Άλλη μια δραματική είδηση μας έφερε ο Στρατός.
Νεαρός στρατιώτης, που υπηρετούσε στην Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών-Καταδρομών Ρεντίνας, στον Σταυρό Θεσσαλονίκης, στις 3.45 π.μ., ενώ εκτελούσε καθήκοντα σκοπού έστρεψε το όπλο εναντίον του και επιχείρησε να αυτοκτονήσει.
Η κινητοποίηση όλων υπήρξε άμεση και σωτήρια. Γρήγορα μεταφέρθηκε στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση καθώς έφερε τραύμα στο θώρακα.
Οι τελευταίες πληροφορίες από τους γιατρούς αναφέρονται στην κρίσιμη, αλλά σταθερή κατάσταση της υγείας του συναδέλφου-στρατιώτη.
Τα ερωτήματα πολλά.
Πως αλήθεια έφτασε ένας άριστός, κατά κοινή ομολογία, συνάδελφος να στρέψει το όπλο ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό;
Η κατάσταση στις Ένοπλες Δυνάμεις και ειδικότερα στις Ειδικές Δυνάμεις είναι γνωστή. Στο ίδιο το πλαίσιο της εκπαίδευσης εντάσσεται η ασκούμενη ψυχολογική και σωματική βία, στο όνομα του Ετοιμοπόλεμου και της ανάγκης να σκληραγωγηθεί το προσωπικό.
Αρνούμαστε να αποδεχτούμε την λογική της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας που στο όνομα του Αξιόμαχου του Στρατού αποδέχονται τους τραυματισμούς κατά τη διάρκεια των ασκήσεων ή ακόμη και τις απώλειες. Τα καψόνια, τα εθνικιστικά και ρατσιστικά άσματα, η μείωση της προσωπικότητας, η διάκριση παλιού και νέου φαντάρου είναι νόμος στις Ειδικές Δυνάμεις. Πηγή δεινών και αδιεξόδων, που οπλίζουν το χέρι.
Θεωρούμε ότι στο βαθμό που διατηρείται ο θεσμός της Υποχρεωτικής Στράτευσης ο κάθε διοικητής είναι υποχρεωμένος να παραδίδει στην οικογένεια τον ένστολο Πολίτη, αρτιμελή και ψυχολογικά ακέραιο όπως ήταν τη μέρα της κατάταξης του.
Είναι ντροπή και απίστευτη χυδαιότητα τα λόγια των στρατιωτικών που επέβαιναν στο ασθενοφόρο που μετέφερε το βαριά τραυματισμένο συνάδελφο στο 424 Σ.Ν, οι οποίοι μέσω γελοίων συκοφαντιών αποδίδουν την απόπειρα αυτοκτονίας σε ειλημμένη μακρόχρονη απόφαση να αφαιρέσει την ζωή του.
Πρόκειται για απάνθρωπη και μικρόψυχη κίνηση να κουκουλωθούν τα όποια αίτια, με στόχο να μην θιγεί το γόητρο του Στρατού και των Καταδρομέων.
Μόνο που με τέτοια μυαλά, σύντομα θα έχουμε επανάληψη παρόμοιων δυσάρεστων γεγονότων.
Στεκόμαστε ολόψυχα στο πλευρό της οικογένειας και του συναδέλφου που δίνει μάχη να κρατηθεί στη ζωή.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
Diktiospartakos.blogspot.com
(1ο μέρος)... Είμαι πεπεισμένος, πως όσοι υποστηρίζετε τη παρούσα ιστοσελίδα, είστε πέρα για πέρα υποκειμενικοί στην αντιμετώπιση όλων των θεμάτων γύρω από τα οποία κινείστε. Το περιστατικό που αναφέρετε είναι θλιβερή είδηση και ίσως να μην έπρεπε να κάθεστε και κάνετε σχόλια πάνω σ' αυτό. Γιατί αν πραγματικά στεκόσασταν στα γεγονότα και μόνο, θέλοντας να στηρίξετε, καθώς λέτε, την οικογένεια και όχι να προωθήσετε τις ιδέες σας, θα έπρεπε κατ' αυτό να στεκόσασταν στο γεγονός και μόνο. Ότι δηλαδή είχαμε αυτοτραυματισμό φαντάρου. Τι σημασία έχει αν είναι των Ειδικών Δυνάμεων; Αλλά αυτό είχε για σας, προκειμένου να διεξάγετε την επίθεσή σας, απέναντι στην "σωματική και ψυχολογική βία", που ασκούν στους ειδικοδυναμήτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα απ αυτό και όσον αφορά τις κριτικές για την εκπαίδευση των στρατιωτών, (πόσο μάλλον επίλεκτων τμημάτων των ΕΔ,όπως οι ΖΜΑΚ, ΜΑΛ, ΛΟΚ κλπ) έχω να πω ότι δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα την καθορίσουν. Πέρα από τα δεδομένα της κάθε εποχής, υπάρχουν υψηλά ιστάμενοι που θα αναλάβουν το έργο και την ευθύνη. Και είναι απόλυτα λογικό, πως αυτό δεν μπορεί να το καθορίσει ούτε ο ίδιος ο εκπαιδευόμενος και πολύ περισσότερο, ούτε οι γονείς αυτού. Πιστεύω πως και ο συντάκτης θα έχει περάσει εκπαιδευόμενος. Προσωπικά, έχοντας περάσει εκπαιδευόμενος πολύ περισσότερο καιρό από τους μήνες, που ορύεστε δίπλα, έχω να πω ότι τα συναισθήματα είναι εντελώς διαφορετικά. Φυσικά και πρέπει να αναγνωρίσεις τις λανθασμένες τακτικές, που μετά σαν εκπαιδευτής πλέον (σαν "παλιός" που αναφέρει το άρθρο δηλαδή) θα πρέπει να αποφύγεις σαν κακό παράδειγμα και όχι να κάνεις σαν αντεκδίκηση ή κόμπλεξ. Φαντάζομαι λοιπόν, πως εκείνοι που καθορίζουν την εκπαίδευση, έχουν ουκ ολίγα χρόνια και εμπειρίες στην πλάτη τους και είναι σε θέση εν μέρει να γνωρίζουν τους κατάλληλους τρόπους εκπαίδευσης και στατιωτικοποίησης.
(2o μέρος)... Τώρα, όσον αφορά τους φαντάρους τους "απλούς" άστους. Σ αυτούς, το "αξιόμαχο" που αναφέρετε έχει χαθεί προ πολλού. Αλλά επειδή τα παραπάνω επίλεκτα τμήματα έχουν ένα αξιόλογο αξιόμαχο, ο τρόπος για να κρατηθεί αυτό δεν είναι άλλος παρά την σκληρή εκπαίδευση, σωματική και εννοείται ψυχολογική (όχι ΒΙΑ όπως λανθασμένα αναφέρετε, αλλά ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ). Και αυτό πρέπει να γίνει γιατί τέτοια τμήματα που ειδικεύονται στον ανορθόδοξο πόλεμο, θα σταλούν στην πρώτη γραμμή. Για να μην πάνε λοιπόν σαν πρόβατα επί σφαγή, πρέπει να υπάρχει αυτή η εκπαίδευση, ώστε να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν των προσδοκιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια, όπως αναφέρετε και στο αγγλικό (γιατί μόνο αγγλικό αλήθεια;) κείμενο στα δεξιά του ιστοτόπου, πιστεύετε ότι με μια τέτοια "αντιπολεμική κλπ, κλπ" κίνηση σαν την δική σας, και σε συνδυασμό με αντίστοιχες κινήσεις πολιτών γειτονικών χωρών, θα καταφέρετε να φέρετε στον κόσμο την ειρήνη. Αυτό θέλει τεράστια ανάλυση όμως. Είναι κρίμα που έχετε αυτή την εντύπωση, λίγους μήνες μετά από μια πρώτη "Βαριοπούλα" και μερικέ μέρες (ναι μέρες!) μετά από μια δεύτερη "Βαριοπούλα-Σούγκα" και δεύτερα "Ίμια", που ο Θεός μας γλύτωσε.
(3o μέρος...)Θα νομίζετε ασφαλώς, ότι είμαι κάποιος ακροδεξιός που γράφει, αλλά σαν λέω πως αν ήταν έτσι δεν θα είχα καν ασχοληθεί. Θα πρέπει να προσέξατε όμως πως εγώ δεν σας "τοποθέτησα" πουθενά. Πιστεύω ότι είμαι εντελώς αντικειμενικός. Δεν μπορούμε να συνεχίζουμε να είμαστε των άκρων, του τύπου, ή Χούντα ή καθόλου στρατός! Θα πρέπει να επιδιώξουμε μια ισορροπία. Να έχουμε, δηλαδή, Ένοπλες Δυνάμεις που ανα πάσα στιγμή να μπορούν να υπερασπιστούν την εθνική μας κυριαρχία, οπουδήποτε και οποτεδήποτε κι αν χρειαστεί. Ασφαλώς και πρέπει να είμαστε αντίθετοι σε Ιμπεριαλιστικές πολιτικές και σε "φιλικές" παρεμβάσεις, του τύπου Λιβύης ή Ιράκ, αλλά να γνωρίζουμε και να είμαστε και οι ίδιοι σε θέση να δείξουμε τα "δόντια" μας και να υπερασπιστούμε τα δίκαιά μας, όταν θα έρθουν να μας ζητήσουν "γη και ύδωρ". Αυτό τον ρόλο άραγε τον έχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις σήμερα, ή κάποιοι τις έχουν μετατρέψει σε δεξαμενές πλούτου, από τις οποίες καταχρούνται μυθικά ποσά δημοσίου χρήματος; Και αν γίνεται αυτό, θεωρείτε ότι ο τρόπος να το αντιμετωπίσουμε είναι να καταργήσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις; Δηλαδή, να ακολουθήσουμε την τακτική "με πονάει το μάτι μου, να το βγάλω!"; Και για να τελειώνω, οι ΕΔ θα πρέπει να διατηρήσουν το αξιόμαχό τους και αυτό δεν γίνεται για άλλο λόγο πέρα από την υπεράσπιση της τρέχουσας εθνικής μας κυριαρχίας. Δεν ξέρω για σας, αλλά δεν θα ήθελα να είμαι κάτοικος της Χίου, ή του Τυχερού του Έβρου με τις τρέχουσες εξελίξεις και παράλληλα να έχουμε έναν στρατό όπως τον θέλετε εσείς. Ανύπαρκτο δηλαδή!
ΑπάντησηΔιαγραφή(4ο μέρος...) Συμπεραίνοντας, επειδή το θέμα είναι τεράστιο, έχω να πω ότι τόσα χρόνια τα "άκρα" μας έχουν καταστρέψει. Ας μπορέσουμε να γίνουμε σιγά-σιγά αντικειμενικοί, να αφήσουμε τους χαρακτηρισμούς (διαχωρισμούς στην ουσία) του τύπου "ακροδεξιός"/"αριστερός", "κομμουνι"/"φασίστας" κλπ, και ας πετάξουμε ότι κομματοσημαία μας ξεχωρίζει και να πιάσουμε μόνο τις σημαίες που μας έχουν χαρακτηρίσει, ξεχωρίσει και διασώσει σαν Έθνος, τις ελληνικές και μόνο και έτσι ίσως να πορευτούμε... Αν δεν γυρίσουμε σε εκείνες τις αξίες, που οι περισσότερες πηγάζουν από την Ορθόδοξη πίστη μας, η Ελλάδα, (θα πω αυτό που έλεγε και ο Ντοστογιέφσκυ για την Ρωσία του και που ταιριάζει απόλυτα και για μας) "είναι μια τρόικα που πηγαίνει ολοταχώς στον γκρεμό...", και οι μόνοι που μπορούμε να την σταματήσουμε είμαστε οι ίδιοι. Αυτό ίσως να μην έχει σχέση με το άρθρο, αλλά έχει με την τρέχουσα κατάσταση, που σ' αυτή βλέπουμε μόνο την οικονομική κρίση και δεν βλέπουμε την κρίση αξιών, στην οποία και έχει περιέλθει η κοινωνία μας, λόγω των παραπάνω διαχωρισμών. Αυτή ήταν η ταπεινή μου άποψη και θα ήθελα να την κρίνει ο οποιοσδήποτε μόνο αφού την διαβάσει ολόκληρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήτι λεσ βρε φασιστο γιωτομπαλο
ΑπάντησηΔιαγραφή" Ασφαλώς και πρέπει να είμαστε αντίθετοι σε Ιμπεριαλιστικές πολιτικές και σε "φιλικές" παρεμβάσεις, του τύπου Λιβύης ή Ιράκ"
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί; Φοβάσαι να πας εκεί καραβανάκο;
είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα η τοποθέτηση του ανώνυμου 5.09 και 7.50 . Δείχνει ότι επεξεργάστηκαν με ώριμη σκέψη τα γραφόμενα και με επιχειρήματα προσπάθησαν να αντιτεθούν. Μπράβο και πάλι !!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή