Του Κωστα Aλατζα
http://news.kathimerini.gr/
Γερμανική προμήθεια με... ρωσικό «know how»; Ιδια περίοδος, ίδιοι πολιτικοί προϊστάμενοι και κοινά σημεία στην υλοποίηση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων (Α. Ω.) εντοπίζονται τόσο στα γερμανικά υποβρύχια, όσο και στην προμήθεια των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων. Οπως και στην υπόθεση των Tor Μ1, έτσι και στα υποβρύχια διαπιστώνεται ότι το υπουργείο Εθνικής Αμυνας προχώρησε στην πίστωση σειράς Α. Ω., τα οποία δεν εκτελέστηκαν. Η υπογραφή της σύμβασης για τα αντισταθμιστικά προηγήθηκε κατά μία ημέρα εκείνης για την κύρια σύμβαση (14 Φεβρουαρίου 2000) ανάμεσα στο υπουργείο Αμυνας και τα Ελληνικά Ναυπηγεία (ΕΝΑΕ) με υποκατασκευαστές τις γερμανικές εταιρείες Ferrostaal AG και HDW.
Η σύμβαση υπ' αριθμόν 08/2000 αφορά προγράμματα πιστωτικής αξίας 1,376 δισ. ευρώ και ονομαστικής αξίας 255 εκατ. Στη συνέχεια, με την άσκηση της προαίρεσης για το τέταρτο υποβρύχιο διαμορφώθηκε στο 1,540 δισ. πιστωτική και με ονομαστική 282,3 εκατ. ευρώ.
Περιελάμβανε συνολικά 10 βασικά προγράμματα. Από αυτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το «Νο 2» με τίτλο «υποδομή στα ΕΝΑΕ», ονομαστικής αξίας 73 εκατ., που αφορούσε «προμήθειες, υπηρεσίες μηχανολογικού εξοπλισμού, παροχές, ανέγερση, εγκατάσταση και παράδοση του έργου των υπηρεσιών» και το ανέλαβαν οι εταιρείες ΕΜΕΚ ΑΤΕ και ΕΜΕΚ Α. Ε. Σύμφωνα με την πορισματική αναφορά του ΣΔΟΕ τον περασμένο Μάρτιο, από τον έλεγχο που έγινε στα ναυπηγεία προέκυψε ότι τα έργα του προγράμματος που εκτελέστηκαν και τιμολογήθηκαν ανέρχονται μόλις σε 50 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, το υπουργείο Αμυνας έως τις 31 Μαρτίου 2004 πίστωσε το σύνολο της ονομαστικής αξίας. Προκύπτει λοιπόν μια αδικαιολόγητη διαφορά ύψους 23 εκατ. ευρώ.
Κατά σύμπτωση, το ποσό αυτό προσεγγίζει τα 25,3 εκατ. ευρώ, που σύμφωνα με την εισαγγελία του Μονάχου έλαβαν τα μέλη της περίφημης «ομάδας Α» κατά την περίοδο 2000-2003, όταν και εμφανίζεται να υλοποιείται το παραπάνω έργο. Την ομάδα αυτή είχε συστήσει η Ferrostaal και φέρεται να ήταν επιφορτισμένη με τις «χρήσιμες πληρωμές» στην Ελλάδα προκειμένου οι Γερμανοί να εξασφαλίσουν το συμβόλαιο της αγοράς των υποβρυχίων. Το ερώτημα είναι γιατί το υπουργείο Αμυνας, εκείνη την περίοδο, πίστωσε ολόκληρη την αξία του προγράμματος, ενώ σήμερα το ΣΔΟΕ διαπιστώνει ότι τα τιμολόγια αντιστοιχούν περίπου στα 2/3 του ποσού: Το θέμα θεωρείται κρίσιμο, καθώς μόνο μετά την πίστωση του υπουργείου -όπως συμβαίνει στα Α. Ω. - η γερμανική προμηθεύτρια εταιρεία Ferrostaal/HDW θα μπορούσε να εκταμιεύσει χρήματα για να υλοποιηθεί το πρόγραμμα. Ως εκ τούτου, ζητούνται απαντήσεις για την κατάληξη των 23 εκατομμυρίων ευρώ της διαφοράς.
Επιπλέον το πρόγραμμα «Νο 1», αν και αρχικώς είχε ονομαστική αξία 38 εκατ. ευρώ, αργότερα εκτοξεύθηκε στα 57 εκατ. «χωρίς επαρκή αιτιολογία», όπως σημειώνουν οι ελεγκτές του ΣΔΟΕ. Απορίες προκαλούν και όσα συνέβησαν στο πρόγραμμα «Νο 4» για τη μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας στα ΕΝΑΕ, ονομαστικής αξίας 25,5 εκατ. ευρώ. Το πρόγραμμα, μέχρι τις 31 Μαρτίου του 2001, ολοκληρώθηκε και πιστώθηκε από το υπουργείο Αμυνας. Εντούτοις, κατά την ένορκη κατάθεσή του στο ΣΔΟΕ ο σημερινός λογιστής των ναυπηγείων δήλωσε άγνοια, ενώ κατέθεσε ότι τα ναυπηγεία πλήρωσαν 3,5 εκατ. ευρώ για τα έξοδα της εκπαίδευσης και της διαμονής του προσωπικού στο Κίελο.
Ρόλο «συντονιστή» στα Α. Ω., σύμφωνα με την πορισματική αναφορά του ΣΔΟΕ, είχε αναλάβει η εταιρεία ΜΙΕ με έδρα τον Πειραιά. Την επίμαχη περίοδο, όταν συνάπτονταν οι συμβάσεις το 2000, εμφανίζονταν ως μέτοχοι της ΜΙΕ άλλες εταιρείες με έδρα την Κύπρο, κατά το πρότυπο της Drumilaστην περίπτωση των Tor Μ1. Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται από το ΣΔΟΕ «προκύπτει άμεση εμπλοκή των εταιρειών ΜΙΕ με τα Ελληνικά Ναυπηγεία, την HDW/ Ferrostaal και εκπροσώπων του υπουργείου Εθνικής Αμυνας».
Το βέβαιο είναι ότι ο τρόπος υλοποίησης των συμβάσεων για τα Α. Ω. εγείρει σωρεία ερωτημάτων. Ποσά, που παραπέμπουν σε υπερτιμολογήσεις, ανεκτέλεστα πλην όμως πιστωμένα προγράμματα με τη σφραγίδα του υπουργείου Εθν. Αμυνας και αναντιστοιχία εγγράφων από τους κατά περίπτωση εμπλεκομένους: Αλλα στοιχεία αναφέρει το υπουργείο Εθν. Αμυνας και άλλα δίνουν στο ΣΔΟΕ οι εταιρείες, που εμφανίζονται να εκτελούν τα Α. Ω. Βεβαίως, όλες αυτές οι «ανεξήγητες» καταστάσεις ενδεχομένως να μην υπήρχαν εάν ετησίως συντάσσονταν πλήρεις αναφορές για την πρόοδο κάθε έργου, κάτι που προβλέπεται ωστόσο ρητά στο άρθρο 15 των κατευθυντηρίων οδηγιών για τα Α. Ω.
http://news.kathimerini.gr/
Γερμανική προμήθεια με... ρωσικό «know how»; Ιδια περίοδος, ίδιοι πολιτικοί προϊστάμενοι και κοινά σημεία στην υλοποίηση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων (Α. Ω.) εντοπίζονται τόσο στα γερμανικά υποβρύχια, όσο και στην προμήθεια των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων. Οπως και στην υπόθεση των Tor Μ1, έτσι και στα υποβρύχια διαπιστώνεται ότι το υπουργείο Εθνικής Αμυνας προχώρησε στην πίστωση σειράς Α. Ω., τα οποία δεν εκτελέστηκαν. Η υπογραφή της σύμβασης για τα αντισταθμιστικά προηγήθηκε κατά μία ημέρα εκείνης για την κύρια σύμβαση (14 Φεβρουαρίου 2000) ανάμεσα στο υπουργείο Αμυνας και τα Ελληνικά Ναυπηγεία (ΕΝΑΕ) με υποκατασκευαστές τις γερμανικές εταιρείες Ferrostaal AG και HDW.
Η σύμβαση υπ' αριθμόν 08/2000 αφορά προγράμματα πιστωτικής αξίας 1,376 δισ. ευρώ και ονομαστικής αξίας 255 εκατ. Στη συνέχεια, με την άσκηση της προαίρεσης για το τέταρτο υποβρύχιο διαμορφώθηκε στο 1,540 δισ. πιστωτική και με ονομαστική 282,3 εκατ. ευρώ.
Περιελάμβανε συνολικά 10 βασικά προγράμματα. Από αυτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το «Νο 2» με τίτλο «υποδομή στα ΕΝΑΕ», ονομαστικής αξίας 73 εκατ., που αφορούσε «προμήθειες, υπηρεσίες μηχανολογικού εξοπλισμού, παροχές, ανέγερση, εγκατάσταση και παράδοση του έργου των υπηρεσιών» και το ανέλαβαν οι εταιρείες ΕΜΕΚ ΑΤΕ και ΕΜΕΚ Α. Ε. Σύμφωνα με την πορισματική αναφορά του ΣΔΟΕ τον περασμένο Μάρτιο, από τον έλεγχο που έγινε στα ναυπηγεία προέκυψε ότι τα έργα του προγράμματος που εκτελέστηκαν και τιμολογήθηκαν ανέρχονται μόλις σε 50 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, το υπουργείο Αμυνας έως τις 31 Μαρτίου 2004 πίστωσε το σύνολο της ονομαστικής αξίας. Προκύπτει λοιπόν μια αδικαιολόγητη διαφορά ύψους 23 εκατ. ευρώ.
Κατά σύμπτωση, το ποσό αυτό προσεγγίζει τα 25,3 εκατ. ευρώ, που σύμφωνα με την εισαγγελία του Μονάχου έλαβαν τα μέλη της περίφημης «ομάδας Α» κατά την περίοδο 2000-2003, όταν και εμφανίζεται να υλοποιείται το παραπάνω έργο. Την ομάδα αυτή είχε συστήσει η Ferrostaal και φέρεται να ήταν επιφορτισμένη με τις «χρήσιμες πληρωμές» στην Ελλάδα προκειμένου οι Γερμανοί να εξασφαλίσουν το συμβόλαιο της αγοράς των υποβρυχίων. Το ερώτημα είναι γιατί το υπουργείο Αμυνας, εκείνη την περίοδο, πίστωσε ολόκληρη την αξία του προγράμματος, ενώ σήμερα το ΣΔΟΕ διαπιστώνει ότι τα τιμολόγια αντιστοιχούν περίπου στα 2/3 του ποσού: Το θέμα θεωρείται κρίσιμο, καθώς μόνο μετά την πίστωση του υπουργείου -όπως συμβαίνει στα Α. Ω. - η γερμανική προμηθεύτρια εταιρεία Ferrostaal/HDW θα μπορούσε να εκταμιεύσει χρήματα για να υλοποιηθεί το πρόγραμμα. Ως εκ τούτου, ζητούνται απαντήσεις για την κατάληξη των 23 εκατομμυρίων ευρώ της διαφοράς.
Επιπλέον το πρόγραμμα «Νο 1», αν και αρχικώς είχε ονομαστική αξία 38 εκατ. ευρώ, αργότερα εκτοξεύθηκε στα 57 εκατ. «χωρίς επαρκή αιτιολογία», όπως σημειώνουν οι ελεγκτές του ΣΔΟΕ. Απορίες προκαλούν και όσα συνέβησαν στο πρόγραμμα «Νο 4» για τη μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας στα ΕΝΑΕ, ονομαστικής αξίας 25,5 εκατ. ευρώ. Το πρόγραμμα, μέχρι τις 31 Μαρτίου του 2001, ολοκληρώθηκε και πιστώθηκε από το υπουργείο Αμυνας. Εντούτοις, κατά την ένορκη κατάθεσή του στο ΣΔΟΕ ο σημερινός λογιστής των ναυπηγείων δήλωσε άγνοια, ενώ κατέθεσε ότι τα ναυπηγεία πλήρωσαν 3,5 εκατ. ευρώ για τα έξοδα της εκπαίδευσης και της διαμονής του προσωπικού στο Κίελο.
Ρόλο «συντονιστή» στα Α. Ω., σύμφωνα με την πορισματική αναφορά του ΣΔΟΕ, είχε αναλάβει η εταιρεία ΜΙΕ με έδρα τον Πειραιά. Την επίμαχη περίοδο, όταν συνάπτονταν οι συμβάσεις το 2000, εμφανίζονταν ως μέτοχοι της ΜΙΕ άλλες εταιρείες με έδρα την Κύπρο, κατά το πρότυπο της Drumilaστην περίπτωση των Tor Μ1. Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται από το ΣΔΟΕ «προκύπτει άμεση εμπλοκή των εταιρειών ΜΙΕ με τα Ελληνικά Ναυπηγεία, την HDW/ Ferrostaal και εκπροσώπων του υπουργείου Εθνικής Αμυνας».
Το βέβαιο είναι ότι ο τρόπος υλοποίησης των συμβάσεων για τα Α. Ω. εγείρει σωρεία ερωτημάτων. Ποσά, που παραπέμπουν σε υπερτιμολογήσεις, ανεκτέλεστα πλην όμως πιστωμένα προγράμματα με τη σφραγίδα του υπουργείου Εθν. Αμυνας και αναντιστοιχία εγγράφων από τους κατά περίπτωση εμπλεκομένους: Αλλα στοιχεία αναφέρει το υπουργείο Εθν. Αμυνας και άλλα δίνουν στο ΣΔΟΕ οι εταιρείες, που εμφανίζονται να εκτελούν τα Α. Ω. Βεβαίως, όλες αυτές οι «ανεξήγητες» καταστάσεις ενδεχομένως να μην υπήρχαν εάν ετησίως συντάσσονταν πλήρεις αναφορές για την πρόοδο κάθε έργου, κάτι που προβλέπεται ωστόσο ρητά στο άρθρο 15 των κατευθυντηρίων οδηγιών για τα Α. Ω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου