Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Δημοκρατία με τα λεφτά του Καντάφι

http://www.enet.gr


Με «παχιές» υποσχέσεις για τη δημιουργία μιας νέας ανεκτικής λιβυκής κοινωνίας που θα σέβεται νόμους και κανόνες, τη θέσπιση νέου συντάγματος και κυρίως τη διεξαγωγή ελεύθερων εκλογών μέσα στους επόμενους 18 μήνες, το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο (ΕΜΣ) ανέλαβε και επίσημα τη διακυβέρνηση της χώρας στη μετά Καντάφι εποχή.

Η τράπουλα ξαναμοιράζεται στη Λιβύη και ορισμένοι εκ των πλέον σημαντικών παικτών βρέθηκαν στο Παρίσι για το συνέδριο με τον εύγλωττο τίτλο «Φίλοι της Λιβύης». Από αριστερά ο Μουσταφά Αμπντάλ Παλίλ επικεφαλής του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου με τους Σαρκοζί και Κάμερον.


Η τράπουλα ξαναμοιράζεται στη Λιβύη και ορισμένοι εκ των πλέον σημαντικών παικτών βρέθηκαν στο Παρίσι για το συνέδριο με τον εύγλωττο τίτλο «Φίλοι της Λιβύης». Από αριστερά ο Μουσταφά Αμπντάλ Παλίλ επικεφαλής του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου με τους Σαρκοζί και Κάμερον. Θα λάβει σύντομα το πρώτο χρηματικό πακέτο από τη Δύση, η οποία με συνοπτικές διαδικασίες αποδέσμευσε τα 15 από τα 132 δισ. δολάρια, κεφάλαια που διέθετε ο Μουαμάρ Καντάφι σε 63 διαφορετικές χώρες και είχαν «παγώσει» μετά την έναρξη του εμφυλίου πολέμου.

Χρήματα που θα διαχειρίζονται στο εξής τα μέλη της προσωρινής κυβέρνησης του ΕΜΣ και θα χρησιμοποιηθούν αρχικά για την κάλυψη βασικών αναγκών, την εξασφάλιση ιατροφαρμακευτικών αγαθών, τροφής, νερού και την εγγύηση της ασφάλειας στο μεταβατικό στάδιο.

Στο άμεσο μέλλον η προσωρινή κυβέρνηση θα λάβει σταδιακά, σύμφωνα με στοιχεία της J.Ρ. Morgan, κεφάλαια ύψους 80 δισ. δολαρίων από το «ξεπάγωμα» των επιπλέον λογαριασμών και άλλα 37 δισ. για την αποκατάσταση ενεργειακών και άλλων κρατικών υποδομών που καταστράφηκαν στη διάρκεια του πολέμου.

Η συνάντηση των «φίλων της Λιβύης» στο Παρίσι όπου παρέστησαν ηγέτες 63 κρατών αλλά και αυτή των ευρωπαίων υπουργών Εξωτερικών στο Σοπότ της Πολωνίας την περασμένη Παρασκευή και το Σάββατο αποκάλυψαν την πρόθεση της δύσης να συμβάλλει στην ανοικοδόμηση και τη σταθερότητα μιας ιδιαίτερα πλούσιας χώρας.

Και όπως η πρόσφατη ιστορία έχει δείξει, αυτό σημαίνει πρακτικά την ανάθεση σε ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες τη αποκατάστασης των υποδομών αλλά και του εκδημοκρατισμού της χώρας, η οποία έπειτα από 42 χρόνια διακυβέρνησης από τον Μουαμάρ Καντάφι θα χρειαστεί «συμβούλους».

Στο πλαίσιο αυτό, η Ε.Ε. ήρε τις κυρώσεις σε 28 κρατικούς φορείς της Λιβύης όπως λιμάνια, τράπεζες, πετρελαϊκές εταιρείες, διυλιστήρια και τον εθνικό αερομεταφορέα.

«Η βοήθεια που θα παρέχει η Ε.Ε. στη Λιβύη εξαρτάται από το ποια θέλει η λιβυκή αρχή, να είναι αυτή η βοήθεια» δήλωσε ο πολωνός υπουργός Εξωτερικών Ράντοσλαβ Σικόρσκι.

Το τι ωστόσο θέλει η Ευρώπη από τη Λιβύη είναι ξεκάθαρο: τα τεράστια πετρελαϊκά αποθέματα της που μονομερώς, όπως αποκάλυψε η γαλλική «Liberation», προσπαθούν να εξασφαλίσουν οι Ευρωπαίοι στο όνομα της στρατιωτικής βοήθειας που παρείχαν στο Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο.

Πρόκειται για επιστολή που δημοσίευσε η γαλλική εφημερίδα, σύμφωνα με την οποία ο Νικολά Σαρκοζί έχει εξασφαλίσει από τον Απρίλιο, πολύ πριν μπει ένα τέλος σε αυτόν τον αιματηρό εμφύλιο, πρόσβαση στο 35% του λιβυκού πετρελαίου.

Σύμφωνα άλλωστε με τη «Wall Street Journal» η Λιβύη είναι, μεταξύ των χωρών της αραβικής «άνοιξης», αυτή που έχει τις καλύτερες προοπτικές για ανάπτυξη στο άμεσο μέλλον. Το χαμηλό χρέος της και τα τεράστια πετρελαϊκά αποθέματα θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανάκαμψη του κράτους μέσα στα επόμενα μόλις τρία χρόνια και στη ραγδαία ανάπτυξής της, όπως εκτιμούν οι σύμβουλοι της Wood Mackenzie.

Η περίπτωση του Κουβέιτ μετά την πρώτη εισβολή του Ιράκ το 1991 θεωρείται χαρακτηριστική. Η οικονομία του κράτους αναπτύχθηκε κατά 30% το διάστημα 1992-1994, ενώ ακόμη και το Ιράκ, το χρέος του οποίου ήταν 350% το 2004, κατάφερε από τότε έως σήμερα να παρουσιάσει 4% ετήσια ανάπτυξη.

Ολα αυτά φυσικά προϋποθέτουν την ομαλή μετάβαση της Λιβύης στη μετά Καντάφι εποχή, μέσα από δίκαιες και δημοκρατικές διαδικασίες που θα χτυπήσουν τα φαινόμενα διαφθοράς.

Κάτι τέτοιο, όμως, είναι σχεδόν αδύνατο όσο ο Μουαμάρ Καντάφι παραμένει ακόμη κρυμμένος κάπου στη λιβυκή έρημο, σύμφωνα με δημοσιεύματα, και απειλεί με νέες μάχες, ανταρτοπόλεμο και αιματοχυσία. Παρότι οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις θα εξακολουθήσουν να είναι παρούσες στην περιοχή και θα συνεχίζουν να πλήττουν στόχους που παραμένουν πιστοί στον πρώην ηγέτη, κανένα φιλόδοξο σχέδιο δεν θα μπορεί να μπει σε εφαρμογή εάν οι Λίβυοι δεν αφήσουν πίσω τους το μίσος και τα όπλα.

Η απόφαση του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου να μετονομάσει την κεντρική πλατεία της Τρίπολης «Πλατεία Μαρτύρων» από «Πράσινη Πλατεία» και να επαναφέρει τη μαύρη, πράσινη και κόκκινη σημαία αντί της πράσινης είναι μια συμβολική κίνηση εθνικής συμφιλίωσης.

«Είναι τώρα στο χέρι μας να επιτύχουμε ό,τι υποσχεθήκαμε: σταθερότητα, ειρήνη και εθνική συμφιλίωση», δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΕΜΣ και πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Μαχμούτ Σαμάμ.

*Μία μέρα μετά τη συνάντηση στο Παρίσι, πέντε πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρείες, μεταξύ των οποίων και η ιταλική ENEL που ήταν από τους μεγαλύτερους ξένους επενδυτές στη χώρα επί προεδρίας Μουαμάρ Καντάφι, ανακοίνωσαν την επαναλειτουργία των επιχειρήσεών τους στη Λιβύη. Το βράδυ της Παρασκευής η τουρκική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ανοίγει ξανά την πρεσβεία της στη χώρα, με αρκετές χώρες να αναμένεται να ακολουθήσουν τις επόμενες μέρες. Επιπλέον, λίγες ώρες μετά την άρση του αποκλεισμού των λιμανιών από την Ε.Ε., δύο πλοία μιας ΜΚΟ από τη Μάλτα και μέλη του Ερυθρού Σταυρού παρέχουν ανθρωπιστική βοήθεια, με φάρμακα, τρόφιμα και πόσιμο νερό στους κατοίκους.

Από την πλευρά του, το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο δεσμεύτηκε ότι στους επόμενους οκτώ μήνες θα προχωρήσει σε δημοψήφισμα για την μετατροπή του συντάγματος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου