http://news.kathimerini.gr
Τον Δεκέμβριο του 1993, συναντήθηκε με στέλεχος της ΕΥΠ στη Θεσσαλονίκη
Του Σταυρου Τζιμα
Στις 10 Δεκεμβρίου του 1993, ο στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς, ο οποίος συνελήφθη την περασμένη εβδομάδα για να δικασθεί στη Χάγη, ταξίδεψε μυστικά στη Θεσσαλονίκη, όπου έφτασε μέσω Προμαχώνα, στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα γιατί δεν είχαν αρχίσει ακόμα οι διώξεις και το άστρο του «ήρωα στρατηγού» που μάχεται για τα δίκαια του αδελφού σερβικού έθνους και την ορθοδοξία, έλαμπε στη συνείδηση της ελληνικής κοινής γνώμης. Τον συνόδευαν ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών του σερβοβοσνιακού στρατού, κάποιος με το ψευδώνυμο Πόπα και ένας αξιωματικός των υπηρεσιών ασφαλείας του Μιλόσεβιτς ονόματι Αμπντάλοβιτς.
Οι τρεις άντρες κατέλυσαν σε ξενοδοχείο στην ευρύτερη περιοχή του Σέιχ Σου και, για κάθε ενδεχόμενο, ως επίσημος σκοπός της επίσκεψης, είχε επινοηθεί ένα προσκύνημα στο Αγιον Ορος. Οι πραγματικοί λόγοι; Το πρωί της επομένης έσπευσε να τον συναντήσει στη Θεσσαλονίκη κορυφαίο στέλεχος της ΕΥΠ από την Αθήνα. Οι δυο άντρες κλείστηκαν επί ώρες στην σουίτα του Μλάντιτς.
Την άλλη μέρα, ο Σερβοβόσνιος στρατηγός επιχείρησε, συνοδευόμενος από άντρα της ΕΥΠ, να μεταβεί στο Αγιον Ορος για προσκύνημα στην Ιερά Μονή Χελανδαρίου, όπου εγκαταβιούν σερβικής καταγωγής μοναχοί. Η θαλασσοταραχή που επικρατούσε όμως στον κόλπο της Ιερισσού τον καθήλωσε επί ώρες στην ομώνυμη πόλη και αναγκάστηκε να επιστρέψει χωρίς την αγιορείτικη ευλογία την οποία δεν θα λάβει ποτέ σε πείσμα πολλών ευφάνταστων ρεπορτάζ που κατά καιρούς τον ήθελαν να κρύβεται ρασοφόρος στον Αθω.
Το τι ακριβώς συζητήθηκε στην πολύωρη συνάντηση του Σέιχ Σου ουδέποτε είδε το φως της δημοσιότητας όπως δεν διέρρευσε τίποτα και για το ταξίδι του στρατηγού. Μπορεί όμως να κάνει βάσιμες υποθέσεις κανείς. Ηταν η εποχή που ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, επιστήθιος φίλος του Μιλόσεβιτς και υποστηρικτής των Σέρβων στην γιουγκοσλαβική κρίση, είχε χάσει τις εκλογές και στην εξουσία είχε έρθει ο Aνδρέας Παπανδρέου. Θα συνέχιζε η νέα κυβέρνηση την στήριξη προς τους Σερβοβόσνιους;
Διπλωμάτης με ενεργό εμπλοκή στην γιουγκοσλαβική κρίση, που, όπως υποστηρίζει, πληροφορήθηκε αργότερα για την επίσκεψη Μλάντιτς, είπε στην «Κ» ότι θεωρεί σχεδόν βέβαιο πως ο στρατηγός ήρθε στην Ελλάδα για να βολιδοσκοπήσει τις προθέσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Ο πανίσχυρος Μλάντιτς, μάλλον, θα πρέπει να επέστρεψε από τη συνάντηση της Θεσσαλονίκης στο στρατηγείο του στο Χαν Πέσακ, έξω από το Σεράγεβο, ικανοποιημένος, καθώς, όπως αποδείχθηκε, η Αθήνα και με κυβέρνηση Παπανδρέου συνέχισε την ενεργό στήριξη των Σερβοβόσνιων. Η ελληνική βοήθεια προς τον Μλάντιτς και τον στρατό του διοχετευόταν ποικιλοτρόπως και ποτέ φυσικά επισήμως. Ηταν γνωστό σε όσους εμπλέκονταν στις αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους Σερβοβόσνιους ότι μαζί με τους τενεκέδες με το ελαιόλαδο, τα κονβόι μετέφεραν στα βαρέλια, λάδια για τα άρματα μάχης.
Ο ίδιος, ο τότε «ένδοξος στρατηγός» και μετέπειτα «εκδορέας», φρόντιζε να γίνεται ιδιαίτερα αγαπητός στους ουκ ολίγους συνοδούς της ελληνικής ανθρωπιστικής βοήθειας, εμφανιζόμενος συχνά σε εκδηλώσεις παράδοσης - παραλαβής και δηλώνοντας στις τηλεοπτικές κάμερες ότι η «Μακεδονία είναι ελληνική»...
Τον Δεκέμβριο του 1993, συναντήθηκε με στέλεχος της ΕΥΠ στη Θεσσαλονίκη
Του Σταυρου Τζιμα
Στις 10 Δεκεμβρίου του 1993, ο στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς, ο οποίος συνελήφθη την περασμένη εβδομάδα για να δικασθεί στη Χάγη, ταξίδεψε μυστικά στη Θεσσαλονίκη, όπου έφτασε μέσω Προμαχώνα, στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα γιατί δεν είχαν αρχίσει ακόμα οι διώξεις και το άστρο του «ήρωα στρατηγού» που μάχεται για τα δίκαια του αδελφού σερβικού έθνους και την ορθοδοξία, έλαμπε στη συνείδηση της ελληνικής κοινής γνώμης. Τον συνόδευαν ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών του σερβοβοσνιακού στρατού, κάποιος με το ψευδώνυμο Πόπα και ένας αξιωματικός των υπηρεσιών ασφαλείας του Μιλόσεβιτς ονόματι Αμπντάλοβιτς.
Οι τρεις άντρες κατέλυσαν σε ξενοδοχείο στην ευρύτερη περιοχή του Σέιχ Σου και, για κάθε ενδεχόμενο, ως επίσημος σκοπός της επίσκεψης, είχε επινοηθεί ένα προσκύνημα στο Αγιον Ορος. Οι πραγματικοί λόγοι; Το πρωί της επομένης έσπευσε να τον συναντήσει στη Θεσσαλονίκη κορυφαίο στέλεχος της ΕΥΠ από την Αθήνα. Οι δυο άντρες κλείστηκαν επί ώρες στην σουίτα του Μλάντιτς.
Την άλλη μέρα, ο Σερβοβόσνιος στρατηγός επιχείρησε, συνοδευόμενος από άντρα της ΕΥΠ, να μεταβεί στο Αγιον Ορος για προσκύνημα στην Ιερά Μονή Χελανδαρίου, όπου εγκαταβιούν σερβικής καταγωγής μοναχοί. Η θαλασσοταραχή που επικρατούσε όμως στον κόλπο της Ιερισσού τον καθήλωσε επί ώρες στην ομώνυμη πόλη και αναγκάστηκε να επιστρέψει χωρίς την αγιορείτικη ευλογία την οποία δεν θα λάβει ποτέ σε πείσμα πολλών ευφάνταστων ρεπορτάζ που κατά καιρούς τον ήθελαν να κρύβεται ρασοφόρος στον Αθω.
Το τι ακριβώς συζητήθηκε στην πολύωρη συνάντηση του Σέιχ Σου ουδέποτε είδε το φως της δημοσιότητας όπως δεν διέρρευσε τίποτα και για το ταξίδι του στρατηγού. Μπορεί όμως να κάνει βάσιμες υποθέσεις κανείς. Ηταν η εποχή που ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, επιστήθιος φίλος του Μιλόσεβιτς και υποστηρικτής των Σέρβων στην γιουγκοσλαβική κρίση, είχε χάσει τις εκλογές και στην εξουσία είχε έρθει ο Aνδρέας Παπανδρέου. Θα συνέχιζε η νέα κυβέρνηση την στήριξη προς τους Σερβοβόσνιους;
Διπλωμάτης με ενεργό εμπλοκή στην γιουγκοσλαβική κρίση, που, όπως υποστηρίζει, πληροφορήθηκε αργότερα για την επίσκεψη Μλάντιτς, είπε στην «Κ» ότι θεωρεί σχεδόν βέβαιο πως ο στρατηγός ήρθε στην Ελλάδα για να βολιδοσκοπήσει τις προθέσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Ο πανίσχυρος Μλάντιτς, μάλλον, θα πρέπει να επέστρεψε από τη συνάντηση της Θεσσαλονίκης στο στρατηγείο του στο Χαν Πέσακ, έξω από το Σεράγεβο, ικανοποιημένος, καθώς, όπως αποδείχθηκε, η Αθήνα και με κυβέρνηση Παπανδρέου συνέχισε την ενεργό στήριξη των Σερβοβόσνιων. Η ελληνική βοήθεια προς τον Μλάντιτς και τον στρατό του διοχετευόταν ποικιλοτρόπως και ποτέ φυσικά επισήμως. Ηταν γνωστό σε όσους εμπλέκονταν στις αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους Σερβοβόσνιους ότι μαζί με τους τενεκέδες με το ελαιόλαδο, τα κονβόι μετέφεραν στα βαρέλια, λάδια για τα άρματα μάχης.
Ο ίδιος, ο τότε «ένδοξος στρατηγός» και μετέπειτα «εκδορέας», φρόντιζε να γίνεται ιδιαίτερα αγαπητός στους ουκ ολίγους συνοδούς της ελληνικής ανθρωπιστικής βοήθειας, εμφανιζόμενος συχνά σε εκδηλώσεις παράδοσης - παραλαβής και δηλώνοντας στις τηλεοπτικές κάμερες ότι η «Μακεδονία είναι ελληνική»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου