ΟΥΡΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΓΙΑ ΦΑΜΠΡΙΚΕΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

www.enet.gr/

Ενα από τα πολλά που επιβεβαιώνει η ιστορία, είναι ότι επαναλαμβάνεται με ειρωνικό πολλές φορές τρόπο.

Αυτό που παραμένει ανεπιβεβαίωτο είναι εάν «διδασκόμαστε απ' αυτή».
Τη δεκαετία του 1960 η Γερμανία «άνοιξε» τις πόρτες της σε χιλιάδες μετανάστες από τον ευρωπαϊκό Νότο για να τροφοδοτήσει με έμψυχο υλικό τα εργοστάσιά της.
Το 1965 και το 1969 ανάμεσα στους χιλιάδες μετανάστες που έγιναν γρανάζια της καλπάζουσας γερμανικής μηχανής ήταν και 180 χιλιάδες Ισπανοί, που αναζήτησαν την τύχη τους εκεί.
Σήμερα, με την ανεργία στην Ισπανία να χτυπάει κόκκινο και να ξεπερνάει το 21,3% (με σχεδόν 5 εκατομμύρια ανέργους) και την ανάπτυξη στη Γερμανία να ξαναβρίσκεται σε καλπάζουσα φάση, χιλιάδες Ισπανοί ακολούθησαν τα μονοπάτια των παππούδων τους. Φυσικά, μαζί με τους Πορτογάλους και τους Ελληνες.

Μόνο μέσα από υπηρεσίες ανεύρεσης εργασίας στη Μαδρίτη, από το 2008 110 χιλιάδες νέοι άνδρες έως 35 ετών έχουν μεταναστεύσει στη Γερμανία, χωρίς να υπολογίζονται οι χιλιάδες άλλοι που μετανάστευσαν αυτόνομα.
Τα βιογραφικά που αξιολογούνται ως «χρήσιμα» είναι αυτά των γιατρών, μηχανικών, δασκάλων, ξενοδοχοϋπαλλήλων, με την προϋπόθεση φυσικά να μιλούν γερμανικά για να αποφευχθούν τα λάθη του παρελθόντος.
Ακόμη μια φορά ο Βορράς αναπτύσσεται ταχύτατα και «συμπτωματικά» την ίδια χρονική περίοδο ο Νότος λιμοκτονεί.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της βρετανικής εταιρείας Markit, τον Απρίλιο η βιομηχανική δραστηριότητα στη Γερμανία συνέχισε την επί 19 συνεχόμενους μήνες αυξητική της πορεία. Παρόμοια είναι η εικόνα και στη Γαλλία, τη δεύτερη πιο ισχυρή οικονομία της ευρωζώνης, όπου στον ίδιο τομέα σημειώθηκε η μεγαλύτερη αύξηση των τελευταίων 5 μηνών.
Αντίθετα, στις αναπτυσσόμενες έως πριν από 2-3 χρόνια χώρες του Νότου τα εργοστάσια κλείνουν και η παραγωγή συρρικνώνεται.
Πόσο τυχαία είναι όλα αυτά και για πόσο ακόμη θα επιτρέπουμε στις κυβερνήσεις μας να μας «ντύνουν» μετανάστες;