕΣΣΔ του Adam Tooze, “The Wages of Destruction: The Making and Breaking of the Nazi Economy”, Penguin (2 Aug 2007).
Όσον αφορά τον ελληνικό λαό, ήταν και αυτοί στο πρόγραμμα «μείωσης του πληθυσμού», καθώς ως γνωστών για τους Ναζί οι Έλληνες δεν ήταν έλληνες καθώς είχαν και αυτοί σλαβικό αίμα και οπότε υπάγοντα στο προαναφερόμενο πρόγραμμα. Εντωμεταξύ ανάμεσα στις γραφικότητες των ναζί ήταν συμπεριλαμβανόταν και η «κατηγοριοποίηση» των Τσέχων κατά τους ΝΑΖΙ επιτημονάδες στους μη – σλαβικούς πληθυσμούς και άλλες γραφικότητες των γερμανών αστών και νάζι.
Kαι μια κινηματογραφική αναφορά στον Αντιφασιστικό αγώνα.
Αξίζει να δει κανείς την ταινία του Grigory Chukhrai “Ballad Of A Soldier” [http://www.imdb.com/title/tt0052600/] η οποία χωρίς ωραιοποιήσεις περιγράφει τον ηρωικό αγώνα ενός – του κάθε – στρατιώτη του Κόκκινου Στρατού μέσα από την παρουσίαση της πορείας του από το μέτωπο προς τα μετόπισθεν κατά την διάρκεια μιας άδειας τριών ημερών που είχε λάβει. Κατά την διάρκεια αυτής της πορείας, και μέσω αυτής, ο ήρωας βλέπει, παρατηρεί και θα γεύεται φευγαλέα/ αμυδρά τις χαρές της ζωής που δεν θα προλάβει ποτέ του να τις ζήσει. καθώς θα βρει τον θάνατο στην μάχη του Βερολίνου, λίγο πριν την τελική νίκη απέναντι στον φασισμό.
Η ταινία του Andrei Tarkovsky “Ivan's Childhood” (1962), [http://www.imdb.com/title/tt0056111/], μια από τις πρώτες του ταινίες, με μη έντονο το μεταφυσικό και θρησκευτικό στοιχείο που διακρίνει τα μετέπειτα έργα του, παρουσιάσει με έντονα λυρικό τρόπο την αντίσταση των σοβιετικών παρτιζάνων μέσα από την ιστορία ενός παιδιού που ζει και κινείτε ανάμεσα στις γραμμές του μετώπου.
Η ταινία του Elem Klimov “Come and See” (1985),http://www.imdb.com/title/tt0091251/], παρουσιάζει με σκληρό ρεαλισμό ι τα έργα και τις ημέρες της γενοκτονίας που διέπρατταν οι Ναζί στην Λευκορωσία, μια περιοχή όπου είχαν θέσει σε εφαρμογή τα σχέδια τους της καθολικής γενοκτονίας των πληθυσμών
Του Louis Malle “Lacombe Lucien” (1974) [http://www.imdb.com/title/tt0071733/],που περιγράφει έξοχα το φαινόμενο των γάλλων συνεργατών των ΝΑΖΙ, της δίωξης των εβραίων και της μοίρας που επιφύλασσε στους συνεργάτες των Ναζί η γαλλική αντίσταση των κομμουνιστών – Μακί.
Αξίζει να δει κανείς και την πρόσφατη ταινία του Robert Guédiguian, “The Army of Crime” (2009) [http://www.imdb.com/title/tt1258120/], που περιγράφει τον αντιφασιστικό αγώνα των κομμουνιστών - προσφύγων από όλη την Ευρώπη (Γάλλοι, Αρμένιοι, Ισπανοί, Ούγγροι, Εβραίοι) ενάντια στον Ναζιστικό γερμανικό στρατό και στην γαλλική αστυνομία στους δρόμους του Παρισιού.
Τέλος η ταινία του Roberto Rossellini “Germany Year Zero” (1948) [http://www.imdb.com/title/tt0039417/] παρουσιάζει την φυσική εξέλιξη της ιδεολογίας των Ναζί στα πλαίσια των διλλημάτων που βιώνει μια γερμανική οικογένεια η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με τις δυσκολίες της ζωής που επικρατεί στην Γερμανία αμέσως μετά την λήξη του πολέμου.
Οι ταινίες του Σοβιετικού κινηματογράφου, του Ιταλικού νεορεαλισμού καθώς και οι Παρτιζάνικες ταινίες της Γιουγκοσλαβίας και της Αλβανίας αποτελούν πολύ σημαντικές «αφηγήσεις» του αντιφασιστικού αγώνα των λαών ενός αγώνα ο οποίος συνεχίζεται, καθώς είμαστε Πάντα Αντιφασίστες, γιατί είμαστε Αντικαπιταλιστές Πάντα.
Toujours Anti fascistes (Πάντα Αντιφασίστες)
Anti capitalistes Toujours (Αντικαπιταλιστές Πάντα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου