http://news.kathimerini.gr
The Guardian
Λίγοι γνωρίζουν ότι η διδακτορική διατριβή του γιου και επίδοξου διαδόχου του συνταγματάρχη Καντάφι, Σαΐφ αλ Ισλάμ αλ Καντάφι, στο London School of Εconomics δικαιολογεί, κατά κάποιον τρόπο, τη στρατιωτική επέμβαση της Δύσης που κατέληξε στη σύλληψή του, τη φυλάκιση, ακόμα και την πιθανή θανάτωσή του στα χέρια της κατ’ ευφημισμόν λιβυκής Δικαιοσύνης.
Ισως, τώρα που περνά ατελείωτες ώρες μοναξιάς στο κελί του, να σκεφτεί τι έγραφε πριν από χρόνια. Ο Σαΐφ αλ Ισλάμ εν ολίγοις υποστηρίζει, σε θεωρητικό επίπεδο, ότι η έκκληση των Λίβυων αντικαθεστωτικών στη Βεγγάζη, όταν υπεδείκνυαν ότι ο συνταγματάρχης θα τους εξοντώσει μέχρις ενός, εμμέσως νομιμοποίησε τις εκκλήσεις Σαρκοζί για αεροπορικές επιδρομές και την επιβολή κυρώσεων από τον ΟΗΕ. Οι βομβαρδισμοί βοήθησαν τους αντικαθεστωτικούς να επικρατήσουν, να σκοτώσουν τον Μουαμάρ και να συλλάβουν τον Σαΐφ.
Η εικόνα του γιου Καντάφι με κελεμπία και πρόσωπο και μαλλιά καλυμμένα από την άμμο της ερήμου είναι αντιδιαμετρική με αυτή του κομψού νέου που καθόταν δίπλα στον καθηγητή λόρδο Μεγκνάντ Ντεσάι για να παρουσιάσει τη διατριβή του.
Ο σερ Τζον Τζένκινς, ο Βρετανός πρέσβης στην Τρίπολη και παλαιότερα στη Βαγδάτη, αναγνωρίζει ότι η επέμβαση ήταν διαφορετική και πιο επιτυχής από αυτή στο Ιράκ, κυρίως λόγω της υποστήριξης του Αραβικού Συνδέσμου. Ωστόσο, επισημαίνει ότι η επιτυχία της θα κριθεί μακροπρόθεσμα και μόνο εφόσον το κράτος, που επηρεάστηκε από αυτήν, αποδειχθεί καλύτερο από παλαιότερα, και όχι μόνο τη στιγμή που κατέστη αναγκαία η ανθρωπιστική επέμβαση. Ολα άλλωστε δείχνουν ότι εάν είχε επιτραπεί στους Καντάφι να κατατροπώσουν τους αντικαθεστωτικούς στη Βεγγάζη, τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα σήμερα. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Πίτερ Γκάλμπρεϊθ, πρωταγωνιστή της αμερικανικής επέμβασης στην πρώην Γιουγκοσλαβία, τέτοιες δράσεις πρέπει να είναι σπάνιες και να απαντούν μόνο σε ακραίες, απάνθρωπες καταστάσεις, όταν πιθανολογείται ότι μπορούν να σταματήσουν το κακό.
Το βέβαιο είναι ότι η σημερινή Λιβύη δεν ανήκει στις δυτικές δυνάμεις, παρά τον κομβικό ρόλο που αυτές διαδραμάτισαν στην ανατροπή του καθεστώτος.
The Guardian
Λίγοι γνωρίζουν ότι η διδακτορική διατριβή του γιου και επίδοξου διαδόχου του συνταγματάρχη Καντάφι, Σαΐφ αλ Ισλάμ αλ Καντάφι, στο London School of Εconomics δικαιολογεί, κατά κάποιον τρόπο, τη στρατιωτική επέμβαση της Δύσης που κατέληξε στη σύλληψή του, τη φυλάκιση, ακόμα και την πιθανή θανάτωσή του στα χέρια της κατ’ ευφημισμόν λιβυκής Δικαιοσύνης.
Ισως, τώρα που περνά ατελείωτες ώρες μοναξιάς στο κελί του, να σκεφτεί τι έγραφε πριν από χρόνια. Ο Σαΐφ αλ Ισλάμ εν ολίγοις υποστηρίζει, σε θεωρητικό επίπεδο, ότι η έκκληση των Λίβυων αντικαθεστωτικών στη Βεγγάζη, όταν υπεδείκνυαν ότι ο συνταγματάρχης θα τους εξοντώσει μέχρις ενός, εμμέσως νομιμοποίησε τις εκκλήσεις Σαρκοζί για αεροπορικές επιδρομές και την επιβολή κυρώσεων από τον ΟΗΕ. Οι βομβαρδισμοί βοήθησαν τους αντικαθεστωτικούς να επικρατήσουν, να σκοτώσουν τον Μουαμάρ και να συλλάβουν τον Σαΐφ.
Η εικόνα του γιου Καντάφι με κελεμπία και πρόσωπο και μαλλιά καλυμμένα από την άμμο της ερήμου είναι αντιδιαμετρική με αυτή του κομψού νέου που καθόταν δίπλα στον καθηγητή λόρδο Μεγκνάντ Ντεσάι για να παρουσιάσει τη διατριβή του.
Ο σερ Τζον Τζένκινς, ο Βρετανός πρέσβης στην Τρίπολη και παλαιότερα στη Βαγδάτη, αναγνωρίζει ότι η επέμβαση ήταν διαφορετική και πιο επιτυχής από αυτή στο Ιράκ, κυρίως λόγω της υποστήριξης του Αραβικού Συνδέσμου. Ωστόσο, επισημαίνει ότι η επιτυχία της θα κριθεί μακροπρόθεσμα και μόνο εφόσον το κράτος, που επηρεάστηκε από αυτήν, αποδειχθεί καλύτερο από παλαιότερα, και όχι μόνο τη στιγμή που κατέστη αναγκαία η ανθρωπιστική επέμβαση. Ολα άλλωστε δείχνουν ότι εάν είχε επιτραπεί στους Καντάφι να κατατροπώσουν τους αντικαθεστωτικούς στη Βεγγάζη, τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα σήμερα. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Πίτερ Γκάλμπρεϊθ, πρωταγωνιστή της αμερικανικής επέμβασης στην πρώην Γιουγκοσλαβία, τέτοιες δράσεις πρέπει να είναι σπάνιες και να απαντούν μόνο σε ακραίες, απάνθρωπες καταστάσεις, όταν πιθανολογείται ότι μπορούν να σταματήσουν το κακό.
Το βέβαιο είναι ότι η σημερινή Λιβύη δεν ανήκει στις δυτικές δυνάμεις, παρά τον κομβικό ρόλο που αυτές διαδραμάτισαν στην ανατροπή του καθεστώτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου