http://www.tanea.gr
Ο εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη διήρκεσε περισσότερο από όσο υπολογιζόταν, όμως η Τρίπολη έπεσε πολύ πιο γρήγορα από ό,τι είχε προβλεφθεί. Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα: θα μπορέσουν οι αντικαθεστωτικοί να σχηματίσουν μια κυβέρνηση ενότητας και συμφιλίωσης ή οι πολλές αντιπαραθέσεις που υπάρχουν στους κόλπους τους θα οδηγήσουν σε μια διχασμένη Λιβύη;
Εξι μήνες μετά την έναρξη της εξέγερσης και η ηγεσία του αντικανταφικού κινήματος συνεχίζει να αποτελεί ένα αναπάντητο ερώτημα χωρίς κανένα στέλεχός της να έχει ξεχωρίσει ως αδιαμφισβήτητος ηγέτης. Ακόμα και ο κοινός αγώνας κατά του καθεστώτος δεν μπόρεσε να κρύψει τις βαθιές διαφορές μεταξύ όσων προέρχονται από τις ανατολικές περιοχές της χώρας και εκείνων από τα δυτικά, μεταξύ των πολιτικών ηγετών και των ένοπλων ομάδων και μεταξύ των πιο φιλελεύθερων και των ισλαμιστών.
Αμερικανοί και ευρωπαίοι αξιωματούχοι δήλωναν χθες ότι εργάζονται εδώ και εβδομάδες για να καλλιεργήσουν συνοχή στις γραμμές των ανταρτών ώστε να αποφευχθούν οι συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών ομάδων, κάτι που είχε συμβεί στο Ιράκ το 2003 μετά την αμερικανική επέμβαση. Οπως παρατηρεί ο Πάτρικ Κόκμπερν στην εφημερίδα «Independent», το προηγούμενο τόσο του Ιράκ όσο και του Αφγανιστάν δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικό. Οι δυνάμεις που μάχονταν τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν είχαν στρατιωτική επιτυχία χάρη στην υποστήριξη των Δυτικών, όπως και στη Λιβύη, όμως όταν νίκησαν συμπεριφέρθηκαν αλαζονικά και έφτιαξαν μια κυβέρνηση που ήρθε σε σύγκρουση με τη φυλή των Παστούν. Στο Ιράκ, οι Αμερικανοί επιδεικνύοντας υπερβολική αυτοπεποίθηση έπειτα από την εύκολη ήττα του Σαντάμ Χουσεΐν, διέλυσαν τον ιρακινό στρατό και απέκλεισαν τα μέλη του κόμματος Μπααθ από κάθε εξουσία, εξωθώντας τα να πάρουν τα όπλα. Οι περισσότεροι Ιρακινοί χάρηκαν με την ανατροπή του Σαντάμ όμως οι συγκρούσεις για το ποιος θα τον διαδεχθεί σχεδόν κατέστρεψαν τη χώρα.
Σήμερα, με την αντιπολίτευση διασπασμένη σε πολλά κομμάτια, όλοι αναρωτιούνται εάν θα συμβεί το ίδιο και στη Λιβύη. Οι ηγέτες των ανταρτών ισχυρίζονται ότι προετοιμάζουν εδώ και μήνες τον δρόμο για την εθνική ενότητα και τη συμφιλίωση στις γραμμές τους. Για παράδειγμα ο πρόεδρος του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου Μουσταφά Αμπντέλ-Τζαλίλ, επανειλημμένα έχει δηλώσει ότι ως πρωτεύουσα θα διατηρηθεί η Τρίπολη και όχι η Βεγγάζη όπου οι αντικαθεστωτικοί έχουν το αρχηγείο τους. Ομως κάποιες κοινότητες που μέχρι σήμερα βρίσκονταν στο περιθώριο, όπως οι Βέρβεροι που έφτιαξαν μια από τις πιο αξιόμαχες μονάδες, τώρα θα διεκδικήσουν μερίδιο στην εξουσία.
Λαμβάνοντας υπ' όψη τα μαθήματα του Ιράκ και του Αφγανιστάν, η κυβέρνηση Ομπάμα και οι σύμμαχοί της επέβλεψαν τη σύνταξη ενός «μεταβατικού οδικού χάρτη» για τη δημιουργία προσωρινής κυβέρνησης μέχρι τη διενέργεια εκλογών, χωρίς όμως συγκεκριμένες ημερομηνίες. Ολοι δηλώνουν ιδιαίτερα προσεκτικοί, καθώς πλέον γνωρίζουν ότι στις ορμητικές στιγμές της νίκης δημιουργούνται τα συστατικά που μπορούν να προκαλέσουν μελλοντικές καταστροφές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου