Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Η μελωδία της επανάστασης έσβησε από τα πολυβόλα

http://www.tanea.gr
Επιμέλεια: Μάρω Βακαλοπούλου

Τον άδικο θάνατο ενός από τους πιο αγαπημένους τραγουδιστές της Αργεντινής, και όχι μόνο, θρηνεί η Λατινική Αμερική. Ο 74χρονος Φακούντο Καμπράλ, θρύλος της λατινοαμερικάνικης μουσικής και βαθιά πολιτικοποιημένος καλλιτέχνης, έχασε τη ζωή του το περασμένο Σάββατο στη Γουατεμάλα όταν άγνωστοι έστησαν ενέδρα στο αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε και κυριολεκτικά το γάζωσαν με 28 σφαίρες.
Μεγαλωμένος σε μια φτωχή και ταπεινή οικογένεια, ο Καμπράλ έγινε ο αγαπημένος όλων των Λατίνων τη δεκαετία του '70 με το τραγούδι «Δεν είμαι από 'δώ, ούτε από 'κεί» («No soy de aqui, ni soy de alla»), το οποίο έχει ηχογραφηθεί από τότε εκατοντάδες φορές σε πολλές γλώσσες και έχει διασκευαστεί από πλειάδα άλλων καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων και ο Χούλιο Ιγκλέσιας. Παρά την πλούσια δράση του εκείνα τα χρόνια στο λατινοαμερικάνικο κίνημα αμφισβήτησης και διαμαρτυρίας μέσω της τέχνης, οι Αρχές της Γουατεμάλας δεν μπορούν ακόμη να πουν με βεβαιότητα ούτε ποια ήταν τα κίνητρα της δολοφονίας του, ούτε καν αν ο στόχος ήταν όντως ο Καμπράλ. Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Γκάρντιαν», το οποίο επικαλείται δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών της χώρας Κάρλος Μενόκαλ, είναι πολύ πιθανό οι ένοπλοι να ήθελαν να σκοτώσουν τον οδηγό του αυτοκινήτου Χένρι Φαρίνα, ιμπρεσάριο του Καμπράλ και γνωστό επιχειρηματία, ο οποίος τραυματίστηκε, όπως και ένας από τους σωματοφύλακες του λατίνου τραγουδιστή.


«ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ». «Πρόκειται για ένα άριστα οργανωμένο έγκλημα», δήλωσε η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των ιθαγενών της Γουατεμάλας και βραβευμένη με Νομπέλ Ειρήνης το 2002 Ριγομπέρτα Μεντσού, που έσπευσε στον τόπο του εγκλήματος, όπως και εκατοντάδες άλλοι πολίτες. «Εκπρόσωποι του διεθνούς εγκλήματος δραστηριοποιούνται στη χώρα γιατί γνωρίζουν ότι εδώ μπορούν να ξεφύγουν» σχολίασε, θίγοντας παράλληλα το μείζον πρόβλημα της αχαλίνωτης εγκληματικότητας. «Αγαπούσε τόσο τη Γουατεμάλα», πρόσθεσε εμφανώς συγκινημένη.
Και δεν είναι η μόνη. Τη λύπη τους για τον χαμό του δικού τους τραγουδιστή εξέφρασαν θαυμαστές του από όλα τα κοινωνικά στρώματα: απλοί πολίτες αλλά και πολιτικοί, όπως ο κολομβιανός πρόεδρος Χουάν Μανουέλ Σάντος ή ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες, ο οποίος έγραψε στον λογαριασμό του στο twitter: «Τι πόνος! Κλαίμε μαζί με την Αργεντινή».
Σχεδόν τυφλός, ο Καμπράλ καθιερώθηκε ως ο επαναστάτης τραγουδιστής: κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας στην Αργεντινή (1976-1983) βρέθηκε εξόριστος στο Μεξικό, όπου όμως δεν σιώπησε ούτε μια στιγμή. Απεναντίας συνέχισε να εκφράζει τις πολιτικές πεποιθήσεις του συνθέτοντας μουσική, γράφοντας μυθιστορήματα και δίνοντας συναυλίες. Αργότερα, εμπλούτισε τη μουσική του με άφθονα ατμοσφαιρικά στοιχεία - ένα κράμα φιλοσοφίας και λαϊκών παραδόσεων, διανθισμένο με πεζά ποιήματα και μουσική της αγροτικής Αργεντινής -, βάζοντας έτσι τις βάσεις για ακόμη μεγαλύτερες και περισσότερες επιτυχίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου